Η ιστορική μάντρα της Κοκκινιάς, τόπος εκτέλεσης δεκάδων κομμουνιστών, φιλοξένησε την Τετάρτη 30/3 την εκδήλωση των ΚΟ Νίκαιας - Ρέντη του ΚΚΕ, με θέμα «Το ΚΚΕ γεννά Μπελογιάννηδες».

Μια μικρή έκθεση με ιστορικό αρχειακό υλικό καλωσόριζε όσους συμμετείχαν στην εκδήλωση. Μερικές φωτογραφίες του Νίκου Μπελογιάννη, χειρόγραφα έργα του από τις φυλακές, φωτογραφικό υλικό από τη διεθνή κινητοποίηση για την αποτροπή της εκτέλεσής του, ήταν αρκετά για να ανοίξει η συζήτηση για τη ζωή και τη δράση του ήρωα κομμουνιστή. Οι νεότεροι είχαν την ευκαιρία να μάθουν ότι το δολοφονημένο από το αστικό κράτος στέλεχος του Κόμματος, μεταξύ άλλων, έδωσε το όνομά του σε εργοστάσιο στη Βουδαπέστη, σε χωριό στην Ουγγαρία και ενέπνευσε τον Πικάσο να ζωγραφίσει το ιστορικό πορτρέτο με το γαρίφαλο από τη δίκη του. Κυρίως όμως το ότι με τη θυσία του απαντάει εδώ και δεκαετίες στο ερώτημα «τι είναι αυτό που έδωσε τόση δύναμη στον Μπελογιάννη, που γέννησε στην Ελλάδα και διεθνώς εκατομμύρια Μπελογιάννηδες;».

Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα, που «άνοιξε» την εκδήλωση αναδείκνυε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εκτελέστηκε ο Ν. Μπελογιάννης, δίνοντας την απάντηση στο παραπάνω ερώτημα: «Ηταν δίχως αμφιβολία το όραμα για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, μια κοινωνία αληθινής ελευθερίας. Ηταν η πίστη ότι αυτά θα γίνουν πραγματικότητα». Οπως και ο ίδιος είχε γράψει στο ημερολόγιό του στις 9/8/1949: «Αντλείς απέραντες και ανεξάντλητες δυνάμεις από την πίστη σου στο Κόμμα και στη νίκη».

Τα μέλη και οι φίλοι του Κόμματος που πλαισίωσαν καλλιτεχνικά την εκδήλωση, με αφήγηση που περιλάμβανε λόγια του ίδιου του Μπελογιάννη, του τότε ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη, αλλά και της μητέρας του δολοφονημένου κομμουνιστή, προκάλεσαν τη συγκίνηση του πλήθους των συγκεντρωμένων. Ξεχωριστό στιγμιότυπο του προγράμματος ήταν η ανάγνωση της ιστορικής Απόφασης του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, μετά την εκτέλεση του Ν. Μπελογιάννη. Μεταξύ άλλων, καλούσε να ξεκινήσει προς τιμήν του στρατολογία νέων μελών στο Κόμμα, να φτιαχτούν Οργανώσεις στο όνομά του σε «κάθε τόπο δουλειάς και κατοικίας, στα σχολεία, στους στρατώνες, στο καράβι, στην αεροπορική βάση. Αυτές τις Ομάδες, Κομματικές Οργανώσεις και τα νέα μέλη του ΚΚΕ πρέπει να τα χαρακτηρίζει πίστη, αποφασιστικότητα, ηρωισμός, πρωτοβουλία, δραστηριότητα, συνωμοτικότητα, επαγρύπνηση, δημιουργική μελέτη και αφομοίωση του Μαρξισμού - Λενινισμού. Η νέα στρατιά των ΚΚΕδων πρέπει σε όλα να είναι άξια του Μπελογιάννη, που θα φέρει και το όνομά του».

Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα ακολούθησε προβολή βίντεο για τη ζωή και τη δράση του Ν. Μπελογιάννη.

