Πλήθος εκλεγμένων συνδικαλιστών απαίτησαν την κήρυξη πανελλαδικής απεργίας και κατήγγειλαν τις μεθοδεύσεις των εργατοπατέρων

Πριν από την έναρξη της συνεδρίασης, η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ παραχώρησε συνέντευξη Τύπου έξω από τα γραφεία της ΓΣΕΕ, η οποία, με την παρουσία δεκάδων εκλεγμένων συνδικαλιστών, μετατράπηκε σε μια μαζική συγκέντρωση, στην οποία διατράνωσαν την απαίτησή τους για προκήρυξη πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας στις 14 Νοέμβρη, τη μέρα δηλαδή που ήδη έχουν κηρύξει απεργία 18 Εργατικά Κέντρα (όπως το Εργατικό Κέντρο Αθήνας, το μεγαλύτερο της χώρας, τα Εργατικά Κέντρα Πειραιά, Πάτρας, Λάρισας, Ιωαννίνων κ.ά.), 12 Ομοσπονδίες εργαζομένων, 212 πρωτοβάθμια σωματεία καθώς και η ΑΔΕΔΥ.

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, ωστόσο, γράφοντας στα παλιά της τα παπούτσια όλες τις παραπάνω αποφάσεις, όλη την πολύμορφη δραστηριότητα που έχει ήδη ξεδιπλωθεί από συνδικαλιστικές οργανώσεις σε όλη τη χώρα για την επιτυχία της απεργίας, «απογείωσε» την υπονομευτική τακτική που ακολούθησε όλο το προηγούμενο διάστημα: Αφού δεν μπορεί πια να εμποδίσει την πραγματοποίηση απεργίας, όπως επιχείρησε να κάνει στην τελευταία συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής που απέρριψε τη σχετική πρόταση της ΔΑΣ, παίζει πλέον και πάλι τα ρέστα της για να μην υπάρξει ενιαίο απεργιακό μέτωπο απέναντι στην αντιλαϊκή επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας, αποφασίζοντας απεργία για τις 28 Νοέμβρη!

Στην πρόσοψη του κτιρίου της ΓΣΕΕ αναρτήθηκε από τις ταξικές δυνάμεις γιγαντοπανό με το απεργιακό κάλεσμα

«Ενα είναι σίγουρο: Η απεργία θα γίνει», τόνισε ο Γ. Τασιούλας, ενώ όλοι οι συγκεντρωμένοι συνδικαλιστές ανέφεραν ότι σε κάθε περίπτωση όλα τα συνδικάτα που έχουν αποφασίσει απεργία θα συνεδριάσουν, θα συζητήσουν και θα εξετάσουν τα δεδομένα, τον τρόπο αντιμετώπισης αυτής της νέας επιχείρησης υπονόμευσης του απεργιακού μετώπου.

Η χτεσινή συνεδρίαση της Ολομέλειας της διοίκησης της ΓΣΕΕ θα μείνει στην ιστορία της ως μνημείο εργατοπατερισμού, αφού με σχέδιο και με μοιρασμένους ρόλους ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΜΕΤΑ «ανέβασαν» σε νέα επίπεδα την υπονομευτική τακτική τους, προκειμένου να σαμποτάρουν το απεργιακό μέτωπο που σχηματίστηκε τις προηγούμενες μέρες με τις αποφάσεις εκατοντάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα.

Πρόκειται βέβαια για μια στάση που τους αφήνει από παντού έκθετους στους εργαζόμενους της χώρας.

Χαρακτηριστικά, οι ίδιες ακριβώς δυνάμεις του εργατοπατερισμού:

-- Στην τελευταία συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ, όταν δεκάδες Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και Συνδικάτα είχαν ήδη πάρει αποφάσεις για απεργία στις 8 Νοέμβρη, απέρριψαν συνολικά την πρόταση για απεργία, συνιστώντας στους εργαζόμενους... «υπομονή»!

-- Στη συνέχεια, στις συνεδριάσεις της ΑΔΕΔΥ και του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, καθώς το απεργιακό μέτωπο για τις 8 Νοέμβρη είχε ήδη δυναμώσει, ψήφισαν τελικά απεργία για τις 14 Νοέμβρη...

