Ο «Ριζοσπάστης» εγκαινιάζει σήμερα μια νέα στήλη, που βάζει στο επίκεντρό της το ζήτημα που απασχολεί σήμερα γονείς, εκπαιδευτικούς, μαθητές, φοιτητές που προετοιμάζονται να δουλέψουν στην Εκπαίδευση, αλλά και γενικότερα τους εργαζόμενους και τον λαό: «Τι μαθαίνουν τα παιδιά μας στο σχολείο».
Τα βιβλία που διδάσκονται στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση έχουν ήδη δείξει πια - εδώ και πάνω από δέκα χρόνια που χρησιμοποιούνται - τα αποτελέσματά τους, όπως και τα αναλυτικά προγράμματα και η φιλοσοφία τους. Εκπαιδευτικοί που θέλουν να διδάξουν την αλήθεια στους μαθητές τους και να τους βοηθήσουν να αποκτήσουν τις απαραίτητες γνώσεις για να αντιλαμβάνονται τον κόσμο γύρω τους, τους νόμους κίνησης της φύσης και της κοινωνίας, βρίσκονται αντιμέτωποι με τις κυρίαρχες παιδαγωγικές αντιλήψεις.
Την κατεύθυνση της κυβερνητικής εκπαιδευτικής πολιτικής για το τι μαθαίνουν τα παιδιά μας, την κριτική στο πλαίσιο αυτό που έχει διαμορφωθεί σήμερα, που ακολουθεί ένα ενιαίο νήμα από όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων, τις πλευρές που μπορούν καλύτερα να φωτιστούν, τις καλές πρακτικές που αναπτύσσονται μέσα σε σχολικές αίθουσες, αλλά και έξω από αυτές σε ερευνητικά και καλλιτεχνικά προγράμματα, σε σχολικές γιορτές κ.ά., την πείρα από άλλα εκπαιδευτικά συστήματα και πολλά άλλα θα προσπαθήσει να φωτίσει η στήλη που εγκαινιάζουμε σήμερα στον «Ριζοσπάστη».
MotionTeam |
Στις 8/10 στάλθηκαν από το υπουργείο Παιδείας προς τους εκπαιδευτικούς συμπληρωματικές οδηγίες διδασκαλίας για το μάθημα της Ιστορίας των τάξεων Α', Β' και Γ' του Γυμνασίου για το σχολικό έτος 2019 - 2020. Σε αυτές τις οδηγίες το υπουργείο μεταξύ άλλων προτείνει στους εκπαιδευτικούς της Γ' Γυμνασίου «θεματικούς φακέλους» με αντικείμενο ιστορικές περιόδους (ενετοκρατία, οθωμανική κυριαρχία στο Ηράκλειο Κρήτης, 17ος - 19ος αιώνας) που δεν υπάρχουν στο βιβλίο Ιστορίας της Γ' Γυμνασίου, το οποίο ξεκινά την ελληνική Ιστορία από τον 19ο αιώνα και την Επανάσταση του 1821...
Εκεί λοιπόν που αναρωτιέσαι για τη σκοπιμότητα αυτών των οδηγιών, αντιλαμβάνεσαι στη συνέχεια τους πραγματικούς τους στόχους...
Στις οδηγίες για τη διδασκαλία της ύλης αφαιρούνται ολόκληρο το δεύτερο και τρίτο μέρος του βιβλίου με περιεχόμενο «Ο κόσμος από τις αρχές του 20ού αιώνα έως τα τέλη του 20ού αιώνα»!... Οι μαθητές μας, δηλαδή, δεν χρειάζεται να μάθουν ΤΙΠΟΤΑ για τον αιώνα που μας πέρασε, στον οποίο συνέβησαν κοσμοϊστορικά γεγονότα που διαμόρφωσαν τη σύγχρονη πραγματικότητα.
Η χρονική αυτή περίοδος εξαϋλώνεται... πλέον για όλους τους μαθητές Γυμνασίου, αλλά και του Γενικού Λυκείου, με εξαίρεση τους μαθητές της θεωρητικής κατεύθυνσης στη Γ' τάξη, όπου εκεί η διδασκαλία περιορίζεται σε κάποιες θεματικές ενότητες και φτάνει μέχρι τον Μεσοπόλεμο... Αντίστοιχα στα ΕΠΑΛ μόνο στην Α' Λυκείου διδάσκονται κάποιες ενότητες για τον 20ό αιώνα και μάλιστα στο πλαίσιο ενός μονόωρου μαθήματος, πράγμα που δυσκολεύει τους καθηγητές να φτάσουν τη διδασκαλία στα πιο σύγχρονα γεγονότα.
