Με την αγωνιστική τους παρέμβαση έδωσαν συνέχεια στην πάλη για συνδικάτα εργατών, όχι των εργοδοτών. Εριξαν στο κενό την προσπάθεια των εργατοπατέρων να αποκλείσουν τις ταξικές δυνάμεις, η οποία εκδηλώθηκε με όργιο αστυνομοκρατίας, με προκλήσεις και απαράδεκτες μεθοδεύσεις πριν και κατά τη διάρκεια του συνεδρίου.
Στην αντίπερα όχθη από τις ζωντανές, μαχητικές δυνάμεις του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, κινήθηκαν σε πλήρη συμφωνία και συντονισμό σε όλα τα επίπεδα οι δυνάμεις ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ, φτάνοντας σε νέα επίπεδα αθλιότητας, με μονοήμερο «συνέδριο» - εξπρές, με αστυνομία, κλούβες και ΜΑΤ, χωρίς καμία απολύτως συζήτηση για τα προβλήματα των εργαζομένων και την οργάνωση της πάλης τους, με μόνη έγνοια τους το πώς μέσα από μια τέτοια παρωδία θα ανανεώσουν τη «θητεία» τους στην υπηρεσία του κεφαλαίου και του «κοινωνικού εταιρισμού».
Από τη μια μεριά, μάχη με σημαία το αίτημα εκατοντάδων συνδικάτων όλης της χώρας για συνέδριο εργατών έδωσαν οι αντιπρόσωποι των ταξικών δυνάμεων, εκλεγμένοι μέσα σε συνθήκες διαρκούς μάχης στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς, για την οργάνωση των εργαζομένων, απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία, απέναντι στην εντεινόμενη επίθεση του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του. Στο πλευρό τους διαδήλωσαν χιλιάδες εργαζόμενοι που με στάσεις εργασίας και με κάθε τρόπο έφτασαν έξω από το χώρο του συνεδρίου, διαδηλώνοντας ενάντια στις άθλιες μεθοδεύσεις του εργατοπατερισμού.
Από την άλλη, οι άνθρωποι των αφεντικών και των κυβερνήσεών τους, που με τη στήριξη όλων των αστικών επιτελείων και του κρατικού μηχανισμού έφεραν την αστυνομία και τα ΜΑΤ απέναντι στους εργαζόμενους, ακριβώς γιατί δεν μπορούν να κινητοποιήσουν ούτε έναν εργαζόμενο, ούτε ένα πραγματικό σωματείο που να βγει συγκροτημένα και ανοιχτά να τους στηρίξει.
Και πρέπει πραγματικά να ψάξουμε πάρα πολύ στην ιστορία του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος για να βρούμε συνέδριο της ΓΣΕΕ που οργανώθηκε με τις «πλάτες» της αστυνομίας και τέτοια κινητοποίηση του κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού, με χιλιάδες εργαζόμενους να διαδηλώνουν απέξω την ίδια ώρα και με εκατοντάδες σωματεία, Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, καθώς και την τριτοβάθμια οργάνωση των εργαζομένων του Δημοσίου να έχουν πάρει απεργιακές αποφάσεις για στάσεις εργασίας και κινητοποίηση.
Απέναντι στα κάθε είδους παπαγαλάκια, απέναντι στη λάσπη, στις συκοφαντίες, στην προσπάθεια διαστρέβλωσης του περιεχόμενου της διαπάλης για τον προσανατολισμό του εργατικού κινήματος, η νέα ξεχωριστή μάχη που δόθηκε από τις ταξικές δυνάμεις δίνει δύναμη για να φουντώσει ακόμα περισσότερο η συζήτηση με τους εργαζόμενους παντού, με κάθε τίμιο συνδικαλιστή, για το τι συνδικάτα έχουμε ανάγκη, για την ενίσχυση της πάλης των εργαζομένων απέναντι στην επίθεση της κυβέρνησης και του κεφαλαίου, απέναντι στη διαλυτική - εκφυλιστική δράση των ανθρώπων τους στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Ολοήμερη κινητοποίηση από εκατοντάδες ζωντανές δυνάμεις του εργατικού κινήματος, που απαίτησαν «συνέδριο εργατών, όχι της κυβέρνησης και των εργοδοτών»
Η συγκέντρωση είχε ζωντάνια και παλμό. Και παρέμεινε έτσι μέχρι αργά το απόγευμα, με εργαζόμενους να έρχονται μετά το σχόλασμα, και μη λογαριάζοντας ούτε την κούραση ούτε το όργιο αστυνομοκρατίας αναπλήρωναν εκείνους που έφευγαν για τη δουλειά. Ετσι, τα συνθήματα όλο και δυνάμωναν, κάθε φορά που έρχονταν «φρέσκες ειδήσεις» από τα καμώματα της συνδικαλιστικής μαφίας μέσα στο χώρο του συνεδρίου.
