Επρόκειτο για προδιαγεγραμμένα εγκλήματα, για τα οποία ευθύνεται η πολιτική που βασική της προτεραιότητα έχει τα κέρδη των μονοπωλίων και όχι τις ανθρώπινες ανάγκες. Σε περιοχές όπου κατοικούν, κατά κύριο λόγο, λαϊκές οικογένειες, οι απαραίτητες υποδομές για την αντιπυρική, την αντιπλημμυρική, την αντισεισμική θωράκιση συγκαταλέγονται στα «μη επιλέξιμα» έργα, διότι δεν αποφέρουν κέρδη. Οι καταστροφές του περασμένου χρόνου ανέδειξαν και για την Κινέτα ότι η προστασία της ζωής των εργαζομένων, η έλλειψη των αναγκαίων έργων είναι κατεξοχήν πολιτικό ζήτημα, δεν είναι αποτέλεσμα της «αβλεψίας» μερικών τεχνοκρατών και ειδικών.

Συνολικά, 119 σπίτια καταστράφηκαν ολοσχερώς και άλλα 280 υπέστησαν σημαντικές ζημιές. Δηλαδή, οι ένοικοι 399 σπιτιών έμειναν στο δρόμο. Από το σύνολο των πληγέντων ένα σημαντικό ποσοστό, 20% - 30%, δεν διέθετε άλλη κατοικία. Μέχρι σήμερα από τις 250 αιτήσεις επισκευής οι 140 αφορούσαν κτίρια φερόμενα ως δασικά και 110 μη δασικά. Εχουν εκδοθεί δε 25 άδειες επισκευής από το ΤΑΕΦΚ Δυτικής Αττικής. Οσον αφορά την καταστροφή που έγινε στο περιβάλλον, 53.157 στρέμματα δάσους και δασικής έκτασης έγιναν στάχτη και κάηκαν 2.976 στρέμματα οικιστικής περιοχής.

Για άλλη μια φορά αναδείχτηκαν η έλλειψη μέτρων αντιπυρικής προστασίας, η ανεπάρκεια σχεδιασμού αλλά και των υποδομών δασοπροστασίας και δασοπυρόσβεσης, καθώς και οι ελλείψεις σε μέσα και προσωπικό στην Πυροσβεστική. Για παράδειγμα, δεν υπήρχαν οι απαραίτητες αντιπυρικές ζώνες, τα δίκτυα κρουνών και δεξαμενών, νερό στους πυροσβεστικούς κρουνούς, πυροφυλάκια, σχέδιο εκκένωσης της περιοχής και απεγκλωβισμού των κατοίκων. Αν οι συνθήκες ήταν διαφορετικές και η φωτιά ξεσπούσε στο νότιο κομμάτι της Κινέτας και κατευθυνόταν προς το βόρειο, όπου δεν υπάρχει διέξοδος διαφυγής, η κατάληξη θα ήταν χειρότερη.

Νερό δεν υπήρχε διότι σημειώθηκε διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος και γεννήτριες δεν υπάρχουν στην Κινέτα. Το νερό της περιοχής προέρχεται από γεωτρήσεις, αντλιοστάσια του δήμου που δεν διαθέτουν γεννήτριες. Αυτές θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και για αντλήσεις από τα πηγάδια για να ανεφοδιάζονται με νερό τα πυροσβεστικά οχήματα. Αλλωστε, τότε πολλές υδροφόρες και πυροσβεστικά οχήματα είχαν ξεμείνει από νερό στη Βουλιαγμένη.

«Ενα χρόνο μετά η κατάσταση είναι τραγική», μας λέει ο Αλέξης Τσόλης, πρώην πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ, συνταξιούχος, κάτοικος της περιοχής, «συνοψίζοντας» αυτό που επικρατεί. «Εκείνη την μέρα (...) έμεινα πίσω για να μην πάρει φωτιά το σπίτι. Τελικά δεν κάηκε με τη βοήθεια και των κατοίκων. Ενα χρόνο μετά τα προβλήματα εξακολουθούν και παραμένουν τα ίδια. Εχουμε προβλήματα από την πυρκαγιά, από την πλημμύρα του περσινού Οκτώβρη, καμένα υλικά και αμίαντος δεν έχουν αποσυρθεί. Τα περισσότερα καμένα υλικά μαζεύτηκαν σε μια περιοχή και σκεπάστηκαν με άλλα μπάζα. Τα ρέματα έχουν κλείσει (σ.σ. στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν πέντε ρέματα που καταλήγουν στο... πουθενά) και με μια βροχή οι δρόμοι μετατρέπονται σε ποτάμια. Πολλοί δρόμοι έχουν ζημιές και η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη. Καμία άδεια ανακατασκευής κατεστραμμένων σπιτιών δεν έχει εκδοθεί. Ούτε γι' αυτά που είχαν άδεια, αλλά και γι' αυτά που δεν είχαν άδεια, τα τακτοποιημένα. Για όσα υπάρχουν προβλήματα με δασική έκταση φαίνεται ότι δεν πρόκειται να ξαναχτιστούν».

