«Να αποσυρθεί τώρα! Οι απαγορεύσεις των διαδηλώσεων θα μείνουν στα χαρτιά τους! Ο εργαζόμενος λαός θα κάνει το νομοσχέδιο κουρελόχαρτο! Συνεχίζουμε να διαδηλώνουμε για το δίκιο μας ακόμα πιο μαζικά!», τονίζει στο κάλεσμά του το ΠΑΜΕ.

Και επισημαίνει: «Μετά το χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία, που ξεκίνησε με νόμο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση της ΝΔ δυναμώνει την καταστολή, φέρνοντας νομοσχέδιο ουσιαστικής απαγόρευσης των διαδηλώσεων και των συγκεντρώσεων.

Αυτό που δεν πέτυχαν καθ' όλη τη διάρκεια της καραντίνας, ώστε να κλείσει το στόμα όλων των εργαζομένων, επιδιώκουν να το κάνουν με έναν χουντικής έμπνευσης νόμο, που προωθεί νέα μέτρα περιορισμού, καταστολής και διάλυσης ενός βασικού δημοκρατικού δικαιώματος, το οποίο ο λαός μας κατέκτησε με αιματηρούς αγώνες».

«Το σύνολο των διατάξεων που περιέχονται στο νομοσχέδιο έρχεται να συμπληρώσει το κατασταλτικό οπλοστάσιο του κρατικού μηχανισμού» τονίζει το ΠΑΜΕ, αναλύοντας τις απαράδεκτες διατάξεις - λάστιχο.

«Είναι ανυπόστατο ψέμα ότι οι εργατικές - λαϊκές διαδηλώσεις ευθύνονται για το κλείσιμο των καταστημάτων», προσθέτει, επισημαίνοντας πως «κλειστά μαγαζιά υπάρχουν σε κάθε γειτονιά και σε κάθε πόλη της χώρας, χωρίς να γίνονται διαδηλώσεις. Για τα λουκέτα των μαγαζιών και για τη μειωμένη αγοραστική δυνατότητα των εργαζομένων ευθύνονται η πολιτική που σαρώνει τους μισθούς και τις Συλλογικές Συμβάσεις, η ανεργία, οι ελαστικές σχέσεις και συνολικά το σύστημα της εκμετάλλευσης, που κομμάτι του αποτελεί και αυτό το νομοσχέδιο που ενισχύει την καταστολή».

«Δεν θα γίνουν οι διαδηλώσεις βόλτες του "νόμου" και του "αστυνόμου"!» τονίζει το ΠΑΜΕ. «Ξεκαθαρίζουμε στην κυβέρνηση και στις εργοδοτικές ενώσεις ότι οι εργάτες θα συνεχίσουν να διαδηλώνουν πιο μαζικά και αποφασιστικά. Είναι ο μόνος δρόμος για να υπερασπιστούμε τη ζωή τη δική μας και των οικογενειών μας απέναντι στη λυσσαλέα επίθεση που δεχόμαστε καθημερινά, για το δικαίωμα στην εργασία, στην αξιοπρέπεια, το δικαίωμα για να ζούμε χωρίς τους εκμεταλλευτές που σκορπούν φτώχεια, δυστυχία, πολέμους».

Και η ανακοίνωση καταλήγει:

«Οι εμπνευστές αυτού του τερατουργήματος να γνωρίζουν πως το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν πρόκειται να κάνει πίσω! Οι εργαζόμενοι θα κουρελιάσουν και αυτό το νομοσχέδιο, θα ματαιώσουν στην πράξη κάθε προσπάθεια που έχει στόχο να τους βάλει φίμωτρο, να μετατρέψουν τους εργασιακούς χώρους σε γκέτο και την αντίσταση σε ποινικό αδίκημα (...) Οι εργαζόμενοι και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις της χώρας δεν πρόκειται να βάλουν δοσομετρητή στη μορφή και το περιεχόμενο των αγώνων τους. Δεν θα ζητούν άδεια από τα αφεντικά και τις κυβερνήσεις τους για να διαδηλώνουν απέναντί τους.

