Είναι ο μεγαλύτερος πνεύμονας πρασίνου στον αστικό ιστό της Αττικής, καλύπτοντας μια έκταση περίπου 1.200 στρεμμάτων. Περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, εκτάσεις πρασίνου, εκατοντάδες δέντρα, λίμνες και υπαίθρια θεατρική σκηνή. Υπό άλλες συνθήκες, θα μπορούσε να αποτελεί έναν μοναδικό προορισμό, όχι μόνο για τους κατοίκους της δυτικής Αθήνας, αλλά και για ολόκληρο το Λεκανοπέδιο, προσφέροντας ανάσες δροσιάς σε εργατικές - λαϊκές οικογένειες. Ομως, σήμερα στο πάρκο «Α. Τρίτσης» κυριαρχούν οι εικόνες της εγκατάλειψης και της απαξίωσης.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ εδώ και πολλά χρόνια πρωτοστατούν στη λαϊκή πάλη για την περιφρούρηση του πάρκου και η χτεσινή συνέντευξη Τύπου της ΠΟ Δυτικής Αθήνας της ΚΟ Αττικής του Κόμματος μέσα στο πάρκο, αποτελεί συνέχεια αυτής της πολύμορφης δράσης. Μάλιστα πρόσφατα, στις 16 Ιούνη, οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ διοργάνωσαν συγκέντρωση και πορεία διαμαρτυρίας, όπου είχε παραβρεθεί ο ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Στη συνέντευξη Τύπου, παρεμβάσεις έκαναν οι κομμουνιστές δήμαρχοι Πετρούπολης και Χαϊδαρίου, Βαγγέλης Σίμος και Μιχάλης Σελέκος, παραβρέθηκαν τα μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ Πέτρος Αλέπης και Γιάννης Πρωτούλης, εκλεγμένος περιφερειακός σύμβουλος Αττικής, δημοτικοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» από δήμους της Δυτικής Αθήνας.

Ο δήμαρχος Πετρούπολης Βαγγέλης Σίμος σημείωσε ότι η δημοτική αρχή, παρούσα σε όλα τα ραντεβού και τις συζητήσεις για την τύχη του πάρκου, υπήρξε μάρτυρας στο παιχνίδι των ευθυνών ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον ΑΣΔΑ για τη χρηματοδότησή του. Αυτές οι συζητήσεις δεν κατέληξαν πουθενά, ενώ ακόμα και η τελευταία δέσμευση του υπουργού εσωτερικών για χρηματοδότηση δεν έχει γίνει πράξη.

Ο δήμαρχος Χαϊδαρίου Μιχάλης Σελέκος σε παρέμβασή του υπογράμμισε τη σημασία του πάρκου για όλη την περιοχή. Οπως είπε αν υλοποιηθούν τα σχέδια που υπάρχουν με τη λογική της ανταποδοτικότητας θα δυσκολέψει η πρόσβαση των λαϊκών οικογενειών στο πάρκο. Ετσι προστίθεται άλλο ένα πρόβλημα στην ήδη υποβαθμισμένη περιοχή της δυτικής Αθήνας, στην τεράστια ανεργία, στις ελλείψεις των μονάδων υγείας και πρόνοιας, στην απουσία αντιπλημμυρικής θωράκισης κλπ.

Στην παρέμβασή του, ο Γιώργος Τάτσης, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και Γραμματέας του ΠΣ Δυτικής Αθήνας της Οργάνωσης, σημείωσε ότι η προσφορά της ΚΝΕ στην προστασία του πάρκου είναι καθοριστική, υπενθυμίζοντας μάλιστα ότι ένας από τους λόγους που το Φεστιβάλ της Οργάνωσης γίνεται στο πάρκο Τρίτση είναι για να μπει φραγμός στην επιδίωξη υποβάθμισης και ξεπουλήματός του. Οπως είπε το Φεστιβάλ έδωσε ανάσες ζωής στο πάρκο και από τότε ανέβηκε κατακόρυφα η επισκεψιμότητά του ως απάντηση σε όσους έβαζαν εμπόδια στη διεξαγωγή του.

Την εισηγητική ομιλία έκανε η Σταυρούλα Τσίτσου, Γραμματέας της ΤΕ Δυτικών Συνοικιών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ και δημοτική σύμβουλος Ιλίου, που αναλύοντας την άσχημη κατάσταση, στην οποία έχει περιέλθει το πάρκο, ξεχώρισε τους μόλις τρεις μόνιμους εργαζομένους του. Παρά τη φιλότιμη προσπάθειά τους, είναι πρακτικά αδύνατον να αντεπεξέλθουν στις εργασίες που προκύπτουν για το σύνολο της έκτασης. Μάλιστα, οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι από το Μάη του 2015, αφού παραμένουν στην αρμοδιότητα του προηγούμενου φορέα διαχείρισης και όχι του σημερινού ΑΣΔΑ. Στο παραπάνω προστίθεται η άσχημη κατάσταση των λιμνών, αφού το νερό δεν ανανεώνεται, η κλειστή καφετέρια που πλέον είναι εστία μόλυνσης, ο ελλιπής φωτισμός κ.λπ. Κοντά σε όλα αυτά, υπάρχει η συστηματική δράση των ΜΚΟ, που, κάτω από τον πέπλο της δήθεν οικολογικής ευαισθητοποίησης, λυμαίνονται τους χώρους του πάρκου, με κριτήριο φυσικά το κέρδος.

