Eurokinissi

Ο Αλ. Τσίπρας, στη βάση της παραδοχής ότι «η οικονομία ανέκαμψε», έθεσε ως κυβερνητικό καθήκον το σχεδιασμό της «επόμενης μέρας για την οικονομία», ισχυριζόμενος ότι αυτός μπορεί να εξασφαλίσει «αυτή τη φορά τους καρπούς να μη τους γευτούν μονάχα λίγοι», την «επούλωση μεγάλων κοινωνικών πληγών» και την κάλυψη των «πραγματικών αναγκών της κοινωνικής πλειοψηφίας»!

Το κυβερνητικό «συνεκτικό αναπτυξιακό σχέδιο», κατά τον Αλ. Τσίπρα, «θα αξιοποιεί τις μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες και τα μεγάλα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της χώρας μας, θα επενδύει στη γνώση, τις νέες τεχνολογίες, την καινοτομία», αλλά και τις «δυνατότητες πρώτα απ' όλα που μας δίνει η γεωγραφική μας τοποθεσία (...) ένα τεράστιο πλεονέκτημα (...) για την περαιτέρω ανάπτυξη του τουρισμού (...) για την περαιτέρω αξιοποίηση του ρόλου της χώρας ως παγκόσμιου διαμετακομιστικού κόμβου, κόμβου μεταφορών, συγκοινωνιών, εμπορίου, ενέργειας, δικτύων και νέων τεχνολογιών».

Ο πρωθυπουργός ουσιαστικά ιεράρχησε κλάδους και τομείς της καπιταλιστικής οικονομίας που εγγυώνται μεγάλα και γρήγορα κέρδη και αποκτούν έτσι προτεραιότητα στην κυβερνητική πολιτική στήριξης. Εκεί η κυβέρνηση θα προσανατολίσει νέα προνόμια και κίνητρα που περιέγραψε ακροθιγώς, αναφερόμενος σε «παρεμβάσεις για τη βελτίωση του επιπέδου της Παιδείας, για την ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης, για τη διασφάλιση ενός απλού και δίκαιου φορολογικού συστήματος, για τη ριζική μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης, για τη στήριξη του κοινωνικού τομέα της οικονομίας, για τη βελτίωση του επενδυτικού κλίματος και του επενδυτικού περιβάλλοντος».

Στόχος του κυβερνητικού «στρατηγικού σχεδίου» είναι κατά τον Αλ. Τσίπρα: «Πρώτον, η στροφή της παραγωγής σε προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης αξίας και έντασης γνώσης. Με ενίσχυση του τεχνολογικού τους περιεχομένου, ενσωμάτωση καινοτόμων διαδικασιών και αξιοποίηση του εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού. Δεύτερον, η ενδυνάμωση της εξωστρέφειας των επιχειρήσεων. Τρίτον, η ενίσχυση του εγχώριου παραγωγικού δυναμικού - προφανώς μέσα στα πλαίσια των ευρωπαϊκών κανόνων ανταγωνισμού. Και τέταρτον, η ενίσχυση της συνεργασίας ανάμεσα στις επιχειρήσεις, με δημιουργία εσωτερικών αλυσίδων αξίας και συστάδων επιχειρήσεων. Μια στρατηγική που μετατρέπει σε πλεονέκτημα το σχετικά μικρό μέγεθος των ελληνικών επιχειρήσεων και τους επιτρέπει να βγουν δυναμικά στις διεθνείς αγορές».

Οι εύηχες περιγραφές δεν μπορούν να κρύψουν ότι στο έδαφος του καπιταλισμού η αξιοποίηση της τεχνολογίας και η αύξηση της παραγωγικότητας δεν επιφέρουν βελτίωση της θέσης των εργαζομένων, ούτε οι δικές τους ανάγκες καλύπτονται από την εξωστρέφεια των επιχειρηματικών ομίλων και τα μέτρα ενίσχυσης της θέσης τους στον ευρωπαϊκό και διεθνή ανταγωνισμό.

