- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
«Εμείς δεν κάναμε μεταρρυθμίσεις στο Ασφαλιστικό τύπου Πινοσέτ, όπως λένε», δήλωσε χτες σε ραδιοφωνική συνέντευξη ο τέως υπουργός Εργασίας και νυν αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος. Μιας και μας θύμισε όμως το «τριφασικό σύστημα» που εφάρμοσε ο Πινοσέτ στη Χιλή το 1981, με θλιβερές συνέπειες για ασφαλισμένους και συνταξιούχους, θα τον βοηθήσουμε κι εμείς λίγο στις συγκρίσεις που αρέσκεται να κάνει: Πρώτος πυλώνας του συστήματος στην Χιλή είναι η «εθνική σύνταξη» - με χρηματοδότηση από τη γενική φορολογία - ρύθμιση που στην Ελλάδα είχε θεσμοθετήσει ο Λοβέρδος και έθεσε ο ίδιος ο Κατρούγκαλος σε ισχύ με το νόμο 4387, καταργώντας τα κατώτερα όρια των συντάξεων που ίσχυαν από τη δεκαετία του 1950. Αυτό μάνι - μάνι οδηγεί σε σύνταξη εγγυημένη από το κράτος μόλις 360 ευρώ.
Ο δεύτερος πυλώνας του «πινοσετικού» συστήματος περιλαμβάνεται εν πολλοίς στο ανταποδοτικό μέρος της σύνταξης που θέσπισε ο νόμος - λαιμητόμος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, αντιγράφοντας τον παλιότερο νόμο Λοβέρδου - Κουτρουμάνη. Εκεί εντάσσονται και τα επαγγελματικά ταμεία, τα οποία η κυβέρνηση θέλει να προωθήσει. Οσο για τον λεγόμενο «τρίτο πυλώνα», αυτόν της ιδιωτικής ασφάλισης, ο αρμόδιος αναπληρωτής υπουργός Τάσος Πετρόπουλος είπε ότι «υπό τις παρούσες συνθήκες» δεν είναι ώριμο να προχωρήσει. Οι εταιρείες πάντως καραδοκούν, το θεσμικό πλαίσιο στην ΕΕ υπάρχει και επομένως είναι θέμα χρόνου να ολοκληρωθεί το σάρωμα της Ασφάλισης και στη χώρα μας. Αλλωστε, δεν χρειάζεται να φτάσει κανείς μέχρι τη Χιλή για να «προβλέψει» το μέλλον. Αρκεί να ρίξει μια ματιά στην πλειοψηφία των κρατών - μελών της ΕΕ για να καταλάβει.
Ολη την γκεμπελική προπαγάνδα για τη δολοφονία στο δάσος του Κατίν χιλιάδων Πολωνών αξιωματικών από τους ναζί, το 1941 (που αποδόθηκε στην ΕΣΣΔ από την καταρρέουσα ναζιστική Γερμανία το 1943), υιοθετεί για άλλη μια φορά «αμάσητη» η «Αυγή» και ο γνωστός αντικομμουνιστής «σταλινολόγος» αρθρογράφος της, Βλάσης Αγτζίδης. Σε αυτό το «πόνημα» αναπαράγεται ένα από τα χαρακτηριστικότερα προϊόντα της παραχάραξης της Ιστορίας κατά την περίοδο της αντεπανάστασης στην ΕΣΣΔ, επί Γκορμπατσόφ και Γιέλτσιν το 1991-92, όταν εμφανίστηκε το περιβόητο έγγραφο της 5ης Μάρτη του 1940, με το οποίο ο Στάλιν έδινε τάχα έγκριση να φονευτούν οι Πολωνοί αξιωματικοί. Η συγκεκριμένη υπόθεση ανασύρεται με διάφορες ευκαιρίες από τους αντικομμουνιστές - παραχαράκτες της Ιστορίας, που κρύβουν σκόπιμα τις βασικές πτυχές της. Οπως για παράδειγμα ότι ο ίδιος ο Γκέμπελς, στα «απομνημονεύματά» του, σημειώνει χαρακτηριστικά: «Δυστυχώς στους τάφους του Κατίν βρέθηκαν γερμανικές σφαίρες... Είναι απαραίτητο αυτή η πληροφορία να παραμείνει άκρως απόρρητη. Αν ποτέ ερχόταν εν γνώσει του εχθρού, η όλη υπόθεση του Κατίν θα κατέρρεε»... Επίσης, τα χέρια των εκτελεσμένων ήταν δεμένα με σκοινί που παραγόταν στη Γερμανία, ενώ πάνω στα θύματα βρέθηκαν έγγραφα, επιστολές, αποδείξεις με ημερομηνίες που έπονταν της γερμανικής εισβολής. Αυτά, όπως φαίνεται, είναι ανούσιες λεπτομέρειες για «ιστορικούς» τύπου Αγτζίδη και για εφημερίδες όπως η «Αυγή», που με ευχαρίστηση διαχέει μέσα από τις σελίδες της το αντικομμουνιστικό δηλητήριο.
1685 Γεννιέται ο μεγάλος Γερμανός συνθέτης Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ.