Οι αγώνες δεν μπαίνουν στο γύψο! Δεν θα επιτρέψουμε για κανένα λόγο και με κανένα πρόσχημα να μπει σε γύψο το δικαίωμά μας να διαδηλώνουμε κατά των αντιλαϊκών μέτρων».

Την ίδια ώρα, μεγαλώνει καθημερινά το κύμα καταδίκης του κατάπτυστου νομοσχεδίου από Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, Συνδικάτα και φορείς, από κάθε κλάδο και κάθε περιοχή της χώρας.

Συνδικαλιστικές οργανώσεις και μαζικοί φορείς καταγγέλλουν με ανακοινώσεις τους το νομοσχέδιο, οργανώνοντας παράλληλα πλατιά ενημέρωση και κινητοποίηση των εργαζομένων, του λαού, της νεολαίας, με πολύμορφες πρωτοβουλίες σε χώρους δουλειάς και γειτονιές.

Το αντιδραστικό νομοσχέδιο καταγγέλλουν μεταξύ άλλων:

Τα Εργατικά Κέντρα: Αθήνας, Πειραιά, Πάτρας, Αγρινίου, Αμαλιάδας, Αρτας, Βόρειου Συγκροτήματος Δωδεκανήσου, Ιωαννίνων, Κεφαλονιάς - Ιθάκης, Λαμίας, Λάρισας, Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής, Λέσβου, Νάουσας, Λευκάδας - Βόνιτσας και Σάμου.

Οι Ομοσπονδίες: Οικοδόμων, Λογιστών, Εργαζομένων στο Φάρμακο (ΟΕΦΣΕΕ), Μισθωτών Τύπου και Βιομηχανίας Χάρτου, Εργαζομένων Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος (ΟΕΚΙΔΕ), Συλλόγων Υπαλλήλων Αιρετών Περιφερειών Ελλάδας (ΟΣΥΑΠΕ), Συλλόγων Εργαζομένων Υπουργείου Γεωργίας (ΠΟΣΕΥΓ).

Η ΑΔΕΔΥ και πλήθος συνδικάτων από όλη τη χώρα και κάθε κλάδο.

«Λουκέτο στα μαγαζιά βάζει η πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, που μας πνίγει με φόρους, δημοτικά τέλη, χαράτσια και κατασχέσεις» τονίζει, καταγγέλλοντας το νομοσχέδιο, η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αττικής (ΟΒΣΑ).

«Η φωνή μας δεν φιμώνεται!», ξεκαθαρίζει σε αντίστοιχη ανακοίνωση το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ), προσθέτοντας: «Τώρα περισσότερο από ποτέ είναι ανάγκη να δυναμώσουμε τον αγώνα μας για τα σύγχρονα δικαιώματά μας στο πλευρό του εργαζόμενου λαού».

Το νομοσχέδιο καταδικάζει με ανακοίνωσή της και η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Αθήνας.

Στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών ενημέρωσης των εργαζομένων, το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων προχωρά σήμερα Πέμπτη σε κινητοποίηση, στις 7 μ.μ., έξω από την έδρα του.

Σήμερα επίσης, η Ενωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Λέσβου οργανώνει πικετοφορία στις 7 μ.μ. στην πλατεία Σαπφούς.

Σε ανακοίνωσή της η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, σημειώνει ανάμεσα σε άλλα: «Οι αγωνιστές της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης που όχι μόνο αψηφούσαν τις απαγορεύσεις και την κατασταλτική μέχρι φυλακής, βασανισμών και θανάτου δράση των κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους, αλλά τους πολέμησαν μέχρι να απελευθερώσουν το λαό μας από την κατοχή, και έχοντας αυτή την ιστορική πείρα για την κατάκτηση και διασφάλιση των λαϊκών ελευθεριών και δικαιωμάτων, καταγγέλλουν τα κατασταλτικά, αντιλαϊκά σχέδια της κυβέρνησης και καταδικάζουν το χουντικής έμπνευσης νομοσχέδιο. Καλούμε όλους τους αγωνιστές, τους φίλους και απογόνους της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, τους επαναπατρισμένους πολιτικούς πρόσφυγες να συμμετέχουν μαζικά σε όλες τις λαϊκές - εργατικές κινητοποιήσεις με το ταξικό εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ και τα ταξικά συνδικάτα, για να μην περάσει και να αποσυρθεί το κατάπτυστο κυβερνητικό νομοσχέδιο».

