Copyright 2018 The Associated

Η κυβέρνηση Τραμπ αντιμετωπίζει τριγμούς μετά το ανώνυμο άρθρο στελέχους της

Ο ανώνυμος αρθρογράφος μιλάει ως «εκπρόσωπος» ομάδας κυβερνητικών αξιωματούχων διορισμένων από τον Τραμπ, που «έχουν δεσμευτεί να κάνουν ό,τι μπορούν για να προστατεύσουν τους δημοκρατικούς θεσμούς και να εμποδίσουν τις πιο άσχημες πρωτοβουλίες του». Οπως λέει, του κάνουν κριτική όχι ως εκπρόσωποι της «λαϊκής αντίστασης, της αριστεράς» ούτε ως εκπρόσωποι του βαθέος κράτους, αλλά του... «σταθερού κράτους». Η κριτική που ασκούν ο αρθρογράφος και η ομάδα γίνεται με επίκληση του «πατριωτισμού» αλλά και της επιτυχίας της κυβέρνησης, ωστόσο «η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στην ανηθικότητα του Τραμπ, που δεν εφαρμόζει τις αρχές των Ρεπουμπλικάνων: Ελεύθερη σκέψη, ελεύθερες αγορές, ελεύθεροι πολίτες». Εκτιμά ότι «οι παρορμήσεις του Προέδρου» στην εμπορική πολιτική είναι «γενικά αντιεμπορικές και αντιδημοκρατικές», ενώ σημειώνει ότι «οι επιτυχίες που σημειώθηκαν όσον αφορά την αγορά εργασίας, τη φορολογία και την ενίσχυση του στρατού σημειώθηκαν σε πείσμα και όχι χάρη στο ύφος της προεδρικής εξουσίας, η οποία παραμένει παρορμητική, εριστική, μικροπρεπής και αναποτελεσματική». Του καταλογίζεται προτίμηση σε διάλογο με «αυταρχικούς ηγέτες και δικτάτορες, όπως ο Πρόεδρος Πούτιν και ο Βορειοκορεάτης Κιμ Γιονγκ Ουν, ενώ δηλώνει ελάχιστο σεβασμό σε δεσμούς που μας ενώνουν με σύμμαχες χώρες». Αναφερόμενος στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας αναφέρει ότι επιβλήθηκαν με δικές τους πιέσεις και όχι γιατί το ήθελε ο ίδιος. Γίνεται αναφορά και σε «ψιθύρους» για επίκληση της 25ης τροποποίησης του Συντάγματος περί ανικανότητας του Προέδρου από την αρχή, αλλά ότι τελικά δεν «ήθελαν να προκαλέσουν συνταγματική κρίση».

Επίσης, σπεύδει να εκθειάσει τον αποθανόντα γερουσιαστή Τζον Μακέιν ως πραγματικό πατριώτη. Καταλήγει χαρακτηριστικά: «Υπάρχει μία σιωπηρή αντίσταση εντός της κυβέρνησης που επιλέγει πρώτα τη χώρα. Η πραγματική διαφορά όμως θα γίνει από τους καθημερινούς πολίτες, που πρέπει να ξεπεράσουν τις πολιτικές διαφορές, προς όφελος ενός μόνο πράγματος, ότι είμαστε Αμερικανοί».

Το άρθρο έρχεται σε μια περίοδο που αναμένεται να κυκλοφορήσει, στις 11 Σεπτέμβρη, το νέο βιβλίο του Αμερικανού δημοσιογράφου Μπομπ Γουντγουόρντ (είχε αποκαλύψει το σκάνδαλο Γουοτεργκέιτ, που προκάλεσε την παραίτηση του Προέδρου Ρ. Νίξον), με τον τίτλο «Φόβος: Ο Τραμπ στον Λευκό Οίκο», που αναφέρεται στις αντιπαραθέσεις του Τραμπ με υπουργούς του.

Ο Τραμπ, οργισμένος, έσπευσε να μιλήσει για «προδοσία» και πως θα αποκαλυφτεί ο προδότης. Επίσης, ο αντιπρόεδρος, Μ. Πενς, και δύο υπουργοί, Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο, και Αμυνας, Τζέιμς Μάτις, δήλωσαν ότι δεν είναι συγγραφείς του ανώνυμου άρθρου.

ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ.--

Πρωταγωνιστικό ρόλο στις διεργασίες γύρω από την ΕΕ εξακολουθεί να διεκδικεί η Γαλλία, με τον Πρόεδρό της να συνεχίζει επαφές, μπροστά και στις ευρωεκλογές που θα γίνουν την άνοιξη.

Την Πέμπτη το απόγευμα, ο Εμανουέλ Μακρόν βρέθηκε στο Λουξεμβούργο, όπου συνάντησε τον πρωθυπουργό Ξαβιέ Μπετέλ, αλλά και τους πρωθυπουργούς Βελγίου και Ολλανδίας, Σαρλ Μισέλ και Μαρκ Ρούτε, αντίστοιχα.