Πάντως, η συζήτηση για το «νέο παραγωγικό μοντέλο» φαίνεται ότι μπορεί να τροφοδοτήσει παραπέρα τις διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα. Ο υφυπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Στ. Πιτσιόρλας, συνέδεσε ευθέως την πρόσκληση σε διαβούλευση για το νέο αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας με τις διεργασίες στην «κεντροαριστερά». Σε δηλώσεις του στο «Βήμα», ανέφερε ότι η κυβέρνηση οφείλει να ανοίξει - και θα ανοίξει - μια μεγάλη συζήτηση σε τρία πεδία: Στρατηγική βιώσιμης και δίκαιης ανάπτυξης, Συνταγματική αναθεώρηση, Ευρωπαϊκή προοπτική - θέση και ρόλος της Ελλάδας, και πρόσθεσε ότι «οι όποιες συμμαχίες πρέπει να οικοδομηθούν στη βάση προγραμματικών συμπτώσεων στα τρία αυτά πεδία. Απέναντι σε μια τέτοια πρωτοβουλία, οι δυνάμεις της λεγόμενης Κεντροαριστεράς θα κληθούν να τοποθετηθούν».

Eurokinissi

Συγκεκριμένα, μιλώντας χτες σε συνεδρίαση των τομεαρχών του κόμματος, επέκρινε την κυβέρνηση γιατί δεν έχει κλείσει ακόμα στόχους που και η ίδια ιεραρχεί ψηλά, όπως την περιλάλητη δεύτερη «αξιολόγηση». Ξορκίζοντας ένα 4ο μνημόνιο, που θα στενέψει κι άλλο τα όποια περιθώρια αυτοτέλειας του ντόπιου κεφαλαίου, κατήγγειλε την κυβέρνηση γιατί η «ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (...) δεν έχει ακόμα επιτευχθεί και κανείς δεν λέει με βεβαιότητα αν και πότε θα επιτευχθεί», με αβέβαιο πότε θα μπορέσουν να δανειστούν φτηνά οι ντόπιοι όμιλοι. Αντιπαρέβαλε ως αποτελεσματικότερη για το κεφάλαιο τη δική του δοσολογία αντιλαϊκών μέτρων με «λιγότερο Δημόσιο και μείωση φόρων», «επιχειρηματικότητα» και «ιδιωτικές επενδύσεις», όπως και μικρότερα πρωτογενή πλεονάσματα.

Παραπέρα, απευθυνόμενος στο εσωτερικό του κόμματός του - αλλά και σε κέντρα που πυροδοτούν μια τέτοια συζήτηση - καθώς έχει ανοίξει εκεί συζήτηση για το αν πρέπει ή όχι να ψηφίσει η ΝΔ κάποια δήθεν φιλολαϊκά «αντίμετρα» που θα φέρει στη Βουλή η κυβέρνηση, ως επίδειξη μιας κάποιας συναίνεσης μεταξύ των αστικών πολιτικών δυνάμεων, ο Κυρ. Μητσοτάκης ξεκαθάρισε ότι «η ΝΔ δεν πρόκειται να ψηφίσει το δημοσιονομικό πακέτο μέτρων που διαπραγματεύεται η κυβέρνηση. Τα μέτρα αυτά είναι το κόστος της κωλυσιεργίας και της ανικανότητας της κυβέρνησης». «Ούτε μέτρα ούτε αντίμετρα. Δεν θα γίνουμε δεκανίκι του κ. Τσίπρα». Στην ίδια βάση, επέμεινε για πρόωρες εκλογές ώστε να επιταχυνθεί η εναλλαγή στην αστική διαχείριση κι έστειλε μήνυμα και προς το εσωτερικό του κόμματός του ότι «όποιος δεν μπορεί, ή δεν θέλει να ακολουθήσει, ή νιώθει ότι πρέπει να συμβιβαστεί με τη σημερινή τυχοδιωκτική ομάδα που κυβερνά τη χώρα, θα μείνει πίσω».