Το «παρών» έδωσαν συνδικαλιστικά στελέχη, εκλεγμένοι σύνεδροι, πρόεδροι σωματείων και Ομοσπονδιών, εργαζόμενοι που συμμετέχοντας στη στάση εργασίας συγκρούονται με την εργοδοσία, δέχονται απειλές, κι όμως είναι εκεί, στο πόστο τους! Μια κινητοποίηση, δηλαδή, που συγκεντρώνει όλα εκείνα τα στοιχεία τα οποία εχθρεύονται οι εργατοπατέρες, οι συνδικαλιστές - εργοδότες της ηγεσίας της ΓΣΕΕ.
Μαζί με τους εργαζόμενους βρέθηκαν στη διαδήλωση φοιτητές, με τους συλλόγους τους, διαδηλώνοντας δυνατά: «Φοιτητές, εργατιά - μια φωνή και μια γροθιά».
Η πρώτη τηλεφωνική παρέμβαση έγινε από τον Αλέκο Περράκη, που ενημέρωσε τους διαδηλωτές για τον ξεπεσμό του εργατοπατερισμού: «Αυτό που οι εργαζόμενοι ονομάζουν συνδικαλιστική μαφία και ο μηχανισμός που τους στηρίζει στις ψηφοφορίες φώναζαν με θράσος θέλουμε τα ΜΑΤ και τους εισαγγελείς για να γίνει "συνέδριο"», αναφέρει.
Λίγη ώρα μετά παρεμβαίνει, πάλι τηλεφωνικά, μέσα από τους χώρους του συνεδρίου, ο Θανάσης Γκώγκος, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «η λέξη "παρωδία" είναι πολύ μικρή για να περιγράψει το αίσχος, τις αθλιότητες, τις συναλλαγές (...) Μέσα σ' αυτήν τη δυσωδία και τη βρωμιά που αναδίνεται υπάρχει και η ελπίδα. Αν κάτι είναι γερό, όρθιο, αποτελεί ελπίδα για το παρόν και το μέλλον των εργαζομένων είναι αυτή η συσπείρωση των συνδικαλιστών, Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων, συνδικαλιστικών οργανώσεων, που έκλεισε πέρυσι 20 χρόνια ζωής, το ΠΑΜΕ».
Σε τρίτη τηλεφωνική παρέμβαση, ο Γιάννης Γωνιανάκης, πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Ηρακλείου, αφιερώνει στους συγκεντρωμένους μια μαντινάδα, που, όπως είπε, έλεγε ένας παλιός συναγωνιστής μέσα από τα κρατητήρια της Ασφάλειας, την οποία «πρέπει να την έχουν καλά στο μυαλό τους οι εργατοπατέρες»: «Σαν σπάσει ο σκλάβος τα δεσμά και κινηθεί για μάχη, μοιάζει με καταιγίδα που χαλά μπροστά της ό,τι λάχει».
Το απόγευμα, και ενώ ήταν σε εξέλιξη η προσπάθεια των εργατοπατέρων να ελέγξουν τη νομιμοποίηση των αντιπροσώπων, ο Νίκος Μαυροκέφαλος σε νέα ενημέρωση καταγγέλλει ότι ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ, «έχοντας την πλειοψηφία στην οργανωτική επιτροπή πληρεξουσίων νομιμοποίησαν ό,τι εργοδοτικό μηχανισμό και όποιον εργοδότη υπάρχει στα συνδικάτα».
