- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Η κυβέρνηση έρχεται τώρα και υπόσχεται «ρυθμίσεις» που θα ανακουφίζουν τάχα τους εργαζόμενους, ενώ και η Κομισιόν ετοιμάζεται να προτείνει ένα «κοινό μίνιμουμ πλαίσιο» για τα Εργασιακά, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα για τον σύγχρονο εργασιακό Μεσαίωνα. Η πραγματικότητα είναι ότι κανένα από αυτά τα μέτρα που υπόσχονται οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου δεν πρόκειται να αντιστρέψει την κατάσταση για τους εργαζόμενους. Το αντίθετο θα γίνει. Θα νομιμοποιηθεί η σημερινή ζούγκλα και θα ανοίξει ο δρόμος για τα χειρότερα. Ακόμα κι αν θεσπιστούν κάποιοι ελάχιστοι κανόνες, αυτοί θα είναι για τα μάτια του κόσμου και θα υπηρετούν τη διευθέτηση εσωτερικών αντιθέσεων μερίδων του κεφαλαίου, που ζητάνε ένα μίνιμουμ κοινών κανόνων στον μεταξύ τους ανταγωνισμό. Επιβεβαιώνεται έτσι ότι ο στόχος της καπιταλιστικής ανάκαμψης είναι ασύμβατος με τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Αντιστροφή και βελτίωση της κατάστασης μπορεί να υπάρξει μόνο με τον αγώνα για την ανάκτηση των απωλειών των εργαζομένων τα προηγούμενα χρόνια, κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, μεταξύ αυτών και των νόμων που κατάργησαν επί της ουσίας τις Συλλογικές Συμβάσεις.
«Ανάπτυξη, χωρίς αναδιάρθρωση του παραγωγικού συστήματος, επενδύσεις, σοβαρές προσαρμογές του εκπαιδευτικού συστήματος, ενίσχυση της καινοτομίας, της επιχειρηματικότητας, χωρίς μεταρρύθμιση του κοινωνικού, ασφαλιστικού και του νοσηλευτικού συστήματος, χωρίς σοβαρές νέες υποδομές και χωρίς ένα κράτος που να λειτουργεί, δεν θα έρθει ποτέ». Αυτά είπε, χτες, σε ομιλία του ο Τ. Γιαννίτσης, γνωστός από την προσπάθεια της κυβέρνησης Σημίτη να μεταρρυθμίσει το ασφαλιστικό σύστημα το 2001. Σε δυο αράδες, τα είπε όλα: Εκτός των άλλων, ανάπτυξη σημαίνει και «μεταρρύθμιση του κοινωνικού, ασφαλιστικού και του νοσηλευτικού συστήματος», όχι βέβαια για να παρέχει υπηρεσίες ανάλογες των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν, αλλά για να προσαρμοστούν καλύτερα οι κρατικές δαπάνες στο στόχο της δημοσιονομικής εξυγίανσης, ώστε οι πλεονασματικοί προϋπολογισμοί να διοχετεύουν περισσότερο χρήμα στο κεφάλαιο. Τέτοιες μεταρρυθμίσεις κάνει «ένα κράτος που λειτουργεί», όπως λέει ο Τ. Γιαννίτσης, μόνο που αυτό το κράτος είναι του κεφαλαίου. Για τα δικά του συμφέροντα λειτουργεί, συντρίβοντας ό,τι έχει απομείνει όρθιο από τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Κάτι παραπάνω θα ξέρει ο Τ. Γιαννίτσης, αλλά και εκείνοι οι ΣΥΡΙΖΑίοι, που στην πρόσφατη αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση που ψήφισαν, πρότειναν να ζητήσουν συγγνώμη από τον πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ.