-- Στη χτεσινή συνεδρίαση της Ολομέλειας της ΓΣΕΕ, καθώς ήδη όλες οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που έχουν πάρει απεργιακές αποφάσεις δούλευαν ενιαία για τις 14 Νοέμβρη, οι ίδιες και πάλι δυνάμεις που είχαν προτείνει αυτήν την ημερομηνία, αποφάσισαν τώρα απεργία σε άλλη ημερομηνία, ακόμα πιο αργά, στις 28 Νοέμβρη!

Στην άθλια αυτή μεθόδευση διακρίθηκε ο επικεφαλής του ΜΕΤΑ, Θ. Βασιλόπουλος: Ο ίδιος συνδικαλιστής που πριν από λίγες μέρες στο ΕΚΑ είχε προτείνει και ψηφίσει απεργία στις 14 Νοέμβρη, χτες στη ΓΣΕΕ, μετά από ένα λογύδριο για... την «αναποτελεσματικότητα των αγώνων», πρότεινε απεργία στις 28 Νοέμβρη! Πρόταση στην οποία έσπευσαν να συμφωνήσουν ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, που αρχικά είχαν προτείνει απεργία για τις αρχές Δεκέμβρη...

Αντίστοιχα, συνδικαλιστές των ίδιων δυνάμεων που νωρίτερα χτες ψήφισαν απεργιακή κινητοποίηση στις αστικές συγκοινωνίες στις 14 Νοέμβρη, λίγο μετά, στη ΓΣΕΕ, ψήφισαν απεργία στις 28...

Το «παιχνίδι της κολοκυθιάς» που παίζουν από κοινού αυτές οι δυνάμεις δεν είναι βέβαια τυχαίο: Στην πραγματικότητα, η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ ούτε ήθελε ούτε και θέλει την πραγματοποίηση πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας. Γι' αυτό και οι τρεις εν λόγω παρατάξεις αρχικά την είχαν από κοινού απορρίψει.

«Σύρθηκαν» σε αυτήν την απόφαση κάτω από τη σφοδρή πίεση που ασκήθηκε από τις εκατοντάδες απεργιακές αποφάσεις Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών και Σωματείων, πολύ περισσότερο μάλιστα από τη στιγμή που πολλαπλασιάζονταν οι απεργιακές αποφάσεις πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων όπου δεν πλειοψηφούν οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.

Μοναδική σκοπιμότητα και της χτεσινής στάσης της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ είναι το πώς θα υπονομεύσει το απεργιακό μέτωπο των εργαζομένων. Απ' αυτόν τον στόχο δεν παραιτούνται ούτε μετά την απεργιακή απόφαση στην οποία αναγκάστηκαν να καταλήξουν χτες, καθώς εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία για τα συμφέροντα κυβέρνησης και μεγαλοεργοδοσίας.

Η κοινή αυτή υπονομευτική «γραμμή» αποτυπώθηκε και στις ομιλίες των επικεφαλής των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΜΕΤΑ.

Ετσι, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος (ΠΑΣΚΕ), αφού για ώρα επιδόθηκε στις γνωστές επιθέσεις του κατά του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ επαναλαμβάνοντας τις άθλιες συκοφαντίες περί «βίαιων ενεργειών» κ.ο.κ., πιπίλισε τη γνωστή πλέον «καραμέλα» πως «δεν βλέπω να κινητοποιείται ο κόσμος, υπάρχει κατάρρευση της ψυχολογίας του» (!), επιχειρώντας να «ξεπλύνει» τις ευθύνες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ για την κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά και να «θάψει» τις σημαντικές εστίες αντίστασης που αναπτύσσονται παρά την ολομέτωπη υπονομευτική τακτική των εργατοπατέρων. «Υπάρχει απεργομανία» (!), ανέφερε χαρακτηριστικά, για να εκφράσει τελικά τον πραγματικό πόνο του: «Δεν θα κάνουμε απεργία επειδή έτσι θέλει το ΠΑΜΕ!»...

