ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 1 Φλεβάρη 2020 - Κυριακή 2 Φλεβάρη 2020
Σελ. /40
Συμφωνίες...

Στη συζήτηση της Συμφωνίας για τις βάσεις, που έγινε την Πέμπτη στη Βουλή, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είπαν περίπου τα εξής: Η μεν ΝΔ υπερασπίστηκε τη Συμφωνία ως «επωφελή» για την Ελλάδα, με το επιχείρημα ότι αυξάνει το «στρατιωτικό αποτύπωμα» των ΗΠΑ, αναβαθμίζει το ρόλο της χώρας στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό κι επομένως τη θωρακίζει απέναντι σε απειλές. Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την πλευρά του, δεν αμφισβήτησε στο ελάχιστο τη σημασία της Συμφωνίας, την οποία άλλωστε διαπραγματεύτηκε ο ίδιος, ούτε το «περιτύλιγμα» με το οποίο τη σέρβιρε η ΝΔ. Αντίθετα, αναπαράγοντας την ίδια χρεοκοπημένη και επικίνδυνη λογική, ζήτησε περισσότερες «εγγυήσεις» από τις ΗΠΑ για την «ασφάλεια» της χώρας έναντι απειλών, κυρίως από την Τουρκία. Το συμπέρασμα που προκύπτει, είτε υιοθετήσει κανείς τη θέση της ΝΔ είτε αποδεχτεί την «κριτική» του ΣΥΡΙΖΑ, είναι το εξής: Η βαθύτερη εμπλοκή στα πολεμικά σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και η μετατροπή της χώρας σε πολεμικό ορμητήριο είναι και για τους δύο επωφελείς για τη χώρα και αποτελούν «ασπίδα προστασίας» απέναντι σε απειλές. Από εκεί και πέρα, ο καβγάς γίνεται για το επίπεδο των «εγγυήσεων» και των «ανταλλαγμάτων» που προσφέρουν οι ΗΠΑ!

... και «διαφωνίες»

Αλήθεια, όμως, τι είδους «εγγυήσεις» ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ και από ποιον; Ποιον προσπαθεί να κοροϊδέψει ότι μπορεί οι Αμερικανοί να «εγγυηθούν» τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα έναντι της τουρκικής προκλητικότητας, όταν Ελλάδα, ΗΠΑ και ΕΕ στοιχίζονται όλοι στο στόχο της ΝΑΤΟικής συνοχής και μ' αυτό το κριτήριο προωθούν «διευθετήσεις» σε Ελληνοτουρκικά και Κυπριακό, με αμερικανοΝΑΤΟική εποπτεία και συνεκμετάλλευση; Μήπως την ίδια πολιτική δεν υπηρέτησε και ο ίδιος ως κυβέρνηση, αποθεώνοντας μάλιστα τον «διαβολικά καλό» Τραμπ; Εκτός αν στις «εγγυήσεις» περιλαμβάνει την παροχή περισσότερου στρατιωτικού υλικού από τις ΗΠΑ, το οποίο ούτως ή άλλως εντάσσεται επιχειρησιακά στον σχεδιασμό του ΝΑΤΟ και ελάχιστα έχει να κάνει με την άμυνα της χώρας. Να λοιπόν γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε συμφωνεί με την κυβέρνηση είτε ασκεί «εποικοδομητική» αντιπολίτευση, προσφέρει στήριξη στις επιλογές, στα σχέδια και τις συμμαχίες της αστικής τάξης, που συνιστούν μεγάλη απειλή και κίνδυνο για τα συμφέροντα του λαού.