Την Παρασκευή το απόγευμα, στη Μασσαλία, ο Μακρόν υποδέχτηκε την καγκελάριο της Γερμανίας, Αγκελα Μέρκελ, με την οποία άλλωστε ειδικά το τελευταίο τρίμηνο έχουν ακόμα πιο συχνές επαφές, διερευνώντας προτεραιότητες και συμβιβασμούς για την πορεία ισχυροποίησης και «αναμόρφωσης» της Ευρωένωσης, με στόχο την πιο αποφασιστική αναμέτρησή της με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα του πλανήτη. Στο ίδιο πλαίσιο αναπτύσσονται και πολυεπίπεδες συζητήσεις για τη λειτουργία της ΕΕ, την ώρα που δυναμώνουν μια σειρά «προβληματισμών» για τους σημερινούς κανόνες και κατατίθενται προτάσεις για μεταρρυθμίσεις, από ισχυρές χώρες της Ενωσης, όπως η Ιταλία. Η ίδια συζήτηση άλλωστε διευρύνεται και στο εσωτερικό πολλών κρατών - μελών, όπως αναδεικνύει και η ανοδική πορεία ευρωσκεπτικιστικών δυνάμεων. Οσο κι αν πολλοί συνδέουν αυτήν τη συζήτηση με επιμέρους «μέτωπα», όπως το Μεταναστευτικό, το ζήτημα είναι ευρύτερο, φέρνει στην επιφάνεια σοβαρές ενδοαστικές αντιθέσεις, διαφωνίες ως προς το πώς καλύτερα θα ικανοποιηθούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Από το Λουξεμβούργο και με φόντο την όξυνση και της αντιπαράθεσης π.χ. με τη Ρώμη (όχι μόνο για το Μεταναστευτικό αλλά και ζητήματα της «δημοσιονομικής πειθαρχίας»), ο Μακρόν τάχθηκε υπέρ μιας λύσης «προοδευτικής και αποτελεσματικής» για τα προβλήματα που σήμερα αντιμετωπίζει η ΕΕ, κόντρα σε λύσεις «απλοϊκές και αναποτελεσματικές».

Επίσης, μιλώντας μαζί με τον Μπετέλ σε εκδήλωση για την ΕΕ, ο Μακρόν είπε: «Είμαι υπέρ του να είμαστε σαφείς και σταθεροί με όλες τις χώρες που δε σέβονται το κράτος δικαίου, τη βάση που στηρίζει τις Συνθήκες μας (σ.σ. της ΕΕ) και το Συμβούλιο της Ευρώπης».

Η συνάντηση των «4» εστίασε μεταξύ άλλων στην ανάγκη να δυναμώσει η συνεργασία για την «αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών», επιβεβαιώνοντας ότι σε αυτήν την κατεύθυνση διευρύνονται και σχέδια για νέες, πολύπλευρες επεμβάσεις σε άλλες χώρες, στο όνομα της «καταπολέμησης των αιτιών» της μετανάστευσης.

Σύμφωνα με ορισμένα πρακτορεία, οι τέσσερις ηγέτες αποφάσισαν να προτείνουν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 20ής Σεπτέμβρη πιο συγκεκριμένες λύσεις για να περιοριστούν οι αφίξεις μεταναστών, με βασική ιδέα την ενίσχυση της οικονομικής βοήθειας σε αφρικανικές χώρες από τις οποίες προέρχονται ή διέρχονται οι μετανάστες που επιθυμούν να φτάσουν στην Ευρώπη, όπως το κάνουν ήδη με την Τουρκία και τη Λιβύη.

Ο Μισέλ, από τη μεριά του, μίλησε για «ένα σχέδιο Μάρσαλ για την Αφρική», ενώ ο Ρούτε χαρακτήρισε ουσιαστικό ζήτημα την «αντιμετώπιση των αιτιών της μετανάστευσης» και τόνισε ότι «χρειάζεται υπευθυνότητα» σε διάφορους τομείς.

Θυμίζουμε ότι το επόμενο διάστημα ο Μακρόν θα παρουσιάσει τις ιδέες του για την «αρχιτεκτονική ασφάλειας» της ΕΕ, έχοντας σημειώσει ότι ειδικά σε αυτόν τον τομέα πρέπει να δυναμώσει η «αυτονομία» των Βρυξελλών.

Σε μια παράλληλη εξέλιξη, η επικεφαλής του «Εθνικού Συναγερμού» (όπως μετονομάστηκε το «Εθνικό Μέτωπο» της Γαλλίας), Μαρίν Λεπέν, είπε ότι το κόμμα της, μπροστά στις ευρωεκλογές, θα κάνει καμπάνια μαζί με τη «Λέγκα» του Ματέο Σαλβίνι - που σήμερα συγκυβερνά στην Ιταλία - και ανέφερε: «Πηγαίνουμε μαζί με όλους εκείνους που συμμερίζονται τις ιδέες μας στην Ευρώπη για να κάνουμε αυτήν την ευρωπαϊκή δημοκρατική επανάσταση».

ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ.--

Στις κάλπες προσέρχονται την Κυριακή 9/9 περίπου 7,5 εκατ. Σουηδοί για τις 349 έδρες του Κοινοβουλίου, αλλά και για τους εκπροσώπους στις περιφέρειες και τους δήμους. Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, τη λαϊκή δυσαρέσκεια από τις μεταρρυθμίσεις και τις περικοπές των τελευταίων χρόνων «καρπώνεται» το ρατσιστικό - εθνικιστικό κόμμα «Σουηδοί Δημοκράτες», το οποίο εμφανίζεται στη δεύτερη θέση, και σε ορισμένες περιπτώσεις στην πρώτη.

Οι Σοσιαλδημοκράτες, του σημερινού πρωθυπουργού Στέφαν Λεβέν (συγκυβερνούν με τους Πράσινους), που κυριαρχούν στην πολιτική σκηνή της χώρας εδώ και πολλές δεκαετίες και εξασφάλιζαν εύκολα περίπου το 40% των ψήφων, εμφανίζονται συνήθως δημοσκοπικά πρώτο κόμμα, όμως με μεγάλες απώλειες, δηλαδή έως 25% (από 31% στις εκλογές του 2014). Οι «Σουηδοί Δημοκράτες», με επικεφαλής τον Τζίμι Ακεσον, λαμβάνουν 20% (από 13%), ενώ υπάρχουν εκτιμήσεις ότι ίσως το ξεπεράσει. Το «συντηρητικό» κόμμα των «Μετριοπαθών», του Ουλφ Κρίστερσον, εμφανίζεται στην τρίτη θέση με 17% (από 23%).

Τόσο οι σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις όσο και η πριν από το 2014 «συντηρητική» των Μετριοπαθών προχώρησαν σε καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, ανέτρεψαν εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, περιέκοψαν κοινωνικές παροχές, προκειμένου να στηριχθούν οι σουηδικές επιχειρήσεις, για να ανταποκριθούν στο διεθνή ανταγωνισμό: Ιδιωτικοποιήσεις σε μεταφορές, Ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, Υγεία, Παιδεία, μειώσεις των συντάξεων και αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, υψηλό κόστος ζωής, έλλειψη στέγης και ενοίκια στα ύψη, αντεργατικά μέτρα και μειώσεις μισθών, όλα αυτά εκτόξευσαν τη λαϊκή αγανάκτηση.

Σύμφωνα με έρευνα Σουηδών επιστημόνων που αναφέρουν η βρετανική εφημερίδα «Independent» και η σουηδική «Aftonbladet», η άνοδος των ακροδεξιών «Σουηδών Δημοκρατών» οφείλεται στη μεταρρύθμιση της κοινωνικής Πρόνοιας, που επιδείνωσε τις παροχές Κοινωνικής Ασφάλισης και ανεργίας για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού. Τα μεγαλύτερα «χτυπήματα» έχουν δεχτεί οι χρονίως πάσχοντες και οι άνεργοι. Επίσης έχουν συρρικνωθεί οι δημόσιες υπηρεσίες Υγείας, έχουν μεγαλώσει οι αναμονές για ιατρικά ραντεβού, χειρουργεία κ.λπ., έχουν αυξηθεί οι πληρωμές και έχουν ιδιωτικοποιηθεί δομές. Στο μεταξύ, ο λαός βλέπει τα υψηλά εισοδήματα να ενισχύονται, ενώ οι χαμηλόμισθοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι υποφέρουν όλο και περισσότερο.

Οι «Σουηδοί Δημοκράτες», ένα ακόμη κόμμα του κεφαλαίου, υπέρ της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των ομίλων και επιθετικό προς τους εργαζόμενους (ντόπιους και ξένους), αποδίδει την πολιτική αυτή, που ακολουθείται σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη, στην άφιξη περίπου 163.000 μεταναστών στη Σουηδία το 2015.

Στον αντίποδα, το Σουηδικό ΚΚ (συμμετέχει στην Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Πρωτοβουλία) «κατεβαίνει» μετά από πολλά χρόνια με δικά του ψηφοδέλτια και είναι η μόνη πολιτική δύναμη στη Σουηδία που αντιπάλεψε την επίθεση αστικών κυβερνήσεων, ΕΕ, κεφαλαίου, εναντιώθηκε στις δυνάμεις του ευρωμονόδρομου και του ΝΑΤΟ, όταν όλα τα άλλα κόμματα είτε καλωσόριζαν τον «παράδεισο» της ΕΕ είτε στην πορεία εγκατέλειψαν τη στάση απόρριψής της.