ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 30 Νοέμβρη 2019 - Κυριακή 1 Δεκέμβρη 2019
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
Πληρώνει ο λαός για ελαφρύνσεις και απαλλαγές του κεφαλαίου

Η τόνωση της ανταγωνιστικότητας των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων, σε συνδυασμό με την προσπάθεια προσέλκυσης κεφαλαίων που αναζητούν «επενδυτικές» ευκαιρίες σε νέα πεδία κερδοφορίας, αποτελεί την κεντρική κατεύθυνση του φορολογικού νομοσχεδίου που κατατέθηκε μέσα στη βδομάδα στη Βουλή. Επιπλέον, οι σχετικές διατάξεις έρχονται να διευκολύνουν τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις της επόμενης περιόδου σε τομείς όπως η προώθηση προγραμμάτων ιδιωτικής ασφάλισης, το άνοιγμα της αγοράς των «κόκκινων» δανείων, το «τάισμα» των «πράσινων» επιχειρηματικών ομίλων, η ανάκαμψη της εγχώριας κεφαλαιαγοράς - πλάι στον τραπεζικό δανεισμό - προκειμένου να ανταποκριθεί στη χρηματοδότηση των όποιων επενδυτικών σχεδίων, ενώ ταυτόχρονα αποτελούν τον προπομπό και άλλων παρεμβάσεων που θα ακολουθήσουν σε αυτά τα πεδία.

Τα «σπασμένα» για όλα τα παραπάνω θα κληθεί για μια ακόμα φορά να τα πληρώσει ο λαός, παρά την κυβερνητική προπαγάνδα, που με «τρικ» και λαθροχειρίες, αξιοποιώντας τα ψίχουλα από την αλλαγή της φορολογικής κλίμακας μετά από ένα γύρο άγριας φοροληστείας, επιχειρεί να παρουσιάσει το νομοσχέδιο ως σειρά μέτρων «ελάφρυνσης για όλους». Κρύβουν ότι ο λαός θα φορτωθεί τη νέα χρονιά επιπλέον 800 εκατομμύρια άμεσων και έμμεσων φόρων, πάνω από το 93% των φορολογικών βαρών, ενώ θα πληρώνει και από «την άλλη τσέπη» των περικοπών στις δαπάνες για Υγεία - Πρόνοια, της επικείμενης αλλαγής των συντελεστών των αντικειμενικών αξιών κ.ο.κ.

«Κράχτης» επενδύσεων τα νέα προκλητικά προνόμια

Το φορολογικό νομοσχέδιο περιέχει νέο ρεσιτάλ φοροελαφρύνσεων προς τους επιχειρηματικούς ομίλους, καθώς επίσης στοχευμένων απαλλαγών, κινήτρων και άλλων «διευκολύνσεων» σε τμήματα του κεφαλαίου: Επενδυτικές εταιρείες και χαρτοφυλάκια, εταιρείες διαχείρισης μεγάλης ακίνητης περιουσίας, τράπεζες, εφοπλιστές και μεγαλομετόχους. Αποτελεί βασικό πυλώνα τόσο του κρατικού προϋπολογισμού για το 2020 όσο και του «Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής», που θα έρθει το επόμενο έτος.

Οι σχετικές διατάξεις προβλέπουν μεταξύ άλλων:

  • Περαιτέρω μείωση του συντελεστή φορολογίας επιχειρήσεων από 28% σε 24%. Επίσης, μείωση του φόρου επί των διανεμόμενων μερισμάτων στους μετόχους των επιχειρήσεων. Ο νέος συντελεστής διαμορφώνεται στο συμβολικό πλέον επίπεδο του 5%, από 10% προηγουμένως. Μάλιστα, η ελάφρυνση θα ισχύσει και αναδρομικά από τα κέρδη του 2019, με ωφελημένους βέβαια τους επιχειρηματικούς ομίλους και τις ισχυρές επιχειρήσεις, που συγκεντρώνουν τη μεγάλη μάζα των κερδών.
  • Για τους τραπεζικούς ομίλους προωθείται η εξομοίωση της φορολογίας για τόκους «καλυμμένων ομολογιών» με αυτές των κρατικών ομολόγων, ουσιαστικά δηλαδή «φωτογραφίζονται» οι απαλλαγές σε κατηγορίες επενδυτών που θα εμπλακούν στις τιτλοποιήσεις «κόκκινων» δανείων, με την «κάλυψη» των κρατικών εγγυήσεων, που δρομολογούνται με επόμενο νομοσχέδιο.

