Στη συγκρότηση Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής Συμβασιούχων στις Δασικές Υπηρεσίες των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων προχώρησαν την προηγούμενη βδομάδα συμβασιούχοι δασεργάτες, δασοπόνοι, δασολόγοι και διοικητικοί που εργάζονται στις Δασικές Υπηρεσίες και των 7 Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, από το καλοκαίρι του 2018, μέσω των προγραμμάτων της λεγόμενης «κοινωφελούς εργασίας».

Μία μέρα μετά προχώρησαν σε μία ακόμα κινητοποίηση, στο υπουργείο Εργασίας και τη Βουλή, διεκδικώντας το δικαίωμα στη δουλειά.

Κλιμακώνοντας τις κινητοποιήσεις, το Πανελλαδικό Συντονιστικό αποφάσισε να οργανώσει κινητοποίηση στο υπουργείο Περιβάλλοντος στην Αθήνα, με τη συμμετοχή συμβασιούχων στη δασοπροστασία από όλη την Ελλάδα, την Τετάρτη 6 Νοέμβρη, στις 12 το μεσημέρι.

Στο πλάι τους έχουν σταθεί μια σειρά συνδικαλιστικών οργανώσεων, οι οποίες καλούν και στην κινητοποίηση, όπως το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής, η Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων Ελλάδας (ΟΣΕΑΔΕ) και το Εργατικό Κέντρο Λάρισας.

Για τον αγώνα των συμβασιούχων στη δασοπροστασία, για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και για τις διεκδικήσεις τους ο «Ριζοσπάστης» συναντήθηκε και συζήτησε με την Αννα Ορφανέλη, δασεργάτρια στο Δασαρχείο Λαυρίου, καθώς και με τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής, Μάη Μέντη.

Μιλώντας μας για το αντικείμενο και τις συνθήκες εργασίας των συμβασιούχων στη δασοπροστασία, η Αννα μάς εξηγεί ότι κύρια δουλειά τους αποτελεί η προστασία από την πυρκαγιά, αλλά και η γενικότερη φροντίδα των δασών. Εργασίες τους είναι οι καθαρισμοί και η συντήρηση αντιπυρικών ζωνών, οι αραιώσεις κατά μήκος δασικών οδών, η απομάκρυνση ξερών δένδρων και θάμνων, κλαδεύσεις και άλλα. Πρόκειται για εργασίες που συμβάλλουν αποφασιστικά στην πρόληψη αλλά και στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών.

Οι συμβασιούχοι δασεργάτες, μαζί με το επιστημονικό και διοικητικό προσωπικό, που συνολικά φθάνουν τα 5.066 άτομα, προσλήφθηκαν για πρώτη φορά και ξεκίνησαν να δουλεύουν τον Ιούνη του 2018. Από το 1998 έως το 2018 οι Δασικές Υπηρεσίες, υποστελεχωμένες από προσωπικό και υποδομές, δεν μπορούσαν να αντεπεξέλθουν σε αυτό το έργο, με αποτέλεσμα τα δάση να μένουν χωρίς ουσιαστική αντιπυρική προστασία. Το πρόγραμμα αρχικά ήταν διάρκειας 8 μηνών. Ωστόσο οι μεγάλες ελλείψεις των Δασικών Υπηρεσιών σε ανθρώπινο δυναμικό στον τομέα της πρόληψης οδήγησαν στην παράταση του προγράμματος για άλλους 8 μήνες. Πλέον, όμως, με την ολοκλήρωση και αυτού του διαστήματος το Νοέμβρη και το Δεκέμβρη του 2019, οι συμβασιούχοι βρίσκονται ξανά μπροστά στο φάσμα της ανεργίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για τις ίδιες τις Δασικές Υπηρεσίες.

Ως προς τις συνθήκες εργασίας η Αννα αναφέρει ότι δουλεύουν 8ωρο και μας περιγράφει: «Η δουλειά μας είναι έξω και με κρύο και με ζέστη. Το δάσος είναι ζωντανός οργανισμός. Δεν είναι κάτι που το καθαρίζεις μια φορά και τελείωσε. Υπάρχει ανάγκη διαρκούς συντήρησης και φροντίδας όλο τον χρόνο». Αμείβονται, όπως όλοι οι συμβασιούχοι στα προγράμματα αυτά, με τον κατώτατο μισθό, ανεξαρτήτως της ειδίκευσης και του αντικειμένου εργασίας.

Εκτός των άλλων αντιμετωπίζουν το πρόβλημα ελλείψεων στα αναγκαία Μέσα Ατομικής Προστασίας (ΜΑΠ). Είτε δεν τους δίνονται όλα τα αναγκαία ΜΑΠ είτε είναι αναγκασμένοι να τα αντικαταστήσουν, πληρώνοντας οι ίδιοι για την αγορά τους όταν φθείρονται.

Για τον όγκο δουλειάς μάς λέει χαρακτηριστικά: «Εκεί που δουλεύω εγώ είμαστε 50 δασεργάτες. Δουλειά υπάρχει για 150. Στα δάση έχει να πατήσει πόδι 20 χρόνια. Μπαίνεις μέσα και είναι ζούγκλα».