Ουσιαστικά η σημερινή κυβέρνηση αλλά και οι προηγούμενες, με συνέχεια, συνέπεια και μεθοδικότητα, εξόρισαν από όλα σχεδόν τα βιβλία, τις βαθμίδες και τις τάξεις τη διδασκαλία του 20ού αιώνα για τη νέα γενιά! Γνωρίζουμε βέβαια τον τρόπο με τον οποίο γράφτηκε η Ιστορία του 20ού αιώνα στα σχολικά βιβλία, ότι οι νέοι μαθαίνουν μια Ιστορία στα μέτρα του συστήματος, η οποία στερεί την αλήθεια και όλα εκείνα τα στοιχεία που βοηθούν στη διαμόρφωση συμπερασμάτων για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Ωστόσο η πλήρης απουσία ενός αντικειμένου από τα σχολικά βιβλία αποστερεί μαθητές και εκπαιδευτικούς από την αφορμή έστω να ανοίξει μια συζήτηση, να γίνει μια πρώτη εξέταση και διερεύνηση των ιστορικών γεγονότων.
Ενας αιώνας ο οποίος σφραγίστηκε πάνω από όλα από την αντίθεση ανάμεσα στις εκπληκτικές δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας (αυτοματοποίηση, εκρηκτική άνοδος της παραγωγικότητας) και από την παρακμή ενός συστήματος που βάζει φρένο σε αυτές τις δυνατότητες υποτάσσοντας τα πάντα στο κέρδος, με χαρακτηριστικές συνέπειες τους δύο παγκόσμιους πολέμους, τις καταστρεπτικές κρίσεις, την αύξηση των ανισοτήτων και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων σε όλο τον κόσμο καθώς και των περιβαλλοντικών εγκλημάτων.
Ενας αιώνας που οι λαοί, με μπροστάρηδες τους εργαζόμενους όλου του κόσμου, μπήκαν μπροστά για να διεκδικήσουν τις σύγχρονες ανάγκες τους στην εργασία, στην Υγεία και στην Παιδεία, στον ελεύθερο χρόνο και στον πολιτισμό.
Μπορεί και να έχουν δίκαιο οι κυβερνώντες...
Τέτοια μαθήματα κάνουν κακό στη νέα γενιά που πρέπει να μάθει να δουλεύει χωρίς δικαιώματα και χωρίς να ακούγεται η φωνή της... Σε πολλές χώρες άλλωστε της Ευρωπαϊκής Ενωσης οι απεργίες έχουν κηρυχθεί σχεδόν παράνομες και έχουν γίνει άγνωστη λέξη...
Αλλωστε, στα σαλόνια του Ευρωκοινοβουλίου σουλατσάρουν με άνεση ηγέτες κρατών, που από τη μια τιμούν τους συνεργάτες των ναζί και από την άλλη έχουν κηρύξει παράνομα τα Κομμουνιστικά Κόμματα.
Οχι, βέβαια, θα προσβάλουμε τη μνήμη του Τρούμαν που έριξε τις πυρηνικές βόμβες και το ΝΑΤΟ, που σήμερα μαζί με την ΕΕ πυροδοτεί νέους πολέμους και προσφυγιά. Αλλωστε, εδώ στη γειτονιά μας, δεν κινδυνεύουμε από τέτοιες καταστάσεις...
Ως εκπαιδευτικοί που βλέπουμε κάθε μέρα τα παιδιά μας στα μάτια δεν μπορούμε να μένουμε αδιάφοροι μπροστά σε μια νέα επίθεση στην ιστορική γνώση. Ως εργαζόμενοι και ως γονείς δεν μπορούμε να στρώσουμε χαλί στην προσπάθεια του συστήματος να φτιάξει μια νέα γενιά εργαζομένων χωρίς δικαιώματα που θα δέχεται αδιαμαρτύρητα το μέλλον που της ετοιμάζουν.
Πραγματικό μάθημα Ιστορίας είναι εκείνο που οι μαθητές εξετάζουν ποιοι παράγοντες διαμορφώνουν τη σύγχρονη πραγματικότητα, πως η Ιστορία κινείται πάντοτε μέσα από τη διαπάλη των τάξεων.