Τα βήματα που σημειώθηκαν στη δράση των Συνδικάτων, τα συμπεράσματα από τον απολογισμό του προηγούμενου διαστήματος και οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες που δείχνουν και τη συνέχεια, βρέθηκαν στο επίκεντρο των εργασιών του 25ου Συνεδρίου της Ομοσπονδίας Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας, που πραγματοποιήθηκε στις 25, 26 και 27 Γενάρη.

Δεκάδες αντιπρόσωποι κατέθεσαν την πείρα από τη δράση σε όλη τη χώρα, ενώ συζήτησαν για τον βασικό άξονα και τα μέτωπα πάλης γύρω από τα οποία θα ξεδιπλωθούν οι πρωτοβουλίες του επόμενου διαστήματος.

«"Δίκαιη" ανάπτυξη σε ένα άδικο σύστημα, που κυριαρχούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, δεν γίνεται να υπάρξει. Οι αντεργατικοί νόμοι είναι ακόμη εδώ και τσακίζουν τη ζωή μας. Για εμάς τους εργάτες δίκαιη είναι η ανάπτυξη που θα ικανοποιεί τις ανάγκες μας και όχι τα κέρδη των καπιταλιστών»: Την εισηγητική επισήμανση επιβεβαίωσαν η μια μετά την άλλη οι ομιλίες των αντιπροσώπων που πήραν τη σκυτάλη.

Το γεγονός ότι η καταγραφόμενη ανάκαμψη σε μια σειρά δείκτες του κλάδου πάει μαζί με την ένταση της εκμετάλλευσης επισήμαναν συνδικαλιστές από την Αττική: Μέσα στην τελευταία διετία καταγράφεται αύξηση της οικοδομικής δραστηριότητας κατά 93%, σε όγκο και επιφάνεια. Την ίδια στιγμή, με βάση τα στοιχεία του ΕΦΚΑ, ο αριθμός των εργαζομένων στον κλάδο εμφανίζεται ελάχιστα αυξημένος, φέρνοντας στο φως την εντατικοποίηση της δουλειάς, τις απλήρωτες υπερωρίες, την κλοπή των ενσήμων των οικοδόμων.

Από τη μια άκρη της χώρας έως την άλλη, το μεροκάματο των οικοδόμων κινείται μόλις γύρω από τα 30 ευρώ, ενώ συχνά δεν φτάνει ούτε καν αυτά.

Ακόμα και γι' αυτό το «κουτσουρεμένο» μεροκάματο τους... βγαίνει το λάδι. Οπως χαρακτηριστικά είπε συνδικαλιστής από την Κοζάνη, το έργο της κατασκευής μονάδας της ΔΕΗ είναι γνωστό στους οικοδόμους της περιοχής ως το «έργο του απλήρωτου Σαββάτου και της απλήρωτης υπερωρίας». Στα παραπάνω προστίθεται η λειψή Ασφάλιση, με τους αντιπροσώπους από την Κρήτη να καταγγέλλουν πως η συγκεκριμένη εργοδοτική πρακτική τείνει να γίνει καθεστώς στο νησί.

Στις τοποθετήσεις των αντιπροσώπων αποτυπώθηκαν οι εργοδοτικές πιέσεις για 11ωρα και 12ωρα, για δουλειά χωρίς τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας, ακόμα και κάτω από ακατάλληλες και επικίνδυνες καιρικές συνθήκες. Το Συνδικάτο στο Ηράκλειο βρήκε στις αρχές του Γενάρη οικοδόμους να δουλεύουν σε συνθήκες παγωνιάς και χρειάστηκε να παρέμβει στην Επιθεώρηση προκειμένου να σταματήσουν οι εργασίες. Αλλοι αντιπρόσωποι υπενθύμισαν τον φόρο αίματος που πληρώνει ο κλάδος και τα θανατηφόρα «ατυχήματα» τους τελευταίους τρεις μήνες σε Θεσσαλονίκη, Νέα Φιλαδέλφεια και Διαβατά.

Στα εργοδοτικά σχέδια για επικράτηση συνθηκών αμοιβής, Ασφάλισης και δουλειάς όπως οι παραπάνω, η Ομοσπονδία και τα Συνδικάτα απαντούν με κάλεσμα στους εργαζόμενους να «ανοίξουν τον καβγά» για τα δικαιώματά τους, με τους μεγαλοκατασκευαστές και τους εργολάβους στους χώρους δουλειάς.

Η πάλη για το μεροκάματο και την Ασφάλιση, για την υπογραφή και την εφαρμογή Συλλογικών Συμβάσεων, ο αγώνας για τους όρους δουλειάς είναι πλευρές του μετώπου που η Ομοσπονδία και τα Συνδικάτα έχουν ήδη ανοίξει με την κυβέρνηση και την εργοδοσία.

