Στην είσοδο του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) της COSCO πραγματοποιήθηκε η απεργιακή συγκέντρωση του Πειραιά, με την απεργία να σημειώνει καθολική επιτυχία στο ΣΕΜΠΟ, στα καράβια, στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος, τα μεγάλα ναυπηγεία και αλλού.

Το μέρος της συγκέντρωσης ήταν ο χώρος δουλειάς όπου οι εργάτες στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ, με μπροστάρη το σωματείο τους, την Ενωση Εργαζομένων στη Διακίνηση Εμπορευματοκιβωτίων (ΕΝΕΔΕΠ), δίνουν σκληρούς αγώνες από τον περασμένο Μάη για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης με βάση τις ανάγκες τους, έχοντας απέναντί τους την εργοδοσία - COSCO και εργολάβους - και τα τσιράκια τους.

Πριν τη συγκέντρωση, από πολύ νωρίς το πρωί ξεκίνησε η μάχη της περιφρούρησης της απεργίας στο ΣΕΜΠΟ και τους άλλους χώρους δουλειάς. Σε μαντρότοιχο του ΣΕΜΠΟ γράφτηκαν συνθήματα «Υπογραφή ΣΣΕ σύμφωνα με τις ανάγκες μας» και «Εξω τα τσιράκια της εργοδοσίας COSCO - DPort».

Στη συγκέντρωση συμμετείχαν μεταξύ άλλων τα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ, τα παραρτήματα του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής, οι Λαϊκές Επιτροπές από Πειραιά, Κορυδαλλό, Νίκαια - Ρέντη, η Επιτροπή Ανέργων Περάματος, το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Πειραιά, μαθητές ΕΠΑΛ, σπουδαστές ΑΕΝ κ.ά.

Στη συγκέντρωση παραβρέθηκε η Διαμάντω Μανωλάκου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Κόμματος.

Στο χαιρετισμό του, ο πρόεδρος της ΕΝΕΔΕΠ, Μάρκος Μπεκρής, υπογράμμισε πως «το λιμάνι σήμερα απεργεί, είναι κλειστό παρά τις μεθοδεύσεις, την τρομοκρατία και τους εκβιασμούς που χρησιμοποιεί η εργοδοσία απέναντι στον δίκαιο αγώνα μας. Ο αγώνας μας μετράει ήδη αποτελέσματα (...). Εχουμε την ένταξη στα ΒΑΕ που θα εφαρμοστεί το επόμενο διάστημα». «Δυναμώνουμε, ισχυροποιούμε το Σωματείο μας, το αποκούμπι μας», τόνισε και κάλεσε σε συνέχιση του αγώνα, με αιχμή το αίτημα για υπογραφή ΣΣΕ.

Χαιρετισμό απηύθυνε επίσης ο Χάρης Εφήμερος, μαθητής στο ΕΠΑΛ Κορυδαλλού, σημειώνοντας μεταξύ άλλων: «Θα συμβάλλουμε κάθε φορά και πιο δυναμικά σε αυτούς τους αγώνες. Μας αφορά άμεσα, οι γονείς τρέχουν και δεν φτάνουν με τα οικονομικά βάρη. Μας αφορά πιο πολύ γιατί θα είμαστε οι αυριανοί φθηνοί εκμεταλλευόμενοι εργαζόμενοι. Ηδη πολλοί συμμαθητές μας εργάζονται για να τα βγάλουν πέρα».

Κεντρικός ομιλητής της συγκέντρωσης ήταν ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, Νίκος Ξουράφης, ο οποίος ανάμεσα σε άλλα ανέφερε τα εξής:

«Η σημερινή απεργιακή κινητοποίηση είναι απάντηση στην προσπάθεια υπονόμευσής της από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό. Σε όλους αυτούς τους εργατοπατέρες, που σε αγαστή συνεργασία με τη μεγαλοεργοδοσία και την κυβέρνηση έκαναν και κάνουν ό,τι μπορούν για να επικρατήσουν οι κάλπικες προσδοκίες και η "σιγή νεκροταφείου", για να βάλουν εμπόδια στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων. Εχει τεράστιες ευθύνες η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. (...) Η σημερινή απεργία είναι απάντηση στην ύπουλη προσπάθεια της κυβέρνησης να εμφανίσει το νέο γύρο της αντιλαϊκής επίθεσης για την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου ως ενίσχυση της θέσης των εργαζομένων και πορεία αποκατάστασης των αδικιών και των απωλειών.

