Copyright 2019 The Associated

Απεργός σε διυλιστήριο της Μασσαλίας, όπου ξεκίνησε απεργία από χτες, μετά από κάλεσμα της FNIC

Νέες πολύμορφες κινητοποιήσεις προγραμματίζονται αύριο, 9 Γενάρη, στη Γαλλία, ενάντια στη νέα αντισυνταξιοδοτική μεταρρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση Μακρόν, αυξάνοντας τα όρια ηλικίας, μειώνοντας τις συντάξεις, χτυπώντας τον ίδιο τον δημόσιο χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Στο πλαίσιο της νέας πανεθνικής «μέρας δράσης» που έχει προκηρυχθεί, εκατοντάδες συνδικάτα αλλά και Εργατικά Κέντρα όλης της χώρας έχουν αποφασίσει 24ωρη απεργία, όπως και γενικές συνελεύσεις εργαζομένων που σε αρκετές περιπτώσεις συνεχίζουν κινητοποιήσεις (απεργίες και άλλες) από τη μεγάλη απεργία της 5ης Δεκέμβρη. Ειδικά σε Μεταφορές (π.χ. μετρό Παρισιού), Χημική Βιομηχανία, Ενέργεια, Σιδηροδρόμους, υπάρχουν χώροι δουλειάς που μετρούν πολλές μέρες απεργίας.

Το ΕΚ Μασσαλίας καλεί σε 24ωρη απεργία όχι μόνο αύριο 9, αλλά και μεθαύριο 10 Γενάρη, και σε συνέχιση της πάλης μέχρι την απόσυρση της μεταρρύθμισης.

Το Εργατικό Κέντρο Βαλ ντε Μαρν (προάστιο του Παρισιού) καλεί επίσης σε 24ωρη απεργία αύριο 9 Γενάρη, ενώ και το περασμένο Σάββατο οργάνωσε πορεία προς τη Βαστίλλη και μετά σε κεντρικούς σταθμούς του τρένου μέσα στο Παρίσι.

Κάλεσμα κλιμάκωσης του απεργιακού αγώνα απευθύνει επίσης η Ομοσπονδία Εργαζομένων στη Χημική Βιομηχανία (FNIC), που με ανακοίνωσή της έχει καλέσει σε απεργία από χτες 7 Γενάρη μέχρι και τις 10 του μήνα. «Να μη βγει ούτε μια σταγόνα υδρογονανθράκων από τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις στη Γαλλία - διυλιστήρια, αποθήκες, αγωγούς, λιμενικές εγκαταστάσεις», τονίζει σε ανακοίνωσή της. Μάλιστα, χτες έγινε γνωστό ότι σε απεργία κατεβαίνουν και οι εργαζόμενοι στα διυλιστήρια «Port Jerome» και «Fos», της «Exxon», κόντρα και στην καλοστημένη επιχείρηση συκοφάντησης των απεργών που εντείνει η κυβέρνηση (κατηγορώντας τους εργαζόμενους για ελλείψεις σε καύσιμα κ.τ.λ.)

Στο μεταξύ, η κυβέρνηση επενδύει ακόμα μια φορά στις υπηρεσίες του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού και χτες σήμανε νέο γύρο «διαλόγου» με τις ηγεσίες των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων. Μάλιστα, ο πρωθυπουργός Εντουάρντ Φιλίπ κάλεσε «όλες τις πλευρές» «να μετακινηθούν λίγο», προκειμένου να καταλήξουν σε ένα «συμβιβασμό» και προσθέτοντας ότι είναι «ανοιχτός σε συζητήσεις για πολλά θέματα», όπως και ότι ακούει «ορισμένες φορές εξαιρετικές ιδέες». Οι «εξαιρετικές ιδέες» στις οποίες αναφερόταν, ήταν πρόταση που κατέθεσε η διοίκηση της οργάνωσης CFDT (όπου πλειοψηφούν οι δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας ενώ ο πρόεδρός της, Λορέν Μπερζέρ, είναι πλέον επικεφαλής και της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων) για τη διοργάνωση μιας «διάσκεψης χρηματοδότησης» του συνταξιοδοτικού συστήματος, συμβάλλοντας να στρωθεί το έδαφος για την περαιτέρω μείωση της ευθύνης του κράτους για τις συντάξεις και συνολικά την ασφάλιση. Η πρόταση φάνηκε τόσο ενδιαφέρουσα στην κυβέρνηση, που ο Φιλίπ διευκρίνισε ότι «πρέπει να υπάρχουν εγγυήσεις» για τη δημοσιονομική «ισορροπία του συστήματος» και ότι «αν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και αυτές των εργοδοτών συνεννοηθούν για ένα καλύτερο σύστημα, θα το πάρω».

ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ.--

Σκληρή είναι η μάχη που δίνουν οι πυροσβέστες της Αυστραλίας μαζί με τους εθελοντές τις τελευταίες μέρες, αξιοποιώντας και ένα «παράθυρο» πτώσης της θερμοκρασίας και βροχοπτώσεων, στη δύσκολη προσπάθεια να θέσουν υπό έλεγχο τις τεράστιες δασικές πυρκαγιές που κατακαίνε μεγάλες εκτάσεις εδώ και περίπου 3 μήνες και έχουν στοιχίσει τη ζωή σε 25 ανθρώπους. 80.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα στα πολλά μέτωπα της Νότιας Νέας Ουαλίας και της Βικτώριας (περιοχή όπου βρίσκεται και η Μελβούρνη) - μια επιφάνεια ίση με το νησί της Ιρλανδίας - έχουν αποτεφρωθεί, πάνω από 1.800 σπίτια έχουν καταστραφεί, ενώ σε πάνω από 500 εκατομμύρια υπολογίζονται τα ζώα, οικόσιτα και στην άγρια φύση, όπως τα γνωστά καγκουρό και κοάλα, που έχουν πεθάνει και πολλά ακόμα αναμένεται να πεθάνουν στο ακατάλληλο περιβάλλον.

Σύμφωνα με τις προβλέψεις των μετεωρολόγων, από την Παρασκευή έρχεται και πάλι ένα νέο κύμα υψηλότατων θερμοκρασιών, 45-50 βαθμών Κελσίου, γι' αυτό και οι πυροσβέστες δίνουν μάχη με το χρόνο. Οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες έχουν συμβάλει στην απελπιστική κατάσταση της ασύλληπτης οικολογικής καταστροφής. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο καπνός από τις γιγαντιαίες πυρκαγιές στην Αυστραλία έχει φτάσει ακόμα και 12.000 χιλιόμετρα μακριά, διασχίζοντας τον Ειρηνικό Ωκεανό, κοντά στη Χιλή και την Αργεντινή.

Ωστόσο, πέρα από τις υψηλές θερμοκρασίες που σχετίζονται με το φαινόμενο της ραγδαίας κλιματικής αλλαγής, η ανεξέλεγκτη έως τώρα κατάσταση είναι συνέπεια και της μη αποτελεσματικής αντιμετώπισης των πυρκαγιών στην αρχή τους. Οπως καταγγέλλουν οι Ενώσεις των Πυροσβεστών της χώρας, δεν μπορούν να καλυφθούν οι ανάγκες που υπάρχουν, απόδειξη αυτού ότι ο αριθμός των εθελοντών πυροσβεστών έναντι των μόνιμων είναι 4 προς 1, ενώ οι πρόσφατες περικοπές στη δασοπυρόσβεση σε συνδυασμό με τη χρόνια υποχρηματοδότηση έχουν στερήσει την υπηρεσία από τα απαραίτητα σύγχρονα μέσα.

Σε μια αναπτυγμένη καπιταλιστική χώρα - ήπειρο (7,7 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό 25,5 εκατομμυρίων), υπάρχουν οι επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες για ουσιαστική δασοπροστασία. Ωστόσο, και στην περίπτωση αυτή αποδεικνύεται ότι η προστασία της φύσης και της ανθρώπινης ζωής δεν αποτελεί προτεραιότητα για το αστικό κράτος, τους διαχειριστές του συστήματος, πριν τους σοσιαλδημοκράτες Εργατικούς και σήμερα τους Φιλελεύθερους. Ταυτόχρονα, με δεδομένο ότι η γη είναι εμπόρευμα, υπάρχουν ενδείξεις, από συλλήψεις που έγιναν ιδιαίτερα σε περιοχές κοντά σε παραλίες, ότι έγιναν και εμπρησμοί με σκοπό την αλλαγή χρήσης της γης, για εμπορική αξιοποίηση.

Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα εκφράζουν την αγανάκτησή τους απέναντι στην κυβέρνηση του φιλελεύθερου Σκοτ Μόρισον, που δέχεται σφοδρές επικρίσεις και γιουχαΐσματα κατά τις επισκέψεις του στις πληγείσες περιοχές. Την ίδια ώρα αναπτύσσεται και η αλληλεγγύη από εργατικές ενώσεις, που απαιτούν να προστατευτούν οι εργαζόμενοι που ξεσπιτώθηκαν και ιδιαίτερα οι ελαστικά απασχολούμενοι, φαινόμενο που και στην Αυστραλία έχει δυναμώσει τα τελευταία χρόνια.