Η διεκδίκηση ΣΣΕ βρίσκεται στο επίκεντρο της δράσης που σχεδιάζουν για το επόμενο διάστημα, ως μια μάχη που δεν αφορά μόνο μια αύξηση στο μεροκάματο, αλλά συνολικά τους όρους δουλειάς.

Στις τοποθετήσεις παρουσιάστηκε η πλούσια αγωνιστική δραστηριότητα, με συνελεύσεις, στάσεις εργασίας και απεργίες, από το εργοτάξιο του ΤΑΡ στην Αλεξανδρούπολη και τα έργα του Μετρό στη Θεσσαλονίκη μέχρι τα εργοτάξια του «Αστέρα» Βουλιαγμένης, της ανάπλασης του Φαληρικού όρμου και της κατασκευής του γηπέδου της ΑΕΚ στην Αττική, αλλά και τα έργα κατασκευής και ανακαινίσεων ξενοδοχειακών μονάδων στην Κρήτη.

Σημαντική πείρα μεταφέρθηκε από τις δυο κλαδικές απεργίες που οργάνωσε η Ομοσπονδία, στις 14 Μάρτη και 14 Νοέμβρη, με κοινή τη διαπίστωση των αντιπροσώπων πως η προετοιμασία και η επιτυχία τους έδωσαν ώθηση στη δουλειά των Συνδικάτων και ενίσχυσαν τους δεσμούς τους με εργαζόμενους σε μια σειρά χώρους δουλειάς. Με παρακαταθήκη την πείρα αυτή, ο πήχης για την ανάπτυξη αγώνων και διεκδικήσεων τίθεται ακόμα πιο ψηλά.

Οι εργοταξιακές ΣΣΕ με αυξήσεις, που κατάφεραν να υπογράψουν οι εργαζόμενοι και το Συνδικάτο της Αττικής σε τρία μεγάλα εργοτάξια («Αστέρας» Βουλιαγμένης, ανάπλαση Φαληρικού όρμου και ανακαίνιση του ξενοδοχείου «Ledra»), χαιρετίστηκαν ιδιαίτερα από τους αντιπροσώπους. Αντίστοιχα, στόχο την υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης με αυξήσεις βάζει το Σωματείο Εργαζομένων στην κατασκευή του Μετρό της Αθήνας, που με τον αγώνα του είχε καταφέρει να υπογράψει Σύμβαση και το 2014.

Η καθημερινή, ακούραστη δράση αποτυπώθηκε σε μια σειρά ομιλίες, με έμφαση στην προσπάθεια να γίνει η πάλη για τη Σύμβαση υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων, με συλλογική συζήτηση και αποφάσεις από συνελεύσεις στο χώρο δουλειάς.

Χαρακτηριστικό «στιγμιότυπο» για τη συνολικότερη επίδραση της πάλης για τη Σύμβαση ήταν η άμεση αντίδραση των εργαζομένων στο εργοτάξιο της ανάπλασης του Φαληρικού όρμου, όταν διαπίστωσαν το στήσιμο απεργοσπαστικού μηχανισμού σε βάρος των απεργών λιμενεργατών στην COSCO. Βλέποντας απεργοσπάστες να συγκεντρώνονται στη μαρίνα Καλλιθέας, που συνορεύει με το εργοτάξιο, προκειμένου να μεταφερθούν μέσω θαλάσσης και να σπάσουν την απεργία, ενημέρωσαν το Συνδικάτο των λιμενεργατών, συμβάλλοντας στην αποτυχία των απεργοσπαστικών μεθοδεύσεων.

Με τους εργαζόμενους να φοβούνται ακόμα και να χαιρετήσουν τα μέλη του, ξεκίνησε η προσπάθεια του Συνδικάτου στην Αλεξανδρούπολη να οργανώσει τον αγώνα στο εργοτάξιο του αγωγού ΤΑΡ. Σήμερα, η εικόνα έχει ολότελα αλλάξει: Οι εργαζόμενοι παίρνουν μέρος σε απεργίες, αποφασίζουν και οργανώνουν στάσεις εργασίας στο εργοτάξιό τους. Η παραπάνω δράση αποτυπώθηκε και στον διπλασιασμό των οικοδόμων που συμμετείχαν στις αρχαιρεσίες του Συνδικάτου τον περασμένο Δεκέμβρη.

Στα Γιάννενα, οι ίδιοι εργαζόμενοι που φοβούνταν να βγουν μπροστά και να πάρουν μέρος σε κινητοποιήσεις την περίοδο που δούλευαν στην Ιόνια Οδό, πήραν μέρος στην κλαδική απεργία του περασμένου Μάρτη, όταν «συναντήθηκαν» ξανά με το Συνδικάτο ως εργαζόμενοι σε άλλο έργο, στην ίδια κατασκευαστική εταιρεία.

