- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Χαρακτηριστική είναι η απάντηση της Κομισιόν σε σχετική Ερώτηση - καταγγελία της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ. Η Επιτροπή επιβεβαιώνει ότι τα στοιχεία καταγραφής της ανεργίας από τη Eurostat υπολογίζουν ως άνεργους μόνο όσους «αναζητούν ενεργά εργασία τις τελευταίες τέσσερις βδομάδες και είναι διαθέσιμοι να ξεκινήσουν την εργασία τους μέσα στις επόμενες δύο βδομάδες».
Οπως τονίζει σε σχετικό δελτίο Τύπου η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος, «με αυτή την πρακτική η ΕΕ στοχεύει "με ένα σμπάρο ...πολλά τρυγόνια". Επιχειρεί να νομιμοποιήσει και να παγιώσει την αφαίρεση του δικαιώματος των ανέργων στο επίδομα ανεργίας, με ελάχιστους πλέον να το λαμβάνουν. Τα χρήματα που "εξοικονομούνται" από αυτές τις περικοπές, και που προέρχονται από φόρους, εισφορές και την ασφάλιση των εργαζομένων, οδηγούνται απευθείας στις τσέπες της μεγαλοεργοδοσίας, ως δήθεν επιδότηση της εργασίας με προγράμματα μερικής ανεργίας, όπως το πρόγραμμα εργασιακής γαλέρας "Συν-Εργασία" κ.ά., στο πλαίσιο του επερχόμενου "Ταμείου Ανάκαμψης", ενώ οι μεγαλοεργοδότες απαλλάσσονται από την υποχρέωση καταβολής μισθών, ασφαλιστικών εισφορών κ.ά. Αντίστοιχης ...έμπνευσης είναι και τα προγράμματα "ενεργητικής απασχόλησης", με περιεχόμενο την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας, επανακατάρτισης, πρακτικής άσκησης, επιδοτήσεις δηλαδή της εργοδοσίας, δήθεν για να μη μειώνονται οι θέσεις εργασίας, να δημιουργούνται νέες. Δεν είναι τίποτα άλλο παρά προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας και τρόπος συγκάλυψής της.
Την ίδια στιγμή η ΕΕ επιδιώκει να αποκλείσει τη μεγάλη μάζα των ανέργων από την καταγραφή και τη στήριξη, ενώ εμφανίζει ότι δεν αναζητούν εργασία όσο πρέπει. Επιδιώκει δηλαδή να τους ρίξει και την ευθύνη για την εκτίναξη της ανεργίας που προκαλούν η καπιταλιστική οικονομική κρίση και η πολιτική διαχείρισής της, που είναι πολιτική στήριξης του καπιταλιστικού κέρδους και την οποία εφαρμόζουν οι αστικές κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων και η ΕΕ. Παράλληλα, επιχειρούν να αποκρύψουν τις πραγματικές διαστάσεις της ανεργίας ενώ στήνουν μηχανισμούς μέσω των αντίστοιχων ΟΑΕΔ σε κάθε χώρα για την εφαρμογή της απαράδεκτης πρακτικής των "μέτρων ενεργοποίησης". Θέτουν δηλαδή πρόσθετα εμπόδια, που επιβάλλουν στους ανέργους, προκειμένου να μη χάσουν το επίδομα να αποδεικνύουν κάθε μήνα ότι αναζητούν εργασία, να παρακολουθούν προγράμματα κατάρτισης, να αποδέχονται οποιαδήποτε προσφορά εργασίας, να υπόκεινται σε κυρώσεις, ακόμα και σε επιτόπιους αιφνιδιαστικούς ελέγχους στα σπίτια τους. Με βάση αυτά τα απαράδεκτα κριτήρια, πολλοί άνεργοι σε συνθήκες περιορισμού της μετακίνησης ή/και φροντίδας παιδιών και ηλικιωμένων κατά τη διάρκεια της πανδημίας, δεν μπορούν να καταγραφούν και αποκλείονται. Δεν καταγράφονται επίσης ως άνεργοι όσοι έχουν δουλέψει ακόμα και μία ώρα το μήνα, όσοι εργάζονται με συμβάσεις με την ώρα, με την ημέρα, με μερική απασχόληση. Η δε μαύρη εργασία σε συνθήκες κρίσης έχει εκτοξευτεί, και για τους εργαζόμενους που απολύονται δεν υπάρχει καμία μέριμνα. Αποτελεί δε πρόκληση η προσπάθεια της ΕΕ και των κυβερνήσεων να σερβίρουν ως "προστασία", των ανέργων, των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, των πνιγμένων στα χρέη αυτοαπασχολούμενων, την ολιγόμηνη παράταση αποπληρωμής χρεών και τις εξίσου ολιγόμηνες παρατάσεις πριν να βγει στο σφυρί το σπίτι τους από τράπεζες και funds.