Οπως θα αναφέρει ο Αντώνης Χοροζάνης, δημοτικός σύμβουλος δήμου Μεγαρέων, εκλεγμένος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», και τότε όπως και φέτος είχε γίνει σύσκεψη Πυροσβεστικής, ΕΛ.ΑΣ., δήμου Μεγάρων, Δασαρχείου και φορέων της περιοχής για την πολιτική προστασία και τη λήψη των σχετικών μέτρων. «Κάθε χρόνο γίνονται οι σχετικές συζητήσεις. Φέτος είχαμε μια από τα ίδια. Και πριν από την περσινή πυρκαγιά είχε γίνει η ίδια συζήτηση. Οτι πρέπει να έχουμε πυροσβεστικούς κρουνούς, αυτοκίνητα, να βάλουμε και εθελοντές. Η ίδια συζήτηση γίνεται κάθε χρόνο αλλά οι αρμόδιοι απαντούν ότι δεν έχουν χρήματα, δεν έχουν προσωπικό». Μάλιστα, οι αρμόδιοι πρότειναν να βάλουν οι κάτοικοι χρήματα, για την αγορά σχετικού μηχανήματος κοπής καμένων κλαδιών, μέσω της Ομοσπονδίας Συλλόγων, ενώ στους εθελοντές ο δήμος δεν χορηγεί τα κατάλληλα μέσα.

Ακόμα δεν έχει ξεκινήσει η διαδικασία ανακατασκευής κατεστραμμένου ή επισκευής σπιτιού με ζημιές. Δεν έχει εκδοθεί καμία άδεια ανακατασκευής ούτε ακόμα και γι' αυτά που δεν φέρονται ως «δασικά». Το σπίτι της Ελευθερίας Βούλγαρη, γραμματέα της Ομοσπονδίας Συλλόγων των κατοίκων της Κινέτας, έχει καταστραφεί ολοσχερώς. «Ζω με τη μικρή κόρη μου και τον πατέρα μου που είναι άρρωστος. Ηταν η πρώτη κατοικία. Μετά έμενα από σπίτι σε σπίτι. Μετά ήρθε η επιδότηση ενοικίου. Την ξεκίνησα τον περσινό Οκτώβρη. Μένω στην περιοχή. Μέσα σε εννέα μήνες έχω μετακομίσει τρεις φορές. Ο πατέρας μου έχει μυοσίτιδα. Δυσκολεύεται να περπατήσει. Εργάζομαι στον δήμο Μεγάρων με σύμβαση. Δεν είναι ζωή αυτή. Στο θέμα της αποκατάστασης το σπίτι δεν φέρεται ως δασικό, έχω, όμως, πρόβλημα με τον κήπο μου. Παλιά δινόταν περιθώριο 2 μέτρων μέσα από τη μάντρα για να κτίσεις. Τώρα είναι 2,5. Ετσι, από τη μεριά που είναι δασικό, το σπίτι πρέπει να γίνει πιο μέσα. Θέλει καινούργιες διαδικασίες. Το θέμα έχει κολλήσει στο να γίνει το σχέδιο διαφορετικό και περιμένω τώρα με την άδεια. Θεωρώ ότι δεν θα αργήσει. Μέσα σε ένα μήνα, μου είπαν Πολεοδομία και υπουργείο. Η ανακατασκευή θα γίνει από ιδιωτική εταιρεία. Αν γίνει από το κράτος θα αργήσει πάρα πολύ. Ξεκινάς και μετά παίρνεις τα χρήματα. Κράτησα το πεντοχίλιαρο που έδωσε το κράτος στους πυρόπληκτους με νύχια και με δόντια και με αυτό κινήθηκα».

Η Μαρία Μαραθιανάκη, μέλος της Επιτροπής Πυροπλήκτων, έχασε κατοικία που είχε στην περιοχή. Οπως δήλωσε, «υπάρχουν καθυστερήσεις στην αποκατάσταση για τα "δασικά" σπίτια, αυτά τα οποία φέρονται, δηλαδή, ως δασικά αφού δεν έχουν αναρτηθεί ακόμα οι δασικοί χάρτες. Ετσι, δεν δίνεται άδεια ανακατασκευής και επισκευής σε αυτά τα ακίνητα αν δεν ξεκαθαριστεί αυτό το ζήτημα. Είναι η πλειοψηφία των καμένων σπιτιών. Υπάρχουν, όμως, και γραφειοκρατικού τύπου καθυστερήσεις που αφορούν την επικοινωνία των δημόσιων υπηρεσιών».