Προτεραιότητα για την Ομοσπονδία αποτελεί επίσης η διεκδίκηση της αναγνώρισης και της διανομής των «υπέρ αγνώστων» ενσήμων. Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες, με τις αντιασφαλιστικές ανατροπές αλλά και τη μακροχρόνια ανεργία να στερούν από χιλιάδες οικοδόμους το δικαίωμα στη συνταξιοδότηση, η Ομοσπονδία συνδυάζει το μέτωπο των «υπέρ αγνώστων» ενσήμων με τον αγώνα για την κατάργηση των ήδη ψηφισμένων αντιασφαλιστικών νόμων και την απόκρουση των μελλοντικών αντεργατικών σχεδιασμών.

Στην ημερήσια διάταξη παραμένει η πάλη για την προστασία των ανέργων, με το πλαίσιο διεκδίκησης της Ομοσπονδίας που προτάσσει την αναθέρμανση της οικοδομικής δραστηριότητας με επίκεντρο τις λαϊκές ανάγκες, τις ανάγκες για έργα αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής προστασίας, αντισεισμικής θωράκισης, για σχολική στέγη, φοιτητικές εστίες, αθλητικές υποδομές.

Το γεγονός ότι τα έργα που είναι απαραίτητα για τις λαϊκές ανάγκες βρίσκονται στα αζήτητα κατήγγειλαν μια σειρά αντιπρόσωποι, ενώ συνόψισαν παρεμβάσεις σε περιφερειακές αρχές για τη διεκδίκηση έργων υποδομής, κινητοποιήσεις μαζί με φοιτητικούς συλλόγους για το ζήτημα της σχολικής στέγης.

Το δυνάμωμα των γραμμών των Συνδικάτων, όπως εκφράστηκε μέσα από τις αρχαιρεσίες και τα αποτελέσματά τους, αλλά και η ηλικιακή τους ανανέωση, συγκαταλέγονται στα θετικά του απολογισμού.

Στις τοποθετήσεις αντιπροσώπων αναφέρθηκαν παραδείγματα Συνδικάτων που σχεδιάζουν και υλοποιούν ένα πιο συστηματικό άνοιγμα στη νεολαία των σχολών Κατάρτισης ή έχουν μετρήσει βήματα στη συνεργασία με τα 7μελή μαθητικά συμβούλια σε σχολές Μαθητείας. Η Ομοσπονδία θέτει στόχο να πολλαπλασιάσει τα σχετικά βήματα και να διαμορφώσει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο πάλης και αιτημάτων για τους νέους που φοιτούν στις σχολές Μαθητείας και Κατάρτισης.

Μια σειρά αντιπρόσωποι στάθηκαν στα παραδείγματα της στοχευμένης απεύθυνσης σε μετανάστες εργαζόμενους του κλάδου και της έκφρασης της προσπάθειας αυτής σε εγγραφές νέων μελών και σε ανάδειξη μεταναστών εργαζομένων στα Διοικητικά Συμβούλια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το Συνδικάτο στα Γιάννενα, που με ανακοινώσεις και συσκέψεις απευθύνθηκε στους μετανάστες, κυρίως Αλβανούς, εργαζόμενους του κλάδου και έχει εκλέξει δύο μετανάστες στο Διοικητικό Συμβούλιο.

Στον προσανατολισμό της Ομοσπονδίας και των Συνδικάτων βρίσκεται η ανάγκη για παρέμβαση στις δομές που φιλοξενούνται πρόσφυγες, ένα κομμάτι των οποίων θα παραμείνει στη χώρα και θα αναζητήσει δουλειά και στις Κατασκευές. Στην κατεύθυνση αυτή, μια σχετική πείρα μεταφέρθηκε από την Καβάλα, από οικοδόμους που έχουν πιάσει δουλειά στη δομή που λειτουργεί στην πόλη μέσα από το οχτάμηνο πρόγραμμα της «κοινωφελούς εργασίας», έχουν αναλάβει ρόλο στη δημιουργία Επιτροπής Αγώνα και επιδιώκουν την ανάπτυξη πολύπλευρης δράσης για τα προβλήματα των προσφύγων.

«Οι εργάτες δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα. Εχουμε τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες αγωνίες, ονειρευόμαστε το ίδιο, έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς φτώχεια και πολέμους», τονίστηκε στην εισήγηση στο Συνέδριο, ενώ μια σειρά αντιπρόσωποι υπογράμμισαν τη σημασία που έχει το δυνάμωμα της ενότητας της εργατικής τάξης στις σημερινές συνθήκες, που τα σχέδια των ιμπεριαλιστών δρομολογούν επικίνδυνες για τους λαούς εξελίξεις.