Μία ιδιαίτερα σημαντική πρώτη προσέγγιση του νομοσχεδίου για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, που ξεκίνησε χτες η συζήτησή του στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, είχαν δημοσιεύσει πριν από μερικούς μήνες (στη φάση της διαβούλευσης) οι Χριστόφορος Σεβαστίδης, ΔΝ - Εφέτης, πρόεδρος της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, και η Ιωάννα Ξυλιά, πρόεδρος Πρωτοδικών.

Παραθέτουμε ορισμένα αποσπάσματα που δείχνουν μερικές σοβαρές πτυχές του θέματος.

«Κατά την αιτιολογική έκθεση (σ.σ. το νομοσχέδιο) έρχεται να καλύψει "ένα αναμφίβολα υπαρκτό κενό στην προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου". Προφανώς όχι των ανθρώπων που συμμετέχουν στις συναθροίσεις. Πριν την κατάθεση του σχεδίου νόμου είχε δημιουργηθεί το κατάλληλο έδαφος για τη στήριξή του από την κοινή γνώμη, που "αγανακτεί" όταν λίγες δεκάδες άτομα αποκλείουν το κέντρο μεγάλων πόλεων και εμποδίζουν την κοινωνικοοικονομική ζωή. Ομοια αγανάκτηση και όταν οι απεργοί δυσκολεύουν την καθημερινότητα των συμπολιτών τους. Ο "κοινωνικός αυτοματισμός" στο απόγειό του! Πέρα από το γεγονός ότι αποδέκτης του δικαιώματος είναι η κρατική εξουσία, γίνεται αυτονόητα δεκτό ότι οι τρίτοι υποχρεούνται να ανεχθούν την παροδική κυκλοφοριακή συμφόρηση που προκαλείται».

«Ο "οργανωτής" και κατ' επέκταση η συνάθροιση μπαίνει στον ασφυκτικό κλοιό του προληπτικού αστυνομικού ελέγχου και το πλάνο της συνάθροισης ουσιαστικά υποδεικνύεται από τις αστυνομικές αρχές. Την ίδια στιγμή οι κυρώσεις που απειλούνται για τον "αμελή" οργανωτή είναι εξοντωτικές: Ευθύνεται για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας και της ιδιοκτησίας από τους συμμετέχοντες στη συνάθροιση. Απαλλάσσεται μόνο αν είχε γνωστοποιήσει εγκαίρως για τη συνάθροιση και εφόσον αποδείξει ότι είχε λάβει όλα τα πρόσφορα και αναγκαία μέτρα για την πρόληψη και αποτροπή της ζημίας (άρθρο 14 παρ. 4 ΣχΝ). Η αόριστη νομική έννοια του "επαρκούς αριθμού ατόμων που παρέχουν συνδρομή στην περιφρούρηση", η αντικειμενική δυσκολία ενημέρωσης και ελέγχου όλων των συμμετεχόντων στη συνάθροιση και η παρείσφρηση προβοκατόρικων στοιχείων, που είναι αδύνατο να ελεγχθούν, μπορούν να οδηγήσουν στην επιβολή αστικών κυρώσεων οικονομικής εξόντωσης των φορέων που διοργανώνουν τη συνάθροιση. Ανυπέρβλητα προβλήματα δημιουργούνται από την άκαμπτη και ισοπεδωτική απαίτηση του νομοθέτη για ορισμό "οργανωτή" και ομάδων περιφρούρησης σε συναθροίσεις ευαίσθητων κατηγοριών πολιτών όπως συνταξιούχων, ανηλίκων, ΑμεΑ».