Ακόμα πιο αποκαλυπτικός ο γγ της ΓΣΕΕ, Ν. Κιουτσούκης (ΔΑΚΕ), ξεκαθάρισε πως «δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο να συμφωνήσουμε σε ημερομηνία για απεργία που ανακοινώθηκε από τον "Ριζοσπάστη"»! Προφανώς αυτό που τον ενόχλησε είναι ότι ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει καθημερινά τόσο τις αποφάσεις εκατοντάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων για απεργία, όσο και τη ζωντανή δράση που ξεδιπλώνουν για την επιτυχία της, απέναντι στον απεργοσπαστικό ρόλο των εργατοπατέρων.

Από κοντά και ο τρίτος της «συνδικαλιστικής τρόικας», ο επικεφαλής του ΜΕΤΑ, Θ. Βασιλόπουλος, αφού έχυσε κι αυτός κροκοδείλια δάκρυα για την «αναποτελεσματικότητα των αγώνων», χαρακτήρισε «πεπατημένη» τις απεργίες και διακρίθηκε για άλλη μια φορά ως μοιρολογίστρα... «της ήττας» που υπέστη - κατά την... ανάλυσή του - το εργατικό κίνημα, πρότεινε απεργία στις 28 Νοέμβρη, σε αντίθεση με ό,τι είχε προτείνει και ψηφίσει στο ΕΚΑ η παράταξή του. Σε μια ακόμα... εμβριθή ανάλυση για τη «σωστή» και όχι τη «σεχταριστική γραμμή» που πρέπει να έχει το κίνημα, υποστήριξε προκλητικά ότι «καλά κάνουν τα σωματεία που υπέγραψαν μειώσεις ακόμα και 10% στους μισθούς για να "σώσουν" τις συμβάσεις και όχι να "πεθάνουν ταξικά"»!

Στην παρέμβασή του στη συνεδρίαση εκ μέρους της ΔΑΣ, ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, αφού σημείωσε πως από τις παρεμβάσεις της πλειοψηφίας γίνεται φανερό ότι το πρόβλημά τους είναι η αγωνιστική στάση του ΠΑΜΕ, κατέθεσε την πρόταση εκατοντάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων για απεργία στις 14 Νοέμβρη, η οποία, όπως υπογράμμισε, δίνει και τη δυνατότητα αγωνιστικής κλιμάκωσης μπροστά στη διαδικασία ψήφισης του κρατικού προϋπολογισμού, ο οποίος θα φέρει νέο πετσόκομμα για τους εργαζόμενους.

Αναδεικνύοντας την προσπάθεια που ξεδιπλώνουν εκατοντάδες συνδικάτα για να γίνει η απεργία υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων, σημείωσε: «Οι αποφάσεις πάρθηκαν με τεράστια προσπάθεια μέσα από την αξιοποίηση των συλλογικών διαδικασιών, Γενικών Συνελεύσεων, συσκέψεων, συγκεντρώσεων. Να αποφασίσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, με τη συμμετοχή τους να εκφράσουν τη γνώμη τους. Να μπουν στη μάχη της οργάνωσης της απεργίας. Είναι σημαντική βοήθεια οι πρωτοβουλίες μεγάλων κλάδων, όπως των Οικοδόμων, των Τροφίμων, του Φαρμάκου, του Μετάλλου, των Λογιστών, των εργαζομένων στην COSCO... Αποτελεί σημαντικό στοιχείο ότι οι απεργιακές αποφάσεις πάρθηκαν με τη συμμετοχή μέχρι σήμερα 6.000 εργαζομένων, μόνο στην Αττική, στις συλλογικές διαδικασίες των συνδικάτων. Μας φτάνει αυτό; Οχι, δεν είμαστε ικανοποιημένοι, όμως δείχνει ότι ο δρόμος είναι αυτός και έτσι θα συνεχίσουμε».

«Η εργατική τάξη», υπογράμμισε, «πρέπει να δώσει απάντηση στη νέα επεξεργασμένη και με νέα χαρακτηριστικά επίθεση που δέχεται από την εργοδοσία και το πολιτικό της προσωπικό και φυσικά από την κυβέρνηση. Εδώ κρινόμαστε όλοι, αν θα συμβάλουμε στην οργάνωση της απάντησης αυτής όπως πρέπει και με την απαιτούμενη κλιμάκωση, ή αν θα συνεχιστεί ο εκφυλισμός των κινητοποιήσεων με "τουφεκιές" στον αέρα».