1800 Υπογράφεται ανάμεσα στη Ρωσία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία η Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης, με την οποία ιδρύεται η Πολιτεία των Επτά Ηνωμένων Νήσων (Επτάνησα). Το νεοσύστατο κράτος θα ήταν αυτόνομο, με εγγυητή της ανεξαρτησίας του τη Ρωσία, αλλά φόρου υποτελές στο σουλτάνο.
1872 Η εφημερίδα «Παλιγγενεσία» δημοσιεύει άρθρο εναντίον της Διεθνούς Εταιρείας, δηλαδή της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Το άρθρο καταλήγει ως εξής: «Η καταδίωξις ίσως είναι το προσφορώτερον φάρμακον κατά της επάρατου εταιρείας, ης τα μέλη εστρατολογήθησαν εκ των κατωτάτων στρωμάτων της ευρωπαϊκής κοινωνίας και εκ φιλοταράχων και διεφθαρμένων». Πρόκειται για δήλωση που καταδείκνυε τις προθέσεις της ελληνικής αστικής τάξης απέναντι στις ανερχόμενες σοσιαλιστικές ιδέες.
1910 Ιδρύεται το Εργατικό Κέντρο της Αθήνας (ΕΚΑ). Η ανάπτυξη του καπιταλισμού στη χώρα μας οδηγεί αντικειμενικά στην αύξηση της εργατικής τάξης. Διανύοντας τα πρώτα βήματα της ταξικής της αφύπνισης και συνδικαλιστικής της οργάνωσης, η εργατιά της χώρας μας προχωρά την περίοδο αυτή στην ίδρυση μιας σειράς σωματείων, που ενώνονται σε ομοιοεπαγγελματικές οργανώσεις και Εργατικά Κέντρα. Καθοριστικός στις εξελίξεις και τις ζυμώσεις αυτές υπήρξε ο ρόλος των σοσιαλιστών.
1919 Μετά τη Ρωσία και τη Γερμανία, η επανάσταση ξεσπά και στην Ουγγαρία. Το Σοβιέτ της Βουδαπέστης ανακηρύσσει την Ουγγαρία Σοβιετική Δημοκρατία. Τρεις μέρες αργότερα, αρχίζει η οργάνωση του Κόκκινου Στρατού. Η σοβιετική εξουσία διατηρήθηκε έως την 1η Αυγούστου 1919. Στη σύντομη διάρκειά της κατάφερε να προωθήσει μια σειρά ριζοσπαστικά μέτρα, όπως την εθνικοποίηση των βιομηχανικών επιχειρήσεων, των μεταφορών και των τραπεζών, το μονοπώλιο του εξωτερικού εμπορίου, την αύξηση των μεροκάματων των εργατών κατά μέσο όρο 25%, την εφαρμογή του οκτάωρου, τη δήμευση των τσιφλικιών κ.λπ.
Ωστόσο, η σοβιετική εξουσία σύντομα ανατράπηκε, ως αποτέλεσμα του οικονομικού αποκλεισμού και της ένοπλης στρατιωτικής επέμβασης των δυνάμεων της Αντάντ, της όξυνσης της επιθετικότητας της εσωτερικής αντεπανάστασης και της συνθηκολόγησης - προδοσίας από μέρους των σοσιαλδημοκρατών. Ομως, παρά την ήττα, η ουγγρική επανάσταση και η εγκαθίδρυση της σοβιετικής εξουσίας στη χώρα είχε τεράστια διεθνή σημασία, αφού μεταξύ άλλων απέδειξε ότι η ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου και η εγκαθίδρυση της εξουσίας της εργατικής τάξης και των συμμάχων της δεν ήταν λάθος της ιστορίας ή ρωσική ιδιαιτερότητα, αλλά ιστορική αναγκαιότητα.
1920 Γεννιέται ο λαϊκός συνθέτης και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Μανώλης Χιώτης. Ανάμεσα στις πολλές επιτυχίες του, το «Θεσσαλονίκη μου μεγάλη φτωχομάνα», «Ηλιοβασιλέματα» κ.ά.
1937 Αντιδικτατορικές εκδηλώσεις πραγματοποιούνται στα Χανιά της Κρήτης, με την ευκαιρία του μνημόσυνου του Ελευθέριου Βενιζέλου. Στέλεχος του Αντιδικτατορικού Μετώπου (ΚΚΕ) μίλησε στο συγκεντρωμένο πλήθος που ξέσπασε σε ζητωκραυγές και συνθήματα κατά της δικτατορίας Μεταξά.
1960 Η Σφαγή του Σάρπβιλ: Η αστυνομία της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής, του απαρτχάιντ και των φυλετικών διακρίσεων, πνίγει στο αίμα ειρηνική διαδήλωση μαύρων φοιτητών. Από τα πυρά των αστυνομικών σκοτώνονται 69 διαδηλωτές και τραυματίζονται 180. Με αφορμή το τραγικό αυτό γεγονός, ο ΟΗΕ ανακήρυξε την 21η Μάρτη ως Παγκόσμια Μέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων.