«Στο άρθρο 3 παρ. 3 του σχεδίου νόμου παρατηρούμε τη διατύπωση "Αυθόρμητη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση που δεν έχει γνωστοποιηθεί (...) δύναται να επιτραπεί εφόσον δεν διαφαίνονται κίνδυνοι (...)". Συνεπώς το σχέδιο νόμου ξεκινάει από μια αρνητική αφετηρία: Τη διεξαγωγή της συνάθροισης κατά τη διακριτική ευχέρεια της αστυνομικής αρχής, ακόμα και αν δεν διαφαίνονται οι κίνδυνοι του άρθρου 11 παρ. 2β' Σ. Ηδη επισημαίνεται μια αδικαιολόγητη αρνητική αντιμετώπιση των αυθόρμητων συναθροίσεων σε σχέση με τις οργανωμένες. Πρόκειται για κραυγαλέα περίπτωση επιβολής υπέρμετρων περιορισμών καθ' υπέρβαση των συνταγματικών ορίων».

«Εξόχως προβληματική φαίνεται και η ρύθμιση του άρθρου 7 παρ. 4 ΣχΝ, σύμφωνα με την οποία "για τη λήψη απόφασης περί απαγόρευσης, όπως και για την επιβολή περιορισμών (...) λαμβάνονται υπόψη ιδίως: α) ο εκτιμώμενος αριθμός συμμετεχόντων, β) η περιοχή πραγματοποίησής της, γ) ο βαθμός επικινδυνότητας αυτής ως προς την πιθανότητα διάπραξης σοβαρών εγκλημάτων και διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής". Η ενδεικτική απαρίθμηση των λόγων που μπορούν να οδηγήσουν σε απαγόρευση ή επιβολή περιορισμών αφήνει ευρύτατο περιθώριο διακριτικής ευχέρειας στις αστυνομικές αρχές, χωρίς μάλιστα να είναι εκ των προτέρων γνωστά τα κριτήρια που θα οδηγήσουν σε απαγόρευση ή περιορισμούς. Το πρώτο μάλιστα ενδεικτικά αναφερόμενο κριτήριο (ο εκτιμώμενος αριθμός των συμμετεχόντων) είναι εξόχως προβληματικό. Δίνει τη δυνατότητα στις αστυνομικές αρχές να απαγορεύσουν συναθροίσεις πολυπληθείς και ογκώδεις, οι οποίες δεν δημιουργούν κίνδυνο ούτε για τη δημόσια ασφάλεια ούτε για την κοινωνικοοικονομική ζωή. Ενώ δηλαδή υποτιθέμενη αφορμή για την ψήφιση του νομοσχεδίου αποτέλεσαν οι ολιγομελείς πορείες στα κέντρα μεγάλων πόλεων οι οποίες δημιουργούν προβλήματα στην καθημερινότητα των πολιτών, καταλήγει - πέρα από οποιαδήποτε συνταγματική επιταγή - σε μέσο απαγόρευσης των συναθροίσεων που λόγω του μεγάλου μεγέθους τους δεν μπορούν να ελεγχθούν επαρκώς από τις αστυνομικές αρχές».

«Το άρθρο 14 ΣχΝ προβλέπει ιδιώνυμο ποινικό αδίκημα τη συμμετοχή σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση η οποία έχει απαγορευτεί από τις αρμόδιες αρχές. Το άρθρο 9 του ν.δ. 794/1971 προέβλεπε ποινική ευθύνη, μόνο όμως για τον οργανωτή και τους ομιλητές της συνάθροισης. Παρατηρούμε επομένως με το υπό διαβούλευση ΣχΝ μια σημαντική αυστηροποίηση του νομοθετικού πλαισίου και μία διεύρυνση των ποινικά υπεύθυνων προσώπων, στα οποία εντάσσονται πλέον όλοι οι συμμετέχοντες στη συνάθροιση. Η αιτιολογική έκθεση του σχεδίου νόμου, επί της αρχής, φέρεται να επιδιώκει τη διασφάλιση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι "εντός ενός θεσμικού πλαισίου λογικής". Παραβλέπεται προφανώς ότι η εξισορροπητική λογική και στάθμιση των αντικρουόμενων κοινωνικών συμφερόντων ανήκει προνομιακά στον συνταγματικό νομοθέτη και αποτυπώνει τους πολιτικούς και κοινωνικούς συσχετισμούς μιας ορισμένης περιόδου. Ο επαναπροσδιορισμός του πλαισίου της λογικής από τον ύστερο κοινό νομοθέτη μόνο ως θεσμική αναίδεια μπορεί να εκληφθεί».