Τη μεταβίβαση πακέτων προβληματικών δανείων ονομαστικής αξίας 40 δισ. ευρώ, μαζί και με τμήμα από τον «αναβαλλόμενο φόρο» (επιπλέον 7,4 δισ. ευρώ) από τους εγχώριους τραπεζικούς ομίλους σε νέα εταιρεία «ειδικού σκοπού», προβλέπει μεταξύ άλλων η πρόταση της Τράπεζας της Ελλάδας (ΤτΕ) σχετικά με τη διαχείριση της μάζας με τα «κόκκινα» δάνεια.

Ο «αναβαλλόμενος φόρος» συνιστά το ήδη κατοχυρωμένο δικαίωμα των τραπεζών στην πλήρη φοροασυλία τους (μηδενικές καταβολές φόρου) μέχρις ότου αναπληρώσουν τη χασούρα τους από το «κούρεμα» των ελληνικών κρατικών ομολόγων το 2012 (PSI). Το «δικαίωμα» αυτό μεταβιβάζεται στην εταιρεία «ειδικού σκοπού», ουσιαστικά με τη μορφή κρατικής εγγύησης και ως ένα ακόμη κίνητρο για τη διαμόρφωση «δευτερογενούς αγοράς» προβληματικών δανείων, που με τη σειρά της υπόσχεται κέρδη σε επίδοξους «επενδυτές». Επιπλέον, η πρόταση της ΤτΕ για τη μεταβίβαση του «αναβαλλόμενου φόρου» προσδίδει μεγαλύτερη αξία στη μάζα με τα προβληματικά δάνεια που θα πουληθούν, τα οποία σήμερα παζαρεύονται σε ιδιαίτερα ευτελείς τιμές και σε κάθε περίπτωση πολύ κάτω από τις ονομαστικές αξίες των απαιτήσεων.

Σύμφωνα με την πρόταση της ΤτΕ, μεταβιβάζεται το «πλέον προβληματικό μέρος των απαιτήσεων», συγκεκριμένα, δάνεια (40 δισ.) που ήδη έχουν καταγγελθεί από ένα σύνολο «μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων» ύψους 86 δισ. ευρώ. Βέβαια, η ενεργοποίηση της πρότασης προϋποθέτει νομοθετική ρύθμιση που θα ορίζει ότι η «μεταβιβαζόμενη φορολογική απαίτηση θα καταστεί αμετάκλητη απαίτηση της εταιρείας ειδικού σκοπού έναντι του ελληνικού Δημοσίου με προκαθορισμένο χρονοδιάγραμμα». Ουσιαστικά, η μεταφορά του ...«λογιστικού» φόρου ακυρώνει τις όποιες φορολογικές υποχρεώσεις των νέων «παικτών».

Μάλιστα, σε διάστημα 2 -3 ετών εκτιμάται ότι η μάζα των «κόκκινων» δανείων (που διακρατούνται από τις τράπεζες) θα υποχωρήσει σε μονοψήφια ποσοστά, από 47,8% σήμερα, σε σχέση με το σύνολο των τραπεζικών χορηγήσεων.

Σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα από τον «ιδιοκτήτη» των «κόκκινων» δανείων (τράπεζες, funds και άλλα κοράκια), «κλειδωμένο» από τη συμφωνία κυβέρνησης και «θεσμών» είναι το ζήτημα της κλιμάκωσης των πλειστηριασμών, συμπεριλαμβανομένης βέβαια και της πρώτης κατοικίας.

Σύμφωνα με την έκθεση της ΤτΕ με την «επισκόπηση του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος» στο τέλος του Α' εξαμήνου 2018 ποσό 12,9 δισ. ευρώ τελεί υπό το καθεστώς του ν. 3869/2010 (νόμος Κατσέλη) και, όπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται, «αναδεικνύεται ως ζήτημα ιδιαίτερης σημασίας η ταχεία εκδίκαση και εκκαθάριση των εν λόγω ανοιγμάτων».

Επίσης, όπως αναφέρεται, «η περαιτέρω ταχεία αποκλιμάκωση (σ.σ. στα "κόκκινα" δάνεια) καθίσταται πλέον καθοριστικής σημασίας, καθώς η επιτυχής αντιμετώπιση του προβλήματος (...) θα επιτρέψει στα πιστωτικά ιδρύματα να απελευθερώσουν κεφάλαια, τα οποία θα μπορέσουν να κατευθυνθούν στις πιο δυναμικές και εξωστρεφείς επιχειρήσεις».