Σχολιάζοντας και την προσπάθειά τους να πετάξουν έξω από το συνέδριο το ΕΚ Πάτρας, σημείωσε ότι η απόφαση αυτή «έχει ληφθεί στα γραφεία της κυβέρνησης της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ γιατί επιδιώκουν να αναστήσουν τον κοινωνικό εταίρο, την ηγεσία της ΓΣΕΕ. Την χρειάζονται τα επόμενα χρόνια που θα κλιμακώσουν την αντεργατική επίθεση». Και πρόσθεσε ότι «σε ένα τέτοιο Σώμα δεν μπορεί να εκφραστεί γνήσια ο εργατικός ταξικός συσχετισμός. Αυτό κρίνεται στους χώρους δουλειάς, εκεί που τα συνδικάτα παλεύουν για την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων».
Χαιρετισμούς απηύθυναν ακόμα οι εκλεγμένοι σύνεδροι με τη ΔΑΣ, Εφη Χαλιού, πρόεδρος του Σωματείου Χρηματοπιστωτικού Αττικής, και Γιώργος Στεφανάκης, πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Αττικής. Επίσης, ο Θοδωρής Ασλανίδης, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λέσβου, που ενημέρωσε για την απόφαση προκήρυξης νέας παλλεσβιακής απεργιακής κινητοποίησης για σήμερα ενάντια στην καταστολή και στην εγκατάσταση της κλειστής προσφυγικής δομής.
Τη σκυτάλη πήραν κατά σειρά ο Μάης Μέντης, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής, η Κατερίνα Τζίμα, αντιπρόεδρος του ΣΕΤΗΠ, η Ντίνα Γκογκάκη, πρόεδρος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, η Μυρτώ Καλτικοπούλου, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών, και η Ειρήνη Μπεκιάρη, μέλος του κλαδικού Σωματείου Εργαζομένων Χρηματοπιστωτικού Αττικής και γραμματέας του επιχειρησιακού σωματείου της «Mellon».
Εργατοπατέρες και δυνάμεις καταστολής έδωσαν τα «ρέστα» τους για να μην πλησιάσουν οι εργαζόμενοι στο ξενοδοχείο - φρούριο!
Αστυνομικές δυνάμεις κόβουν το δρόμο σε εκλεγμένους συνέδρους της ΔΑΣ |
Από το απόγευμα της Δευτέρας είχαν στρατοπεδεύσει αστυνομικές δυνάμεις σε όλους τους δρόμους γύρω από το ξενοδοχείο, σε μια πρωτοφανή κινητοποίηση των κρατικών κατασταλτικών μηχανισμών. Κορδέλες που έκοβαν την κυκλοφορία, μπλόκα στις διασταυρώσεις, έλεγχος για το ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει ήταν το σκηνικό, δημιουργώντας πρόβλημα ακόμα και στους κατοίκους της περιοχής.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι αργά χτες το απόγευμα, λίγο πριν ολοκληρωθεί η συγκέντρωση των συνδικάτων, όποιος έστριβε από την παραλιακή λεωφόρο για να βρεθεί στο χώρο της κινητοποίησης, του ζητούσαν ταυτότητα!
Το ρεσιτάλ αστυνομοκρατίας κορυφώθηκε την Τρίτη, με κλούβες να ζώνουν περιμετρικά το ξενοδοχείο «Απόλλων». Από νωρίς το πρωί η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, με τη στήριξη της κυβέρνησης και την κινητοποίηση των δυνάμεων καταστολής, ξεδίπλωσε ένα μεθοδευμένο σχέδιο αποκλεισμού και παρεμπόδισης των εκλεγμένων αντιπροσώπων των ταξικών δυνάμεων, καθώς και των χιλιάδων συνδικαλιστών και εργαζομένων που κατέφτασαν για να διαδηλώσουν στο Καβούρι.
