Ημουν εκεί, σε αυτήν τη μεγάλη γιορτή στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας... Με αυτόν τον υπέροχο λόγο που έβγαλε ο κ. Κουτσούμπας, ήταν για μένα μια πάρα πολύ συγκινητική στιγμή. Με αυτόν τον υπέροχο λόγο τίμησε όλους αυτούς τους ανθρώπους που έχουν περάσει κι αγωνιστεί όλα αυτά τα 100 χρόνια από το ΚΚΕ. Εύχομαι και 200 κι ακόμα παραπάνω χρόνια για το ΚΚΕ!

Ως Εργάτης των Γραμμάτων συντάσσομαι με τους ταξικούς αγώνες της Εργατικής Τάξης και των λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων για το Σοσιαλισμό - Κομμουνισμό, που δεν θ' αργήσει να έρθει με την επιμονή, την οργάνωση και τους δυνατούς, μαζικούς, ταξικούς αγώνες μας. Το ρωμαλέο, σοφό και ηρωικό 100χρονο ΚΚΕ όπως πάντα μας καθοδηγεί και μας εμπνέει!

Είμαι ένας άνθρωπος που δεν ήμουν ποτέ οργανωμένο μέλος. Παρ' όλα αυτά αναγνωρίζω ότι ιδίως αυτήν τη χρονική στιγμή, το ΚΚΕ είναι από τις ελάχιστες πολιτικές δυνάμεις στη χώρα, που θέλουν να στηρίξουν τον εργαζόμενο, τα εργασιακά δικαιώματα και είναι - και τώρα αλλά και πάντα ήταν - ενάντια στο φασισμό και τον ναζισμό.

Επίσης, το ΠΑΜΕ - που μέσα σε αυτό συσπειρώνονται και δρουν και οι κομμουνιστές - είναι η πιο σοβαρή συνδικαλιστική δύναμη στη χώρα.

Και... κάποιοι ήλπιζαν ότι δεν θα υπήρχε το ΚΚΕ για 100 χρόνια, αλλά είναι εδώ, ζωντανό και του εύχομαι να τα χιλιάσει!

Χαιρετίζω την 100χρονη πορεία και δράση του ΚΚΕ. Πιστεύω ότι αξιοποιώντας αυτήν την πολύχρονη εμπειρία το ΚΚΕ θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην οργάνωση της πάλης στις επερχόμενες κοινωνικές επαναστάσεις.

Και να που κλείνουν 100 χρόνια ζωής για το Κόμμα της εργατικής τάξης. 100 χρόνια δοσμένα στον αγώνα για το ψωμί και το δίκιο των εργαζομένων, για να γίνει ο λαός νοικοκύρης στον τόπο του. Και τώρα που η αστική τάξη περνάει στην αντεπίθεση σαρώνοντας τα πάντα, το ΚΚΕ είναι εδώ για να αποτελέσει το στήριγμα της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, για να γίνει το εφαλτήριο για την αντεπίθεση, για τη μαζικοποίηση του κινήματος, για να μπει μπροστάρης στις νέες μάχες που έρχονται για την ανατροπή αυτού του άδικου και σάπιου συστήματος, του καπιταλισμού.

1918 - 2018. Ενας ολόκληρος αιώνας. Εκατό χρόνια ζωής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Εκατό αναμμένα κεριά, φως στο στίβο της ζωής για δικαιοσύνη, αξιοσύνη και κοινωνική προκοπή. Εκατό χρόνια θυσίες και κακουχίες, καύσιμη ύλη στον αγώνα για ελεύθερη και ανεξάρτητη πατρίδα. Πολλές ευχές, το Κόμμα να παραμείνει σφριγηλό και εύρωστο, αφοσιωμένο στο σοσιαλισμό, στην κατάργηση κάθε είδους εκμετάλλευσης. Πολλές ευχές, να τα χιλιάσει, να προβλέπει και να επινοεί το μέλλον. Ο κόσμος το 'χει ανάγκη και πρέπει να το καταλάβει.

Τα γενέθλια ζωής και δράσης του ΚΚΕ επικαιροποιούν τη θέση μας ότι το βασικό πλεονέκτημα του μαρξισμού είναι ότι μας επέτρεψε να αντιληφθούμε πώς λειτουργεί ο καπιταλισμός, ότι το πιο εκπληκτικό γνώρισμα της ανθρώπινης Ιστορίας συνίσταται στο ότι είναι πραγματική και ότι το τεράστιο μειονέκτημα του καπιταλισμού είναι ότι προκαλεί κοινωνικές και ανθρώπινες ανισότητες με αποτέλεσμα να μη δύναται να ελέγξει την οικονομική ανάπτυξή του, η οποία απειλεί τον κόσμο με περιβαλλοντική καταστροφή.