Βέβαια, η κυβέρνηση δεν ξέχασε και τα άλλα ειδικά συμφέροντα των τραπεζικών ομίλων, που ρητά... «εξαιρέθηκαν» από τη μείωση του συντελεστή για το λόγο ότι θα τους ήταν και επιζήμια, εξαιτίας του «αναβαλλόμενου φόρου» που ισχύει γι' αυτούς. Ο «αναβαλλόμενος φόρος» συνιστά το ήδη κατοχυρωμένο δικαίωμα των τραπεζών στην πλήρη φοροασυλία με μηδενικές καταβολές φόρου μέχρις ότου αναπληρώσουν τη χασούρα τους από το «κούρεμα» των ελληνικών κρατικών ομολόγων το 2012, με ορίζοντα το 2042, την ώρα που φόρτωναν τα «σπασμένα» στα ασφαλιστικά ταμεία.

  • Καθιερώνεται «συμβολικός» φόρος (σχεδόν μηδενικός) για εταιρείες επενδύσεων σε ακίνητη περιουσία, αμοιβαίου κεφαλαίου ακινήτων και εταιρείες επενδύσεων χαρτοφυλακίου. Σύμφωνα με τη σχετική διάταξη, «με την καταβολή του φόρου αυτού εξαντλείται η φορολογική υποχρέωση της εταιρείας και των μετόχων της». Η συγκεκριμένη διάταξη αποτελεί μεταξύ άλλων «δόλωμα» και «κίνητρο» για τα κάθε είδους προγράμματα ιδιωτικής ασφάλισης.
  • Πλήρεις απαλλαγές από φόρο εισοδήματος προβλέπονται για ΑΕ (εισηγμένες ή όχι σε χρηματιστήρια) για κεφαλαιοποιήσεις αποθεματικών. «Τα αποθεματικά που κεφαλαιοποιούνται φορολογούνται με συντελεστή 5%, χωρίς καμία άλλη επιβάρυνση», αναφέρεται στη σχετική διάταξη. Ετσι, είτε «κεφαλαιοποιηθούν» είτε δοθούν ως μέρισμα στους μεγαλομετόχους, θα φορολογούνται μόλις με 5%.
  • Πλήρης απαλλαγή από κάθε φόρο, τέλος, εισφορά ή κράτηση προβλέπεται για μετόχους «Εταιρειών Χαρτοφυλακίου» στην περίπτωση που αυτές κατέχουν μετοχές σε πλοιοκτήτριες εταιρείες συμβεβλημένες με το ΝΑΤ. Απαλλαγή προβλέπεται και από τον ειδικό φόρο ακινήτων (αφορά offshore εταιρείες) για «ναυτιλιακές εταιρίες που έχουν εγκαταστήσει γραφεία στην Ελλάδα σύμφωνα με τον α.ν. 378/1968».
  • Εκπτώσεις από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων για τις δαπάνες που αφορούν δράσεις της λεγόμενης «εταιρικής κοινωνικής ευθύνης», με «κίνητρα» ώστε η εργοδοσία να φοροαπαλλάσσεται παραπέρα όταν αντικαθιστά μέρος του μισθού προς τους εργαζόμενους με διάφορες «προσφορές σε είδος». Μεταξύ αυτών, η έκπτωση για «παροχές σε είδος που λαμβάνει ένας εργαζόμενος ή εταίρος ή μέτοχος» με τη μορφή «δικαιωμάτων απόκτησης μετοχών» της εταιρείας. Οπως διευκρινίζεται στην αιτιολογική έκθεση, στόχος είναι «να καταστεί ο εργαζόμενος συμμέτοχος στην επενδυτική προοπτική της επιχείρησης στην οποία εργάζεται»...
Καλά κρατεί η φοροληστεία στο λαό

Για να καλλιεργήσει το παραμύθι της καπιταλιστικής ανάπτυξης «για όλους», η κυβέρνηση ως άλλος Χότζας προπαγανδίζει τις αλλαγές στη φορολογική κλίμακα (που πλέον ξεκινά με 9% για εισοδήματα μέχρι 10.000 ευρώ, ενώ στα επόμενα 10.000 ευρώ, μέχρι τις 20.000, ο συντελεστής παραμένει στο 22%). Υστερα από 10 χρόνια άγριας φοροληστείας σε βάρος του λαού, της τάξης των 50 δισ., προβάλλει ως τάχα «βαθιά ανάσα» τις νέες φορολογικές κλίμακες, που σημαίνουν ελαφρύνσεις - ψίχουλα για τα λαϊκά στρώματα, το πολύ 15 ευρώ το μήνα.