Σκάφος του Λιμενικού περιπολεί στα ανοιχτά του Καβουρίου |
Ανάμεσά τους πρόεδροι Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων, αντιπρόσωποι και μέλη της διοίκησης της ΓΣΕΕ εκλεγμένοι με τη ΔΑΣ, στους οποίους υποδείκνυαν να απευθυνθούν σε άλλη είσοδο, μακριά από το χώρο της συγκέντρωσης των εργαζομένων. Στη συγκεκριμένη είσοδο είχε παραταχθεί πρόσθετος αστυνομικός φραγμός, όπως και ένας τρίτος, ακριβώς στην είσοδο του ξενοδοχείου, ενώ ακολουθούσε «σκανάρισμα» τύπου αεροδρομίου σε όλους τους εισερχόμενους στο χώρο.
Υπάλληλοι της ΓΣΕΕ που βρίσκονται μπροστά από το φραγμό κρατούσαν μια λίστα με ονόματα και ο αντιπρόσωπος καλούνταν μπροστά στις δυνάμεις καταστολής να αναφέρει το όνομά του. Εφόσον ο υπάλληλος το έβρισκε στη λίστα, έδινε τη συγκατάθεσή του στην αστυνομία για να περάσει ο αντιπρόσωπος στο χώρο του «συνεδρίου».
Η αποφασιστική παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων, που κατήγγειλαν από την πρώτη στιγμή αυτές τις άθλιες μεθοδεύσεις, καθώς και προκλήσεις από εργατοπατέρες μέσα στο χώρο του συνεδρίου, ακύρωσε την προσπάθεια αποκλεισμού των αντιπροσώπων τους, όπως και κάθε σκέψη για έλεγχο των αντιπροσώπων των εργαζομένων από τις αστυνομικές δυνάμεις.
Eurokinissi |
Αστυνομική φρουρά και ειδικά μηχανήματα ελέγχου στην είσοδο του ξενοδοχείου |
Το σκηνικό συμπλήρωναν ασφαλίτες ακροβολισμένοι στην ταράτσα, που έδιναν εικόνα με ασυρμάτους στο «κέντρο», προφανώς για την αντιμετώπιση «ύποπτων» κινήσεων, ενώ στα ανοιχτά της ακτής του Καβουριού ένα περιπολικό σκάφος του Λιμενικού (!) ανέλαβε να φυλάξει τα «χωρικά ύδατα» της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ από τίποτα ...θαλάσσιους εισβολείς.
Καταγγέλλοντας τις απαράδεκτες και θλιβερές αυτές εικόνες, ο Χρήστος Κατσώτης, εκλεγμένος σύνεδρος με τη ΔΑΣ και βουλευτής του ΚΚΕ, έκανε δηλώσεις με φόντο τον αστυνομικό φραγμό, αναδεικνύοντας την «εκτροπή της κυβέρνησης, της αστυνομίας και των δυνάμεων καταστολής». Σημείωσε ότι οι εργατοπατέρες έχουν τα ονόματα όλων, τι κόμμα είναι ο καθένας, και τα έχουν δώσει στην αστυνομία.
«Κατά τ' άλλα θα κάνουν δημοκρατικό συνέδριο», σχολίασε ο Χρ. Κατσώτης και κάλεσε τον υπουργό Δημόσιας Τάξης Μ. Χρυσοχοΐδη να πάρει θέση: «Είναι αυτός ο ρόλος της αστυνομίας; Να είναι εδώ μπροστά και να απαγορεύει στους αντιπροσώπους να μπουν στο συνέδριο της ΓΣΕΕ; Αν αυτή είναι η κατεύθυνση, η απόφαση που έχει πάρει, να αποτρέψει αυτούς που δεν είναι με το ΠΑΣΟΚ, που δεν είναι με τη ΝΔ, που δεν είναι με τον ΣΥΡΙΖΑ, ας μας βάλουν σε ένα καράβι να μας πάνε στα ανοιχτά για να κάνουν το συνέδριό τους».