Ακολουθώντας τον κόκκινο Ερικ Χομπσμπάουμ, αφιερώνουμε στα γενέθλια του ΚΚΕ την απάντησή του: Αν ένας επαναστάτης σήμερα κρατούσε στο ένα χέρι το όπλο του και στο άλλο ένα βιβλίο, ποιο βιβλίο θα του δίνατε; «Θα του έδινα ένα βιβλίο με οδηγίες πώς να χρησιμοποιεί το όπλο του και πώς να κάνει ανταρτοπόλεμο!».

Το ΚΚΕ με το σύνολο του έργου του, επαναστατικό, αγωνιστικό, συνδικαλιστικό, πολιτικό, ιδεολογικό, επιστημονικό, πολιτισμικό και εκδοτικό γράφει Ιστορία για τους ανθρώπους που εργάζονται όλη την ημέρα για να ζήσουν και θα ήθελαν να «διαβάσουν» το βράδυ μετά τη δουλειά για να είναι σε εγρήγορση. Ολες οι αναφορές στα γενέθλια του ΚΚΕ μπορούν να μας θυμίζουν αγωνιστικά τόσο τη χρονιά της Οκτωβριανής Επανάστασης, αλλά και την ημέρα που ο Χίτλερ έγινε καγκελάριος της Γερμανίας και όλα τα αντικαπιταλιστικά κινήματα της Λατινικής Αμερικής. Γιορτάζουμε τα 100 χρόνια σε μιαν εποχή, όπου σημειώνεται άνοδος στις αντικαπιταλιστικές διαμαρτυρίες, τις οποίες πυροδοτούν οι παγκόσμιες ανισότητες και φαίνεται ασφαλές το συμπέρασμα ότι θα υπάρχουν πολλά στοιχεία της Ρωσικής Επανάστασης που θα συνεχίζουν να εμπνέουν σε αγώνες και αντιστάσεις ενάντια στο κεφάλαιο και πολλά επίσης σημαίνοντα που μας χρησιμεύουν ως προειδοποίηση.

Πολλοί λόγοι να θεωρεί κανείς σημαντική την επέτειο.

Οι λόγοι για να θεωρεί κανείς σημαντικό τη συμπλήρωση εκατό χρόνων ζωής και λειτουργίας ενός κόμματος όπως είναι το ΚΚΕ μπορεί να είναι πολλοί: Ιστορικοί, δηλαδή συναισθηματικοί, ηθικοί αλλά κατά κύριο λόγο ιδεολογικοί και πολιτικοί και - ακόμα σημαντικότερο - άμεσα πρακτικοί, καθώς όλοι μας καθημερινά καλούμαστε να απαντήσουμε στα πολιτικής φύσης ερωτήματα που συνεχώς θέτει η ζωή.

Ιδιαίτερα καλείται να απαντήσει όποιος είναι ταγμένος στην πάλη για έναν κόσμο δικαιότερο, σε αντιστοιχία με οράματα και αρχές, όπως είναι η εξάλειψη της φτώχειας και της κοινωνικής αδικίας, του ρατσισμού και των πολέμων, της διάσωσης - σε τελική ανάλυση - του ανθρώπινου είδους και του φυσικού περιβάλλοντος.

Σήμερα οι αγώνες των λαών περνούν μέσα από την κατάδειξη του βασικού ενόχου των δεινών της ανθρωπότητας, του κεφαλαίου, με το αχαλίνωτο εκ μέρους του κυνήγι του κέρδους. Και όλα πρέπει να τείνουν σε ένα μεγάλο στρατηγικό στόχο, τον αγώνα για την κοινωνικοποίηση - με την μία ή άλλη ιστορική μορφή - των μεγάλων μέσων παραγωγής.

Κάθε άνθρωπος που ανήκει στην Αριστερά αλλά και ακόμα ευρύτερα δεν μπορεί παρά να βλέπει επομένως και σήμερα ως θετική την παρουσία του ΚΚΕ στο πολιτικό σκηνικό.

Οσο και να διαφοροποιείται ή να διαφωνεί κανείς σε βασικά ή όχι σημεία, δεν μπορεί να παραβλέπει τη θετική επίδραση των αγώνων που το ΚΚΕ διεξάγει σε επιμέρους, βασικούς τομείς, όπως, για παράδειγμα, είναι ο χώρος του πολιτισμού, η διατήρηση της ιστορικής μνήμης, η τοπική αυτοδιοίκηση, η αντιπαράθεση στο φασισμό ή ο συνδικαλισμός.