Στην εκδήλωση μίλησε ο Βαγγέλης Μαρούπας, μέλος του Γραφείου της ΕΠ της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ και Γραμματέας της ΤΕ Πειραιά του ΚΚΕ, ο οποίος αναφέρθηκε στις συνθήκες κάτω από τις οποίες εκτελέστηκαν στις 30/3/1952, από το αστικό κράτος, με πρωθυπουργό τον κεντρώο Ν. Πλαστήρα, ο Ν. Μπελογιάννης μαζί με τους συντρόφους του Ηλία Αργυριάδη, Νίκο Καλούμενο και Δημήτρη Μπάτση.

Στο πρόσωπο του Ν. Μπελογιάννη, τόνισε, τιμάμε συμβολικά όλους τους ήρωες του Κόμματος και της τάξης μας, όλους τους λαϊκούς ανθρώπους που πάλεψαν για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, προσθέτοντας ότι «τιμή είναι η συνέχιση της πάλης αταλάντευτα, κόντρα στο ρεύμα, παρά τις δυσκολίες, με πείσμα και πίστη στην τελική νίκη». Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, υπογράμμισε ότι «η ηρωική στάση των συντρόφων μας απέναντι στα εκτελεστικά αποσπάσματα, στις εξορίες και τις φυλακές, απέναντι στις καμπές και τις δυσκολίες που σε κάθε φάση μπορεί να έχει η ταξική πάλη, είναι οδηγός μας. Φιλοδοξούμε, ειδικά η νέα γενιά των κομμουνιστών, να μπορέσει να φέρει σε πέρας επάξια το βαρύ φορτίο που έχει ο τίτλος του μέλους του ηρωικού ΚΚΕ. Φορτίο που έχει μέσα τις ελπίδες και το όραμα για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, την προσδοκία για ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, την προοπτική για τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία».

Ο Β. Μαρούπας, μεταξύ άλλων, έκανε αναφορά στα συμπεράσματα που προκύπτουν από τις συνθήκες που έδρασε, συνελήφθη και εκτελέστηκε ο Ν. Μπελογιάννης, συνθήκες βαριάς παρανομίας και διώξεων για το ΚΚΕ. Οπως είπε, «το συμπέρασμα είναι ότι κάτω οπό οποιεσδήποτε συνθήκες το ΚΚΕ πρέπει να διατηρεί την αυτοτέλειά του και να δρα. Και σήμερα σε συνθήκες νομιμότητας, αλλά και στις συνθήκες της παρανομίας. Τη δράση του, την παρουσία του πρέπει να την επιβάλει ντε φάκτο, έχοντας ως όπλο και αποκούμπι το λαό και την εργατική τάξη».

Με τη συμμετοχή εκατοντάδων μελών, φίλων και οπαδών του Κόμματος πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 23/3, στο Βόλο, στο Εργατικό Κέντρο, η συγκέντρωση του ΚΚΕ, με ομιλητή τον Γιώργο Χαρίτο, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέα της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας, με θέμα τις πολιτικές εξελίξεις και τις θέσεις του Κόμματος.

Στη συγκέντρωση προβλήθηκε βίντεο με τίτλο «Να ποιος κλείνει τα εργοστάσια» και με αφορμή το κλείσιμο του «ΙΜΑΝΤΑ».

Στην ομιλία του, ο Γ. Χαρίτος, μεταξύ άλλων, τόνισε:

«Είμαστε αντιμέτωποι απ' τη μια με την προσπάθεια της κυβέρνησης να διαχειριστεί τη συνεχιζόμενη κρίση στην καπιταλιστική οικονομία της Ελλάδας, με βάση το τρίτο μνημόνιο και τις δεσμεύσεις που ανέλαβε, δηλαδή στραγγίζοντας κι άλλο τους εργαζόμενους και το λαό, στηρίζοντας το κεφάλαιο ώστε να ανακάμψουν τα κέρδη του. Και απ' την άλλη, με την επιδίωξη της κυβέρνησης να διαχειριστεί το λεγόμενο Προσφυγικό, δηλαδή τις συνέπειες απ' τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, που δεν γίνεται κάπου αλλού, μακριά μας, τις συνέπειές του τις ζούμε τώρα στο έδαφός μας, δίπλα μας, στο εξελισσόμενο δράμα των προσφύγων - μεταναστών.

Οικονομική καπιταλιστική κρίση και ιμπεριαλιστικός πόλεμος πάνε μαζί. Η ελληνική κυβέρνηση και στα δύο αυτά βασικά μέτωπα εκπροσωπεί επάξια τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, εντός και εκτός χώρας. Η διεκδίκηση να γίνει η Ελλάδα "ενεργειακός κόμβος της Ευρώπης" απαιτεί τη συμμετοχή της χώρας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις όπου Γης. Απαιτεί την υλοποίηση των συμφωνιών της ΕΕ που εγκλωβίζουν στη χώρα μας χιλιάδες πρόσφυγες με άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Το ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης για το κεφάλαιο απαιτεί το τσάκισμα όποιων ασφαλιστικών δικαιωμάτων έχουν απομείνει, να απαλλαγεί τελικά το κράτος και η εργοδοσία απ' τα "ασφαλιστικά" βάρη που καθηλώνουν τα κέρδη τους. Απαιτεί νέους φόρους στο λαό, ώστε να εξοικονομηθούν πόροι για τη στήριξη της όποιας καπιταλιστικής ανάπτυξης. Φτώχεια, ανεργία, ιμπεριαλιστικός πόλεμος, προσφυγιά, αναγκαστική μετανάστευση είναι το μέλλον που ετοιμάζουν για τον ελληνικό, όπως και για όλους τους λαούς της Ευρώπης.

Η απάντηση απ' τη μεριά των λαών μπορεί να είναι μόνο μία: Να δυναμώσει η αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή πάλη για την ανατροπή του σάπιου συστήματος. Μόνο σε αυτήν την πορεία του αγώνα για ριζική λύση, για πραγματική διέξοδο, μπορούν οι λαϊκές δυνάμεις που υποφέρουν να παρεμποδίζουν μέτρα, να αμβλύνουν συνέπειες, να αποσπούν και κάποιες κατακτήσεις.

Το ΚΚΕ έχει σχέδιο για την οργάνωση της οικονομίας, της κοινωνίας, της εξουσίας, που θα αξιοποιεί τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, κοινωνικοποιώντας τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, εντάσσοντάς τα στον κεντρικό σχεδιασμό και στον εργατικό έλεγχο, που έχει στόχο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και όχι των κερδών των μονοπωλίων.

Το άνοιγμα αυτού του δρόμου κρίνεται στις καθημερινές μάχες που έχουμε μπροστά μας, όπως στη 48ωρη απεργία που έχει προκηρυχθεί, στην οργάνωση της λαϊκής πάλης και της αλληλεγγύης σε όσους την έχουν ανάγκη.

Προϋποθέτει απόφαση και επιλογή για τέτοιο αγώνα απ' τον οργανωμένο λαό και το κίνημά του. Ξεκαθαρίζουμε ότι το κίνημα δεν μπορεί να έχει άλλη έκβαση, άλλο έπαθλο από τη λαϊκή εξουσία. Είναι μια σκληρή καθημερινή πάλη, που περνάει μέσα από μικρές επιμέρους μάχες που πρέπει να ενοποιούνται απέναντι στην αντιπαράθεση με την εξουσία και την πολιτική των μονοπωλίων και του κεφαλαίου, την πολιτική της ΕΕ. Αυτός είναι ο πραγματικός αντίπαλος πάνω στον οποίο πρέπει να στρέψουμε τις διεκδικήσεις και τα αιτήματά μας.

Θα είναι έργο της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, που δεν μπορεί να ανατεθεί σε κανένα επίδοξο κυβερνήτη, σε καμιά αριστερή ή άλλη κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού και που βασικές της προϋποθέσεις είναι: Η ταξική ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, να κυριαρχήσει η ταξική γραμμή πάλης απέναντι στους κάθε λογής διαλόγους, στο συμβιβασμό. Η οικοδόμηση και ισχυροποίηση της Συμμαχίας του Λαού απέναντι στα μονοπώλια και το κράτος τους, που σήμερα αντιστέκεται, εμποδίζει αντιλαϊκά μέτρα, κυρίως όμως διεκδικεί να τους πάρει την εξουσία. Η ολόπλευρη ιδεολογική - πολιτική και οργανωτική ισχυροποίηση του ΚΚΕ, πριν απ' όλα στους χώρους δουλειάς, εκεί που παράγεται ο πλούτος».