Κατά τη διάρκεια του προγράμματος, μεταξύ άλλων, οι εργαζόμενοι αντιμετώπισαν και πρόβλημα με τα ένσημα. Οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις στις οποίες υπάγονται δήλωναν στον ΕΦΚΑ κωδικούς ειδικότητας που δεν έχουν καμία σχέση με την εργασία του δασεργάτη. Το λαθεμένο πακέτο ασφαλιστικής κάλυψης τους αφαιρούσε το δικαίωμα και τις προϋποθέσεις να είναι δικαιούχοι του ειδικού επιδόματος που κάθε χρόνο, ανάλογα με τα ένσημα του προηγούμενου χρόνου, δίνεται σε ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων, μεταξύ των οποίων είναι και αυτή του δασεργάτη. Παράλληλα, η λαθεμένη αναγραφή των ειδικοτήτων θα οδηγούσε στο να χαθεί η συγκεκριμένη εργασιακή εμπειρία που αναγνωρίζεται από τον ΑΣΕΠ και μπορεί να αξιοποιηθεί στη διεκδίκηση ανάλογων θέσεων εργασίας. Τελικά, ύστερα από τις αγωνιστικές παρεμβάσεις των δασεργατών, με τη στήριξη μεταξύ άλλων των Εργατικών Κέντρων Λαυρίου, Λάρισας, της ΟΣΕΑΔΕ κ.ά., το πρόβλημα διορθώθηκε.

Η συζήτηση στράφηκε στο πώς οργανώθηκαν και οργάνωσαν τις παρεμβάσεις τους οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι στη δασοπροστασία.

«Είχαμε το πρόβλημα με τα ένσημα που το διαπιστώσαμε από την πρώτη στιγμή», λέει η Αννα. «Με αφορμή αυτό ξεκινήσαμε κάποιες παρεμβάσεις. Στο Λαύριο πολλοί από εμάς είχαμε εμπειρία οργάνωσης του αγώνα και από άλλες δουλειές. Κάποιοι έχουν δουλέψει και σε εργοστάσια και ξέρουν. Από την άλλη και το Εργατικό Κέντρο έχει ενεργή παρουσία και αναπτυγμένη δράση στην περιοχή. Ετσι μαζευτήκαμε και πήγαμε στο Εργατικό Κέντρο ζητώντας τη βοήθειά του».

Ο Μάης προσθέτει πως «το πρώτο βήμα ήταν να γραφτούν στο Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Λαυρεωτικής και στη συνέχεια να δημιουργήσουν Σωματειακή Επιτροπή».

«Στη μάχη αυτή», επισημαίνει η Αννα, «προσπαθούμε να έρθουμε σε επαφή με δασεργάτες άλλων περιοχών. Μέχρι τώρα δεν υπήρχε κάτι που να συντονίζει τη δράση μας. Το ρόλο αυτό παίζει τώρα το Πανελλαδικό Συντονιστικό. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη δουλειά που έγινε για τη δημιουργία του υπήρχε και μαζική συμμετοχή και εκπροσώπηση από αρκετές περιοχές της χώρας».

Απέναντι στη μάχη αυτή εμφανίστηκαν διάφοροι «καλοθελητές» που επιχείρησαν να χτυπήσουν την προσπάθεια συλλογικής οργάνωσης και πάλης.

Οπως μας επισημαίνει η Αννα, «εμφανίστηκαν κάποιες δυνάμεις που ακόμα και σήμερα προσπαθούν να μας βάλουν εμπόδια, να μας αποσυντονίσουν. Οταν είχαμε το πρόβλημα με τα ένσημα εμφανίστηκαν κάποιοι "συνδικαλιστές" που ισχυρίζονταν πως τάχα είχαν κάνει παρεμβάσεις στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις και στον ΕΦΚΑ και ότι θα λυθεί το πρόβλημα χάρη σε αυτές τις παρεμβάσεις. Με τον τρόπο αυτό καλλιεργούσαν τη λογική της ανάθεσης και της εκπροσώπησης. Παράλληλα, έχουν αντικαταστήσει τη συλλογική λειτουργία των συνδικάτων με την όποια επικοινωνία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ολα αυτά αρχικά αποπροσανατόλισαν έναν κόσμο, που νόμιζε ότι αυτές οι δυνάμεις θα του λύσουν το πρόβλημα και ότι με κάποιον τρόπο θα του παρατείνουν τις συμβάσεις. Οταν πήγαμε οι ίδιοι και κάναμε παρεμβάσεις στους αρμόδιους φορείς ανακαλύψαμε ότι δεν είχαν κάνει τίποτα από αυτά που έλεγαν. Στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις ούτε που τους είχαν δει ποτέ αυτούς τους "συνδικαλιστές". Τώρα οι ίδιοι κάνουν ό,τι μπορούν για να υπονομεύσουν το Πανελλαδικό Συντονιστικό».

Σήμερα, οι πάνω από 5.000 εργαζόμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με τη λήξη του προγράμματος και τον κίνδυνο να βρεθούν στο δρόμο. Οι απολύσεις αναμένεται να γίνουν από το πρώτο 15ήμερο του Νοέμβρη έως και το Δεκέμβρη.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, το Πανελλαδικό Συντονιστικό αναδεικνύει την ανάγκη συνέχισης της υπηρεσίας που προσφέρουν, σημειώνοντας ότι συμβάλλει τα μέγιστα στον τομέα της δασοπροστασίας, ενώ μειώνει την ανεργία.

Στην κατεύθυνση αυτή προβάλλουν τα εξής αιτήματα: Αμεση 12μηνη ανανέωση των συμβάσεών τους, ώστε να καλυφθεί και η επόμενη αντιπυρική περίοδος. Εντός του χρόνου της ανανέωσης, οι συμβάσεις τους να μετατραπούν σε αορίστου χρόνου, βοηθώντας έτσι σε έναν από τους πιο νευραλγικούς τομείς, αυτόν της αντιπυρικής προστασίας των δασών μας. Κατάργηση όλων των μορφών «ελαστικής» εργασίας στο Δημόσιο, όπως και των περιορισμών του άρθρου 103 του Συντάγματος. Αξιοπρεπείς μισθοί. Κανένας εργαζόμενος κάτω από 751 ευρώ. Επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων συναδέλφων του Κτηματολογίου.