Ο υπάρχων Εσωτερικός Κανονισμός λειτουργίας του Πυροσβεστικού Σώματος (ΚΕΥΠΣ) εφαρμόζεται από το 1992 με την έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος 210. Είναι ένας βαθύτατα αντιδημοκρατικός και αναχρονιστικός Κανονισμός και δημιουργήθηκε πάνω στη βάση του προηγούμενου, που ίσχυε με τα Βασιλικά Διατάγματα του 1948 και του 1949. Δημιουργεί πολλά προβλήματα στις εργασιακές σχέσεις των πυροσβεστικών υπαλλήλων και στην ομαλή διεξαγωγή της υπηρεσίας. Είναι εναρμονισμένος στο πνεύμα των προηγούμενων δεκαετιών, δεν αντικατοπτρίζει τη σημερινή αντικειμενική πραγματικότητα και τις σύγχρονες ανάγκες της υπηρεσίας μας.

Επίσης, ο Κανονισμός έχει αυτοκαταργηθεί στην πράξη σε μεγάλο βαθμό με την ίδρυση των αποκεντρωμένων Πυροσβεστικών Κλιμακίων από το 1998 και μετά, γιατί σε αρκετά από αυτά τα Πυροσβεστικά Κλιμάκια κυρίως λόγω της έλλειψης προσωπικού δεν μπορούν να εφαρμοστούν βασικές λειτουργίες του Σώματος, όπως είναι η σωστή εκτέλεση των προβλεπόμενων καθηκόντων των υπαλλήλων της βάρδιας (Αξιωματικός Υπηρεσίας, Επόπτης, Αρχιοδηγός κ.ά.).

Σε ό,τι αφορά τα ατομικά δικαιώματα και τις προσωπικές ελευθερίες, ο Εσωτερικός Κανονισμός αποτελεί εμπόδιο για να έχουν πλήρη εφαρμογή στους πυροσβέστες. Κλασικό παράδειγμα αυταρχισμού και αντιδημοκρατικής πρακτικής αποτελούν αρκετά εδάφια του άρθρου 62, που ορίζουν τα πειθαρχικά παραπτώματα.

Η «Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών» παλεύει και αγωνίζεται όλα αυτά τα χρόνια για τη θέσπιση νέου, σύγχρονου και σε προοδευτική κατεύθυνση, Εσωτερικού Κανονισμού λειτουργίας της Υπηρεσίας.

Με πλήρη αποστρατικοποίηση του Πυροσβεστικού Σώματος, την απεμπλοκή του από τα Σώματα Ασφαλείας που έχει ενταχθεί από το 1968, την περίοδο της χούντας, και τη μετατροπή του σε πολιτική, διοικητική υπηρεσία του κράτους στη βάση της εξυπηρέτησης της κοινωνικής του αποστολής, δηλαδή της προστασίας της ζωής και της περιουσίας των συμπολιτών μας, των υποδομών της χώρας και του φυσικού περιβάλλοντος.

Κατάργηση των αντιδημοκρατικών και των αναχρονιστικών διατάξεων που καταργούν βασικά θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα των πυροσβεστών και εγκλωβίζουν την πρωτοβουλία και τη δημιουργικότητά τους. Διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων των πυροσβεστικών υπαλλήλων σε συνδυασμό με την πλήρη διεκπεραίωση του επιχειρησιακού έργου, χωρίς το ένα να υφίσταται σε βάρος του άλλου.

Εκσυγχρονισμό του Πυροσβεστικού Σώματος και διαχωρισμό του Επιχειρησιακού με τον Διοικητικό Τομέα.

Θέσπιση των απαιτούμενων διατάξεων που θα εξασφαλίζουν αξιοκρατικές κρίσεις και προαγωγές.

Οι διατάξεις του νέου Κανονισμού να αναφέρονται αποκλειστικά στη διάρθρωση και λειτουργία της υπηρεσίας στον Επιχειρησιακό Τομέα και στις Διοικητικές Υπηρεσίες, στις αρμοδιότητες των οργάνων της καθώς και στα καθήκοντα των υπαλλήλων, που θα συνδέονται άμεσα με τις σύγχρονες ανάγκες που απαιτεί η επιστημονική και τεχνολογική εξέλιξη. H διεξαγωγή της υγειονομικής υπηρεσίας, οι αρμοδιότητες των Διοικητικών Υπηρεσιών (όπως της γραμματειακής και της οικονομικής υπηρεσίας, της διαχείρισης υλικού κ.ά.) καθώς και τα θέματα χορήγησης ηθικών και υλικών αμοιβών θα πρέπει να διέπονται αποκλειστικά από τις διατάξεις της νομοθεσίας που ισχύει για όλους τους πολιτικούς δημόσιους υπαλλήλους.

Οι πυροσβέστες πρέπει να διεκδικήσουμε και την κατοχύρωση του δικαιώματος στην απεργία, που είναι ένα από τα πιο σημαντικά όπλα των εργαζομένων στον αγώνα που κάνουν για να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους και να ικανοποιήσουν τις σύγχρονες ανάγκες τους.