Με την κυβέρνηση να διαφημίζει τις πρωτοβουλίες της γερμανικής προεδρίας της ΕΕ «για να λυθεί» όπως λένε ο «Γόρδιος Δεσμός» στα Ελληνοτουρκικά, εντείνονται τα επικίνδυνα παζάρια και τα παιχνίδια με τη φωτιά.

Και ενώ χτες κατέφτανε στην Αθήνα ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών για να επιβεβαιώσει τους αυξημένους ρόλους που αναλαμβάνει η ΕΕ, η τουρκική κυβέρνηση εξέδιδε άλλη μια Νavtex ανοιχτά του Καστελόριζου.

Την ίδια στιγμή οι Ενοπλες Δυνάμεις έμπαιναν σε ετοιμότητα βλέποντας κινητικότητα του τουρκικού στόλου, και ο Ερντογάν ετοιμάζεται να εγκαινιάσει τη μετατροπή του μνημείου της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Σαν μία ακόμα «σύμπτωση», την ίδια στιγμή που κλιμακώνεται η τουρκική προκλητικότητα, στην Αλεξανδρούπολη ξεφορτώνεται άλλη μια φονική μηχανή των ΗΠΑ, αξιοποιώντας ως βάση το λιμάνι για να προωθηθεί βορειότερα, στα σύνορα με τη Ρωσία. Η εξασφάλιση της «σταθερότητας» και της «ασφάλειας» σε όλο της το μεγαλείο...

Ο «ενεργός ρόλος» λοιπόν της ΕΕ, που τόσο πολύ προπαγανδίζεται από τα αστικά επιτελεία, και μάλιστα με τα παχιά λόγια περί «διεθνοποίησης των Ελληνοτουρκικών», αυτό που καταφέρνει είναι να περιπλέκει ακόμα περισσότερο τα πράγματα. Τα Ελληνοτουρκικά εντάσσονται σε μια ευρύτερη ατζέντα της ΕΕ, υπό τον τίτλο «συγκράτηση της Τουρκίας στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο». Μια ατζέντα που περιλαμβάνει πλευρές από το Προσφυγικό - Μεταναστευτικό μέχρι τις εξελίξεις στη Λιβύη. Και από κάθε τέτοια πτυχή της διαπραγμάτευσης γίνεται όλο και πιο φανερό ότι ο λαός πρέπει περισσότερο να ανησυχεί παρά να εφησυχάζει ακούγοντας την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ να λένε ότι «ασπίδα» αποτελούν οι «σύμμαχοι» ΝΑΤΟ, ΕΕ και ΗΠΑ.

Το γεγονός ότι τα ευρωτουρκικά παζάρια γίνονται πια ένα «πακέτο» προς διευθέτηση επιβεβαίωσε και η χτεσινή επίσκεψη του Μάας στην Αθήνα, σε συνέχεια της τριμερούς συνάντησης Γερμανίας - Τουρκίας - Ελλάδας και του πρόσφατου Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων. Σε αυτό το πλαίσιο η τουρκική κυβέρνηση τα θέτει όλα στο τραπέζι: Αιγαίο, κυριαρχία νησιών, υφαλοκρηπίδα, γεωτρήσεις, εκλογή μουφτή στην Ελλάδα κ.ο.κ. Οσο για το τι σημαίνουν για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας η περιβόητη «διεθνοποίηση» και η «αλληλεγγύη της ΕΕ»; Οι αναφορές του αρμόδιου επιτρόπου της ΕΕ για «διαφιλονικούμενα ύδατα στην Ελλάδα», που «ανεβάζουν τις εντάσεις», αποτελούν την καλύτερη απάντηση.

Αλλωστε, με κάθε ευκαιρία η ΕΕ ξεκαθαρίζει ότι προτεραιότητά της είναι η ενίσχυση των σχέσεων με την Τουρκία και σε αυτή τη στρατηγική εντάσσονται τα παζάρια στα οποία συμμετέχει η ελληνική κυβέρνηση. Η επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης δεν αμβλύνεται αλλά ενισχύεται, αφού τόσο η ΕΕ όσο και το ΝΑΤΟ «γκριζάρουν» σύνορα και κυριαρχικά δικαιώματα προκειμένου να τραβήξουν τη Τουρκία από την αγκαλιά της Ρωσίας, παίζοντας ταυτόχρονα το ρόλο του «προξενητή» ώστε να προωθηθεί η περιβόητη «συνεκμετάλλευση» στο Αιγαίο, που θα εμπεριέχει αντικειμενικά και τα σπέρματα της επόμενης κλιμάκωσης των ανταγωνισμών.

Οι εξελίξεις λοιπόν βοούν: Η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα αναλαμβάνουν βαριές ευθύνες, καλλιεργώντας τις κάλπικες προσδοκίες ότι η διέξοδος από την κρίση στα Ελληνοτουρκικά βρίσκεται στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, ότι ο μεγαλύτερος εναγκαλισμός με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και τους σχεδιασμούς τους μπορεί να προστατεύσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Αυτό που επιβεβαιώνεται είναι ότι λύση προς όφελος του ελληνικού και των γειτονικών λαών η οποία να διασφαλίζει την ειρήνη και την ευημερία δεν μπορεί να υπάρξει μέσα στο ευρωατλαντικό πλαίσιο. Καμία σταθερότητα δεν μπορεί να εξασφαλιστεί ούτε από τους πρόσκαιρους συμβιβασμούς ούτε προφανώς από ένα θερμό επεισόδιο, που θα λειτουργήσει ως καταλύτης για διευθετήσεις, ώστε να εμφανιστεί ως «λυτρωτική» τελικά μια ευρωΝΑΤΟική παρέμβαση.

Λύση προς όφελος του λαού μπορεί να υπάρξει μόνο μέσα από την πάλη ενάντια στην πολιτική εμπλοκής σε επικίνδυνους σχεδιασμούς για λογαριασμό της αστικής τάξης, μέσα από την πάλη για αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.