Προοπτικές

Την ώρα που τα κυβερνητικά στελέχη, με βάση τις τελευταίες εξελίξεις στην οικονομία (έκδοση 15ετούς ομολόγου, συναντήσεις με Γάλλους «επενδυτές» κ.ά.), επιχειρούσαν να αναθερμάνουν προσδοκίες στα λαϊκά στρώματα για «καλύτερες μέρες», «στα ψιλά» περνούσαν τα όσα έλεγε ο μόνιμος εκπρόσωπος της Διεύθυνσης Οικονομικών Υποθέσεων της Κομισιόν στην Αθήνα, για τις «προκλήσεις» της ελληνικής οικονομίας την επόμενη περίοδο. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο, τα βασικά προβλήματα είναι οι «χαμηλές επιδόσεις σε όλους τους δείκτες, που σχετίζονται με το επιχειρηματικό περιβάλλον, καθώς και την εφαρμογή της νομοθεσίας για την τόνωση των επενδύσεων», κάνοντας σινιάλο για να ενισχυθεί και παράλληλα να προχωρήσει στη ζωή όλο το αντιλαϊκό νομοθετικό οπλοστάσιο που έχει στα χέρια του το κεφάλαιο. Δεμένο με αυτό είναι και το δεύτερο «πρόβλημα», το «μεγάλο επενδυτικό κενό» που «είναι εξαιρετικά δύσκολο να καλυφθεί με εγχώρια χρηματοδότηση» και επομένως η χώρα «πρέπει να προσελκύσει άμεσες ξένες επενδύσεις», με αιχμή του δόρατος την αντεργατική επίθεση και τις ιδιωτικοποιήσεις (ΛΑΡΚΟ, ΔΕΗ κ.τ.λ.). Συναφή με αυτό είναι βέβαια και τα κεφάλαια που προσδοκά η κυβέρνηση από την αναβάθμιση της χώρας σε ενεργειακό και μεταφορικό κόμβο, στο όνομα της οποίας βαθαίνει η επικίνδυνη ιμπεριαλιστική εμπλοκή. Τρίτο και τελευταίο είναι το ζήτημα των «κόκκινων» δανείων, που κατά τον εκπρόσωπο «φρενάρει την αποκατάσταση της πιστωτικής επέκτασης», δηλαδή τη φτηνή χρηματοδότηση προς τις ισχυρές επιχειρήσεις, «πρόβλημα» που θα λυθεί βέβαια με πολλαπλασιασμό των πλειστηριασμών και των εκβιασμών το επόμενο διάστημα. Αλήθεια, έχει κανείς αμφιβολία για το τι σηματοδοτούν οι «ευνοϊκές προοπτικές» των καπιταλιστικών κερδών και η καπιταλιστική ανάπτυξη για τα λαϊκά δικαιώματα;

Κεσάτια

«Το ερώτημα είναι (...) αν οι επιχειρήσεις που λειτουργούν και τις "εργάσιμες" Κυριακές έχουν κερδοφορία ή αύξηση του τζίρου. Οι απαντήσεις στο σημείο αυτό είναι μάλλον απογοητευτικές για τους επιχειρηματίες». Αυτά γράφει ο Ανδ. Νεφελούδης, γγ του υπουργείου Εργασίας επί ΣΥΡΙΖΑ, σε άρθρο του στην «Αυγή», με το οποίο υποτίθεται ότι απαντάει στην απόφαση της «Jumbo» να ανοίγει τα καταστήματά της τις Κυριακές, κάνοντας χρήση της νομοθεσίας για την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, που έχει την υπογραφή και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ! Το πρόβλημα όμως για τον Νεφελούδη δεν είναι η αντεργατική νομοθεσία, αλλά τα ...κεσάτια των μεγάλων εμπορικών αλυσίδων, των πολυκαταστημάτων και των εμπορικών κέντρων που αποφασίζουν να λειτουργούν τις Κυριακές. Καταλογίζει μάλιστα στη ΝΔ «ιδεοληψία» και «εμμονή» να νομοθετήσει «τον απασχολήσιμο εργαζόμενο που είναι διαθέσιμος όλη τη μέρα για να ανταποκριθεί χωρίς ωράριο στα κελεύσματα του αφεντικού του». Μόνο που για να το πετύχει αυτό η ΝΔ, πατάει στην «προίκα» που της άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ και συγκεκριμένα στους νόμους που «απελευθέρωσαν» τη λειτουργία των καταστημάτων για 32 Κυριακές το χρόνο και διατήρησαν τη δυνατότητα να λειτουργούν ακόμα περισσότερες, με απόφαση του αρμόδιου αντιπεριφερειάρχη. Οσο για τις εμβριθείς παρατηρήσεις του ότι «στον "Σκλαβενίτη" βλέπω εργαζόμενους φυσιολογικούς, ενώ στο "Jumbo" βλέπω σκυμμένα κεφάλια, μέσα στην αγωνία και στο άγχος», «βγάζει μάτι» η προσπάθεια του Νεφελούδη να ξεπλύνει τη γενικευμένη «ευελιξία» και την άγρια εκμετάλλευση στο Εμπόριο, διαχωρίζοντας τους εργοδότες σε «καλούς» και «κακούς», την ώρα που σπάνε κόκαλα τα «σπαστά» ωράρια, η εντατικοποίηση, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου και η μερική απασχόληση...

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
Σάββατο 1 Φλεβάρη

1929 Οι μεταλλωρύχοι της Γαλλικής Εταιρείας του Λαυρίου κηρύσσουν απεργία, με αίτημα αρχικά την αύξηση μισθών. Θα διαρκέσει 47 μέρες και θα αναδειχθεί σε μία από τις πιο μαχητικές απεργίες της περιόδου.

1936 Πεθαίνει ο στρατιωτικός και πολιτικός Γεώργιος Κονδύλης. Διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας (1/10 - 30/11/1935), θέση στην οποία αυτοδιορίστηκε έπειτα από πραξικόπημα.