«Ηταν μια μάχη στην οποία για άλλη μια φορά αποδείχθηκε ο κοινός βηματισμός του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, που όλοι μαζί μες στο συνέδριο παρωδία - φαρσοκωμωδία είχαν συναποφασίσει τα πάντα. Ποιοι θα μπουν μέσα, ποιοι θα πάρουν κάρτες, ποιο θα είναι το μητρώο, ποιοι θα ψηφίσουν, τι θα ψηφίσουν», υπογράμμισε και πρόσθεσε ότι όλοι αυτοί νομιμοποίησαν με μια φωνή τους εργοδότες, τους μηχανισμούς τους, τη νοθεία και τη σήψη.
«Εδώ είναι δυο κόσμοι διαφορετικοί. Ο ένας, ο κόσμος της δουλειάς, που δίνει κάθε μέρα μάχες. Και ο άλλος, ο κόσμος αυτών που τα 'χουν βρει μαζί με την κυβέρνηση, μαζί με τον ΣΕΒ», τόνισε και σχολίασε ότι ο δεύτερος έχει ήδη κερδίσει τη θέση του στις μαύρες σελίδες της ιστορίας του εργατικού κινήματος. «Τέτοιοι είναι. Εμείς όμως έχουμε πίσω μας μεγάλη ιστορία. Εχουμε πίσω μας αγωνιστές όπως ο Μήτσος Παπαρήγας, ο Τάσος Τούσης, ο Τατάκης και άλλοι τέτοιοι αγωνιστές, που σήκωσαν το κεφάλι ψηλά, δεν τρόμαξαν, πάλεψαν. Και εμείς έχουμε δηλώσει ότι έτσι θα συνεχίσουμε και δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω», ξεκαθάρισε.
«Προκαλούσαν και επιδίωκαν με τη στάση τους να μας πετάξουν έξω», υπογράμμισε, ενημερώνοντας τους συγκεντρωμένους για τις προκλήσεις των εργατοπατέρων της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ. «Χρησιμοποίησαν λάσπη, συκοφαντία, έριξαν χρήμα που τους πλήρωσε ο κρατικός μηχανισμός, η ΝΔ και ο Βρούτσης, για να μας μιλήσουν για τραμπούκους». Παρ' όλα αυτά, «δεν τα κατάφεραν και δεν πρόκειται να τα καταφέρουν. Γιατί 20 χρόνια υπάρχει ταξικό κίνημα, 20 χρόνια υπάρχει ΠΑΜΕ και θα συνεχίσει να υπάρχει».
«Ο πόλεμος δεν τελείωσε», είπε ο Γιώργος Πέρρος και κάλεσε τους εργαζόμενους στη μάχη της ενημέρωσης για το «συνέδριο» - τραγέλαφο και της οργάνωσης των κινητοποιήσεων του επόμενου διαστήματος. «Να μην αφήσουμε χώρο για χώρο που να μην κουβεντιάσουμε με τους εργαζόμενους τι διαμείφθηκε σήμερα εδώ», είναι το κάλεσμα που απηύθυνε. Σκιαγραφώντας την ευθύνη και το καθήκον που αναλαμβάνουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, σημείωσε τα εξής: «Χρειάζεται να συζητήσουμε με τους εργαζόμενους, με τα σωματεία. Να ανοίξουμε κουβέντα τι σωματεία θέλουμε, τι συνδικάτα θέλουμε, με ποιον προσανατολισμό. Γιατί αυτή η σήψη και η σαπίλα που υπάρχει, ταιριάζει με τον προσανατολισμό που έχουν».
Στην ίδια κατεύθυνση, υπενθύμισε τα συλλαλητήρια που προετοιμάζονται για αύριο Πέμπτη και την ανάγκη να πλημμυρίσουν ξανά, λίγες μέρες μετά την απεργία, από διαδηλωτές για την Κοινωνική Ασφάλιση μια σειρά πόλεων.
Οσο για το μέτωπο απέναντι στην ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, υπογράμμισε ότι η πάλη συνεχίζεται: «Καλαμάτα, Ρόδο, σήμερα εδώ, αύριο αλλού. Δεν θα τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί. Στα Εργατικά Κέντρα, στις Ομοσπονδίες, στα Συνδικάτα, παντού, πρέπει να διώξουμε τους ανθρώπους των κυβερνήσεων και της εργοδοσίας».