Αλλά και το ίδιο το ΚΚΕ, πιστεύω, δεν θεωρεί ότι οι ιστορικές περγαμηνές που διαθέτει αρκούν από μόνες τους να προσδώσουν στη δράση του - με αυτόματο τρόπο - έναν πρωταγωνιστικό ή πρωτοποριακό ρόλο. Αυτό μπορεί να το κάνουν, αντίθετα, οι συνεπείς, καθημερινοί αγώνες και ιδιαίτερα ο συνεχής διάλογος με την κοινωνία και ειδικά με τις δυνάμεις της εκείνες - με πρώτους τους εργαζόμενους - που ενδιαφέρονται και μπορούν να αλλάξουν ριζικά και μόνιμα τα πράγματα.

Μόνο αυτή η σύμπραξη και ο ειλικρινής διάλογος μπορούν να δώσουν απαντήσεις στα διλήμματα που θέτει η ζωή και να οδηγήσουν έτσι, κάτω από ορισμένες συνθήκες, και στην εκπλήρωση του στρατηγικού στόχου, που είναι η κοινωνική αλλαγή, ο σοσιαλισμός.

Κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει πως ζούμε σε μια ταξική κοινωνία, που όλοι βιώνουμε σήμερα περισσότερο παρά ποτέ τη σκληρότητα, τη βιαιότητα και την ταπείνωση της κυρίαρχης τάξης που κυβερνά. Η επέτειος των 100 χρόνων του ΚΚΕ δεν αφορά μόνο τους κομμουνιστές, αλλά τη συντριπτική πλειοψηφία των κοινωνικών στρωμάτων. Οπως λέει ένας μεταλλεργάτης στο έργο (σ.σ. μουσικοθεατρική παράσταση με τίτλο «100 χρόνια ΚΚΕ. Την πιο όμορφη θάλασσα δεν την έχουμε ταξιδέψει ακόμη», που παρουσιάζεται το Σάββατο 1/12 σε εκδήλωση της ΤΕ Ηρακλείου) η μειοψηφία στον πλανήτη μας, οι καπιταλιστές, έχουν το χρήμα και ένα τεράστιο πλέγμα μηχανισμών αποπροσανατολισμού και υποδούλωσης των λαών. Εμείς, λέει, οι εργάτες, οι φτωχές λαϊκές μάζες, οι εργάτες του πνεύματος, οι μικροεπαγγελματίες, οι φτωχοί αγρότες, η πλειοψηφία δηλαδή, τι όπλα διαθέτουμε για να τους πολεμήσουμε και να τους νικήσουμε; Και απαντά ο ίδιος πως τα όπλα των εργαζομένων είναι ισχυρά, φτάνει να τα γνωρίσουν καλά. Είναι η οργάνωσή μας, το κόμμα μας, το ΚΚΕ, και η ιδεολογία μας, ο επιστημονικός σοσιαλισμός». Γι' αυτό πιστεύω πως όλοι οι εργαζόμενοι, η πλειοψηφία του λαού πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται ποιο είναι το δικό τους συμφέρον, το συμφέρον δηλαδή της τάξης στην οποία ανήκουν.

(Απόσπασμα από συνέντευξη στην εφημερίδα «Νέα Κρήτη»)

Τιμή και δόξα στο χιλιοτιμημένο ΚΚΕ για τα 100 του χρόνια. Ο μόνος μας καημός και πόθος, το μεγάλο μας όνειρο, η μοναδική μας ελπίδα!

Θα ζήσουμε!

Οσο κι αν μπολιάζονται

τα δέντρα

τα παρακλάδια είναι στείρα

και ξεραίνονται.

Οι ρίζες όμως δεν αλλάζουνε.

Νέοι κορμοί ορθώνονται.

Βγάζουνε φρέσκα φύλλα

και γνήσιους καρπούς

όπως τους πρώτους

που τρέφουνε και δυναμώνουν

την πίστη για το μέλλον μας.

Το Κόμμα αυτό το ηρωικό, που όλοι τ' αγαπούμε,

το Κόμμα που τα εκατό τα χρόνια του τιμούμε,

δεν ήρθε απ' τον ουρανό με το γαλάζιο χρώμα,

δεν έπεσε απ' τα σύννεφα, δε φύτρωσε απ' το χώμα.

Γεννήθηκε απ' τα βάσανα, απ' του λαού τις ρίζες

απ' τον αγώνα της ζωής κι απ' τις κρυφές ελπίδες

για Πρόοδο, για Προκοπή, για Λευτεριά και Ειρήνη

και στον Αγώνα οδηγός για τ' Αύριο να γίνει.