«Η γραμμή και το πλαίσιό μας είναι γνωστά, κρυστάλλινα και με αυτά παλεύουμε στο κίνημα. Εδώ, όμως, ο καθένας από την πλειοψηφία πρέπει να τοποθετηθεί ξεκάθαρα. Θα πάρει η ΓΣΕΕ απόφαση κινητοποίησης τέτοια που να βοηθάει έστω και τυπικά το εργατικό κίνημα να απαντήσει στην εφαρμογή του νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου ή θα πάρει απόφαση υπονόμευσης, στήριξης της κυβερνητικής πολιτικής;».

Από τη συνέντευξη Τύπου του ΠΑΜΕ

Παρουσιάζοντας τις θέσεις του ΠΑΜΕ για τη σημασία της απεργιακής μάχης, αλλά και τη στάση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, καθώς και τις μεθοδεύσεις του μπροστά και στο 37ο συνέδριο της ΓΣΕΕ, ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, σημείωσε:

«Βρίσκεται σε εξέλιξη η εφαρμογή του άθλιου νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου. Νόμος δολοφόνος, γιατί για τους εργαζόμενους σημαίνει: Κατάργηση ΣΣΕ, "ελεύθερων διαπραγματεύσεων". Καθήλωση μισθών με Υπουργική Απόφαση. Μονιμοποίηση όλου του αντεργατικού πλαισίου (...)

Είναι ανάγκη να δυναμώσει η πάλη των εργαζομένων για αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές. Κανείς κάτω από 751 ευρώ. Συλλογικές Συμβάσεις, κατάργηση των χαρατσιών, δημόσια δωρεάν Υγεία - Παιδεία, να σταματήσουν οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις της λαϊκής περιουσίας. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, καταθέσαμε και σήμερα την πρόταση για πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 14 Νοέμβρη (...)

Ζητάμε να παρθεί απόφαση, να οργανωθεί δυναμική διεκδίκηση. Φτάνει πια με την υπονόμευση του αγώνα των Συνδικάτων. Η πλειοψηφία της ηγεσίας των εργατοπατέρων του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού (...) κράτησαν πιο κυβερνητική στάση και από τους κυβερνητικούς.

Τα Συνδικάτα πήραν την υπόθεση στα χέρια τους. Αποφάσισαν απεργία από τα κάτω στις 14/11. Και τώρα (σ.σ. οι εργατοπατέρες) έρχονται να την μπλοκάρουν, να υπονομεύσουν αυτήν την προσπάθεια, σε απευθείας συνεννόηση με το υπουργείο Εργασίας, όπως ακριβώς έγινε και όταν η κυβέρνηση έφερε τον απεργοκτόνο νόμο, που δεν έκαναν απολύτως τίποτα. Τους καταγγέλλουμε.

Η πλειοψηφία των εργατοπατέρων επιδιώκουν να μπλοκάρουν κάθε αγωνιστική δράση, κάθε πρωτοβουλία που ξεδιπλώνεται από τα συνδικάτα, από χώρους δουλειάς. Γι' αυτό και βάζουν εμπόδια στην απεργιακή απάντηση που εδώ και καιρό έχουν αποφασίσει δεκάδες Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες. Παράλληλα, αρνούνται οποιαδήποτε χρηματοδότηση των οργανώσεων για να μπορούν να εκδώσουν υλικά για την προπαγάνδιση της απεργίας».

«Το ΠΑΜΕ απευθύνεται με εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη και την καλεί να κρίνει τη στάση κάθε συνδικαλιστικής δύναμης απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του.