H Kομισιόν στην απάντησή της, για να δικαιολογήσει αυτόν τον απαράδεκτο ορισμό του ανέργου που συνοδεύεται με τα παραπάνω απαράδεκτα και αντεργατικά κριτήρια και μέτρα στα κράτη - μέλη, καταφεύγει στην επίκληση των συστάσεων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ). Πρόκειται για τον ίδιο οργανισμό τις συστάσεις του οποίου επικαλείται και η κυβέρνηση της ΝΔ αυτές τις μέρες, για να επιβάλει την κατάργηση πληρωμής των υπερωριών στους εργαζόμενους με ταυτόχρονη εκτίναξη της "ευελιξίας", καθώς και το νέο αντιδραστικό νομοσχέδιο ενάντια στο δικαίωμα στη συνδικαλιστική δράση...
Ολα τα παραπάνω, μαζί με τις νέες αντεργατικές ανατροπές στο Ασφαλιστικό, θα αποτελέσουν τον πυρήνα των "Εθνικών Σχεδίων Ανάκαμψης" σε κάθε χώρα, δηλαδή την "τελευταία λέξη" των μνημονίων διαρκείας της ΕΕ, που ελέγχουν ανά εξάμηνο την πορεία των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων σε κάθε χώρα και δρομολογούν δεσμεύσεις για αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις. Τελευταίο παράδειγμα τα ψίχουλα των 200 ευρώ στο πλαίσιο του προγράμματος επιδοτούμενων θέσεων εργασίας για 100.000 μακροχρόνια ανέργους, που η ελληνική κυβέρνηση βαφτίζει μισθό, μετατρέποντάς τους σε κυριολεκτικά τζάμπα εργατικό δυναμικό, ενώ την ίδια ώρα οι επιχειρήσεις επιδοτούνται με 345 εκατ. ευρώ.
Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους να οργανωθούν και να παλέψουν για:
- Ουσιαστική προστασία των ανέργων. Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Κοινωνική Ασφάλιση για όλους, αποκλειστικά δημόσια και υποχρεωτική.
- Καμία μείωση μισθού, καμία απώλεια του εισοδήματος των εργαζομένων. Να πληρώσουν κράτος και εργοδοσία.
- Κατάργηση πλειστηριασμών και κατασχέσεων για την εργατική - λαϊκή οικογένεια. Απαλλαγή των εργαζομένων από χρέη για ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, ενοίκιο, τηλέφωνο και ίντερνετ για όλο το διάστημα της πανδημίας».
Τα στοιχεία του Παρατηρητηρίου Ενεργειακής Φτώχειας της ΕΕ για το 2019 αναφέρουν ότι στην Ελλάδα το 17,9% του πληθυσμού αδυνατεί να διατηρήσει το σπίτι του «επαρκώς ζεστό», ενώ το 32,5% καθυστερεί τις πληρωμές των λογαριασμών Ενέργειας. Δηλαδή, περίπου ένα στα πέντε νοικοκυριά παγώνει το χειμώνα και ένα στα τρία δεν έχει τη δυνατότητα να πληρώνει εμπρόθεσμα τους λογαριασμούς ρεύματος, συσσωρεύοντας χρέη. Η στατιστική βέβαια δεν λέει όλη την αλήθεια, που είναι πολύ χειρότερη για το λαό. Για παράδειγμα, το ίδιο Παρατηρητήριο της ΕΕ εκτιμούσε σε 29,2% και 42% αντίστοιχα τα νοικοκυριά που δεν μπορούσαν να ζεσταθούν και δεν πλήρωναν έγκαιρα τους λογαριασμούς τους το 2015. Σύμφωνα όμως με έρευνα του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Κτιριακής Απόδοσης (Buildings Performance Institute Europe) για την ίδια χρονιά, τα ποσοστά αυτά έφταναν σε 70% και 50,7% αντίστοιχα! Η ενεργειακή φτώχεια επομένως είναι εδώ και «αγκαλιάζει» χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά. Με δεδομένο μάλιστα ότι η πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων θεωρεί πλέον «θέρμανση του σπιτιού» το άναμμα του καλοριφέρ δύο ώρες τη μέρα (!) κι αυτό στην καλύτερη περίπτωση, αντιλαμβάνεται κανείς ότι το φαινόμενο αφορά πολύ περισσότερους από όσους καταγράφονται στις στατιστικές της ΕΕ και των διαφόρων οργανισμών της.
