Στην περιοχή της Λαυρεωτικής, πάνω από 26.000 κάτοικοι εξυπηρετούνται από μία και μοναδική δομή Υγείας, το Κέντρο Υγείας Λαυρίου, η οποία, παρά τις μεγάλες προσπάθειες του υγειονομικού προσωπικού, δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του λαού της περιοχής.

Το εν λόγω Κέντρο Υγείας λειτουργεί με βάση το οργανόγραμμα του 1987, το οποίο ήταν ακόμα και για την εποχή του ανεπαρκές, παρότι τότε ο πληθυσμός που έπρεπε να εξυπηρετηθεί ήταν ο μισός από ό,τι σήμερα και παρότι στην περιοχή τότε λειτουργούσαν ταυτόχρονα και δύο ιατρεία του ΙΚΑ (με τρεις γιατρούς το καθένα).

Σήμερα, ο πληθυσμός της περιοχής έχει διπλασιαστεί, τα ιατρεία του ΙΚΑ έχουν κλείσει, ενώ η κατάσταση στο Κέντρο Υγείας έχει φτάσει εδώ και χρόνια σε οριακό σημείο, με συνταξιοδοτήσεις μόνιμων γιατρών, οι οποίες καλύπτονται μόνο προσωρινά από επικουρικούς γιατρούς, που έρχονται για ένα χρόνο, λήγει η σύμβασή τους και μένει ένα κενό δύο μηνών για να καλυφτούν. Το ΚΥ λειτουργεί σε 24ωρη βάση μόνο χάρη στην αυταπάρνηση των γιατρών, οι οποίοι και κάνουν διπλάσιες εφημερίες από όσες ορίζονται από τον κανονισμό, ενώ τα ιδιωτικά που ανοίγουν τα τελευταία χρόνια επιβεβαιώνουν τις τεράστιες ελλείψεις στον δημόσιο τομέα.

Επιπλέον, στον πληθυσμό της Λαυρεωτικής έρχονται να προστεθούν συνολικά 800 καταπονημένοι πρόσφυγες, οι οποίοι ζουν στα 3 κέντρα υποδοχής της περιοχής (στοιχεία της Διεύθυνσης Μεταναστευτικής Πολιτικής). Οι ΜΚΟ που δρουν στον χώρο παρέχουν κάποιες υποτυπώδεις υπηρεσίες Υγείας, όμως το κύριο βάρος πέφτει στο Κέντρο Υγείας. Τις τελευταίες μέρες το ΚΕΠ της περιοχής έχει σταματήσει να παρέχει ΑΜΚΑ προς τους πρόσφυγες (απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορεί ο γιατρός του ΚΥ να τους συνταγογραφήσει φάρμακα), με αποτέλεσμα να αναγκάζονται να πηγαίνουν στα νοσοκομεία, με επιπλέον ταλαιπωρία για τους ίδιους ή να αφήνονται στην τύχη τους...

Ακόμη και αυτό το μοναδικό Κέντρο Υγείας στο Λαύριο ήταν αποτέλεσμα χρόνιων αγώνων.

Απέναντι σε όλη αυτήν την κατάσταση, το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου αναλαμβάνει σειρά αγωνιστικών πρωτοβουλιών για την Υγεία, συσπειρώνοντας μαζικούς φορείς της περιοχής. Για τις πρωτοβουλίες αυτές και τα επόμενα βήματα που έχουν προγραμματιστεί να γίνουν, ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με τον πρόεδρο του ΕΚ Λαυρίου, Βάλσαμο Συρίγο.

«Δεν είναι η πρώτη φορά που το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου ασχολείται με την Υγεία», υπογραμμίζει ο Β. Συρίγος.

«Διαχρονικά η Υγεία ήταν στην προμετωπίδα των κινητοποιήσεων, μαζί με τα Εργασιακά. Τα πολλά θανατηφόρα εργατικά δυστυχήματα που είχαμε στην πολεμική βιομηχανία και σε άλλες επικίνδυνες μονάδες - όπως η ΠΥΡΚΑΛ, η ΔΕΗ - που είχαν βαριά βιομηχανία, οι χρόνιες παθήσεις που προκλήθηκαν στους εργάτες των μεταλλείων, όπως η μολυβδίαση, η πνευμονοκονίαση τις δεκαετίες του '70 και του '80 μάς έθεταν συνέχεια σε κίνηση και σύγκρουση με τις εκάστοτε κυβερνήσεις για το ζήτημα της Υγείας.

Γι' αυτό, το Κέντρο Υγείας δεν μας χαρίστηκε, αλλά το επιβάλλαμε να υπάρχει και θέλουμε να λειτουργεί πραγματικά ως μονάδα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας που καλύπτει τις ανάγκες των κατοίκων της περιοχής, χωρίς αυτοί να αναγκάζονται να πηγαίνουν και να πληρώνουν σε ιδιώτες».

Αντίστοιχα, προσθέτει, στην Κερατέα«υπάρχει ένα ιατρείο το οποίο είχε φτιαχτεί ως χορηγία εφοπλιστή, το οποίο ανήκει στην ΑΕΜΥ (σ.σ. «Ανώνυμη Εταιρεία Μονάδων Υγείας»), έχει κάποιες ειδικότητες μέχρι το μεσημέρι και πληρώνεις αν είσαι με ραντεβού 10 ευρώ και αν δεν έχεις ραντεβού 20 ευρώ».

Σχολιάζοντας τις επιπτώσεις αυτής της κατάστασης για τους κατοίκους της περιοχής, όπως και συνολικά της αντιλαϊκής πολιτικής, σημειώνει: «Η αδυναμία κάλυψης των βασικών αναγκών για την επιβίωση, κάνουν την Υγεία ένα δυσβάσταχτο κόστος. Αν έχεις ένα περιστατικό και χρειαστείς γιατρό ή θα πληρώσεις 30 ευρώ σε ιδιώτη ή θα πρέπει να πας στην Αθήνα όπου τα έξοδα με το ΚΤΕΛ είναι 11 ευρώ και θα πρέπει να πας από το πρωί και να γυρίσεις το απόγευμα. Κάτι να φας, πάνε τα 25 ευρώ συνολικά, άρα σε στέλνουν στον ιδιώτη ή δεν πας καθόλου...».

Σε σχέση με τις πρωτοβουλίες που παίρνει αυτήν την περίοδο το ΕΚ Λαυρίου, ο Β. Συρίγος μάς λέει:

«Το τελευταίο διάστημα, ξεκινήσαμε να ανοίξουμε συνολικά το ζήτημα της Υγείας και όχι μόνο το θέμα του Κέντρου Υγείας. Δεν είναι μόνο οι γιατροί και τα αναλώσιμα, αλλά και το φάρμακο που είναι ένα ακριβό εμπόρευμα και ασθενείς κάνουν σκόντο στη θεραπεία τους εξαιτίας της αδυναμίας πληρωμής. Είναι τα νοσοκομεία που βρίσκονται στην κατάσταση την οποία όλοι λίγο πολύ έχουμε βιώσει, άρα το ζήτημα είναι πιο πλατύ και πιο γενικό.

Σε σχέση με το Κέντρο Υγείας, η ενημέρωση που είχαμε και ισχύει ακόμα είναι ότι αδυνατεί να βγάλει τις εφημερίες, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η 24ωρη λειτουργία του. Καλέσαμε σε σύσκεψη μαζί με τον εμπορικό σύλλογο, τα σωματεία του Εργατικού Κέντρου και τους συνταξιούχους και βάλαμε ένα σχέδιο, στο οποίο έχει μία κλιμάκωση. Ενημέρωση του λαού της περιοχής, συσκέψεις με κοινωνικούς φορείς, παραστάσεις διαμαρτυρίας στην 1η ΥΠΕ, ενώ προσανατολιζόμαστε και σε κινητοποίηση προς το υπουργείο Υγείας.

Μεθαύριο Σάββατο θα πραγματοποιηθεί νέα εκδήλωση - ενημέρωση στο Πολιτιστικό Κέντρο της Κερατέας».

«Στο άνοιγμα όλης αυτής της προσπάθειας» υπογραμμίζει, «χρειάζεται να αναδεικνύονται οι σύγχρονες ανάγκες που έχει σήμερα ο άνθρωπος καθώς και οι δυνατότητες που υπάρχουν να καλυφτούν.

Δεν μπορεί σήμερα να υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι γιατροί και την ίδια ώρα να υπάρχουν 30.000 κενές θέσεις στον τομέα της Υγείας. Δεν μπορεί σήμερα που η τεχνολογία κάνει άλματα και μπορούν να προλαμβάνονται σοβαρές ασθένειες, αυτά να είναι προνόμιο λίγων.

Τι είναι αυτό που εμποδίζει την ικανοποίηση των αναγκών μας; Το κέρδος. Κάποιος μπορεί να πει "όχι το κέρδος, τα μνημόνια φταίνε". Μα τα μνημόνια έγιναν γι' αυτό ακριβώς, για τη συνέχιση της κερδοφορίας των μονοπωλίων ή το σώσιμό τους από τη χρεοκοπία, δηλαδή ο ίδιος παρονομαστής.

Από αυτήν την σκοπιά, ανοίγουμε το ζήτημα. Δεν είναι δηλαδή θέμα προτάσεων ή κάτι τέτοιο. Προτάσεις π.χ. για τη λειτουργία του Κέντρου Υγείας μπορεί να παρουσιάσει και η κυβέρνηση, όμως η ουσία είναι γιατί δεν τις υλοποιεί. Και δεν τις υλοποιεί γιατί, όπως και οι προκάτοχοί της, εξυπηρετεί με την πολιτική της τους μονοπωλιακούς ομίλους, που θέλουν εμπορευματοποίηση του δημόσιου συστήματος Υγείας και άνοιγμα κερδοφόρων δρόμων για τα ιδιωτικά κεφάλαια, περικοπή των κρατικών κονδυλίων για την Υγεία για να "εξοικονομούνται" επιπλέον κρατικές χρηματοδοτήσεις για το μεγάλο κεφάλαιο».

«Απέναντι σε αυτήν την προσπάθεια του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου για ανάδειξη και επίλυση των οξυμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο λαός στην Υγεία», προσθέτει ο Β. Συρίγος, «βρίσκεται ο κρατικός μηχανισμός, η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ που λένε ότι όλα είναι καλώς καμωμένα και πως... ό,τι κάνουμε είναι για αντιπολιτευτικούς λόγους. Η προϊσταμένη στην 1η ΥΠΕ μάς παρουσίαζε μια εικόνα που είναι μόνο στα μυαλά των κυβερνώντων!».

«Σε κάθε περίπτωση», τονίζει, «η προσπάθεια που ξεκινήσαμε, δεν σταματάει σε μία σύσκεψη, σε μία παράσταση διαμαρτυρίας, αλλά είναι ένας συνεχής αγώνας για πραγματικά δημόσια δωρεάν Υγεία, για πραγματική Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, για δωρεάν φάρμακο σε όλους, να σταματήσει η ιδιωτική πρωτοβουλία στον τομέα της Υγείας.

Είναι ένα μέτωπο πάλης που θα είναι συνεχώς ανοικτό, μιας και έχει και άμεση σχέση με τα ασφαλιστικά ταμεία, τα αποθεματικά τους, τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης και όλα αυτά τα οποία είναι στις συζητήσεις της κυβέρνησης με το κουαρτέτο, στην προσπάθεια για παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης.

Είναι μία προσπάθεια που αφορά τα σύνολο της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων και μπορεί να βοηθήσει στην παραπέρα εμβάθυνση της κοινωνικής συμμαχίας με τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρομεσαίους αγρότες».