Επιπλέον προχωρά σε μια μεγάλη λαθροχειρία, αφού τσουβαλιάζει τις φοροαπαλλαγές του κεφαλαίου, της τάξης των 900 εκατ. ευρώ, με τα ελάχιστα ψίχουλα για τα λαϊκά στρώματα, και κάνει λόγο για «ελαφρύνσεις 1,18 δισ.», ώστε να καλλιεργήσει την απάτη ότι «όλοι ωφελούνται».

Προσπαθεί έτσι να κρύψει πως:

-- Το φορολογικό σύστημα γίνεται στην πραγματικότητα ακόμα πιο άδικο και ταξικό, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των ελαφρύνσεων αφορούν το κεφάλαιο. Αλλωστε, ο προϋπολογισμός δείχνει ότι σε συνθήκες που η καπιταλιστική κερδοφορία θα ανακάμπτει οι επιχειρηματικοί όμιλοι θα κληθούν να πληρώσουν ακόμα λιγότερα από πέρυσι, συγκεκριμένα κάπου 4 από τα συνολικά 52 δισ. ευρώ της φορολογίας, με το λαό να επωμίζεται πάνω από το 93% των φορολογικών βαρών. Εκεί άλλωστε καταγράφεται ότι τα λαϊκά στρώματα θα κληθούν τη νέα χρονιά να πληρώσουν 400 εκατ. ευρώ επιπλέον φόρο εισοδήματος, κι άλλα 470 εκατ. από την αύξηση του ΦΠΑ που φορτώνεται στη λαϊκή κατανάλωση, σύνολο πάνω από 850 εκατ. ευρώ περισσότερους φόρους!

-- Αλλα τόσα θα κληθούν να πληρώσουν τα λαϊκά στρώματα «από την άλλη τσέπη», αφού ο προϋπολογισμός που έχει κατατεθεί προβλέπει «ισοδύναμα μέτρα» ύψους 1,2 δισ. ευρώ: Μείωση των «οροφών δαπανών» των υπουργείων για λαϊκές ανάγκες κατά 634 εκατ., «διεύρυνση της φορολογικής βάσης» που θα φέρει άλλα 557 εκατ., «εξορθολογισμό των αντικειμενικών τιμών» για τα ακίνητα, που προβλέπει το νομοσχέδιο και ο οποίος θα συμπαρασύρει τα χαράτσια του ΕΝΦΙΑ, «φουσκώνοντας» κι άλλο το λογαριασμό που θα πληρώσουν τα λαϊκά νοικοκυριά, κατά 142 εκατ. ευρώ.

Αλλωστε, όσες λαθροχειρίες κι αν επιστρατεύσει η κυβέρνηση, πραγματική ανακούφιση για το λαό, πόσο μάλλον ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του, δεν μπορεί να υπάρξει στο πλαίσιο της πολιτικής που στηρίζει την καπιταλιστική κερδοφορία και για τον ίδιο σημαίνει καθηλωμένους μισθούς, βαθιά το χέρι στην τσέπη για Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια και Ασφάλιση, χρέη που συνεχίζουν να διογκώνονται για χιλιάδες νοικοκυριά. Για να πάρει πραγματική ανάσα ο λαός, πρέπει να παλέψει ενάντια στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, να συγκρουστεί με τις «προτεραιότητες» της καπιταλιστικής οικονομίας, την οικονομία και την εξουσία του κεφαλαίου.


Α. Ζ.


Πατριδογνωμόνιο
Πυλώνες... τρομάρα μας!

Αμα ξανακούσω τη λέξη, θ' αρχίσω να ουρλιάζω μες στα μούτρα τους, όλων αυτών των πυλωνολατρών! Γιατί αν δεν βγούμε στους δρόμους όπως σήμερα, και δεν μπούμε στο μυαλό κάθε εργαζόμενου να του το εξηγήσουμε πυλωνοκλαστικά (ο πυλώνας είναι αγία καπιταλιστική εικόνα εξ ου και χρησιμοποιώ εικονοκλαστικό λεξιλόγιο), τότε το καινούριο Ασφαλιστικό θα μας σαπίσει στην παμπάλαιη καινοτομία του.

Ο πυλώνας, στην καθομιλουμένη η μεγάλη κολόνα, ο στύλος, είναι για να στηρίζει κάτι, από καλώδια ρεύματος και γέφυρες, μέχρι κτίσματα κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο. Δεν είναι για να σου πέφτει στο κεφάλι, όπως με μια αρρώστια, ένα ατύχημα, ένα θάνατο, ο λαός λέει για να περιγράψει το βάσανό του «πάει, χάθηκε η κολόνα του σπιτιού μου». Κι όμως, στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, με τα δικά της αποτρόπαια λόγια αυτή η κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη, μιλάει για τρεις πυλώνες που τάχα μου θα συγκρατήσουν την Ασφάλιση, κύρια κι επικουρική, και για την ακρίβεια ό,τι έχει περισσέψει μετά τους μνημονιακούς σεισμούς απ' αυτές. Και χωρίς αιδώ ο ένας πυλώνας, για παράδειγμα, θα είναι το ρίσκο και δη σε ξένα χέρια, δηλαδή ένα τεράστιο κομπόδεμα, που θα σχηματιστεί απ' τον ιδρώτα των εργαζόμενων δικαιούχων σύνταξης, που θα στηριχτεί σε επενδυτές βαφτισμένους θεσμικούς, που θα πάρουν τις εισφορές μας και θα τις ρίξουν στο καμίνι της αγοράς κεφαλαίων να κοπανιέται. Ετσι θα κερδίζουν οι επενδυτές κι όταν περισσεύει κάτι, και κυρίως αν περισσεύει, θ' αγοράζεις με τους κόπους και τις κρατήσεις μιας ζωής «το προϊόν ασφάλισης που επιθυμείς».

Ως γνωστόν, στο καπιταλιστικό σύστημα, όσο και να δουλέψεις, ρίσκο παίρνεις απέναντι στα συσσωρευμένα κέρδη των εργοδοτών. Αφού κι εμείς κι ο επιχειρηματίας εργοδότης, δήθεν από κοινού, είμαστε αντιμέτωποι με τους γνωστούς κινδύνους που απειλούν τη βιωσιμότητα του δικού τους όμως συστήματος. Κι έτσι η επικουρική κατ' αρχάς σύνταξη, κι αργότερα τα πάντα, και η Υγεία, και η Πρόνοια, και η Παιδεία ιδιωτικοποιούνται και μετατρεπόμαστε σε επενδυτές του ιδρώτα και των κόπων μας, διαλέγοντας προϊόντα μικρού, μεσαίου ή μεγάλου ρίσκου, κάτω απ' τα οποία θα βάλουμε το κεφάλι μας, για να ζήσουμε τα χρόνια της ανημπόριας με τον πυλώνα να καταρρέει και να μας βαράει κατακέφαλα.

Αυτή η ανατροπή, που η πυλωνοειδής βάση της μπήκε μαζί με το Μάαστριχτ στις αρχές του '90 στη ζωή μας, δεν είναι απλώς υπολογιστική, αλλά συνθλιπτικά εκβιαστική και αποκαλυπτικά αποενοχοποιητική όλων των πολιτικών και μη διαχειριστών των Ταμείων των εργαζομένων, των οποίων τα αποθεματικά αρπάχτηκαν, κλέφτηκαν και βούλιαξαν για να στηρίξουν την εξουσία του αστικού κράτους.

Το εξοργιστικό στην προσέγγιση είναι να ξέρεις ότι νεοδημοκράτες και συριζαίοι και πασόκοι και οι κατά καιρούς συγκυβερνώντες τους δουλεύουν κι επιζούν πολιτικά το ίδιο ασφαλιστικό σύστημα πυλώνων, κι ο καθένας τους έρχεται διαδοχικά υποκριτικά να κατηγορεί τον άλλον ότι εγκλημάτησε ή λάθεψε κι ότι αυτός σώζει ή διορθώνει. Και το δύσκολο είναι να κατανοήσουν οι εργαζόμενοι και να πεισθούν ότι κάθε φορά που εμφανίζεται ένα σύστημα πυλώνων που μιλάει για σταθερότητα, τόσο μεγαλύτερο είναι το ρίσκο να μας έρθουν οι πυλώνες στο κεφάλι, και το χειρότερο να μας ξαναπούν ότι εμείς φταίμε που το πήραμε, στηρίζοντας κι όχι ανατρέποντας την πολιτική τους. Γι' αυτό ας είμαστε προετοιμασμένοι για έναν συνεχή και αταλάντευτο αγώνα, κι όχι για μια μικροκομματική ρητορική εικονομαχία περί πυλώνων κι επενδυτών, τρομάρα μας! Κι άλλα τέτοια αστικά σοβαροφανή ευφυολογήματα, που καλύπτουν το δόγμα σκάσε και δούλευε, κι αν τα τινάξεις και νωρίς καλύτερα για τον πυλώνα και τους επενδυτές...


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