Ενα στοιχείο που αξιοποιείται στη στατιστική εκτίμηση της ενεργειακής φτώχειας είναι ο δείκτης των θανάτων, των αναπνευστικών και καρδιαγγειακών παθήσεων κατά τους χειμερινούς μήνες, που συνδέονται με τις συνθήκες του ψύχους. Ενδεικτικά, σύμφωνα με μελέτη του 2016, το 1% - 2,7% των καταγεγραμμένων θανάτων στην Ελλάδα, το 2,7% - 7,4% των καρδιαγγειακών παθήσεων και το 3,1% - 8,5% των αναπνευστικών λοιμώξεων που υποβλήθηκαν σε θεραπεία σε ελληνικά νοσοκομεία αποδόθηκαν στην ενεργειακή φτώχεια. Σε άλλη μελέτη, του 2018, το 90% των συμμετεχόντων δήλωσαν ότι θεωρούν το ενεργειακό κόστος στην Ελλάδα «υψηλό» ή «πολύ υψηλό», ενώ το 55,6% αποκάλυψαν ότι το 11% - 30% του εισοδήματός τους δαπανάται για ενεργειακές ανάγκες. Τα στοιχεία αυτά μεταφράζονται σε διακοπές ρεύματος, κυνηγητό και εκβιασμούς για εκατοντάδες χιλιάδες εργατικές - λαϊκές οικογένειες, μικρούς επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους, που βίωσαν το 2019 πάνω από 700 διακοπές ρεύματος κάθε μέρα, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της ΡΑΕ.
Συνδυάζοντας την παραπάνω εικόνα με τις «αγκυλώσεις» που εντόπιζε το πόρισμα της «Επιτροπής Πισσαρίδη» στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, ότι δηλαδή «ο ρυθμός είσπραξης των ληξιπρόθεσμων λογαριασμών παραμένει χαμηλός και πρέπει να ενισχυθεί», οι πρόσφατες εξαγγελίες της ΔΕΗ στη φιέστα όπου συμμετείχε και ο πρωθυπουργός, Κυρ. Μητσοτάκης, φαντάζουν περισσότερο ως το «τυράκι» για να πάνε οι οφειλέτες στο ταμείο παρά ως «μέτρα στήριξης» του λαού. Οι «διευκολύνσεις» και εκπτώσεις που ανήγγειλε ο όμιλος, δηλαδή, δεν αποτελούν «πολιτική στήριξης» των πιο αδύναμων καταναλωτών, αλλά προσαρμογή των τιμολογίων λιανικής στον ανταγωνισμό με τα άλλα μονοπώλια στη διανομή της Ενέργειας και ταυτόχρονα μέτρα για την αύξηση των εσόδων, από τη δεξαμενή των εκατοντάδων χιλιάδων που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στους τσουχτερούς λογαριασμούς του ρεύματος, οι οποίοι έχουν αυξηθεί πάνω από 150% την τελευταία δεκαετία. Αλλωστε εκπτώσεις, διευκολύνσεις και προσφορές κάνουν και τα άλλα ανταγωνιστικά μονοπώλια, για να μεγαλώσουν το μερίδιό τους στην αγορά. Αυτό όμως σε τίποτα δεν αλλάζει, ούτε βέβαια αντιστρέφει την καθήλωση χιλιάδων λαϊκών νοικοκυριών σε συνθήκες ενεργειακής φτώχειας. Ούτε περιορίζονται τα χρωστούμενα από απλήρωτους λογαριασμούς.
Οσο προχωρά η «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, όσο η Ενέργεια αποτελεί ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα για τα κέρδη μιας χούφτας μονοπωλίων, τόσο ο λαός θα «μαδιέται» κάθε μήνα για να πληρώσει τους πανάκριβους λογαριασμούς, τόσο θα συσσωρεύει χρέη, θα βρίσκεται αντιμέτωπος με διακοπές και εκβιασμούς. Είναι πραγματικά εξοργιστικό σήμερα, εν έτει 2020, με την επιστήμη και την τεχνική να καταγράφουν ασύλληπτη πρόοδο, με τα επιτεύγματά τους να διαμορφώνουν προϋποθέσεις ολόπλευρης ικανοποίησης των διευρυμένων λαϊκών αναγκών, να υπάρχουν νοικοκυριά που κρυώνουν το χειμώνα, άνθρωποι που πεθαίνουν από το κρύο, οικογένειες που επιλέγουν ανάμεσα στο να ανάψουν την ηλεκτρική κουζίνα, το καλοριφέρ ή το θερμοσίφωνο, επειδή το εισόδημα δεν φτάνει ούτε για τις βασικές αυτές ανάγκες επιβίωσης. Ο λαός δεν μπορεί να περιμένει να ζεσταθεί ελπίζοντας απλά σε κάποιες εκπτώσεις, ή τοποθετώντας τις ελπίδες του στην ίδια πολιτική που «ταΐζει» την ενεργειακή φτώχεια. Τώρα πρέπει να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στην ενεργειακή πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ - κεφαλαίου, με απαίτηση για ρεύμα φθηνό για το λαό και δουλειά με δικαιώματα για τους εργαζόμενους του κλάδου, βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο, τους μονοπωλιακούς ομίλους και την εξουσία τους, για να γίνει η Ενέργεια πραγματικά κοινωνικό αγαθό για όλους!
