ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Την ερχόμενη Κυριακή ολοκληρώνεται η έκθεση με έργα του Γ. Βαρλάμου

Ολοκληρώνεται την ερχόμενη Κυριακή 15 Απρίλη η έκθεση που διοργανώνει η ΚΕ του ΚΚΕ με έργα του εικαστικού ζωγράφου και χαράκτη Γιώργη Βαρλάμου και η οποία φιλοξενείται στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο (Βασιλίσσης Σοφίας 22). Η έκθεση διοργανώνεται στο πλαίσιο των 100 χρόνων ζωής και ηρωικής δράσης του ΚΚΕ και προς τιμήν του Γ. Βαρλάμου, ο οποίος με χειρόγραφη, δημόσια διαθήκη κληροδότησε στο Κόμμα όλο του το έργο και το εργαστήριο. Είχε γράψει χαρακτηριστικά: «Με τον τρόπο αυτό επιθυμώ να στηρίξω το κόμμα μου, του οποίου είμαι μέλος σχεδόν 70 χρόνια, στο δύσκολο και ηρωικό αγώνα που δίνει για την υπεράσπιση των συμφερόντων του λαού, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο».

Μέχρι στιγμής, αυτούς τους 3,5 μήνες λειτουργίας της έκθεσης, την έχουν επισκεφθεί χιλιάδες κόσμου, οι οποίοι μέσα από την περιήγηση, τις ξεναγήσεις, τα ενημερωτικά ταμπλό, το οπτικοακουστικό υλικό με συνεντεύξεις του Γ. Βαρλάμου, μπόρεσαν να αποκτήσουν μια καλή και αρκετά αντιπροσωπευτική εικόνα της εικαστικής διαδρομής του. Ηρθαν σε επαφή με το έργο ενός καλλιτέχνη που στρατεύτηκε με το ιδανικό της κοινωνικής απελευθέρωσης. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του, που συμπυκνώνουν μια ολόκληρη πορεία ζωής: «Ο σημερινός καλλιτέχνης δεν μπορεί να είναι αμέτοχος πρακτικογράφος γεγονότων, ουδέτερος παρατηρητής της ζωής. Γιατί τότε δεν μπορεί να κάνει τέχνη. Αν δεν βιώνεις τον τόπο σου και την εποχή σου, αν δεν συμμετέχεις ενεργητικά στη ζωή, δεν ανθοφορεί η τέχνη. Αυτές οι κατασκευές, πως η τέχνη είναι υπερκόσμια, ανήκει στην ουράνια αποστολή της, είναι φαρισαϊσμός της αντίδρασης που επιδιώκει τη διάρκεια του παρελθόντος».

Η έκθεση έχει θέμα «Τα Αγριολούλουδα», μια από τις πλέον αντιπροσωπευτικές ενότητες του έργου του Βαρλάμου. Παρουσιάζονται επίσης σχέδια του καλλιτέχνη από την περίοδο της δικτατορίας, καθώς και έργα του με θέμα τα Μετέωρα. Εκτίθεται ακόμα δείγμα από τη θαυμάσια εικονογράφηση που έκανε το 1973 για τις τραγωδίες του Σοφοκλή, όπως και δείγμα από την πιστή χαρακτική αποτύπωση δέκα λευκών ληκύθων του 5ου π.Χ. αιώνα. Ιδιαίτερα εντυπωσιακές είναι και οι προθήκες με εργαλεία του, μήτρες ξυλογραφίας, μελέτες και σημειώσεις του.

Μέρες και ώρες λειτουργίας: Τρίτη έως Κυριακή, 9 π.μ. - 4 μ.μ.

Το μουσείο είναι κλειστό την Κυριακή του Πάσχα.

Οργανωμένες ξεναγήσεις πραγματοποιούνται κάθε Σάββατο και Κυριακή, στις 11 π.μ. και στη 1 μ.μ.