Μιλώντας για τις διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων και της Τοπικής Διοίκησης για την κατάσταση αυτή, αλλά και για την πρόσφατη νομική διάταξη για το πάρκο, η Στ.Τσίτσου τόνισε:

«Εχουν σοβαρές ευθύνες οι κυβερνήσεις διαχρονικά και η σημερινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που όλο το προηγούμενο διάστημα μιλάει ανοιχτά για "πάρκο που θα συντηρείται από ίδια έσοδα". (...) Να σημειώσουμε ότι έχει δοθεί στη δημοσιότητα διάταξη σε σχέδιο νόμου του υπουργείου Εσωτερικών που προβλέπει νέο διοικητικό σχήμα, στο οποίο θα συμμετέχουν τα υπουργεία Περιβάλλοντος και Παιδείας, η Περιφέρεια Αττικής, ο ΑΣΔΑ, οι δήμοι Ιλίου και Αγίων Αναργύρων - Καματερού, το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο και εκπρόσωπος της Κοινωνίας των Πολιτών (!), χωρίς και πάλι να διασφαλίζεται η επαρκής, σταθερή και αποκλειστική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη συγκεκριμένη διάταξη προβλέπονται δυνητικά πόροι από 7 πηγές, ανάμεσα στις οποίες είναι και έσοδα από εκμετάλλευση περιουσιακών στοιχείων και από δραστηριότητες και υπηρεσίες του φορέα. (...)

Ευθύνες έχει ο ΑΣΔΑ, που πανηγύριζε για την τροπολογία Μανιάτη το 2014 και αποδέχτηκε τη διαχείριση του πάρκου χωρίς τους αντίστοιχους πόρους. (...) Εχουν ευθύνες οι δημοτικές αρχές Ιλίου και Αγίων Αναργύρων - Καματερού, που το προηγούμενο διάστημα συμμετείχαν στις διοικήσεις του πάρκου. Παράλληλα, έχουν λειτουργήσει κατευναστικά στην κινητοποίηση και διεκδίκηση για τα προβλήματα του πάρκου, περιοριζόμενοι σε συναντήσεις επί συναντήσεων και σε καρικατούρες κινητοποιήσεων. Σήμερα, διαγκωνίζονται σε μια αντικειμενικά αποπροσανατολιστική κουβέντα για τη μορφή του διοικητικού σχήματος χωρίς να λένε κουβέντα για την ταμπακιέρα, δηλαδή το πλέον κρίσιμο ζήτημα για το πάρκο, που είναι η αποκλειστική, σταθερή και επαρκής χρηματοδότησή του από τον κρατικό προϋπολογισμό».

Στη συνέχεια, η Στ. Τσίτσου αναφέρθηκε εκτενώς στους πολύχρονους αγώνες που έχει δώσει ο λαός της περιοχής, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές για την υπεράσπιση του πάρκου και του χαρακτήρα του από τη δεκαετία του 1980. Αναφέρθηκε στις ομάδες περιφρούρησης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ κατά τις μεγάλες πυρκαγιές, ενώ ξεχωριστή θέση έχει η διοργάνωση από το 2010 του Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στο πάρκο, που έχει συμβάλει αποφασιστικά στην ανάδειξη του χαρακτήρα του και στη συνειδητοποίηση του διεκδικητικού δρόμου για την επίλυση των προβλημάτων του.

Σε ό,τι αφορά τη θέση του ΚΚΕ, η Στ. Τσίτσου τόνισε πως αφετηρία της είναι ότι «ο αγώνας, για την προστασία του περιβάλλοντος αποκτά δυναμική όταν εντάσσεται στη δράση για τη δημιουργία προϋποθέσεων συγκρότησης της κοινωνικής συμμαχίας, με στόχο την εργατική εξουσία. Στο πλαίσιο αυτής της εξουσίας, θα αναπτυχθεί μια σταθερή, συμβατή σχέση μεταξύ του εργαζόμενου ανθρώπου και της φύσης.

Το πάρκο πρέπει να είναι χώρος πρασίνου, αναψυχής, πολιτισμού και αθλητισμού με ελεύθερη και δωρεάν χρήση. Είναι απαράδεκτη κάθε άμεση ή έμμεση συζήτηση για ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση.

Η περιφρούρηση του χαρακτήρα του αποτελεί και σήμερα υπόθεση του εργατικού - λαϊκού κινήματος που διεκδικεί:

• Να πληρωθούν εδώ και τώρα οι εργαζόμενοι του πάρκου και να διασφαλισθεί η απρόσκοπτη μισθοδοσία τους.
• Επαρκή, πλήρη και αποκλειστική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
• Εκτακτη χρηματοδότηση για την κάλυψη των άμεσων αναγκών.
• Πρόσληψη επαρκούς μόνιμου προσωπικού με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, ώστε να εξασφαλίζεται η λειτουργία, η συντήρηση και η φύλαξη του χώρου.
• Ολοκληρωμένο σχέδιο πυροπροστασίας».