Οπως τόνισε, στα σπίτια με δασικό υπόβαθρο υπάρχουν δύο κατηγορίες. Αυτά που έχουν νόμιμη οικοδομική άδεια και αυτά που είναι αυθαίρετα αλλά τακτοποιημένα. Οι ιδιοκτήτες αυτοί έχουν πληρώσει αυτά τα χρόνια τα πάντα όσον αφορά τα σπίτια και είναι νόμιμοι ως προς τις υποχρεώσεις τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε σύσκεψη των πυρόπληκτων με υπηρεσιακούς παράγοντες, τους ζητήθηκε για πρώτη φορά να καταθέσουν φάκελο - υπόμνημα τεκμηρίωσης της νομιμότητας των οικισμών. Παράλληλα, καθυστερούν οι έλεγχοι συντεταγμένων που κάνει η Αρχαιολογική Υπηρεσία, η οποία πρέπει να εντοπίζει στο χάρτη αν τα κτίρια προς κατεδάφιση βρίσκονται σε σημεία που υπάρχει αρχαιολογικό ενδιαφέρον και να βεβαιώσει ότι δεν συμπίπτουν με τις αντίστοιχες συντεταγμένες περιοχών αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Αυτό έχει συνέπεια να έχει καθυστερήσει η έκδοση των πρωτοκόλλων αυτοψίας επικίνδυνων κτιρίων.

Ο Α. Χοροζάνης σημείωσε: «Εδώ θα έπρεπε να βάλουμε αίτημα αποκατάστασης χωρίς περιορισμό και η περιοχή να γίνει ένας οικισμός. Πρέπει να βάλουμε καθαρά το ζήτημα ότι όλη η πυκνοδομημένη περιοχή της Κινέτας να γίνει οικισμός. Ετσι κατοχυρώνονται οι ιδιοκτησίες και θα γίνουν στην περιοχή οι απαραίτητες υποδομές». Οσον αφορά τις χρηματικές ενισχύσεις, «τα 586 ευρώ μερικοί δεν τα έχουν πάρει ακόμα. Αυτά ξεκίνησαν τον φετινό Φλεβάρη. Είναι τα πρώτα χρήματα που δίνονται, ανά σπίτι, για τα πρώτα έξοδα. Τα 5.000 ευρώ δόθηκαν γρήγορα, πέρσι το Νοέμβρη. Και τα 1.200 ευρώ για τις τηλεπικοινωνίες. Της οικοσκευής ακόμα. Τα χρήματα από τη Μητρόπολη δόθηκαν επιλεκτικά», πρόσθεσε.

Επιπλέον, υπάρχουν καθυστερήσεις από το υπουργείο Υποδομών στις συμβάσεις με τις εταιρείες που έχουν αναλάβει τις κατεδαφίσεις. Οσον αφορά δε τη συλλογή του αμιάντου, έληξαν το Γενάρη οι συμβάσεις των τριών εταιρειών. Αργότερα ανανεώθηκαν και ξεκίνησαν ξανά. Υπάρχει και το ζήτημα του καθαρισμού των καμένων. Και η δουλειά αυτή έμεινε στη μέση. Αφησαν το τρίμμα (από τον κλαδοτεμαχιστή) στη Φιλελλήνων σε νοικιασμένο από το δήμο οικόπεδο και εκεί έχουν απομείνει υλικά και πετιούνται τώρα μπάζα και σκουπίδια. Τα υλικά αυτά πρέπει να απομακρυνθούν.

«Οσον αφορά τα κορμοδέματα, η σχετική διαδικασία άργησε να ξεκινήσει και δεν έχει ολοκληρωθεί. Πριν 1,5 μήνα ξεκίνησε. Επρεπε να είχε ξεκινήσει από πέρσι τον Αύγουστο. Ετσι, σε τμήματα του βουνού δεν έχει μείνει χώμα για να το χρησιμοποιήσουν. Γίνεται το κορμόδεμα, ρίχνεται χώμα και μετά όπως έρχεται το ρυάκι αποστραγγίζει το χώμα αυτό και πηγαίνει στον υδροφόρο. Αυτά για να γίνουν θα χρησιμοποιηθεί το τρίμμα από τον τεμαχισμό των καμένων δέντρων», καταλήγει ο Α. Χοροζάνης.