Τον ταξικό χαρακτήρα της κυβερνητικής πολιτικής ανέδειξε στην ομιλία της η Αλέκα Παπαρήγα, απαντώντας στα περί «εθνικού συμφέροντος» ή «σωτηρίας της πατρίδας», τα οποία διατείνεται ότι διασφαλίζει η κυβέρνηση με τα αντιλαϊκά μέτρα, αλλά και στα περί «άλλου μείγματος διαχείρισης», που αντιπροτείνει για τους ίδιους στόχους η ΝΔ.

«Δεν υπάρχει ενιαίο εθνικό συμφέρον, δεν υπάρχει ενιαίο ελληνικό συμφέρον», τόνισε, «μέσα στην Ελλάδα υπάρχουν αντιπαρατιθέμενα ταξικά συμφέροντα (...) Υπάρχει το συμφέρον της αστικής τάξης, το συμφέρον του κεφαλαίου - πείτε το όπως θέλετε - και υπάρχει το συμφέρον της εργατικής τάξης και ενός σημαντικού μέρους των ενδιάμεσων στρωμάτων - όχι όλων - που παρά τις διαφορές τους με την εργατική τάξη, είναι πολύ κοντά σ' αυτήν. Εμείς με βάση αυτό το συμφέρον και με βάση αυτό το κριτήριο μιλάμε» ξεκαθάρισε.

Οπως σημείωσε, από αυτή τη σκοπιά κρίνεται «η ταξικότητα της κυβερνητικής πολιτικής» και όχι «από την ηθική του πρωθυπουργού ή των υπουργών», αν και έχει και αυτό τη σημασία του.

Κάνοντας αναφορά στο παράδειγμα της Βενεζουέλας, πρόσθεσε πως «όσα εκτεταμένα προγράμματα καταπολέμησης της φτώχειας και να κάνεις στις συνθήκες του καπιταλισμού, δεν σε πάνε μακριά. Και τη γη να δώσεις στους αγρότες να την καλλιεργήσουν, δεν σε πάει μακριά (....) Στις συνθήκες του καπιταλισμού, και τα πιο φιλολαϊκά προγράμματα καταπολέμησης της ακραίας φτώχειας έχουν ημερομηνία λήξης».

Οσο για τα περί καταπολέμησης της διαφθοράς, επισήμανε ότι «αθωώνετε το σύστημα και λέτε ότι η κρίση προέρχεται από την κακή διαχείριση, τα λαμόγια, τη διαπλοκή (...), που βεβαίως υπάρχουν, αλλά δεν προκαλούν αυτά την κρίση». Οπως σημείωσε ειδικά απέναντι στην κυβέρνηση, αυτές οι «ανοησίες» «είναι η συσκευασία με την οποία προωθείτε την πολιτική σας». Ανέδειξε ότι η διαπλοκή και οι «κολλητοί» είναι σύμφυτα με τον καπιταλισμό, ενώ έχουν να κάνουν και με τους ανταγωνισμούς του κεφαλαίου και με το ποιο τμήμα της αστικής τάξης υπηρετεί καλύτερα η κάθε αστική κυβέρνηση.

«Ο επόμενος νόμος που είναι ο πιο ταξικός, ο πιο βρώμικος για το λαό, είναι ο αναπτυξιακός», κατέληξε η Αλ. Παπαρήγα και κάλεσε το λαό να μην πιστέψει ότι «η ανάπτυξη θα φέρει κέρδη και θα γίνει αναδιανομή».

Ξεμπροστιάζοντας την αντιλαϊκή στρατηγική σύμπλευση των αστικών κομμάτων, πίσω από τις μεταξύ τους κοκορομαχίες, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης επισήμανε: «Είστε όλοι συνέταιροι των τριών μνημονίων, που ψηφίσατε όλοι μαζί τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, της ΕΕ και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Ουδείς, πλην ΚΚΕ, αμφισβητεί αυτόν τον δρόμο. Αυτός ο δρόμος οδηγεί σε απόγνωση το λαό».

Επισήμανε ότι «για να έρθει αυτή η ανάπτυξη και να κλείσει ο κύκλος» της καπιταλιστικής κρίσης, «απαιτείται μια βάρβαρη πολιτική, την οποία συνεχίζει η σημερινή κυβέρνηση εκεί που σταμάτησε η προηγούμενη (...) Ποια είναι η αντιπαράθεση, λοιπόν; Ποιος θα διαχειριστεί καλύτερα και ποιος θα εφαρμόσει αυτήν την αντιλαϊκή πολιτική».

Οπως τόνισε, είναι συνειδητή επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ η ενίσχυση της καπιταλιστικής κερδοφορίας, όσο και αν διατείνεται ότι η πολιτική του έχει «κοινωνικό πρόσημο».

Χαρακτήρισε, εξάλλου, εμπαιγμό και «τετραγωνισμό του κύκλου» τα όσα είχε αναφέρει προηγουμένως από το βήμα της Ολομέλειας ο υπουργός Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτος, ότι η πολιτική αυτή είναι... «τακτική» για το ...σοσιαλισμό! «Εχουμε τη νέα εκδοχή», σημείωσε ο Θ. Παφίλης, «"σοσιαλιστικός καπιταλισμός"! Δηλαδή, υπηρετούμε τον καπιταλισμό, τον σώζουμε - τον πιο άγριο καπιταλισμό - για να πάμε μετά στο σοσιαλισμό».

«Καλά, δεν υπάρχει φιλότιμο; Πόσα εκατομμύρια εξοικονομείτε» με την κατάργηση του ΕΚΑΣ; ρώτησε. «Εκατό, διακόσια; Τι είναι αυτά; Ενα ελάχιστο κέρδος μιας χρονιάς ενός εφοπλιστή. Δείτε τους ισολογισμούς. Και πάτε και τσακίζετε τους φτωχούς ανθρώπους και μας λέτε εδώ τώρα ότι θα ανοίξουμε τον δρόμο με κοινωνικές οικονομίες και όλα αυτά τα παραμύθια».

Οσο για το Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων, για το οποίο η ΝΔ βγήκε στα κάγκελα, σημείωσε: «Γιατί φωνάζετε; Για να γίνουν λαϊκή περιουσία όλα αυτά του Δημοσίου; Οχι. Γιατί ένα κομμάτι της αστικής τάξης βλέπει ότι θα συντριβεί από την επέλαση των μεγαθηρίων».

«Εσείς λοιπόν», κατέληξε, απευθυνόμενος στην κυβέρνηση, «στο δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, στο δρόμο δηλαδή της κοινωνικής αδικίας, της φτώχειας για το λαό και των νέων κερδών για το μεγάλο κεφάλαιο και εμείς μαζί με το λαό στο δρόμο της ανατροπής. Γιατί τελικά και ιστορικά παλιότερα, αλλά και σήμερα, αποδεικνύεται ότι τα κοινωνικά συστήματα ούτε από μέσα αλλάζουν, ούτε με νησίδες, αλλά ανατρέπονται από τη λαϊκή πάλη, από τις κοινωνικές επαναστάσεις. Εμείς σε αυτόν το δρόμο θα πάμε. Συγχαρητήρια για την επιλογή σας».