Το ίδιο το «διάγγελμα Μακρόν», την περασμένη Δευτέρα, ξεκαθάρισε ότι τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου όχι απλά μένουν στο απυρόβλητο, αλλά παραμένουν μπούσουλας και προτεραιότητα σε κάθε νέα και παλιά κυβερνητική «πρωτοβουλία». Οσο κι αν η κυβέρνηση προσπάθησε να πείσει ότι «εισακούστηκε» ο «θυμός του κόσμου», το μόνο που εισακούει είναι οι ολοένα μεγαλύτερες ανάγκες των γαλλικών μονοπωλίων να εξοπλίζονται ολόπλευρα για την αναμέτρησή τους με αντίπαλα κεφάλαια, αλλά και για να εμποδίζουν την ανάπτυξη μαζικών και ταξικά προσανατολισμένων εργατικών - λαϊκών αγώνων.

Σ' αυτήν τη βάση, ο Γάλλος Πρόεδρος ξεκαθάρισε καταρχήν ότι «θα χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέσα» για τη διατήρηση της τάξης, της ασφάλειας και - όπως είπε - της «ειρήνης των πολιτών», συμπληρώνοντας ότι για το ζήτημα αυτό «έχω δώσει τις πιο αυστηρές οδηγίες». Αλλωστε, μίλησε ελάχιστα 24ωρα μετά το νέο όργιο καταστολής σε βάρος χιλιάδων διαδηλωτών (που είχαν βγει στους δρόμους πολλών πόλεων και το περασμένο Σαββατοκύριακο) κι ενώ από τις 7 Δεκέμβρη είχαν κάνει το γύρο του κόσμου πλάνα που θύμιζαν στρατόπεδα συγκέντρωσης, από τη σύλληψη εκατοντάδων μαθητών που συμμετείχαν σε καταλήψεις και διαδηλώσεις, στην κεντρική Γαλλία, ενάντια σε νέα αντιεκπαιδευτικά μέτρα.

Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η άμεση ενεργοποίηση έκτακτων μέτρων που αξιοποιήθηκαν αμέσως μετά από τα πρόσφατα γεγονότα στο Στρασβούργο, ενώ ακόμα και στελέχη της κυβέρνησης σημείωναν ότι δεν έχει διασταυρωθεί αν πρόκειται για «τρομοκρατική επίθεση»: Πάνοπλοι στρατιώτες εμφανίστηκαν στους δρόμους στο όνομα της «ασφάλειας του έθνους», ανέβηκε το επίπεδο επαγρύπνησης που έχει συνταχθεί για τον «κίνδυνο τρομοκρατικών ενεργειών» με ενίσχυση μιας σειράς μέτρων. Ακολούθησαν συστάσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου για ματαίωση των επόμενων κινητοποιήσεων, με προειδοποιήσεις ότι «σε αυτό το στάδιο, δεν έχουμε αποφασίσει να απαγορεύσουμε τις διαδηλώσεις» και επισημάνσεις ότι «δεν είναι λογικό να γίνουν διαδηλώσεις... Αυτό που ζητάμε με υπευθυνότητα, είναι να επικρατήσει η λογική...».

Σημειωτέον ότι το περασμένο Σαββατοκύριακο οι ανάγκες «αποκατάστασης της τάξης» κινητοποίησαν σχεδόν 90.000 άνδρες και γυναίκες διαφόρων δυνάμεων καταστολής. Εμφανίστηκε ακόμα και έφιππη αστυνομία. Χρησιμοποιήθηκαν αντλίες νερού και πλαστικές σφαίρες, ενώ η δραστική αναβάθμιση των Σωμάτων Ασφαλείας αναδείχτηκε και με την εμφάνιση αστυνομικών (;) χωρίς στολές, με κάποια περιβραχιόνια ως διακριτικά, που συνελάμβαναν σωρηδόν διαδηλωτές κάθε ηλικίας. Ολα αυτά, προφανώς, στο πλαίσιο εφαρμογής του νέου «αντιτρομοκρατικού» νόμου που ψηφίστηκε μόλις πέρυσι, όταν - υποτίθεται - η κυβέρνηση Μακρόν προχώρησε στην «άρση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης» που είχε τεθεί σε εφαρμογή μετά από τις πολύνεκρες επιθέσεις στο Παρίσι, το Νοέμβρη του 2015.