Ενώ οι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία στενάζουν σαν είλωτες, κακοπληρωμένοι, απλήρωτοι, ανασφάλιστοι, υποχρεωμένοι από τη μεγαλοεργοδοσία σε απάνθρωπα ωράρια για ένα πιάτο φαΐ, η ΝΔ διοργάνωσε στο Ευρωκοινοβούλιο, διά της ευρωβουλευτή της Ελίζας Βόζεμπεργκ και με κεντρική ομιλήτρια την πρ. υπουργό Τουρισμού, Ολγα Κεφαλογιάννη, ημερίδα με θέμα «Το μέλλον του τουρισμού και της κρουαζιέρας στην Ελλάδα και την Ευρώπη: προκλήσεις και αλληλεπιδράσεις». Εκφράστηκαν απόψεις όπως ότι «για την Ελλάδα είναι γνωστό ότι ο τουρισμός αποτελεί τη βαριά μας βιομηχανία, καθώς συνεισφέρει αμέσως ή εμμέσως σε ποσοστό 20% στο ΑΕΠ, επηρεάζει 200 επαγγέλματα και δημιουργεί σχεδόν 800.000 θέσεις εργασίας». Κουβέντα για το εν εξελίξει σκλαβοπάζαρο του κλάδου... Εχει, δε, τη σημασία του ότι εκπρόσωπος του ΣΕΤΕ, μιλώντας στην ημερίδα, ζήτησε «καλύτερη απορρόφηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων στον κλάδο της κρουαζιέρας» και «να αναπτυχθούν ξεχωριστά προγράμματα, διαφορετικά από εκείνα του γενικού τουρισμού», σηματοδοτώντας την πρεμούρα των μεγαλοεπιχειρηματιών του κλάδου για πρόσθετη ενίσχυσή τους από χρήματα του φορολογούμενου λαού. Κόμμα του κεφαλαίου η ΝΔ, σε σφοδρό ανταγωνισμό με τον ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος το υπηρετεί καλύτερα, δίνει ρέστα στο να προπαγανδίζει τις απαιτήσεις του, επιδιώκοντας να καταστεί η εκλεκτή στη διαχείριση των υποθέσεών του.
Τα όρια του εμπαιγμού αγγίζει η χτεσινή ανακοίνωση του υπουργείου Δικαιοσύνης για την εξέλιξη της δίκης της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης Χρυσής Αυγής. Για άλλη μια φορά, ο υπουργός, Ν. Παρασκευόπουλος, σε ανακοίνωσή του, από τη μία αναφέρεται στις έγκαιρες προσπάθειες του υπουργείου για την ανεύρεση δικαστικών αιθουσών, στην ολοκλήρωση των έργων της αίθουσας του Εφετείου, στη δρομολόγηση ακόμη μιας αίθουσας στο Εφετείο κ.λπ. και από την άλλη... δηλώνει αναρμόδιος για τον ορισμό της αίθουσας της δίκης (!), ρίχνοντας το «μπαλάκι» ακόμη μια φορά στο διευθύνοντα του Εφετείου. Η ουσία, όμως, δεν αλλάζει. Η εξασφάλιση της απρόσκοπτης και ταχείας διεξαγωγής της δίκης είναι ακόμα «στον αέρα» και «είναι ξεκάθαρα ευθύνη θεσμική, του υπουργείου Δικαιοσύνης και της διοίκησης του Εφετείου, το ίδιο και οι πράξεις που την τορπιλίζουν. Οι μεθοδεύσεις καθυστέρησης της δίκης της Χρυσής Αυγής από πλευράς των χρυσαυγιτών - κατηγορουμένων ήταν και είναι αναμενόμενες. Ομως, η υπονόμευσή της από την κυβέρνηση και τα ίδια τα θεσμικά όργανα της πολιτείας πρέπει να σημάνει συναγερμό», σύμφωνα με την ανακοίνωση της Πολιτικής Αγωγής.
1882 Πεθαίνει ο Ιταλός Τζουζέπε Γκαριμπάλντι, από τους αρχηγούς της αστικοδημοκρατικής πτέρυγας κινήματος για την ενοποίηση της Ιταλίας.
1896 Ο Ιταλός εφευρέτης Γουλιέλμο Μαρκόνι λαμβάνει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το ραδιόφωνο.
1933 Οι κομμουνιστές γιατροί Ευθυμίου, Πατσούρας, Σιδερίδης, Αντωνιάδης, Τζαμαλούκας, Καμαριώτης και Ζεκάκος δικάζονται με το βενιζελικό «Ιδιώνυμο», κατηγορούμενοι ότι διέδιδαν σκοπίμως στους εργάτες αφροδίσια νοσήματα, για να τους εξαθλιώσουν και να τους σπρώξουν έτσι προς τον κομμουνισμό! Η κατηγορία γελοιοποιείται. Ωστόσο, το δικαστήριο καταδικάζει τους 3 πρώτους και τον κομμουνιστή φαντάρο Τατασόπουλο σε 6 μήνες φυλακή και 1 μήνα εξορία.
1936 Οι εργαζόμενοι του Βόλου κατεβαίνουν σε 24ωρη πανεργατική απεργία. Η αστυνομία χτυπάει με τα όπλα. Σκοτώνει έναν εργάτη και τραυματίζει 30. Συλλαμβάνονται οι βουλευτές του Παλλαϊκού Μετώπου (ΚΚΕ) Γιώργης Σιάντος και Γιάννης Ιωαννίδης. Ο «Ριζοσπάστης» γράφει την επόμενη μέρα: «Να παραιτηθεί αμέσως η κυβέρνηση του δολοφόνου Μεταξά που απειλεί να ματοκυλίσει όλη την Ελλάδα».
1941 Η Κάνδανος Χανίων ισοπεδώνεται και καίγεται από τους ναζί. Το ολοκαύτωμα ήταν απάντηση στην ηρωική αντίσταση του λαού της περιοχής στους Γερμανούς («Μάχη της Κρήτης»).
1943 Η ΚΕ του ΚΚΕ σε συνεδρίασή της εγκρίνει την απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς για την αυτοδιάλυσή της. Το Κόμμα στο 18ο Συνέδριο εκτιμά ότι «η σοβαρά λαβωμένη ιδεολογική ενότητα και η έλλειψη της οργανωτικής σύνδεσης των ΚΚ, με τη διάλυση της ΚΔ, δεν επέτρεψαν τη διαμόρφωση μιας αυτοτελούς ενιαίας στρατηγικής του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος απέναντι στη στρατηγική του διεθνούς ιμπεριαλισμού. Το Γραφείο Πληροφοριών των ΚΚ, που συγκροτήθηκε το 1947 και αυτοδιαλύθηκε το 1956, καθώς και οι διεθνείς Διασκέψεις των ΚΚ, που γίνονταν στη συνέχεια, δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά αυτά τα προβλήματα».
1944 Ο ΕΛΑΣ χτυπά τους Γερμανούς στο Μακρυνόρος και στην Παρλιάντζα - Μόντε Μόρε, με αποτέλεσμα πάνω από 140 νεκρούς και τραυματίες.
1944 Η Γαλλική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης ανακηρύσσεται Προσωρινή Κυβέρνηση της Γαλλίας. Στην κυβέρνηση μετέχουν τα: Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Σοσιαλιστικό Κόμμα, Χριστιανοδημοκρατικό Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα. Πρώτος Πρόεδρός της διετέλεσε ο στρατηγός Ντε Γκολ.
1946 Δημοψήφισμα στην Ιταλία για το πολιτειακό. Το 54,3% των Ιταλών ψηφίζει υπέρ της κατάργησης της μοναρχίας.
1946 Συνέρχεται το 5ο Συνέδριο του Αγροτικού Κόμματος Ελλάδας (ΑΚΕ). Γενικός Γραμματέας εκλέγεται ο Κώστας Γαβριηλίδης. Την ίδια μέρα, συνέρχεται και το Α' Πανελλαδικό Συνέδριο των Θυμάτων της Κατοχής.
1954 Ο Τίτο επισκέπτεται την Ελλάδα. Η κυβέρνηση προχωρεί σε αθρόες προληπτικές συλλήψεις κομμουνιστών και ΕΔΑϊτών.
1957 Χιλιάδες λαού συμμετέχουν στην κηδεία του στρατηγού του ΕΛΑΣ Στέφανου Σαράφη. Η κυβέρνηση της ΕΡΕ του Κ. Καραμανλή απαγορεύει την απόδοση στρατιωτικών τιμών στον νεκρό.
1968 Κυκλοφορεί στο εξωτερικό το πρώτο φύλλο της αντιδικτατορικής εφημερίδας «Ελεύθερη Πατρίδα».