Καράβι ορθόπλωρο, στητό, σκαρί γεροδεμένο,

πάντα μπροστά, πάντα ψηλά, στη ρότα του στραμμένο

να κυματίζει αγέρωχη, περήφανη κι ωραία

στο πιο ψηλό κατάρτι του η κόκκινη σημαία.

Αγέραστο κι αλύγιστο το δρόμο του δε χάνει,

ώσπου ν' αράξει μιαν αυγή στης Νίκης το λιμάνι.

Δάφνη χλωρή κι αμάραντη στ' αθάνατα παιδιά μας,

που έπεσαν για τη ζωή και για τη Λευτεριά μας!

Τιμή και δόξα αμάραντη, αθάνατη κι αιώνια

στο τιμημένο ΚουΚουΕ, στα εκατό του χρόνια!

Είναι μεγάλη τιμή για μένα να τραγουδήσω στην ιστορική εκδήλωση για τα 100 χρόνια του Κόμματος. Ούτως ή άλλως, κάθε φορά που συμμετέχω σε εκδηλώσεις τραγουδώντας είναι πραγματικά πολύ ιδιαίτερο για μένα. Είναι 100 χρόνια Ιστορίας του Κόμματος του εργαζόμενου, των αγώνων, της πάλης. Εκφράζονται όλα αυτά μέσα από το Κόμμα. Εύχομαι και θέλω να συσπειρωθεί όσο περισσότερος κόσμος γύρω από αυτήν την πορεία.

Είναι μεγάλη μου τιμή που θα συμμετάσχω κι εγώ μαζί με εκλεκτούς συναδέλφους καλλιτέχνες στη μεγάλη αυτή γιορτή στο Παλαί ντε Σπορ, για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ, του πιο ιστορικού και αγωνιστικού κόμματος στην Ελλάδα.

Οι αγώνες του από το χτες μέχρι και το σήμερα είναι μεγάλη παρακαταθήκη για τις νέες γενιές και για όλους εμάς που ονειρευόμαστε ένα καλύτερο μέλλον.

Αντί για δήλωση στέλνω αυτούς τους στίχους μου, που είναι από ένα ημιτελές τραγούδι που ετοιμάζω για τα 100 χρόνια του Κόμματος.

100 ΠΕΡΑΣΑΝ ΧΡΟΝΙΑ

Ηταν δύσκολος ο δρόμος, μ' αστραπές και με βροντές

Με εκτελέσεις και συλλήψεις, ξερονήσια, φυλακές.

Στα βουνά και μες στις πόλεις, στα λιμάνια, στο γιαπί

Ησουν πάντα ο μπροστάρης, η σπορά της νέας ζωής.

Εκατό πέρασαν χρόνια κι ας αλλάξανε οι καιροί

Εχω πάντα στην ψυχή, τρία γράμματα αιώνια.

Εκατό πέρασαν χρόνια κι ήταν μέσα στη φωτιά

Εχω πάντα στην καρδιά, τρία γράμματα αιώνια.

ΚΚΕ, οργανωμένη πάλη, ένταξη, μαζικό λαϊκό κίνημα, αυτοθυσία, ηρωισμός, αντάρτης, αγάπη για τον άνθρωπο, συνεδρίαση, ΟΒΑ και ΚΟΒΑ, πορεία, αφισοκόλληση, τραγούδι στις συγκεντρώσεις και στις λαγκαδιές, περιφρούρηση, μάχη, γλέντι, νεολαία, αγωνιστής, εργάτης, αντίσταση, πίκρα, πόνος, σχέδιο, πλάνο, «Ριζοσπάστης», «Οδηγητής», ποιητής, βουνό, εξορία, βασανιστήρια, σηκώνομαι ξανά και ξανά, επιμένω, στέκομαι αλληλέγγυος, παίρνω την ευθύνη, τα κόκκινά μου χρόνια, αμετανόητος, όρθιος, σύντροφος, να ανταμώσουμε ξανά σύντροφοι, δεν φοβάμαι, δε θα περάσει ο φασισμός, όσοι κρυφά περπάτησαν μαζί σου, και οι άλλοι να σημαδεύουν πάλι τη ζωή σου, η Ιστορία είναι ΕΔΩ.

Τα 100 χρόνια αγώνων του ΚΚΕ, του πιο συνεπούς αγωνιστικού κινήματος του τόπου, που σίγουρα θα γίνουν και 200, εύχομαι να αποτελέσουν για τις νέες γενιές πυξίδα και οδηγό διεκδικήσεων. Τιμή μου που προσκλήθηκα να συμμετάσχω σ' αυτήν τη μεγάλη γιορτή.