Οσον αφορά την τελευταία πολύνεκρη επίθεση, ο φερόμενος ως δράστης 29χρονος Γάλλος με καταγωγή από το Μαρόκο σκοτώθηκε στη διάρκεια αστυνομικής επιχείρησης την Πέμπτη το βράδυ, σε συνοικία του Στρασβούργου. Το «Ισλαμικό Κράτος» υποστήριξε ότι ήταν «μαχητής» του.

Επιπλέον, ο Μακρόν υπερασπίστηκε τον πυρήνα της αντιλαϊκής πολιτικής, με προκλητικά μάλιστα επιχειρήματα, όπως ότι οι νέες φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο (π.χ. κατάργηση φόρου μεγάλης περιουσίας - ISF) δεν πρόκειται να αναιρεθούν, αφού πριν από αυτές τα πράγματα ήταν χειρότερα, «οι πιο πλούσιοι έφευγαν και η χώρα μας αποδυναμωνόταν...».

Προκλητική ήταν και η προσπάθειά του να παρουσιάσει μέτρα δήθεν «στήριξης» χαμηλόμισθων, όπως αυξήσεις στον κατώτατο μισθό που τελικά όχι μόνο ήταν φύκια για μεταξωτές κορδέλες, αλλά συμβάλλουν να στραφεί η προσοχή μακριά από το νέο γύρο επίθεσης που ετοιμάζεται. Για παράδειγμα, ο Μακρόν είπε ότι «ο μισθός κάποιου που αμείβεται με SMIC (σ.σ. Salaire Minimum Interprofessionnel de Croissance - πρόκειται ουσιαστικά για τον κατώτατο μισθό) θα αυξηθεί κατά 100 ευρώ το μήνα από το 2019». Η συγκεκριμένη «εξαγγελία» δεν αποτελεί αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 100 ευρώ (που κι αυτή ακόμα σε καμία περίπτωση δεν θα «ισοσκέλιζε» τη μεγάλη αύξηση στο κόστος ζωής ειδικά μετά το 2008). Η αλήθεια είναι πως από 1η Γενάρη ο SMΙC θα αυξηθεί μόλις κατά 1,8% (περίπου κατά 20 ευρώ) και την ίδια στιγμή θα μειωθούν εισφορές που πλήρωνε ο εργαζόμενος (για Ασφάλιση, Πρόνοια κ.τ.λ.), κάτι που βέβαια θα αυξήσει τα προβλήματα στις αντίστοιχες παροχές, αφού κράτος και εργοδοσία δεν αναλαμβάνουν την επαρκή και σταθερή χρηματοδότησή τους. Κάπως έτσι «μοιράζει» αυξήσεις ο Μακρόν, χωρίς να «αγγίζει» στο ελάχιστο την κερδοφορία της εργοδοσίας. Γι' αυτό άλλωστε έσπευσε να διευκρινίσει και ότι αυτή η αύξηση «δεν θα κοστίσει ούτε ένα ευρώ στον εργοδότη». Ενώ καθόλου τυχαίο δεν είναι και ότι ακριβώς μια μέρα πριν από το διάγγελμα, η υπουργός Εργασίας Μουριέλ Πενικό είχε αρνηθεί κάθε ουσιαστική αύξηση του SMIC, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι «η ώθηση του SMIC καταστρέφει θέσεις εργασίας, δεν αποτελεί καλή μέθοδο...».

Κατά τ' άλλα ο Μακρόν εξήγγειλε νέες συναντήσεις με μεγαλοεπιχειρηματίες, για να «πάρει αποφάσεις» το επόμενο διάστημα, και ακόμα μια φορά ξεκαθάρισε πως η κυβέρνησή του θα πρωτοστατήσει ευρύτερα στις ενδοαστικές διεργασίες που εντείνονται με ζητούμενο την καλύτερη υπεράσπιση του ντόπιου κεφαλαίου. Σε αυτό το πλαίσιο, μίλησε για αλλαγές και στον «τρόπο λήψης αποφάσεων», για να υπάρχει - όπως είπε - «μια καλύτερη εκπροσώπηση» και να ακούγονται καλύτερα «όλες οι απόψεις», με αναθεώρηση και του ρόλου της «λευκής ψήφου». Ενώ κλείνοντας μίλησε και για την ανάγκη «να χτίσουμε το θεμέλιο για ένα νέο εθνικό συμβόλαιο».