1946 Ο εκπρόσωπος της Σοβιετικής Ενωσης στον ΟΗΕ, Αντρέι Γκρομίκο, μιλώντας για το ελληνικό ζήτημα στη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού, καταγγέλλει ότι αιτία της κατάστασης στην Ελλάδα είναι η παρουσία των βρετανικών στρατευμάτων και απαιτεί εκ μέρους της σοβιετικής κυβέρνησης την άμεση και χωρίς όρους αποχώρησή τους.

1962 Ο Νίκος Ζαχαριάδης ταχυδρομεί στην ελληνική πρεσβεία στη Μόσχα επιστολή που απευθυνόταν στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικείου Αθήνας και με την οποία δήλωνε πως «αν εκκρεμούν ενάντιά μου κατηγορίες για την κομμουνιστική, επαναστατική μου δράση ενάντια στην αστοτσιφλικάδικη Αντίδραση και στην υποδούλωση της Ελλάδας στον ξένο, τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό (...) είμαι έτοιμος να γυρίσω στην Ελλάδα για να τις αντιμετωπίσω και ανατρέψω ακόμα μια φορά». Η επιστολή δεν έφτασε στον Ελληνα πρέσβη. Ετσι, στις 10/3 ο Ν. Ζαχαριάδης την παρέδωσε προσωπικά στον ίδιο. Στις 8/4/1962 του δόθηκε κατηγορηματικά αρνητική απάντηση.

1977 Εφαρμόζεται η εγκύκλιος σύμφωνα με την οποία όλα τα δημόσια έγγραφα στην Ελλάδα θα συντάσσονται πλέον στη Δημοτική.

Κυριακή 2 Φλεβάρη

1907 Πεθαίνει ο Ντμίτρι Ιβάνοβιτς Μεντελέγιεφ. Μεγάλος Ρώσος χημικός, που ανακάλυψε τον περιοδικό νόμο των χημικών στοιχείων.

1925 Με επικεφαλής το ΚΚΕ, τις Ενώσεις των Παλαιών Πολεμιστών και το Εργατικό Κέντρο, πραγματοποιήθηκε στα Τρίκαλα το μεγαλύτερο συλλαλητήριο μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, με κύριο αίτημα την απαλλοτρίωση και αναδιανομή της γης. Χωροφυλακή και στρατός άνοιξαν πυρ, με αποτέλεσμα 4 εργάτες και 2 αγρότες να πέσουν νεκροί. Δεκάδες ήταν οι τραυματίες. Ο αγανακτισμένος λαός αντεπιτέθηκε και τελικά κατέλαβε τη Νομαρχία. Ακολούθησε ένα άγριο κύμα τρομοκρατίας και διώξεων.

1943 Λήγει η ηρωική Μάχη του Στάλινγκραντ, που κράτησε 140 μέρες και έληξε με τη συντριβή της 6ης Γερμανικής Στρατιάς.

1947 Το βράδυ της 2ης Φλεβάρη του 1947, σε μια περίοδο όπου ο ένοπλος αγώνας του Δημοκρατικού Στρατού αναπτύσσεται σε όλη την Ελλάδα, η Αθήνα «φωτίζεται» από μια επιγραφή που εμφανίζεται στη βορινή μετόπη της Ακρόπολης και γράφει: «Να φύγουν οι Αγγλοι!». Ηταν το αποτέλεσμα μιας παράτολμης επιχείρησης που οργανώθηκε από το ΚΚΕ και αναπτέρωσε το φρόνημα του λαού.

1950 Πεθαίνει ο Ελληνας μαθηματικός Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή, από τους κορυφαίους της επιστήμης του παγκοσμίως.

1967 Η ΙΑ' Σύνοδος της Διοικούσας Επιτροπής της ΕΔΑ (2-4/2/1967) ασκεί κριτική στην Εκτελεστική Επιτροπή του κόμματος για την αποδοχή της απόφασης του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ να αναβληθεί το Γ' Συνέδριο της ΕΔΑ. Η κριτική αυτή αποτελούσε έκφραση της υπό εξέλιξη εσωκομματικής διαπάλης στο ΚΚΕ και της πολεμικής της φραξιονιστικής - οπορτουνιστικής ομάδας με αιχμή την ΕΔΑ.

1970 Πεθαίνει ο Μπέρτραντ Ράσελ, Αγγλος νομπελίστας μαθηματικός, φιλόσοφος και κοινωνιολόγος, που φυλακίστηκε δύο φορές επειδή ηγήθηκε στον αγώνα για τον πυρηνικό αφοπλισμό και αφιερώθηκε στην ανάπτυξη του φιλειρηνικού κινήματος.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