Εκκωφαντικά χτυπούν ξανά τα τύμπανα πολέμου στα σύνορα Τουρκίας - Συρίας με φόντο τις εντεινόμενες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις σε διάφορα επίπεδα, για το ξαναμοίρασμα της «πίτας» στη Συρία και στην ευρύτερη περιοχή. Τα μεσάνυχτα της Πέμπτης ξεκίνησε η προετοιμασία της δεύτερης (από το Μάρτη του 2017) τουρκικής χερσαίας επέμβασης στη βόρεια Συρία, με μπαράζ βολών του τουρκικού πυροβολικού σε κουρδικά χωριά της περιοχής Αφρίν.

Την έναρξη των επιχειρήσεων του τουρκικού στρατού ανήγγειλε την Παρασκευή ο Τούρκος υπουργός Αμυνας, Νουρεντίν Τσανακλί, τονίζοντας ότι ο τουρκικός στρατός «οφείλει» να καθαρίσει τη βόρεια Συρία «από τα τρομοκρατικά στοιχεία». Σημείωσε δε πως, στο μεταξύ, Τουρκία και Ρωσία θα συνεχίσουν τις συνομιλίες όσον αφορά τη σχεδιαζόμενη στρατιωτική «δράση» της Τουρκίας στον κουρδικό θύλακα Αφρίν. Στη συνέχεια, τουρκικά ΜΜΕ μετέδωσαν πως Ρώσοι στρατιώτες, που βρίσκονταν στην πόλη Αφρίν, άρχισαν να αποχωρούν εξαιτίας των τουρκικών επιχειρήσεων.

Οι τουρκικές επιθέσεις εξαπολύονται παρά την αντίθεση των ΗΠΑ, που κάλεσαν (μέσω της εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Χέδερ Νάουερτ) την Αγκυρα να μην υλοποιήσει τα σχέδια χερσαίας επέμβασης κατά των Κούρδων, αλλά να εστιάσει στις προσπάθειες καταπολέμησης του «Ισλαμικού Κράτους».

Η προειδοποίηση των ΗΠΑ δεν είχε κανένα απτό αποτέλεσμα. Ούτε οι πρότερες «εξηγήσεις» του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών, Ρεξ Τίλερσον, που προσπάθησε μεσοβδόμαδα να καθησυχάσει την Τουρκία πως δεν αφορά τη δημιουργία στρατού αλλά τάχα μία «εσωτερική δύναμη ασφαλείας», το σχέδιο συγκρότησης «Συνοριακής Δύναμης Ασφαλείας» (Border Security Force, BSF) με τη συμμετοχή 30.000 ενόπλων, κυρίως Κούρδων.

Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, κυρίως διότι η κυβέρνηση του Τούρκου Προέδρου, Ρ. Τ. Ερντογάν, συνδύασε εύλογα το σχέδιο της συγκρότησης της δύναμης ΒSF και τη νεότερη ανακοίνωση της Ουάσιγκτον πως θα διατηρήσει «στο μέλλον» τη στρατιωτική παρουσία της στο συριακό έδαφος, με τα γνωστά σχέδια αναδιάταξης και αλλαγής των συνόρων στην ευρύτερη περιοχή σε βάθος χρόνου, για να εξυπηρετηθούν τα γεωστρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ στην περιοχή έναντι ανταγωνιστών τους.

Αυτό το σχέδιο συναντά την οργή της Τουρκίας που το αντιμετωπίζει ως απειλή για τη δική της κυριαρχία. Είναι προφανές πως τυχόν δημιουργία του λεγόμενου «Δυτικού Κουρδιστάν» (Rojava) στο έδαφος της βόρειας Συρίας θα ενθαρρύνει τον ξεσηκωμό των εκατομμυρίων Κούρδων που ζουν σε τουρκικό έδαφος, με στόχο την απόσχιση εδαφών της Νοτιοανατολικής Τουρκίας και τη συνένωσή τους σε ένα μεγαλύτερο Κουρδιστάν.

Δεν έχουμε παρά να θυμηθούμε την οργή της Τουρκίας (και των κεντρικών κυβερνήσεων σε Ιράκ και Ιράν) τον περασμένο Σεπτέμβρη, όταν πραγματοποιήθηκε στα τέλη του μήνα δημοψήφισμα στο αυτόνομο Κουρδιστάν του βορείου Ιράκ, με στόχο την ανεξαρτησία. Η κίνηση αυτή απαντήθηκε με πολεμικές επιχειρήσεις από τον ιρακινό στρατό, αλλά και με αεροπορικό, εμπορικό και οικονομικό εμπάργκο, που επέβαλαν χώρες της περιοχής...

Για τους παραπάνω λόγους, δεν θα πρέπει να αποκλείεται η επικίνδυνη γενίκευση των τουρκικών επιχειρήσεων στο συριακό έδαφος. Ούτε, βεβαίως, και η πιθανότητα να υπάρξουν αυτήν τη φορά αντίποινα από τη συριακή ή άλλες πλευρές.

Στα μέσα της βδομάδας, ο Σύρος υφυπουργός Εξωτερικών, Φαϊσάλ Μικντάντ, προειδοποίησε την Τουρκία ότι εάν επιχειρήσει νέα στρατιωτική επέμβαση στους κουρδικούς θύλακες Αφρίν και Μανμπίτζ της βόρειας Συρίας, θα έχει να αντιμετωπίσει τα αντίποινα της συριακής αεράμυνας, η οποία «έχει πλέον επανέλθει πλήρως», όπως τόνισε με νόημα ο Μικντάντ. Αυτό, βεβαίως, το αποτέλεσμα επήλθε και χάρη στη συμβολή της Ρωσίας, η οποία θεωρητικά ολοκλήρωσε πριν από λίγους μήνες το μεγαλύτερο μέρος της στρατιωτικής επέμβασης που ξεκίνησε στη Συρία στις 30 Σεπτέμβρη του 2015.