Να σημειωθεί ότι εναλλακτικό σενάριο για τα «κόκκινα» δάνεια ετοιμάζεται και από το (κρατικό) Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, που αποτελεί μεγαλομέτοχο των εγχώριων τραπεζών. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, το συγκεκριμένο σχέδιο αφορά τη μεταβίβαση προβληματικών δανείων σε νέους «παίκτες» ταυτόχρονα με την παροχή απευθείας κρατικών εγγυήσεων, χωρίς τη διαμεσολάβηση του «αναβαλλόμενου φόρου».

Σε κάθε περίπτωση, τα σπασμένα φορτώνονται στις λαϊκές πλάτες.

Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, δρομολογεί την πλήρη διάλυση στο όποιο καθεστώς νομικής προστασίας έχει απομείνει για την πρώτη κατοικία, στο πλαίσιο βέβαια της διευκόλυνσης των τραπεζικών ομίλων και άλλων «τρωκτικών», που οσμίζονται κέρδη από τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων. Σε αυτό το φόντο, η απαρχή της ανάκαμψης των επιχειρηματικών ομίλων βρίσκει νομικά απροστάτευτη ακόμη και την πρώτη κατοικία λαϊκών νοικοκυριών, ενόψει της λήξης του σχετικού νόμου στα τέλη Δεκέμβρη του 2018.

Ο εμπαιγμός έχει και συνέχεια, καθώς το λεγόμενο «πλαίσιο προστασίας» που διαφημίζει η κυβέρνηση έγκειται σε «παρεμβάσεις» όπως η ενεργοποίηση της νομοθετικής ρύθμισης για την επιδότηση στεγαστικών δανείων πρώτης κατοικίας, ενόψει και της πλήρους διάλυσης στο καθεστώς νομικής προστασίας για την πρώτη κατοικία (νόμος Κατσέλη). Η κυβέρνηση και εδώ παρουσιάζει ως φιλολαϊκό μέτρο την έμμεση επιδότηση των τραπεζιτών, που τους «διευκολύνει» να βάλουν στο χέρι τις απαιτήσεις τους από τα στεγαστικά δάνεια.

Μάλιστα, η Τράπεζα της Ελλάδας, σχετικά με την ομοβροντία με τις αντιλαϊκές παρεμβάσεις που ήδη ξεδίπλωσε η σημερινή κυβέρνηση, χαρακτηριστικά επισημαίνει: «Είναι θετικό ότι τα τελευταία χρόνια έχουν πραγματοποιηθεί αρκετά βήματα, σε επίπεδο τόσο νομοθετικών πρωτοβουλιών και ρυθμιστικού πλαισίου για να αρθούν θεσμικά και διοικητικά εμπόδια, όσο και ενεργειών των πιστωτικών ιδρυμάτων, που προάγουν την αποτελεσματική διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων»...

Μεταξύ άλλων η σημερινή κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε παρεμβάσεις όπως:

-- Αυτόματη άρση (με απόφαση των ίδιων των τραπεζών) της παρεχόμενης προστασίας, σε περιπτώσεις καθυστερήσεων στις αποπληρωμές των δόσεων. Μάλιστα, η αποβολή από το καθεστώς «προστασίας» επέρχεται σε περίπτωση που το συνολικό ποσό της καθυστέρησης ξεπερνά την αξία τριών μηνιαίων δόσεων, είτε αυτές είναι διαδοχικές είτε όχι.

-- Απόρριψη της αίτησης, πριν από τη δικαστική προσφυγή, σε περιπτώσεις όπως μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων σε συγγενικά πρόσωπα ή πώληση ακίνητης περιουσίας σε τρίτα πρόσωπα.

-- Αυτόματη έξοδο από τις διαδικασίες δικαστικής προστασίας σε περιπτώσεις οφειλετών που αιτούνται και πετυχαίνουν την αναβολή των δικαστικών αποφάσεων.

-- Εγκαινίασε τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς καθώς και την ένταση της κρατικής καταστολής, με αυστηροποίηση του αντιλαϊκού οπλοστασίου που εφαρμόζεται για την «απρόσκοπτη» διενέργειά τους κ.ά.

-- Θωράκισε παραπέρα το νομοθετικό πλαίσιο, ώστε με συνοπτικές διαδικασίες να πωλούνται τα «κόκκινα» δάνεια από τις τράπεζες στα διάφορα funds και άλλα «κοράκια».