Σημειωτέον ότι και η MEDEF (η Ενωση των Γάλλων μεγαλοβιομηχάνων), στην ανακοίνωση που εξέδωσε αντιδρώντας στο διάγγελμα Μακρόν, περιέγραψε επίσης ως ζητούμενο ένα «νέο συμβόλαιο για το Εθνος», που «πρέπει να επιτρέψει στις επιχειρήσεις να δημιουργήσουν πλούτο και θέσεις εργασίας». Ενώ, γκρινιάζοντας για την «αυξημένη φορολόγηση σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη», η MEDEF διαμήνυε ότι «θα συμμετάσχει ενεργά στον εθνικό διάλογο και στις διάφορες συγκεντρώσεις (συζητήσεις) που θα γίνουν στις περιοχές (της χώρας)». Οσον αφορά τις ίδιες τις εξαγγελίες Μακρόν, εξέφρασε ικανοποίηση επειδή επικεντρώνονται στην αύξηση της αγοραστικής δύναμης χωρίς να «στοχοποιούν τις επιχειρήσεις», αλλά και επειδή «δεν ποινικοποιείται η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων»...

Το ΠΑΜΕ οργάνωσε διαμαρτυρία έξω από τη γαλλική πρεσβεία, στο πλαίσιο της Διεθνούς Καμπάνιας της ΠΣΟ

Την Παρασκευή 14 Δεκέμβρη, οκτώ Ομοσπονδίες εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα κάλεσαν από κοινού σε 24ωρη πανεθνική απεργία, με αιτήματα για ικανοποιητικές αυξήσεις στους μισθούς, αξιοπρεπείς συνθήκες δουλειάς κ.τ.λ. Το κάλεσμα υπέγραφαν οι Ομοσπονδίες Εργαζομένων στη Χημική Βιομηχανία, στα Τρόφιμα (που ανήκουν στη δύναμη της ΠΣΟ), αλλά και οι Ομοσπονδίες εργαζομένων στα Λιμάνια, στην Ενέργεια και την εξορυκτική βιομηχανία, τους Σιδηρόδρομους, το Εμπόριο και τις Υπηρεσίες κ.τ.λ.

Το Σάββατο 15 Δεκέμβρη ολοκληρώνεται η τριήμερη απεργία στην οποία καλούσε το Εργατικό Κέντρο Μασσαλίας (Union Departamentale - CGT 13), με συγκέντρωση έξω από τα περιφερειακά γραφεία της Medef αλλά και με κεντρική συγκέντρωση στο Παλιό Λιμάνι.

Στο πλευρό της εργατικής τάξης και του λαού της Γαλλίας στέκεται σταθερά και με ταξική συνέπεια η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (ΠΣΟ) που οργάνωσε Διεθνή Καμπάνια Αλληλεγγύης, καλώντας τα μέλη της σε κινητοποιήσεις έξω από τις γαλλικές πρεσβείες κάθε χώρας. Μάλιστα, την περασμένη Πέμπτη το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο προχώρησε σε παράσταση διαμαρτυρίας έξω από τη γαλλική πρεσβεία στην Αθήνα, καταδικάζοντας την καταστολή και τον αυταρχισμό, καταρχήν στη Γαλλία αλλά και στην Ελλάδα (όπου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έστειλε τα ΜΑΤ για να «προστατέψει» την πρεσβεία λες και οι διαδηλωτές ήταν ...εγκληματίες). Το ΠΑΜΕ διαμήνυσε ότι «τα ταξικά συνδικάτα της Ελλάδας στέκονται στο πλευρό των εργαζομένων και των αγωνιστικών συνδικάτων της Γαλλίας. Στηρίζουμε τα δίκαια αιτήματά τους και απαιτούμε την ικανοποίησή τους. Στον αυταρχισμό και την καταστολή απαντάμε με ταξική αλληλεγγύη και προλεταριακό διεθνισμό!».

Απεργιακή συγκέντρωση στη Μασσαλία, στο πλαίσιο της τριήμερης απεργίας που κήρυξε το Εργατικό Κέντρο