(...) Σήμερα είναι ακόμα πιο ξεκάθαρο ότι η υπεράσπιση των πιο στοιχειωδών δικαιωμάτων προϋποθέτει ρήξη με την κυρίαρχη τάξη και εξουσία των κομμάτων της. Προϋποθέτει συνδικάτα μαζικά σε κάθε τόπο δουλειάς, με συλλογική δημοκρατική διαφάνεια (...). Συνδικάτα που παλεύουν για τα καθημερινά και δεν κλείνουν τα μάτια σε αυτό που καταλαβαίνουν όλοι: Οσο "εθνικό συμφέρον" βαφτίζεται το συμφέρον των λίγων, των καπιταλιστών, όσο η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών δεν μπαίνει στην προμετωπίδα των αγώνων, όσο δεν γενικεύεται η εργατική αντεπίθεση, πιο μαύρες μέρες περιμένουν τους εργαζόμενους.

(...) Καλούμε όλους εκείνους που παρά τις διαφωνίες τους κατανοούν ότι η στάση του ΠΑΜΕ ήταν ασπίδα προστασίας, ότι τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα χωρίς το ΠΑΜΕ, να συστρατευθούν μαζί μας με το ταξικό εργατικό κίνημα, ώστε να δημιουργηθεί ένα εργατικό - λαϊκό ποτάμι που θα πνίξει όλους αυτούς που ετοιμάζουν μια χαμοζωή για εμάς και τα παιδιά μας».

Αυτή στη φωτογραφία είναι η χτεσινή... «απεργιακή συγκέντρωση» του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης! Αυτό το μαύρο χάλι είναι η συγκέντρωση της... «πλειοψηφίας» του ΕΚΘ, των εργοδοτικών και κυβερνητικών συνδικαλιστών, που στο πρόσφατο συνέδριο του Εργατικού Κέντρου έφτασαν στο σημείο να καλέσουν μέσα στις εργασίες του το «συνδικαλιστικό» της Ασφάλειας, ενώ όταν ο ασφαλίτης πιάστηκε στα πράσα δεν βρήκαν ούτε μια λέξη καταδίκης έστω για τα μάτια του κόσμου.

Ιδια εικόνα και στην Αθήνα... «Τρεις και ο κούκος» στη συγκέντρωση της ΓΣΕΕ και του ΕΚΑ στην πλατεία Κλαυθμώνος. Δεν μαζεύτηκαν ούτε καν... τα Διοικητικά Συμβούλια από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που ελέγχουν οι εργατοπατέρες!

Αυτή είναι η απόλυτη γύμνια του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, η οποία δεν κουκουλώνεται με τίποτα, όσο κι αν για ακόμα μια φορά διάφορα ΜΜΕ το προσπάθησαν, παρουσιάζοντας αυτά τα θλιβερά σκορποχώρια σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ως τις «συγκεντρώσεις των συνδικάτων»!

Η γύμνια των εργατοπατέρων αποτυπώνει ανάγλυφα και τον γενικότερο ρόλο τους ενάντια στην ενίσχυση της οργάνωσης και των αγώνων των εργαζομένων. Επιβεβαιώνεται ότι οι εργοδοτικοί και κυβερνητικοί συνδικαλιστές, αφού πρώτα έπαιξαν το παιχνίδι της «κολοκυθιάς» με τις ημερομηνίες, επιχειρώντας να βάλουν εμπόδια στη λήψη απόφασης για απεργία και στη δημιουργία ισχυρού απεργιακού μετώπου, στη συνέχεια, όταν αναγκάστηκαν να κηρύξουν πανεργατική απεργία, δεν κούνησαν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι για την επιτυχία της.

Οι εργάτες που παλεύουν, οι εργάτες που διεκδικούν, που κάνουν το βήμα και μπαίνουν στον αγώνα, τους γυρίζουν την πλάτη. Είναι αναγκαίο να δυναμώσει ακόμα πιο πολύ η πάλη για την ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, για να αλλάξουν οι συσχετισμοί, ώστε τα συνδικάτα να γίνουν πραγματικά συνδικάτα των εργατών, που θα τα εμπιστεύονται οι εργάτες και θα τα φοβούνται οι εργοδότες.