Eurokinissi

Και μπορεί η Σύνοδος να ολοκληρώθηκε τα ξημερώματα της Δευτέρας, με την κυβέρνηση της ΝΔ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα να χαίρονται για τον «λευκό καπνό» που βγήκε από τις Βρυξέλλες, δηλαδή για τη συμφωνία που επιτεύχθηκε, όμως αυτό που δεν κρύβεται είναι ότι πρόκειται για μια εξέλιξη που φέρνει νέο «αντιλαϊκό κοστούμι» για το λαό.

Πιο συγκεκριμένα, η συμφωνία προβλέπει χρηματοδοτήσεις στους μονοπωλιακούς ομίλους συνολικού ύψους 750 δισ. ευρώ, που περιλαμβάνει δανεισμό και επιχορηγήσεις στα κράτη - μέλη. Κι εδώ «κουμπώνει» ο πρώτος μύθος της κυβέρνησης, που παρουσιάζει σαν «νίκη» για το λαό τα κονδύλια, τα οποία όπως λέει εξασφάλισε μετά από μάχη στις Βρυξέλλες. Μια «νίκη» για την οποία ήδη τρέχουν τα σάλια των επιχειρηματικών ομίλων, αν και στην πραγματικότητα το ακριβές ποσό είναι 32 δισ. (από τα οποία τα 12,5 δισ. είναι δάνεια) και όχι 72. Τα υπόλοιπα 40 δισ. αποτελούν το σύνολο των διαθέσιμων κονδυλίων για την επόμενη επταετία (νέα ΚΑΠ, ΕΣΠΑ κ.λπ.). Βεβαίως, αυτό δεν αλλάζει την ουσία: Οτι πρόκειται για κονδύλια, τα οποία για να «πέσουν στην αγορά», απαιτούνται να «τρέξουν» και αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις, τόσο οι συμφωνημένες που αξιολογούνται στο πλαίσιο των μνημονίων διαρκείας (π.χ. «Ευρωπαϊκά Εξάμηνα»), όσο και νέες που πέφτουν στο τραπέζι, για να εκταμιεύονται οι πόροι. Οπως άλλωστε επισημαίνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην ΕΕ «τζάμπα γεύμα δεν υπάρχει».

Κι εδώ αποκαλύπτεται ο δεύτερος μύθος της κυβέρνησης, αφού ισχυρίζεται ότι κατάφερε να «αποφύγει μνημόνια» και να «κερδίσει μεταρρυθμίσεις». Οι «μεταρρυθμίσεις» βέβαια είναι η άλλη όψη των αντιλαϊκών μέτρων που θα πρέπει να ληφθούν για να εξασφαλίζεται ζεστό χρήμα. Κι αυτό αποδεικνύεται από το «ατού» που τάχα έχει η κυβέρνηση και ακούει στο όνομα «Πόρισμα Πισσαρίδη», με το οποίο ισχυρίζεται ότι είναι σχεδόν έτοιμη για να αξιοποιήσει τα κονδύλια. Από όσα μέχρι στιγμής έχουν δει το φως της δημοσιότητας, το Πόρισμα περιλαμβάνει αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, όπως ένταση της ιδιωτικοποίησης της Κοινωνικής Ασφάλισης με ενίσχυση του «κεφαλαιοποιητικού συστήματος», «στήριξη της απασχόλησης» με περισσότερες δόσεις «ευελιξίας» στις εργασιακές σχέσεις, προώθηση συγχωνεύσεων για να αντιμετωπιστεί το «πρόβλημα» των μικρών επιχειρήσεων, δηλαδή νέα επίθεση στους αυτοαπασχολούμενους, επενδύσεις στην «πράσινη οικονομία», με έμφαση στην «απολιγνιτοποίηση», που προσθέτει ακόμα περισσότερα βάρη στα λαϊκά νοικοκυριά κ.ο.κ.

Ο τρίτος μύθος που διακινείται με αφορμή τη συμφωνία που επιτεύχθηκε στη Σύνοδο, είναι αυτός της ΕΕ που τάχα «παρά τα προβλήματα έδειξε τη συνοχή της», που έστω και την τελευταία στιγμή «ξύπνησε», επομένως ότι διέξοδος είναι η «εμβάθυνσή» της. Η ίδια η Σύνοδος όμως κατέγραψε ότι οι αντιθέσεις όχι μόνο δεν γεφυρώνονται, αλλά μονιμοποιούνται, συνεχίζονται αμείωτες και αθεράπευτες. Κι αυτό αποδεικνύει ότι κάθε Σύνοδος που ασχολείται με τέτοια ζητήματα είναι ακόμα πιο βασανιστική από την προηγούμενη, επομένως ότι τα «δύσκολα» για την ΕΕ είναι μπροστά. Οι έντονες αντιπαραθέσεις για το ποια μονοπώλια, ποιων κλάδων και κυρίως ποιων χωρών θα πάρουν τη μερίδα του λέοντος των κονδυλίων, ή πώς θα φορτώσουν στους αντιπάλους τους μεγαλύτερα βάρη από όσα επωμίζονται οι ίδιοι, δείχνουν ότι η όξυνση των ανταγωνισμών δεν ανήκει στο παρελθόν, αλλά είναι «εικόνα από το μέλλον». Κοντά στα παραπάνω, βρήκαν ευκαιρία τόσο η κυβέρνηση όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, που είναι άλλωστε και το αγαπημένο του πεδίο, να διακινήσουν έναν ακόμα μύθο, αυτόν της μάχης που δίνουν τα κράτη του «νότου» κόντρα στους «σκληρούς του βορρά», ή αλλιώς τους «φειδωλούς». Οψιμα μάλιστα στη «συμμαχία του νότου» προστέθηκε και η Γερμανία, που βλέποντας τα συμφέροντα των δικών της επιχειρηματικών ομίλων πρωτοστάτησε μαζί με τη Γαλλία στην επίτευξη της συμφωνίας.