(...) Το μόνο που απασχολεί τη σημερινή πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είναι το συνέδριό της, και όχι το πώς θα οργανωθεί η πάλη ενάντια στην επίθεση κυβέρνησης και επιχειρηματικών ομίλων, που εντείνεται. Συνέδριο που έχει αποφασίσει να το κάνει, πού νομίζετε; Στην Καλαμάτα, σε τουριστικό θέρετρο όπου για να μείνεις μια βραδιά πρέπει να πληρώσεις 200 ευρώ. Μακριά από την εργατική τάξη, μακριά από τα προβλήματά της, κρυφά και χωρίς ενοχλήσεις. Βλέπετε, μέχρι σήμερα είχαμε τον ιατρικό τουρισμό, τώρα έχουμε και τον εργατοπατερίστικο τουρισμό (...)

Βρίσκεται σε εξέλιξη η διαμόρφωση των μηχανισμών, με την πλήρη συμμετοχή της μεγαλοεργοδοσίας και εκτεταμένη νοθεία.

Θέλουμε να επαναλάβουμε ότι πλέον σε υψηλές θέσεις της τριτοβάθμιας οργάνωσης βρίσκονται οι ίδιοι οι εργοδότες. Οπως συμβαίνει στη ΓΣΕΕ, όπου ο εκπρόσωπος Τύπου είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος Ανώνυμης Εταιρείας που εκμεταλλεύεται εργαζόμενους, πραγματοποιεί αγοραπωλησίες κ.λπ. Οπως στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, όπου πρόεδρος Ομοσπονδίας του χώρου είναι αντιπρόεδρος τράπεζας. Ο γραμματέας, ταμίας του ΔΣ της τράπεζας. Εκλογές γίνονται με τα διευθυντικά στελέχη επιχειρήσεων να πρωτοστατούν στις αρχαιρεσίες των συνδικάτων. Οι ίδιοι να εκλέγονται στα Διοικητικά Συμβούλια και αντιπρόσωποι στις δευτεροβάθμιες οργανώσεις και στην ίδια τη ΓΣΕΕ.

Η εργοδοσία και οι κυβερνήσεις της επιδιώκουν να δυναμώσει ο μηχανισμός αυτός, για να μπορούν να ελέγχουν τα συνδικάτα. Να μπλοκάρουν τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων και κυρίως να επιβάλλουν τον προσανατολισμό της αγωνιστικής άπνοιας, της εργασιακής ειρήνης, του "κοινωνικού διαλόγου", της λογικής της στήριξης των επιχειρηματιών, της ανταγωνιστικότητας, της στήριξης της βαρβαρότητας που ζει η εργατική τάξη. Οσοι σήμερα υποστηρίζουν ότι χωρίς αγώνα, διεκδίκηση, στα σαλόνια των υπουργείων και του ΣΕΒ θα λυθούν τα προβλήματα της εργατικής τάξης και όχι με την ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων με τους συνδικαλιστές στους χώρους δουλειάς, είναι επικίνδυνοι».

«Για το ΠΑΜΕ και τα εκατοντάδες Εργατικά Κέντρα, τις Ομοσπονδίες και τα Σωματεία, η μάχη που θα δώσουμε για το συνέδριο της ΓΣΕΕ το Μάρτη του 2019 δεν είναι μάχη για τις καρέκλες, για τα προνόμια. Αυτά τα χαρίζουμε στην ΠΑΣΚΕ, στη ΔΑΚΕ, στις ομάδες του Βασιλόπουλου του ΣΥΡΙΖΑ και σε όποιον άλλον εκπροσωπεί. Είναι μάχη για τον προσανατολισμό και την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και αυτή η σημαντική μάχη αφορά ολόκληρη την εργατική τάξη, όλο το λαό.

Γι' αυτό και καλούμε τους εργαζόμενους, όλους τους τίμιους συνδικαλιστές, όλα τα συνδικάτα που σέβονται και αγωνίζονται για να αντιμετωπίσει η εργατική τάξη την καθημερινή επίθεση, που θέλουν οι εργαζόμενοι να βγουν στο προσκήνιο, να μην ανεχτούν αυτήν την κατάσταση.

Να μην ανεχτούν τη σιγή νεκροταφείου που θέλουν να επιβάλουν οι δυνάμεις των εργατοπατέρων.

Καλούμε τους εργαζόμενους από τους χώρους όπου εκλέγονται αυτοί οι εργατοπατέρες να τους απομονώσουν, να τους πετάξουν στο καλάθι των αχρήστων».