Για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες αγρότισσες και κτηνοτρόφοι, αλλά και για τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις της μικρομεσαίας αγροτιάς, ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με την Αννέτα Ψωμιάδου, πρόεδρο του Αγροτοκτηνοτροφικού Συλλόγου πρώην Δήμου Ολύμπου στην Ελασσόνα. Ο Αγροτοκτηνοτροφικός Σύλλογος δημιουργήθηκε την άνοιξη του 2015, δηλαδή μετρά λιγότερο από ένα χρόνο ζωής. Σήμερα αριθμεί 100 και πλέον μέλη, ενώ ανήκει στη δύναμη της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας.

Η Αννέτα Ψωμιάδου εξηγεί ότι για τη συγκρότηση του Συλλόγου απαιτήθηκε μεγάλη προετοιμασία. «Στο επίκεντρο της συζήτησης βρέθηκε η ανάγκη να έχουμε οι μικροί και μεσαίοι αγρότες και κτηνοτρόφοι το φορέα μας, μέσα από τον οποίο μπορούμε να οργανώσουμε τον αγώνα μας», σημειώνει. Η ανάγκη αυτή επιβεβαιώνεται περίτρανα τώρα που το ποτήρι ξεχείλισε.

Τώρα που στις χρόνιες συνέπειες από την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων και την ΚΑΠ της ΕΕ προστέθηκαν η φοροληστεία, το Ασφαλιστικό, το δυσβάσταχτο κόστος της παραγωγής. «Δεν πάει άλλο», είναι η κοινή διαπίστωση αγροτών και κτηνοτρόφων που βγαίνουν μαζικά στα μπλόκα και σε δεκάδες απ' αυτά έχει υιοθετηθεί το πλαίσιο αιτημάτων της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής των Μπλόκων.

Η συζήτηση με δεκάδες γυναίκες, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τη δημιουργία του Συλλόγου, έδειξε παράλληλα τις δυσκολίες που υπάρχουν για τη συμμετοχή τους στις πρωτοβουλίες του Συλλόγου. Χρειάζεται να ξεπεράσουν πολύ μεγαλύτερα εμπόδια για να βγουν στον αγώνα: Από τις προκαταλήψεις μέχρι τα προβλήματα που έχουν να κάνουν με το ποιος θα φροντίσει τα παιδιά και τους ηλικιωμένους όταν λείπουν.

Σήμερα, στις κινητοποιήσεις, οι ίδιες παίρνουν μέρος σε σαφώς μικρότερο βαθμό σε σύγκριση με τους άντρες. Ο προβληματισμός, ωστόσο, είναι πολύ ευρύτερος: «Ολοι, και οι γυναίκες, αυτό που συζητάνε είναι πως δεν μπορούν να πληρώσουν τις εισφορές τους στον ΟΓΑ. Τις σημερινές εισφορές, πόσο μάλλον τις αυξημένες που προβλέπει το σχέδιο της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό», τονίζει η Αν. Ψωμιάδου.

Διευκρινίζει ότι ήδη έχουν πάρει μια γεύση για τις επιπτώσεις αυτής της βάρβαρης πολιτικής: Πολλές είναι ανασφάλιστες, καθώς αδυνατούν να καταβάλλουν τις εισφορές τους, με αποτέλεσμα να μένουν χωρίς βιβλιάριο υγείας και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Παράλληλα, αντιμετωπίζουν τη δυσκολία να συμπληρώσουν τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης.

Οπως υπενθυμίζει η Αν. Ψωμιάδου, οι ασφαλισμένες στον ΟΓΑ συνταξιοδοτούνται στα 67 τους χρόνια. Κι αυτό τη στιγμή που η δουλειά τους συνεπάγεται σημαντική επιβάρυνση του οργανισμού. Αν και οι νεότερες σε ηλικία γυναίκες δεν δουλεύουν κάτω από το ίδιο δύσκολες συνθήκες σε σύγκριση με προηγούμενες δεκαετίες, εξηγεί πως και σήμερα οι αγροτικές εργασίες δεν είναι εύκολη υπόθεση.

«Μια γυναίκα που εργάζεται ως κτηνοτρόφος - και υπάρχουν αρκετές τέτοιες γυναίκες στην περιοχή μας - πρέπει να σηκώνεται από τα χαράματα. Αυτές τις μέρες, για παράδειγμα, έχουμε θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν. Υπάρχει καταπόνηση», λέει και υπογραμμίζει τον αναπαραγωγικό ρόλο του γυναικείου οργανισμού. Επιπλέον, υπενθυμίζει τη φροντίδα του νοικοκυριού, των παιδιών, ευθύνες που βαραίνουν επίσης τη γυναίκα, με δεδομένη την έλλειψη παιδικών σταθμών, άλλων κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών.

«Λείπουν τα πάντα», αναφέρει χαρακτηριστικά η Αν. Ψωμιάδου, αναφερόμενη στις συνθήκες ζωής των γυναικών στην ύπαιθρο. Ιδιαίτερα στέκεται στις δημόσιες δομές και υπηρεσίες Υγείας. Στο χωριό υπάρχει μόνο ο αγροτικός γιατρός, για μια μέρα κάθε βδομάδα. Αλλά και στο Κέντρο Υγείας της Ελασσόνας τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. «Κι εκεί μπορεί να βρει κανείς μόνο παθολόγους. Δεν υπάρχουν ούτε γυναικολόγοι, ούτε παιδίατροι», σημειώνει.

Επισημαίνει, ακόμα, πως η γυναίκα βιώνει τον κοινωνικό αποκλεισμό σε όλες τις πλευρές της ζωής. Για παράδειγμα, οι δυνατότητες για διασκέδαση και ψυχαγωγία είναι περιορισμένες έως ανύπαρκτες. Τέλος, εξηγεί πως η προσπάθεια να πάρουν οι γυναίκες της υπαίθρου τη θέση τους στο κίνημα και τη συλλογική πάλη δεν περιορίζεται στον Αγροτοκτηνοτροφικό Σύλλογο, αλλά γίνεται παράλληλα μέσα από τους Συλλόγους και τις Ομάδες της ΟΓΕ, που και στην περιοχή υπάρχει ένας πυρήνας γυναικών.

Στο βαθμό που ο αγώνας ενισχύεται και μαζί του βαθαίνει η συζήτηση για την αντιλαϊκή πολιτική και τα αίτιά της, για τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις γύρω από τα οποία έχουν συμφέρον να συσπειρωθούν οι φτωχοί αγρότες και κτηνοτρόφοι, γίνεται πιο καθαρό ότι ο αγώνας τους χρειάζεται όλες τις δυνάμεις στη μάχη, ανάμεσα σε αυτές και τις γυναίκες της αγροτικής οικογένειας.

Κάθε φτωχή αγροτική οικογένεια, στην προσπάθειά της να επιβιώσει, έχει μέλη που ετεροαπασχολούνται, που εργάζονται εποχιακά ως εργάτες και εργάτριες, έχει άνεργους και άνεργες, όπως και συνταξιούχους. Ολα τα μέλη της αγροτικής οικογένειας χρειάζονται σ' αυτή τη μεγάλη μάχη, ενεργά, ζωντανά και όχι απλά ως «συμπαράσταση».

Δέκα μέρες στα μπλόκα συμπλήρωσαν οι αγρότες, με αυτό της Νίκαιας να δίνει το στίγμα του αγώνα επιβίωσης που δίνει η μικρομεσαία αγροτιά. Ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον Γιάννη Τσιούτρα, μέλος της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής των Μπλόκων, μέλος της διοίκησης της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ν. Καρδίτσας, για την εξέλιξη των αγροτικών κινητοποιήσεων, τα δίκαια αιτήματα της μικρομεσαίας αγροτιάς, αλλά και για τη διαπάλη με τις δυνάμεις που εκπροσωπούν στα μπλόκα τα συμφέροντα των μεγαλοαγροτών και των επιχειρηματιών του αγροτικού τομέα.

-- Τι είναι αυτό που ώθησε τους αγρότες να βγουν με τέτοια μαζικότητα και δυναμισμό στα μπλόκα;

-- Οι μικρομεσαίοι αγρότες καταλαβαίνουν ότι με τα νέα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση - ιδιαίτερα για το Ασφαλιστικό, το Φορολογικό και το κόστος παραγωγής - οδηγούνται πολύ πιο γρήγορα στη χρεοκοπία και το ξεκλήρισμα, λόγω και της ΚΑΠ, που σπρώχνει κι αυτή προς την ίδια κατεύθυνση, υπηρετώντας την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων και την κερδοφορία τους.

Ο αγροτικός κόσμος στα χωριά μπορεί να μη γνωρίζει όλες τις λεπτομέρειες, αλλά κατάλαβε ότι αν περάσουν κι εφαρμοστούν αυτά τα μέτρα, θα σημάνει το τέλος της μικρομεσαίας αγροτιάς. Πρόκειται για μέτρα που περιλαμβάνονται στο 3ο μνημόνιο, το οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συμφώνησε με ΕΕ - ΔΝΤ και το ψήφισε στη Βουλή μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, σύνολο 222 βουλευτές.

Ετσι, οι αγρότες βγήκαν μαζικά στα μπλόκα, όχι απλώς για να διαμαρτυρηθούν, αλλά για να πιέσουν όσο το δυνατόν περισσότερο την κυβέρνηση και να την αναγκάσουν να πάρει πίσω τα νομοσχέδια που θέλει να φέρει στη Βουλή, αλλά και μέτρα που έχουν ήδη ψηφιστεί και εφαρμόζονται. Τέτοια είναι, για παράδειγμα, η φορολόγηση από το πρώτο ευρώ του αγροτικού εισοδήματος και η προκαταβολή φόρου, που ουσιαστικά αποτελεί «δανεισμό» του φτωχού αγρότη στο κράτος, η αύξηση του ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα και εφόδια από το 13% στο 23%, η μείωση κατά 50% της επιστροφής του ειδικού φόρου κατανάλωσης του αγροτικού πετρελαίου και στη συνέχεια η κατάργησή της.

Βεβαίως, βγήκαμε να διεκδικήσουμε κι άλλα ζωτικά αιτήματα, όπως να ξοφληθούν άμεσα όλα τα χρωστούμενα σε νέους αγρότες, σε δικαιούχους εξισωτικών αποζημιώσεων, επιστροφής φόρου καυσίμων, νιτρορύπανσης, βιολογικών καλλιεργειών κ.ά. Πολύ σοβαρό είναι επίσης το θέμα των μεγάλων περικοπών στις επιδοτήσεις/ενισχύσεις που επιβλήθηκαν με τη νέα ΚΑΠ της ΕΕ και θα φτάσουν σταδιακά στο 60% έως το 2019, ενώ ήδη τις έχουν περικόψει κατά 8% το 2014 και κατά 15% το 2015, συνολικά 23%. Απαιτούμε από την κυβέρνηση να μην εφαρμόσει αυτές τις περικοπές.

Οι μικρομεσαίοι αγρότες αντιλαμβάνονται ότι τούτοι εδώ οι κυβερνώντες όχι μόνο συνεχίζουν στον ίδιο «ντορό» με τους προηγούμενους, αλλά είναι αποφασισμένοι να τελειώσουν γρηγορότερα τη «βρώμικη δουλειά» και στον αγροτικό τομέα. Δηλαδή, να ολοκληρωθεί το ξεκλήρισμα των μικρών και μεσαίων αγροτών για να προχωρήσει παραπέρα η καπιταλιστική ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής, η συγκέντρωση της γης και της παραγωγής στα χέρια λίγων καπιταλιστών - μεγαλοαγροτών.

Τώρα, σε ό,τι αφορά το μπλόκο της Νίκαιας και το γεγονός ότι είναι το πιο ισχυρό σ' όλη τη χώρα, με πάνω από 2.500 τρακτέρ, αποτελώντας το κεντρικό αγωνιστικό μετερίζι της μικρομεσαίας αγροτιάς, εκτός από την αγωνιστική παράδοση που υπάρχει στην περιοχή της Θεσσαλίας, συνέβαλε αποφασιστικά και το ότι στην περιοχή μας - ιδιαίτερα στην Καρδίτσα και στη Λάρισα, αλλά και στα Τρίκαλα - υπάρχουν και λειτουργούν Αγροτικοί Σύλλογοι σε πολλά χωριά, καθώς και Ενωτικές Ομοσπονδίες σε επίπεδο νομών.

Υπάρχει, δηλαδή, οργανωμένο κίνημα των μικρομεσαίων αγροτών, το οποίο πρωταγωνίστησε στην οργάνωση του αγώνα. Ας μην ξεχνάμε ότι στη Θεσσαλία οι αγροτικές κινητοποιήσεις ξεκίνησαν από τις αρχές του Νοέμβρη, ενώ και όλο το προηγούμενο διάστημα - ακόμα και μέσα στο καλοκαίρι - είχαμε αγωνιστικές δράσεις.

-- Ιδιαίτερα στις πρώτες μέρες που στήθηκε το μπλόκο της Νίκαιας, αλλά και μετά, από τηλεοπτικά κανάλια και εφημερίδες, όπως και από δυνάμεις σε άλλα μπλόκα, έμπαινε το ερώτημα γιατί το μπλόκο της Νίκαιας δεν πήγε σε κοινό αγώνα με άλλα μπλόκα, όπως, για παράδειγμα, αυτό που έστησαν Λαρισαίοι αγρότες στα Τέμπη και άλλα σε άλλες περιοχές της χώρας. Πώς απαντάτε;

-- Καταρχάς, να πούμε ότι στο πλαίσιο της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής των Μπλόκων συμμετέχουν πάνω από 30 μπλόκα σε όλη την Ελλάδα. Και να ξεκαθαρίσουμε - δεν το λέμε τώρα, το 'χουμε πει και όλα τα προηγούμενα χρόνια - ότι το μπλόκο της Νίκαιας εκφράζει και εκπροσωπεί τους μικρομεσαίους αγρότες. Ολους τους μικρομεσαίους αγρότες, ανεξαρτήτως πολιτικής αντίληψης και κομματικής προτίμησης. Κι είναι πραγματικότητα ότι στον Κόμβο της Νίκαιας βρίσκονται μικρομεσαίοι αγρότες «απ' όλα τα χρώματα και όλα τα κόμματα», όπως λέμε.

Το πλαίσιο των αιτημάτων που προβάλλουμε ως μπλόκο, το οποίο καθορίστηκε στις μαζικές συσκέψεις της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής των Μπλόκων, εκφράζει τους μικρομεσαίους αγρότες. Δεν εκφράζει τους μεγαλοαγρότες - γιατί υπάρχουν και τέτοιοι στη χώρα μας - που προβάλλουν διαφορετικά αιτήματα.

Ας έρθουμε, τώρα, σ' αυτό το περιβόητο «να πάμε όλοι μαζί», που «παίχτηκε» πολύμορφα από την κυβέρνηση, ορισμένα κόμματα, από τα τηλεοπτικά κανάλια και σε κάποιο βαθμό επηρέασε μερικούς αγωνιζόμενους αγρότες.

Εμείς, ως οργανωμένο αγροτικό κίνημα, είμαστε οι πρώτοι που τονίσαμε την ανάγκη της ενότητας και του συντονισμού στον αγώνα. Είπαμε όμως - κι αυτό το λέει και η «κοινή λογική» - ότι ενότητα δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν στηρίζεται σ' ένα κοινό πλαίσιο αιτημάτων. Η αλήθεια είναι ότι τα αιτήματα που προβάλλονται από δυνάμεις σε άλλα μπλόκα, είναι διαφορετικά από το πλαίσιο αιτημάτων της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής των Μπλόκων.

Σε κάποιες περιπτώσεις, μάλιστα, είναι αντίθετα, καθώς συντάσσονται με την επιλογή ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς που προωθούν η ΕΕ και η κυβέρνηση. Ξεκλήρισμα από το οποίο δεν θα γλιτώσουν και πάρα πολλοί από τους μεγαλοαγρότες, οι οποίοι έχουν την αυταπάτη ότι, αν φύγουμε από τη μέση οι «μικροί», θα σωθούν αυτοί.

Από την πρώτη μέρα που στήσαμε το μπλόκο στη Νίκαια, δηλώσαμε ότι δεν πήγαμε εκεί να αντιπαρατεθούμε ούτε να αναμετρηθούμε με κανένα άλλο μπλόκο και, βεβαίως, με τους αγρότες που βρίσκονται σε άλλα μπλόκα.

Ξεκαθαρίσαμε ότι αντίπαλός μας είναι η πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης που μας ξεκληρίζει, την οποία στηρίζουν και τα άλλα κόμματα που ψήφισαν το μνημόνιο και συμφωνούν με την ΚΑΠ. Αντίπαλός μας είναι, επίσης, οι εμποροβιομήχανοι και τα μονοπώλια που εκμεταλλεύονται το μόχθο μας για να αυξάνουν τα κέρδη τους. Πρόβλημα είναι η μικρή ιδιοκτησία μας, απέναντι στη μεγάλη καπιταλιστική οργάνωση της παραγωγής και ιδιοκτησίας.

Καλέσαμε σε κοινό αγώνα όλους όσοι θέλουν να αντιπαλέψουν αυτήν την πολιτική. Αυτό το κάλεσμα κάναμε και από τη σύσκεψη των 37 μπλόκων από όλη τη χώρα που έγινε την Τρίτη 26 Γενάρη στη Νίκαια της Λάρισας.

-- Ο πρωθυπουργός, στην ομιλία του στη Βουλή, απόρησε γιατί οι αγωνιζόμενοι αγρότες δεν δέχονται συνάντηση και διάλογο με την κυβέρνηση και τον ίδιο προσωπικά. Τι λέτε γι' αυτό;

-- Το κύριο που ακούμε από την κυβέρνηση, είναι ότι θα είναι επιμελέστεροι στην εφαρμογή της ΚΑΠ - για το «κύριο επάγγελμα», τα κίνητρα, τη συγκέντρωση και το ρόλο των Ομάδων Παραγωγών κ.ά.

Ο πρωθυπουργός ξέρει τα αιτήματά μας από τις κινητοποιήσεις του 2014. Τα δώσαμε στον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, κ. Απόστολου, και το Νοέμβρη του 2015, με τα τρακτέρ στις πλατείες. Πριν ο πρωθυπουργός μας καλέσει σε διάλογο και διατυπώσει την απορία του γιατί δεν δεχόμαστε, θα έπρεπε να μας πει αν συμφωνεί με αυτά τα αιτήματα. Αντ' αυτού, ο πρωθυπουργός βγάζει τους υπουργούς του και μας συκοφαντούν, μιλώντας για φοροκλέφτες, αγροτοπατέρες κ.λπ.

Εμείς δηλώσαμε καθαρά ότι δεν πρόκειται να πάμε σε συνάντηση με την κυβέρνηση αν πρώτα δεν πάρει πίσω το ασφαλιστικό νομοσχέδιο και δεν καταργήσει τη φορολογία από το πρώτο ευρώ του αγροτικού εισοδήματος και τη φορολόγηση με τα «τεκμήρια διαβίωσης». Επισημάναμε ότι δεν πρόκειται να πέσουμε στην παγίδα ενός «διαλόγου» που δεν θα δίνει συγκεκριμένες απαντήσεις για καθένα από τα αιτήματά μας, όπως τα 'χουμε καθορίσει και ιεραρχήσει.

Τι έπρεπε, δηλαδή, ν' απαντήσουμε στον πρωθυπουργό; «Αποδεχόμαστε το σφάξιμό μας και ερχόμαστε να κουβεντιάσουμε για το πώς θα γίνει, πόσο βαθιά θα μας μπει το μαχαίρι»; Εμείς δεν πρόκειται να μπούμε στη λογική τού «σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω». Θα πάμε σε συνάντηση και συζήτηση με την κυβέρνηση αν αυτή δεχτεί όσα προανέφερα.

Μπορεί, βεβαίως, να βρεθούν κάποιοι «καλοθελητές» που θα θέλουν συνάντηση και διάλογο «άνευ όρων και προϋποθέσεων». Είτε απ' αυτούς που στα κρυφά συναντήθηκαν πριν από λίγες μέρες με τον κ. Κατρούγκαλο, τον κ. Μητσοτάκη και την κυρία Γεννηματά, ή από άλλους, που στο παρελθόν διακρίθηκαν στο ρόλο του «λαγού» για το σπάσιμο των μπλόκων. Γι' αυτό λέμε ότι οι αγωνιζόμενοι αγρότες πρέπει να είναι σε επαγρύπνηση και επιφυλακή...

-- Με το ξεκίνημα της κινητοποίησης φάνηκε ότι ο αγώνας της αγροτιάς έχει λαϊκή συμπαράσταση κι αλληλεγγύη, καθώς αναγνωρίζεται πλατιά το μέγεθος των αγροτικών προβλημάτων και το δίκαιο των αιτημάτων. Πόσο σημαντική είναι αυτή η αλληλεγγύη για την εξέλιξη και την αποτελεσματικότητα του αγώνα σας;

-- Εχουμε πει πολλές φορές, ως οργανωμένο αγροτικό κίνημα, ότι η λαϊκή συμπαράσταση και πολύ περισσότερο το βάθεμα της συμμαχίας απέναντι στον κοινό αντίπαλο, τα μονοπώλια, τις κυβερνήσεις και τις διακρατικές συμμαχίες τους, στο πλαίσιο της ΕΕ, του ΔΝΤ κ.λπ., πολλαπλασιάζουν τη δύναμη του αγώνα μας, δίνουν αποτελεσματικότητα και προοπτική στην πάλη μας, δημιουργούν τις προϋποθέσεις να υποστεί ρήγματα ο συσχετισμός δύναμης.

Αυτή η ενότητα της εργατικής τάξης, των φτωχών βιοπαλαιστών, όπως είμαστε και εμείς οι φτωχοί αγρότες, ως συμμαχία σταθερή, λαϊκή συμμαχία, επιδιώκουμε να είναι η συνέχεια και το δυνάμωμα της πλατιάς λαϊκής συμπαράστασης που εκδηλώθηκε στον αγώνα μας. Και όσο εξαρτάται από μας, παλεύουμε να βρεθούμε στο ίδιο αγωνιστικό μετερίζι για το Ασφαλιστικό, το Φορολογικό κ.λπ. με τους εργατοϋπαλλήλους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους, τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης, τους νέους και τις γυναίκες των λαϊκών νοικοκυριών.

Ξέρουμε ότι η κυβέρνηση θα υποκινήσει τον «κοινωνικό αυτοματισμό» εναντίον μας, για να μπορέσει να περάσει τα μέτρα. Δεν μας πλανεύει όμως ούτε η προσπάθεια της ΝΔ να εμφανιστεί ότι είναι με το μέρος μας. Αλλωστε, η ΝΔ συμφώνησε μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα στο 3ο μνημόνιο, που προστίθεται στα δύο δικά της, αλλά και η φορολόγηση από το πρώτο ευρώ είναι δική της απόφαση.

Ο αντικυβερνητικός της λόγος αφορά την επιδίωξή της να ξαναγίνει «χαλίφης στη θέση του χαλίφη». Γι' αυτό μας «συμβουλεύει» να μην κλείνουμε τους δρόμους, ενώ θα ανακοινώσει κι αυτή τα δικά της «ισοδύναμα» μέτρα, τάχα «προς όφελός μας», που οδηγούν σε ιδιωτικοποίηση ό,τι έχει απομείνει από κρατική Υγεία, Παιδεία και Πρόνοια, υποδομές στήριξης της γεωργίας, της κτηνοτροφίας κ.λπ.

Σε ό,τι μας αφορά, είμαστε αποφασισμένοι να αυξήσουμε την αγωνιστική πίεση προς την κυβέρνηση μαζί με όλους όσοι αγωνίζονται για τα ζητήματα που έχουν μεγάλη σημασία και για μας, όπως είναι το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό.

Επόμενος μεγάλος σταθμός είναι η πανελλαδική πανεργατική απεργία, την Πέμπτη 4 Φλεβάρη. Καλούμε όλους τους μικρομεσαίους αγρότες να πάρουν μέρος. Εκείνη τη μέρα τα πάντα πρέπει να «νεκρώσουν». Οι δρόμοι, τα τελωνεία, τα λιμάνια, τα εργοστάσια, οι υπηρεσίες, τα σχολεία να κλείσουν. Κανείς στη δουλειά - όλοι στον αγώνα. Για να πιεστεί η κυβέρνηση να πάρει πίσω το νομοσχέδιο - έκτρωμα για το Ασφαλιστικό, που ως αίτημα μας αφορά όλους. Να καταργηθούν για τους αγρότες τα άδικα φορολογικά μέτρα, να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματά μας.