Σημειώνεται ότι η συμφωνία της Συνόδου προβλέπει το δανεισμό της ΕΕ από τις χρηματοπιστωτικές αγορές, το αργότερο μέχρι το τέλος του 2026, με σκοπό να δοθούν δάνεια στα κράτη - μέλη συνολικού ύψους 360 δισ. ευρώ και «υπό προϋποθέσεις» ενισχύσεις συνολικού ύψους 390 δισ. ευρώ. Οι εκταμιεύσεις θα απαιτούν την έγκριση της ειδικής πλειοψηφίας των κυβερνήσεων της ΕΕ και θα συνδέονται με την επίτευξη ορόσημων και στόχων. Αλλωστε, το κάθε κράτος - μέλος θα πρέπει να καταθέτει ένα «σχέδιο ανάκαμψης», όπου θα περιγράφει τις επενδύσεις που θα υλοποιηθούν, οι οποίες έχουν ψηλά τη λεγόμενη «πράσινη» ατζέντα της ΕΕ και το σχέδιο «ψηφιακής μετάβασης» της οικονομίας. Πρόκειται για σχέδια που θα συνοδεύονται από πακέτο μεταρρυθμίσεων, σύμφωνα με τις συστάσεις της Επιτροπής προς κάθε κράτος - μέλος.

Ως «θετική» είδε την είδηση ο ΣΥΡΙΖΑ, με τον Αλ. Τσίπρα να κατηγορεί τον πρωθυπουργό ότι δεν έδωσε μάχη για μεγαλύτερο κομμάτι τις πίτας για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Και καταγγέλλει την κυβέρνηση ότι ετοιμάζει μνημονιακές μεταρρυθμίσεις, τη στιγμή που αυτές είναι έτσι κι αλλιώς «ένα το κρατούμενο» για να γίνει πράξη η «θετική» είδηση που διαπιστώνει από τη Σύνοδο Κορυφής.

Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση για τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ σχετικά με το «Ταμείο Ανάκαμψης»:

«Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής προμηνύουν νέα βάρη και δεσμά για τους λαούς της Ευρώπης, προς τους οποίους συνολικά η ΕΕ είναι όχι μόνο "φειδωλή", αλλά βαθιά εχθρική. Αλλωστε αυτό που κρίνεται για μια ακόμη φορά δεν είναι το "ύψος του πακέτου", αλλά οι όροι και οι τελικοί αποδέκτες του.

Ο συμβιβασμός που επήλθε δεν μπορεί να κρύψει τους ισχυρούς ανταγωνισμούς από τους οποίους μαστίζεται το εσωτερικό της αντιδραστικής αυτής Ενωσης. Εχθρικά για τα λαϊκά συμφέροντα είναι όλα τα "στρατόπεδα" των διαφόρων αστικών κρατών της ΕΕ. Η παραπέρα εμβάθυνση και ενοποίηση της ΕΕ, που προωθεί η συμμαχία "των κρατών του Νότου", ανοίγει το δρόμο για την πιο αποτελεσματική εφαρμογή ενιαίων αντιδραστικών κατευθύνσεων σε βάρος των λαών.

Οι αποφάσεις σκιαγραφούν τον τρόπο λειτουργίας του Ταμείου Ανάκαμψης, που περιέχει από τη μία νέους όρους και μέτρα σε βάρος των εργαζομένων και από την άλλη πακτωλό χρημάτων προς τους επιχειρηματικούς ομίλους, μέρος των οποίων θα κατευθυνθεί για την περαιτέρω προώθηση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας. Ολα τα παραπάνω θα διασφαλίζονται τόσο με το υπάρχον αντιλαϊκό πλαίσιο της ΕΕ όσο και με νέους μηχανισμούς εποπτείας και συναπόφασης, που παραπέμπουν σε νέα μνημόνια διαρκείας.

Από αυτήν την άποψη είναι έκθετοι στον ελληνικό λαό τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ, που σκόπιμα παραπλανά για το περιεχόμενο των αποφάσεων της ΕΕ, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα, που εδώ και καιρό έχουν σπεύσει να χαιρετίσουν τη δημιουργία του συγκεκριμένου Ταμείου.

Οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν μπορούν να έχουν καμία προσδοκία αλλά απαιτείται να βρεθούν σε θέσεις μάχης για να αποκρούσουν, να συγκρουστούν με τη στρατηγική της ΕΕ, του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών τους, έτσι ώστε να μην πληρώσουν ξανά τα σπασμένα της νέας καπιταλιστικής κρίσης».