Την κατάργηση της διπλής υπηκοότητας για τους αλλοδαπούς που έχουν γεννηθεί στη Γερμανία απαιτούν στελέχη της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης (CDU) της Αγκελα Μέρκελ και του «αδελφού» βαυαρικού κόμματος Χριστιανοκοινωνικής Ενωσης (CSU). Μάλιστα επιδιώκουν αυτή η απαίτηση να διατυπωθεί και στο προεκλογικό πρόγραμμα των κομμάτων.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον γερμανικό Τύπο («Die Welt» κ.α.) στον απόηχο του δημοψηφίσματος στην Τουρκία, όπου πάνω από το 63% των Τούρκων που ζουν στη Γερμανία ψήφισε υπέρ του Ερντογάν, αναζωπυρώνεται η συζήτηση για αλλαγές στο νόμο για την ιθαγένεια. Το 2014 ο μεγάλος κυβερνητικός συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών - Σοσιαλδημοκρατών νομοθέτησε ότι τα παιδιά που γεννιούνται και μεγαλώνουν στη Γερμανία από αλλοδαπούς (χώρες εκτός ΕΕ) γονείς, μαζί με τη γερμανική υπηκοότητα μπορούν να κρατήσουν και την υπηκοότητα ενός γονέα, εξαλείφοντας έτσι την υποχρέωση να αποφασίσουν έως τα 23 τους χρόνια για μια υπηκοότητα. Τώρα οι Χριστιανοδημοκράτες ζητούν να καταργηθεί το «διπλό διαβατήριο», ενώ οι Σοσιαλδημοκράτες εμφανίζονται να υπερασπίζονται την ισχύουσα νομοθεσία.

Αυτή η απαίτηση εκφράζει μια πτυχή των οξυμένων σχέσεων μεταξύ Γερμανίας και Τουρκίας στο πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και, αν τελικά υιοθετηθεί, θα αποτελεί έναν ακόμα μοχλό πίεσης προς την αστική τάξη και την κυβέρνηση της Τουρκίας.

Το στέλεχος της CDU, Τόμας Στρομπλ, δήλωσε στη «Welt»: «Είναι δύσκολο να κατανοήσω πώς μια πλειοψηφία που απολαμβάνει στη Γερμανία την ελευθερία και τη δημοκρατία, μπορεί να ψηφίζει για ένα ολοένα πιο αυταρχικό καθεστώς. Αυτό δείχνει έλλειψη ενσωμάτωσης, επίσης απροθυμία για ενσωμάτωση» και πως «πρέπει να ασχοληθούμε συγκεκριμένα με το ζήτημα του διπλού διαβατηρίου στο προεκλογικό μας πρόγραμμα».

Eπίσης ο υπουργός Εσωτερικών, Τόμας ντε Μαζιέρ, δήλωσε ότι πρέπει να ξεκαθαριστεί από ποια γενιά δεν θα κληροδοτείται πλέον αυτόματα η διπλή υπηκοότητα και θα πρέπει να αποφασιστεί η μία υπηκοότητα.

Στο μεταξύ, το θέμα της αποτυχημένης ενσωμάτωσης των Τούρκων που ζουν στη Γερμανία αναδεικνύει και το ακροδεξιό - αντιμεταναστευτικό κόμμα «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD), με την Αλις Βάιντελ, μέλος του προεδρείου του κόμματος, να θεωρεί ότι θα πρέπει να αποσυρθεί η γερμανική υπηκοότητα από τους υποστηρικτές του «ναι», καθώς η πολιτογράφηση θα έπρεπε να επιτρέπεται μόνο μετά από πετυχημένη ένταξη στη γερμανική κοινωνία, «μόνο σε όσους δεν αμφισβητούν την πίστη στη νέα τους πατρίδα», όπως αναφέρεται στην εφημερίδα «Frankfurter Allgemeine Zeitung».

Αλλά και ο πρόεδρος των Πρασίνων Τζεμ Εζντεμιρ μιλά για παραλείψεις στην πολιτική ενσωμάτωσης και απαιτεί από τους Τουρκογερμανούς μια «ξεκάθαρη δέσμευση» στο Σύνταγμα.

Το σοσιαλδημοκρατικό μόρφωμα «Die Linke» («Αριστερά») χαρακτηρίζει τη μεν συζήτηση για τη διπλή υπηκοότητα έναν αντιπερισπασμό από τα λάθη της ίδιας της κυβέρνησης, το δε αποτέλεσμα της ψηφοφορίας για το δημοψήφισμα στην Τουρκία συνέπεια της επί σειρά ετών λαθεμένης πολιτικής προς την Τουρκία.

Σοβαρές στερήσεις σε υλικά αγαθά αντιμετωπίζει το 11,9% των Ιταλών, όπως αναφέρει η έκθεση του Εθνικού Ινστιτούτου Στατιστικής Istat για το έτος 2016. Μάλιστα, ιδιαίτερα στα ηλικιωμένα άτομα άνω των 65 ετών, η αύξηση σε σχέση με το 2015 είναι σημαντική, από 8,4% στο 11,6%. Επιπλέον, μεγάλη αύξηση της ακραίας φτώχειας - από 32,1% στο 35,8% - σημειώθηκε στις οικογένειες που «χτυπιούνται» από την ανεργία.

Ο υπεύθυνος ερευνών του Istat, σε ακρόασή του στο ιταλικό κοινοβούλιο, τόνισε ότι «είναι όλο και πιο δύσκολο, για τους άνεργους νέους από 25 μέχρι 34 ετών, να μπορέσουν να βρουν δουλειά». Αναφερόμενος στα στοιχεία του τέταρτου τριμήνου του 2015, εξήγησε ότι «από το σύνολο των νέων ηλικίας 25 με 34 ετών που ήταν άνεργοι κατά τη συγκεκριμένη περίοδο, έπειτα από ένα χρόνο απασχολείται το 21,2%, το 43,8% παραμένει άνεργο και το 35% δεν αναζητά πια εργασία».

Επίσης, στη Γερμανία, προχτεσινή έρευνα του Ινστιτούτου Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών (WSI) δείχνει πως το ποσοστό της παιδικής φτώχειας το 2015 αυξήθηκε στο 19,7%. Δηλαδή 1 στα 5 παιδιά είναι φτωχό, που αντιστοιχεί σε 2,547 εκατ. παιδιά. Μάλιστα, από το 2010 το ποσοστό της παιδικής φτώχειας αυξάνει σχεδόν κάθε χρόνο, με πιο «ευάλωτα θύματα» τα παιδιά μεταναστών και προσφύγων, αλλά και τους ασυνόδευτους ανήλικους. Τα πιο υψηλά ποσοστά παιδικής φτώχειας καταγράφονται στη Βρέμη (34,2% των παιδιών) και στο Βερολίνο (29,8% των παιδιών).