Το ΚΚ Αυστραλίας στηρίζει τα αιτήματα των εργαζομένων και ταυτόχρονα απαιτεί να παρθούν μέτρα για τη μετάβαση σε καθαρότερες μορφές Ενέργειας, υπογραμμίζοντας ότι πρέπει οι λαϊκές δυνάμεις να αυξήσουν την πίεση και να παλέψουν ενάντια στον ίδιο τον καπιταλισμό, που δεν μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματά τους.

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ.--

Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία - τρεις από τις ισχυρότερες καπιταλιστικές οικονομίες της Ευρωζώνης - συγκεντρώνουν πάνω από τους μισούς ανέργους στην ΕΕ, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat.

Αν και η έκθεση βασίζεται σε στοιχεία του 2018, η κατάσταση - σημειώνεται - παραμένει η ίδια έως και τον περασμένο Οκτώβρη. Οι απασχολούμενοι στην ΕΕ ανέρχονταν τότε σε 241,5 εκατ., θριαμβολογώντας πως πρόκειται για «το υψηλότερο επίπεδο που έχουμε επιτύχει ποτέ», την ώρα που η μερική απασχόληση και άλλες ελαστικές εργασιακές σχέσεις έχουν «εκτοξευτεί». Στον όρο «απασχολούμενοι» συγκαταλέγονται και όσοι έχουν εργαστεί λίγες ώρες τη βδομάδα.

Βάσει αυτών των στοιχείων, η Ισπανία, η Γαλλία και η Ιταλία καταγράφουν 8,3 εκατ. ανέργους, που αντιστοιχεί στο 53,3% του συνολικού αριθμού ανέργων στην ΕΕ. Παράλληλα, υπογραμμίζονται οι «μεγάλες διαφορές σε περιφερειακό επίπεδο», εφόσον ορισμένες ζώνες σε Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία καταγράφουν ποσοστά ανεργίας άνω του 20%. Από την άλλη, κάποιες από τις χώρες της ΕΕ (Γερμανία, Αυστρία, Ολλανδία, Τσεχία και Βρετανία) έχουν ποσοστά ανεργίας ακόμη και κάτω του 4%, καταγράφοντας και έλλειψη εξειδικευμένου - κυρίως - εργατικού δυναμικού.

Ο ευρωπαϊκός μέσος όρος της ανεργίας στο 7% - και μάλιστα σε μια περίοδο που έχει ξεπεραστεί η οικονομική ύφεση και υπάρχει ανάκαμψη στις οικονομίες της ΕΕ - αναδεικνύει πως το φαινόμενο της ανεργίας είναι σύμφυτο με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής.

Ως προς την «ποιότητα της εργασίας» και παρά την αλματώδη επιστημονική και τεχνολογική εξέλιξη, η εποχιακή και η μερική εργασία είναι μορφές εργασίας που «θα αποτελέσουν το εφαλτήριο των εργασιακών σχέσεων για το μέλλον». Σύμφωνα με τη Eurostat, η χώρα με το μεγαλύτερο ποσοστό τέτοιων μορφών εργασίας είναι η Ισπανία (πάνω από τους μισούς εργαζόμενους).

Επίσης - επισημαίνεται στην έκθεση - «η ισχυρή ανάκαμψη» όχι μόνο δεν μείωσε «το ποσοστό του πληθυσμού που ζει στα όρια της φτώχειας», αλλά αντιθέτως σημειώθηκε αύξηση, κατά 1 εκατ. ανθρώπους, μέσα στο 2018. Συνολικά, 86 εκατ. άνθρωποι (17,1%) στην ΕΕ διαβιούν με εισοδήματα κάτω του 60% του εθνικού μέσου εισοδήματος. Μάλιστα, σε κάποιες χώρες (Ρουμανία, Λουξεμβούργο, Ισπανία, Ιταλία) δεν μειώθηκε ο αριθμός των «φτωχών εργαζομένων», ακόμη κι αν αυξήθηκε ο λεγόμενος «κατώτατος μισθός».

Αλλο ένα σημαντικό πρόβλημα για τους λαούς της Ευρώπης είναι το κόστος της στέγασης, με 1 στους 10 Ευρωπαίους να πληρώνει «υπερβολικές δαπάνες» για την κατοικία, διαθέτοντας τουλάχιστον το 40% του εισοδήματός του. Για την Ελλάδα, η έκθεση συμπεραίνει πως είναι μία από τις χώρες με το υψηλότερο ποσοστό εξόδων για στέγαση, με το 40% των νοικοκυριών να δαπανά άνω του 40% των εισοδημάτων του για στέγη. Πάνω από τον μέσο όρο βρίσκονται επίσης η Βουλγαρία, η Βρετανία, η Δανία, η Γερμανία και η Ρουμανία, όπου φυσικά οι χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι πλήττονται περισσότερο.