Το ίδιο διάστημα, ο εκπρόσωπος της κουρδικής πολιτοφυλακής, Ρότζχατ Ροτζ, δήλωσε στο πρακτορείο «Reuters» ότι οι νέες επιχειρήσεις του τουρκικού πυροβολικού από προχτές τα μεσάνυχτα είναι οι σφοδρότερες από τότε που η τουρκική κυβέρνηση ενέτεινε τις απειλές της για την ανάληψη στρατιωτικής δράσης. Ο Ροτζ, ο οποίος έκανε τις δηλώσεις αυτές από το Αφρίν, σημείωσε ότι η YPG θα απαντήσει «με τη μέγιστη ισχύ σε οποιαδήποτε επίθεση».

Από τον Αύγουστο του 2016, οπότε ξεκίνησε η πρώτη τουρκική χερσαία επέμβαση στη βόρεια Συρία με την κωδική ονομασία «Ασπίδα του Ευφράτη» έως σήμερα, έχουν αλλάξει σημαντικά δεδομένα στην περιοχή. Το κυριότερο είναι ότι οι ΗΠΑ (τόσο επί του τότε απερχόμενου Προέδρου Ομπάμα όσο και επί του νυν Προέδρου Τραμπ) αναβάθμισαν τη συμμαχία τους με τους Κούρδους της Β. Συρίας με διάφορους τρόπους.

Μεταξύ άλλων, οι Αμερικανοί (με τη συνδρομή και άλλων συμμάχων τους) δημιούργησαν 13 στρατιωτικές βάσεις (παρά την αντίδραση Συρίας και Ρωσίας) κυρίως σε εδάφη της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας. Επίσης, εξόπλισαν με βαρύ, σύγχρονο οπλισμό και πυρομαχικά τους Κούρδους, ώστε να πραγματοποιήσουν (όπως και έκαναν στη συνέχεια) την ανακατάληψη της συριακής πόλης Ράκα, που έως τότε θεωρούνταν «πρωτεύουσα» του λεγόμενου «Ισλαμικού χαλιφάτου».

Παράλληλα, οι ΗΠΑ εκπαίδευσαν και εκπαιδεύουν τις ένοπλες δυνάμεις των Κούρδων, των δυνάμεων YPG, παρά την αντίδραση της Τουρκίας που τις θεωρεί «τρομοκρατικές» και «παρακλάδι του ΡΚΚ». Ανέπτυξαν (όπως δημοσιοποίησε το περασμένο Σάββατο ο εκπρόσωπος της «Διεθνούς Συμμαχίας των ΗΠΑ κατά του Ισλαμικού Κράτους», συνταγματάρχης Τόμας Βίαλ στην αμερικανική στρατιωτική εφημερίδα «Defense Post») σχέδιο για τη δημιουργία «Συνοριακής Δύναμης Ασφαλείας» 30.000 ατόμων, γιγαντώνοντας την ήδη υπάρχουσα οργή της Αγκυρας και αυξάνοντας τις τριβές στις τουρκο-αμερικανικές σχέσεις.

Ως εκ τούτου, σήμερα (σε αντίθεση με την πρώτη τουρκική χερσαία επέμβαση τον Αύγουστο του 2016) υπάρχει η δυνατότητα για ισχυρότερη στρατιωτική απάντηση των Κούρδων της Συρίας στις τουρκικές επιχειρήσεις, ενώ δεν αποκλείεται να συνδυαστεί και με επιχειρήσεις του συριακού στρατού.

Μέσα σε αυτό το κλίμα και με φόντο το ολοένα και πιο μπερδεμένο «κουβάρι» ενδοϊμπεριαλιστικών συμφερόντων και διαφορών, ανακοινώθηκε πως θα πραγματοποιηθούν την επόμενη βδομάδα στη Βιέννη νέες ενδοσυριακές διαπραγματεύσεις υπό την αιγίδα του απεσταλμένου του ΟΗΕ στη Συρία, Στάφαν ντε Μιστούρα.

Οι διαπραγματεύσεις έχει ανακοινωθεί πως θα κρατήσουν δύο μέρες και θα πραγματοποιηθούν στις 25 και 26 Γενάρη. Ελάχιστες, δηλαδή, μέρες πριν συγκληθεί στο Σότσι της Ρωσίας το λεγόμενο «Συριακό Εθνικό Κογκρέσο» με τη συμμετοχή αντιπροσωπείας της συριακής κυβέρνησης και αντιπροσώπων της συριακής αντιπολίτευσης στις 29 και 30 Γενάρη.

Η τύχη μίας ακόμη ενδοσυριακής διαπραγμάτευσης, εν μέσω, αυτήν τη φορά, των τουρκικών απειλών για κλιμάκωση της στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία φαίνεται μάλλον προδεδικασμένη. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει πως οι διεθνείς και περιφερειακές δυνάμεις που επηρεάζουν τις εξελίξεις στη Συρία δεν λαμβάνουν ταυτόχρονα τα μέτρα τους, και με άλλα μέσα για να εξασφαλίσουν τις θέσεις τους στη μελλοντική Συρία, ή όπως τη χωρίσουν...

Μια σταθερά δεν αλλάζει: Οτι οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις θα οξυνθούν παραπέρα, με τους λαούς να «πληρώνουν το μάρμαρο» σε κάθε περίπτωση. Μονόδρομος για να δουν καλύτερες μέρες οι λαοί είναι ο αγώνας ενάντια σε όλα τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου σε κάθε χώρα, ώστε να γίνουν πραγματικοί αφέντες στον τόπο τους.