Πάσχα το ανέσπερο

1. Ο κόσμος δημιουργεί το Πάσχα, αφού καταργήσει πρώτα την έννοια της εύπεπτης διασκέδασης που υπηρετούν ακόμη και αυτήν τη μέρα όλοι οι μικροαστοί. Ζούμε το Πάσχα. Καθόμαστε όλοι στο τραπέζι και μοιραζόμαστε το θάμπος. Ο θάνατος, μακριά από μας.

2. Περάσαμε τόσα πολλά και θα περάσουμε και άλλα εξαιτίας μιας άπληστης τάξης και όλων των φιλισταίων που εξυπηρετούν τα συμφέροντά της. Είμαστε εδώ, Πάσχα, απέναντί τους.

3. Γεμάτοι χαρά, τιμάμε το Πάσχα με τους αγαπημένους μας, όλους εκείνους που δεν είναι πλούσιοι, δεν έχουν πρόσβαση και επιρροή στο σύστημα, αυτούς τους μη έχοντες αλλά τα πάντα κατέχοντες.

4. Πάσχα ενάντια στην παραίτηση, ενάντια στην κατάθλιψη, ενάντια σε κάθε υπακοή, ενάντια στην Ιερά Σύνοδο που ισχυρίζεται πως είναι εδώ για να μας φυλάξει από τον εαυτό μας.

5. Το Πάσχα πάντα θυμάμαι την υπέροχη κυρία Σεβαστή στην Καισαριανή, που μας έφτιαχνε μηλαράκια, κόκκινα, καραμελωμένα. Που στήναμε αυτί για να την ακούσουμε να προσεύχεται δυνατά στην αυλή της. Πέρασε ο καιρός, αλλά πάντα τη θυμάμαι. Της έγραψα κι αυτούς τους στίχους: «Μια σεβαστή που φρόντιζε το δικό της το λαδάκι, τον άγιο-Γιώργη παρακαλούσε να έρθει από ψηλά να τηνε πάρει, μα ήταν σκοτεινά και δεν μπορούσε ο άγιος να τη δει κι έφυγε πάλι. Αχ, άγιε μου Γιώργη, πες μου μια ιστορία, πες μου ένα παραμύθι, να πάψει στην καρδιά μου η τρικυμία, να βγει να γίνει άστρο, άστρο μικρό σαν τα αμαρτήματά μου. Αχ, άγιε μου Γιώργη, κάνε να ησυχάσω, κι εγώ, στον άλλο κόσμο όταν πάω, από τον κήπο μου δροσιά θα σου φυλάξω».

6. Πάσχα, το τέλος κάθε πλάνης. Πάσχα που δεν γνωρίζει τι είναι κενό, τι είναι μοναξιά. Πάσχα, το μόνο της ζωής μας μυθιστόρημα, το οποίο θα συνεχίσει να γράφεται και μετά από εμάς. Πάσχα που δεν επιθυμεί να αλλάξει το χαρακτήρα μας, απλά μας τακτοποιεί απέναντί του. Πάσχα χωρίς τεχνάσματα, χωρίς ένταση, κυρίως χωρίς ιδιοτέλεια. Πάσχα κατά των αχρείων.

7. Πάσχα που όλοι πορευόμαστε εναρμονισμένοι, έστω για μία φορά το χρόνο, με τους συνανθρώπους μας, χωρίς την παραμικρή ανάγκη να εξηγηθούμε γι' αυτό που μας συμβαίνει. Πάσχα όπου η παρουσία του άλλου, του ξένου, είναι χαρά.

