Ξεκίνησε χτες στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής η συζήτηση του νομοσχεδίου του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης για τα «Μέτρα προώθησης αναδοχής και υιοθεσίας».

Ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ, Μανώλης Συντυχάκης, δίνοντας το στίγμα του νομοσχεδίου, επισήμανε ότι «ουσιαστικά, διαμορφώνει ένα νέο πακέτο "κανόνων" και προϋποθέσεων που θα διέπουν τη δημόσια και ιδιωτική υιοθεσία και αναδοχή, ένα είδος αστικού εκσυγχρονισμού δηλαδή, χωρίς, όμως, να αμφισβητείται η βασική κατεύθυνση της ΕΕ, για αποποίηση της ευθύνης του κράτους από το θέμα της παιδικής προστασίας και την ανάθεσή της στους παντός είδους ιδιώτες».

Αναφερόμενος στην αντιπαράθεση για τη διάταξη που προβλέπει το δικαίωμα αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια που έχουν συνάψει «σύμφωνο συμβίωσης», σημείωσε ότι «πρόκειται για αποπροσανατολιστική αλλά και βολική συζήτηση, τόσο για την κυβέρνηση που θέλει να την περιορίσει σε αυτό και όχι στην ουσία του νομοσχεδίου, όσο και σε εκείνους που διαφωνούν - βουλευτές ή μη - αλλά σε όλα τα υπόλοιπα συμφωνούν».

Επισήμανε ότι «το ΚΚΕ έχει άλλη αντίληψη για το συγκεκριμένο ζήτημα και γι' αυτό εκτιμάμε ότι η αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια δεν θα πρέπει να προβλέπεται», καθώς «αποτελεί ένα ακόμη βήμα και για την υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια», τονίζοντας ότι «για το ΚΚΕ, το βασικό κριτήριο για την αναδοχή για την υιοθεσία και συνολικά για την παιδική προστασία - ιδιαίτερα για κακοποιημένα ή εγκαταλειμμένα παιδιά - είναι η ομαλή ψυχοσωματική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών, γι' αυτό και είναι απαραίτητο να μεγαλώσουν μέσα σε ένα πλαίσιο όπου είναι διακριτή η σχέση άνδρα - γυναίκας, πατέρα - μητέρας».

Πρόσθεσε ότι «δεν συμφωνούμε και κατακρίνουμε σφοδρότατα το θεσμό των επαγγελματιών αναδόχων», που προβλέπεται στο νομοσχέδιο, σχολιάζοντας ότι «ανατριχίλα προκαλεί το γεγονός και μόνο ότι μπορούν κάποιοι να αναθρέψουν παιδιά επί πληρωμή, έναντι μηνιαίας αντιμισθίας. Είναι κοινωνικά και ηθικά αποκρουστικό».

Οπως επισήμανε, το νομοσχέδιο είναι ενταγμένο στη στρατηγική και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, που «αντιμετωπίζουν, δηλαδή, την τεκνοποιία και την τεκνοθεσία ως ατομική υπόθεση και όχι ως ζήτημα κοινωνικό, που πρέπει να διασφαλίζεται πλήρως μέσω του κράτους και των υπηρεσιών του». «Αυτό που κυρίως ενδιαφέρει την κυβέρνηση - τόνισε - δεν είναι η ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών, αλλά το πώς θα προωθήσει τη βασική πολιτική κατεύθυνση της ΕΕ για κλείσιμο των δομών προστασίας του παιδιού». «Μάλιστα, και προκειμένου να δικαιολογηθεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για τις διατάξεις αυτές, προσπαθεί να "ντύσει" την επιχειρηματολογία της με διάφορα επιστημονικοφανή επιχειρήματα περί δήθεν αποασυλοποίησης και δαιμονοποίησης των ιδρυμάτων».

«Οντως, είναι γεγονός ότι μια σειρά έρευνες αποδεικνύουν τις σοβαρές επιπτώσεις που μπορεί να έχει για ένα παιδί μεγαλώνοντας σε ίδρυμα. Ομως, οι έρευνες αυτές αναφέρονται στις κρατικές δομές, που όλες οι κυβερνήσεις τα έχουν αφήσει στο έλεος, χωρίς υποδομές και προσωπικό, χωρίς επιστημονικό σχεδιασμό. Αυτά ακριβώς τα ιδρύματα, ναι είναι επικίνδυνα», σημείωσε, για να προσθέσει πως «εμείς σε καμία περίπτωση δεν υπερασπιζόμαστε αυτά τα ιδρύματα, αλλά δεν μπορούμε να ανεχτούμε στο όνομα των αδυναμιών που οι αστικές κυβερνήσεις προκάλεσαν, τα απροστάτευτα παιδιά και κυρίως αυτά με αναπηρίες και σοβαρές ψυχικές διαταραχές, να μένουν εκτεθειμένα και να γίνονται μπαλάκι ανάμεσα στους επαγγελματίες αναδόχους».

Εκανε σαφές ότι «διεκδικούμε η αναδοχή να γίνεται με αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις, από κατάλληλα επιλεγμένες και εκπαιδευμένες οικογένειες, που δεν θα έχουν ως κίνητρο το κέρδος. Για τα παιδιά που δεν μπορούν να ενταχθούν σε κάποια οικογένεια, θα πρέπει να υπάρχουν σύγχρονες, υψηλού επιπέδου μονάδες παιδικής προστασίας, με όλες τις σύγχρονες υποδομές και στελεχωμένες με μόνιμο, επαρκές και κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό».