Copyright 2017 The Associated

Λύσεις στα κρίσιμα ζητήματα που προκαλεί στις ΗΠΑ η υπερσυσσώρευση κεφαλαίου αναζητεί ο νέος Πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ

Την Τετάρτη, ο Ντ. Τραμπ έδωσε την πρώτη συνέντευξη Τύπου μετά την εκλογή του, προσφέροντας πρόγευση της νέας τακτικής και των μετώπων ενδεχόμενης σύγκρουσης. Με φόντο, βεβαίως, την κορύφωση της κόντρας μεταξύ μυστικών υπηρεσιών (εντός και εκτός ΗΠΑ), ιδιαίτερα μετά τη δημοσιοποίηση αμφιλεγόμενης 35σέλιδης «έκθεσης» με «συντάκτη» τον Βρετανό πρώην πράκτορα της ΜΙ6 Κρίστοφερ Στιλ, νυν ιδιοκτήτη της εταιρείας «στρατηγικών συμβουλών» «Orbis Business Intelligence». Η έκθεση υποστήριζε πως οι ρωσικές υπηρεσίες έχουν στο «χέρι» τον νέο Πρόεδρο λόγω της συγκέντρωσης πληροφοριών για οικονομικές και σεξουαλικές δραστηριότητες. Διαψεύστηκε από τον Τραμπ ως «άθλια και κατασκευασμένα ψέματα», δίνοντάς του αφορμή να επικρίνει μέρος των αστικών ΜΜΕ, όπως το CNN.

Σε κάθε περίπτωση, ο «πόλεμος» μεταξύ μυστικών υπηρεσιών δεν αναμένεται να καταλαγιάσει σύντομα καθώς αντανακλά ενδοαστικές αντιθέσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι το βράδυ της Πέμπτης ανακοινώθηκε από τον γενικό επιθεωρητή του ομοσπονδιακού υπουργείου Δικαιοσύνης η διενέργεια έρευνας για την απόφαση του απερχόμενου διευθυντή του FBI, Τζέιμς Κομέι, να ξανανοίξει, λίγο πριν από τις εκλογές, τις έρευνες για την ηλεκτρονική αλληλογραφία της υποψήφιας των Δημοκρατικών, Χίλαρι Κλίντον.

Ο Τραμπ φάνηκε επίσης να παίρνει θέση πιθανής σύγκρουσης με ανταγωνιστικές δυνάμεις, όπως η Κίνα, επαναφέροντας στο προσκήνιο τις προεκλογικές υποσχέσεις και προθέσεις για επαναδιαπραγμάτευση εμπορικών συμφωνιών. Γεγονός που βεβαίως θα επηρεάσει τις διεθνείς εξελίξεις και που φυσικά ανησυχεί επιτελεία και σε άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, σε συνδυασμό και με εξελίξεις, όπως το παζάρι για την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ (Brexit), την ίδια τη συνοχή της ευρωένωσης. Ο Τραμπ έχει ήδη προειδοποιήσει με αποχώρηση των ΗΠΑ από τη συμφωνία «Συνεργασίας στον Ειρηνικό» (ΤΡΡ), κάτι που μοιραία θα σημάνει νέα μεγάλα παζάρια και όξυνση της κόντρας μεταξύ ανταγωνιστικών μονοπωλίων, τα οποία θα επιδιώξουν το μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα νέων ευκαιριών που μπορεί να τους προσφέρει ένα «ανακάτεμα της τράπουλας». Ποια δύναμη θα βγει κερδισμένη από μία νέα διαπραγμάτευση δεν είναι καθαρό, ούτε είναι βέβαιο πώς θα είναι οι ΗΠΑ. Κάποιοι αναλυτές εκτιμούν ότι η ενδεχόμενη αποχώρηση των ΗΠΑ από την ΤΡΡ θα αφήσει την πόρτα ανοιχτή στο Πεκίνο, ώστε να σπρώξει προς όφελός του τη συμφωνία «Περιφερειακής Συνολικής Οικονομικής Σχέσης» (RCEP) που μπήκε στα σκαριά το 2012.

Στη συνέντευξη ο Τραμπ «κούνησε το δάχτυλο» στην Κίνα που «βγάζει», όπως είπε, «δισεκατομμύρια δολάρια επωφελούμενη από τις αδυναμίες των ΗΠΑ». Αυτό, ενώ λίγες μέρες πριν, είχε ανακοινώσει μετά τη συνάντησή του με τον 52χρονο Κινέζο πάμπλουτο επιχειρηματία (ιδιοκτήτη της ηλεκτρονικής αλυσίδας «Alibaba») Τζακ Μα τα σχέδια του τελευταίου για τη δημιουργία «ενός εκατομμυρίου θέσεων εργασίας στις ΗΠΑ».

Αντίστοιχα, στη λεγόμενη Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων (ΤTIP), ο Τραμπ έχει δηλώσει ότι θα επιδιώξει σκληρή επαναδιαπραγμάτευση για την υπεράσπιση των αμερικανικών επιχειρήσεων.

Σε σχέση με τη Ρωσία ο Τραμπ δείχνει να τηρεί μία πιο διαλλακτική στάση, παρά τον οργιώδη πόλεμο μεταξύ των μυστικών υπηρεσιών που τον στοχοποιεί γι' αυτήν την επιλογή. Είναι ενδεικτικό το γεγονός πως ο ίδιος χαρακτήρισε «ατού» το γεγονός ότι «αρέσει» στον Ρώσο Πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, επειδή, όπως εξήγησε, αυτό θα μπορούσε να συμβάλει στην αποκατάσταση των διμερών σχέσεων, τις οποίες αποκάλεσε σήμερα «τρομερές». Θα πρέπει κανείς να επισημάνει πως η επιλογή του Τραμπ για συμβιβασμό με τους Ρώσους δεν είναι θέμα προτίμησης αλλά ανάγκη συμφέροντος, καθώς ενδέχεται να χρησιμοποιήσει μία πιθανή γεφύρωση των διαφορών με τη Μόσχα για να οξύνει τις πιέσεις προς τη μεριά του Πεκίνου. Πάντως, οι προτεινόμενοι υπουργοί του Ρεξ Τίλερσον στο Εξωτερικών και Τζέιμς Μάτις στο Αμυνας στην εξέτασή τους στη Γερουσία χαρακτήρισαν τη Ρωσία «απειλή».

Σημαντικό μέρος της συνέντευξης Τύπου αναλώθηκε επίσης στην ανάγκη, όπως επισήμανε, καλύτερης θωράκισης των ΗΠΑ απέναντι στις κυβερνοεπιθέσεις, που για πρώτη φορά παραδέχθηκε πως εξαπολύονται «από τη Ρωσία, την Κίνα και πολλές άλλες χώρες». Είναι ενδιαφέρον πως διόρισε τον πρώην κυβερνήτη της πολιτείας της Νέας Υόρκης Ρούντολφ Τζουλιάνι στη νέα θέση του «αρμόδιου» για την κυβερνοασφάλεια του ιδιωτικού τομέα. Αυτό θα σημάνει «χαράς ευαγγέλια» για τα μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στον τομέα της κυβερνο-ασφάλειας, όπως η εταιρεία του Τζουλιάνι, «Giuliani Partners».

Ακόμα ξεκαθάρισε για άλλη μια φορά ότι θα προχωρήσει άμεσα στην ανέγερση του τείχους στα νότια σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό, παρά «τις σχέσεις φιλίας και το σεβασμό» για το λαό και την κυβέρνηση της γειτονικής χώρας. Επιχείρησε να δείξει συνεπής στις κεντρικές προεκλογικές υποσχέσεις του, δεδομένου του στόχου του να προβληθεί ως «αντισυστημικός που θέλει να κάνει την Αμερική σπουδαία ξανά» και να δημιουργήσει σε βάθος χρόνου «κίνημα» που θα βρίσκει απήχηση στα μεσαία και χαμηλότερα στρώματα.

Οπως διαφάνηκε, στις προτεραιότητες του Ντ. Τραμπ θα είναι η άμεση απόσυρση και αντικατάσταση των μεταρρυθμίσεων στον τομέα Υγείας που προώθησε ο απερχόμενος Πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα (Obamacare), ωφελώντας συγκεκριμένα μονοπώλια φαρμακευτικών ομίλων και της «βιομηχανίας» διαγνωστικών κέντρων.

Ο Τραμπ ισχυρίζεται πως θα αντικαταστήσει το σύστημα Obamacare «με φθηνότερο και καλύτερο». Το πιθανότερο είναι πως θα επιχειρήσει την αναδιανομή της πίτας υπέρ μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στο χώρο της Υγείας και της Ασφάλισης.

Επιπλέον, ο Ντόναλντ Τραμπ επανέλαβε τις υποσχέσεις του για την «διάσωση» ή και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας «ρίχνοντας το γάντι» σε όσες βιομηχανίες δεν ανταποκρίθηκαν με θέρμη στις προσπάθειές του να αποτρέψει τη μεταφορά εργοστασίων στο εξωτερικό, όπως το Μεξικό. Φρόντισε να προβάλει τις πρόσφατες συμφωνίες του με βιομηχανίες, όπως η αυτοκινητοβιομηχανία «Ford» και η εταιρεία κατασκευής κλιματιστικών «Carrier», που ανακάλεσαν τα σχέδιά τους για μεταφορά εργοστασίων στο Μεξικό και απείλησε με βαρύτατους δασμούς ή «συνοριακή φορολογία» όσες βιομηχανίες αντισταθούν στις πιέσεις για παραμονή των θέσεων εργασίας στις ΗΠΑ, όπως η αυτοκινητοβιομηχανία «General Motors», που δεν δείχνει να «ενδίδει».

Γίνεται φανερό ότι η επιλογή του Τραμπ, όπως και στην εποχή του ο Ομπάμα ως φέρελπις πρώτος έγχρωμος Πρόεδρος, εξυπηρετεί τις συγκεκριμένες ανάγκες του κεφαλαίου τη δεδομένη στιγμή. Πάντως, ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας κατάφερε πιο αποτελεσματικά να χειραγωγήσει τα λαϊκά στρώματα που δεν είχαν κανένα όφελος από τη μικρή καπιταλιστική ανάκαμψη μετά την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης το 2008. Το γεγονός της ανυπαρξίας ισχυρού Κομμουνιστικού Κόμματος με επαναστατική στρατηγική και ταξικό προσανατολισμό συμβάλλει αναμφισβήτητα στο συνολικό εγκλωβισμό λαϊκών δυνάμεων.

Στο προσκήνιο επανέρχεται το παλαιστινιακό ζήτημα, με αφορμή την προγραμματισμένη για σήμερα διεθνή Διάσκεψη 72 χωρών στο Παρίσι και τις ενδοπαλαιστινιακές διαβουλεύσεις μεταξύ στελεχών της «Χαμάς» και της «Φατάχ» στη Μόσχα, που ολοκληρώνονται την ερχόμενη Τρίτη. Αυτά στο πλαίσιο των νέων προσπαθειών Γαλλίας και Ρωσίας και άλλων δυνάμεων να αυξήσουν γεωπολιτικά την επιρροή τους στη στρατηγική περιοχή της Μέσης Ανατολής και να προωθήσουν τα συμφέροντα των μονοπωλίων τους.

Δεν είναι τυχαίο πως η Διάσκεψη στο Παρίσι (που γίνεται δίχως να έχουν προσκληθεί Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι) πραγματοποιείται μία βδομάδα πριν την ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ. Η κυβέρνηση του Γάλλου απερχόμενου Προέδρου Φρανσουά Ολάντ, άλλων χωρών της ΕΕ και του αραβικού κόσμου, επιχειρούν να επαναβεβαιώσουν τα σχέδια για την εξεύρεση λύσης μέσω διαπραγμάτευσης στη βάση των δύο ανεξάρτητων, βιώσιμων κρατών. Προσπαθούν επίσης να προλάβουν μία νέα έκρηξη στην περιοχή από μία πιθανή μεταφορά της αμερικάνικης πρεσβείας από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ, την οποία υποσχέθηκε προεκλογικά ο Πρόεδρος Τραμπ. Βασικός αποδέκτης αυτών των πιέσεων είναι και η κυβέρνηση του Ισραηλινού πρωθυπουργού, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, που έχει απορρίψει τη Διάσκεψη του Παρισιού σαν «σάπια κίνηση κατά του Ισραήλ» και «απολίθωμα του παρελθόντος»...

Σε σχέδιο ανακοίνωσης της συνόδου, που επικαλέστηκε το πρακτορείο ΑΡ, αναφέρεται πως θα ασκηθούν πιέσεις για επιβεβαίωση της αφοσίωσης Ισραηλινών και Παλαιστινίων για την εξεύρεση λύσης «στη βάση δύο ανεξάρτητων κρατών, που θα συμβιώνουν ειρηνικά και με ασφάλεια» και ότι δεν θα αναγνωριστούν αλλαγές στα σύνορα του Ισραήλ πριν το 1967 «δίχως τη σύμφωνη γνώμη και της παλαιστινιακής ηγεσίας». Απώτερος στόχος αυτής της κίνησης δεν είναι η υποστήριξη του δίκαιου αγώνα του Παλαιστινιακού λαού, αλλά η προώθηση των συμφερόντων ορισμένων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων με φόντο τις μεταξύ τους κόντρες σε διάφορα επίπεδα.

Είναι ενδιαφέρον πως σε αυτή τη συγκυρία, μετέβη προχτές στη Μόσχα ο γενικός γραμματέας του «Οργανισμού για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης» Σαέμπ Ερεκάτ, συναντώντας τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ. Ο Ερεκάτ μετέφερε την επιθυμία του Παλαιστίνιου Προέδρου, Μαχμούτ Αμπάς, να συναντήσει μελλοντικά τον Ισραηλινό πρωθυπουργό στη Μόσχα, εφόσον κάτι τέτοιο καταστεί δυνατόν. Μετέφερε, επίσης, επιστολή του Αμπάς στον Ρώσο Πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, προκειμένου να καταβάλει κάθε προσπάθεια ώστε να αποτρέψει τα σχέδια μεταφοράς της αμερικάνικης πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ. Ο Ερεκάτ εξέφρασε την υποστήριξη της Παλαιστινιακής Αρχής στις προσπάθειες του Κρεμλίνου για επανέναρξη της διπλωματικής διαδικασίας για το Παλαιστινιακό.