8. Το Πάσχα δεν είναι ο τελευταίος σταθμός στο ταξίδι που αρχίζει με τους Χαιρετισμούς και κορυφώνεται με την Ανάσταση. Το Πάσχα συνεχίζει μετά απ' όλα αυτά σαν μια αυτόνομη δύναμη, έξω από την Εκκλησία, έξω από τους ελεεινούς ευσεβιστές, των οποίων η ματαιοδοξία σκεπάζει κάθε πιθανό υπόλειμμα αληθινής πίστης. Ο Πασκάλ θεωρούσε απορίας άξιο ότι κάτι τόσο αυτονόητο όσο η ματαιότητα του κόσμου δεν είναι ορατό στους περισσότερους, οι οποίοι αναζητούν τα μεγαλεία χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι όλο αυτό είναι απλώς μια ανοησία.

9. Πάσχα, ενώ έχει κηρυχθεί επίσημα η πνευματική μας πτώχευση. Δεν έχει καμία σημασία αν την αξίζουμε. Αν προσερχόμαστε εξαιτίας της καταγωγής μας σαν ικέτες στο ναό της γνώσης. Δεν έχει σημασία αν έχουν δει πολλά τα μάτια μας. Αμετάκλητα αυτά έχουν γίνει παρελθόν. Και το χρέος μας είναι να τα αλλάξουμε όλα με τον αγώνα μας. Καλό Πάσχα.

Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

Ενδιαφέρουσες παραστάσεις...

«Αρης»

Συνεχίζεται μέχρι και τις 29 Απρίλη η παράσταση «Οδός Αβύσσου, αριθμός 0» του Μενέλαου Λουντέμη, σε διασκευή της Σοφίας Αδαμίδου και σκηνοθεσία Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη, στη σκηνή του «OLVIO Theater» (Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίας 7, Βοτανικός, τηλ. 210.3414.118).

Φέτος συμπληρώνονται 41 χρόνια από το θάνατο του Μενέλαου Λουντέμη (22/1/1977) και 71 χρόνια από τη λειτουργία της Μακρονήσου ως στρατοπέδου συγκέντρωσης «εθνικής αναμόρφωσης». Το μυθιστόρημα «Οδός Αβύσσου, αριθμός 0» είναι ένα από τα πιο βιωματικά έργα του Μενέλαου Λουντέμη. Κάτοικοι της οδού Αβύσσου στον αριθμό 0 και κεντρικά πρόσωπα αυτής της φρίκης οι κομμουνιστές κρατούμενοι Γιώργης και Παναής, που δεν θα υπογράψουν δήλωση και δεν θα χάσουν την ελπίδα τους για ζωή. Στο έργο αυτό, ο Λουντέμης γράφει για τις πιο μαύρες σελίδες της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας, τις οποίες και ο ίδιος έχει ζήσει ως πολιτικός κρατούμενος στη Μακρόνησο.

Τους ρόλους ερμηνεύουν με σειρά εμφάνισης: Χάρης Μαυρουδής, Δημήτρης Μαύρος, Χριστόδουλος Στυλιανού, Νότης Παρασκευόπουλος, Στέλιος Γεράνης.

Μέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή 21.00, Σάββατο 19.00, Κυριακή 18.00, από τις 13 Απρίλη και μετά. Η παράσταση δεν θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 27 Απρίλη, ενώ το Σάββατο 28 Απρίλη η παράσταση θα γίνει στις 18.00 αντί στις 19.00.

***

«Οδός Αβύσσου, αριθμός 0»

Για δύο ακόμα Κυριακές, στις 15 και τις 22 Απρίλη στις 19.00, ανεβαίνει στο Θέατρο «Αλκμήνη» (Αλκμήνης 8, Γκάζι, μετρό «Κεραμεικός», τηλ. 210.3428.650) το «Δηλητήριο», ένα συναρπαστικό και πρωτότυπο συνάμα ψυχολογικό θρίλερ του Καταλανού συγγραφέα Ροντόλφ Σιρέρα.

Οφείλει ο ηθοποιός να ταυτίζεται με το πρόσωπο που υποδύεται ή αρκεί να αναπτύσσει μια ερμηνευτική τεχνική ικανή να μεταδώσει στο κοινό όσα βιώνει το πρόσωπο που υποδύεται; Ο συγγραφέας παίζει με τις θεατρικές και κοινωνικές συμβάσεις δημιουργώντας ένα έργο που ισορροπεί ανάμεσα στο είναι και το φαίνεσθαι, στη ζωή και το θάνατο, στην πραγματικότητα και τη φαντασία. Η υπόθεση εξελίσσεται στη Γαλλία λίγο πριν από την επανάσταση. Ενας μαρκήσιος καλεί έναν διάσημο ηθοποιό της εποχής σε ακρόαση στην έπαυλή του. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί έντεχνα τις κοινωνικές συμβάσεις, οι οποίες θέτουν τους δικούς τους κανόνες, με τη συζήτηση να περιστρέφεται γύρω από την υποκριτική τέχνη.

Η μετάφραση και η σκηνοθεσία είναι του Δημήτρη Πετρόπουλου, τα σκηνικά και τα κοστούμια του Γιώργου Πάτσα. Παίζουν ο Διονύσης Σάββας και ο Δημήτρης Πετρόπουλος.

***

Ο «Αρης» της Σοφίας Αδαμίδου, που παρουσιάζεται στον Τεχνοχώρο «Cartel» (Μικέλη 4 & Αγ. Αννης Βοτανικός, στάση μετρό «Ελαιώνας», τηλ. 693 989 8258), συνεχίζεται από τις 13 Απρίλη μέχρι τις 13 Μάη, κάθε Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή, στις 9 μ.μ.

«Μπελ Ρεβ»

Η παράσταση ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Βασίλη Μπισμπίκη. Στο ρόλο του Αρη ο Τάσος Σωτηράκης.

«Ο Αρης » - σημειώνουν οι συντελεστές της παράστασης - «το ΠΑΙΔΙ της Λιάκουρας, σπαθί του Γερανοβουνιού κι αητός της Γκιώνας», αυτός που δεν «ήξερε μαθές από χαρτιά και μπερδεμένα λόγια», αυτός που «με το σπαθί του γύρναγε του κόσμου τις σελίδες και διάβαζε ολόισια την καρδιά χωρίς πολλά τερτίπια μ' ένα ΝΑΙ, μ' ένα ΟΧΙ», χρόνια φυλαγμένος στις καρδιές μας, στη σκέψη και στις συζητήσεις μας, «έρχεται» μ' ένα φανάρι αναμμένο, καλεσμένος μιας ανάγκης. Της ανάγκης του «θέλω», της ανάγκης του «μπορώ», της ανάγκης του «εμείς».

Η μουσική είναι των Villagers of Ioannina City (VIC) και το τραγούδι «Αρη μου», από ένα ποίημα της Αγλαΐας Κλάρα, μελοποίησε και ερμηνεύει η Ερωφίλη. Ο ηθοποιός Θοδωρής Τσουανάτος και ο μικρός Πέτρος Φλωράκης «έδωσαν» τις φωνές τους.

***

Για το τέλος αφήσαμε την πετυχημένη μουσική παράσταση της Νατάσσας Μποφίλιου, με τίτλο «Μπελ Ρεβ», η οποία επανέρχεται για έναν τρίτο κύκλο παραστάσεων στο «Γκάζι Live», στις 21 και 28 Απρίλη και στις 4 και 5 Μάη.

Η Νατάσσα Μποφίλιου, ο Θέμης Καραμουρατίδης και ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος, η αγαπημένη τριάδα του ελληνικού τραγουδιού, κάνει πράξη ένα από τα πιο όμορφα όνειρα: Τη δημιουργία ενός ιδιότυπου ρεσιτάλ για φωνή και ορχήστρα, με σαγηνευτική λάμψη, συναρπαστικό ήχο και ερμηνευτικό πάθος! Στο τραγούδι συμμετέχει ο Θοδωρής Μαυρογιώργης.

«Δηλητήριο»