Κυριακή 31 Γενάρη 2016
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 14
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
Οι γυναίκες της υπαίθρου να μπουν πιο αποφασιστικά στη μάχη

Ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με την Αννέτα Ψωμιάδου, πρόεδρο του Αγροτοκτηνοτροφικού Συλλόγου πρώην Δήμου Ολύμπου

Ο αγώνας της μικρομεσαίας αγροτιάς χρειάζεται όλες τις δυνάμεις στη μάχη, ανάμεσα σε αυτές και τις γυναίκες της αγροτικής οικογένειας

Eurokinissi

Ο αγώνας της μικρομεσαίας αγροτιάς χρειάζεται όλες τις δυνάμεις στη μάχη, ανάμεσα σε αυτές και τις γυναίκες της αγροτικής οικογένειας
Για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες αγρότισσες και κτηνοτρόφοι, αλλά και για τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις της μικρομεσαίας αγροτιάς, ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με την Αννέτα Ψωμιάδου, πρόεδρο του Αγροτοκτηνοτροφικού Συλλόγου πρώην Δήμου Ολύμπου στην Ελασσόνα. Ο Αγροτοκτηνοτροφικός Σύλλογος δημιουργήθηκε την άνοιξη του 2015, δηλαδή μετρά λιγότερο από ένα χρόνο ζωής. Σήμερα αριθμεί 100 και πλέον μέλη, ενώ ανήκει στη δύναμη της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας.

Η Αννέτα Ψωμιάδου εξηγεί ότι για τη συγκρότηση του Συλλόγου απαιτήθηκε μεγάλη προετοιμασία. «Στο επίκεντρο της συζήτησης βρέθηκε η ανάγκη να έχουμε οι μικροί και μεσαίοι αγρότες και κτηνοτρόφοι το φορέα μας, μέσα από τον οποίο μπορούμε να οργανώσουμε τον αγώνα μας», σημειώνει. Η ανάγκη αυτή επιβεβαιώνεται περίτρανα τώρα που το ποτήρι ξεχείλισε.

Τώρα που στις χρόνιες συνέπειες από την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων και την ΚΑΠ της ΕΕ προστέθηκαν η φοροληστεία, το Ασφαλιστικό, το δυσβάσταχτο κόστος της παραγωγής. «Δεν πάει άλλο», είναι η κοινή διαπίστωση αγροτών και κτηνοτρόφων που βγαίνουν μαζικά στα μπλόκα και σε δεκάδες απ' αυτά έχει υιοθετηθεί το πλαίσιο αιτημάτων της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής των Μπλόκων.

Δυσκολίες και εμπόδια

Η συζήτηση με δεκάδες γυναίκες, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τη δημιουργία του Συλλόγου, έδειξε παράλληλα τις δυσκολίες που υπάρχουν για τη συμμετοχή τους στις πρωτοβουλίες του Συλλόγου. Χρειάζεται να ξεπεράσουν πολύ μεγαλύτερα εμπόδια για να βγουν στον αγώνα: Από τις προκαταλήψεις μέχρι τα προβλήματα που έχουν να κάνουν με το ποιος θα φροντίσει τα παιδιά και τους ηλικιωμένους όταν λείπουν.

Σήμερα, στις κινητοποιήσεις, οι ίδιες παίρνουν μέρος σε σαφώς μικρότερο βαθμό σε σύγκριση με τους άντρες. Ο προβληματισμός, ωστόσο, είναι πολύ ευρύτερος: «Ολοι, και οι γυναίκες, αυτό που συζητάνε είναι πως δεν μπορούν να πληρώσουν τις εισφορές τους στον ΟΓΑ. Τις σημερινές εισφορές, πόσο μάλλον τις αυξημένες που προβλέπει το σχέδιο της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό», τονίζει η Αν. Ψωμιάδου.

Διευκρινίζει ότι ήδη έχουν πάρει μια γεύση για τις επιπτώσεις αυτής της βάρβαρης πολιτικής: Πολλές είναι ανασφάλιστες, καθώς αδυνατούν να καταβάλλουν τις εισφορές τους, με αποτέλεσμα να μένουν χωρίς βιβλιάριο υγείας και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Παράλληλα, αντιμετωπίζουν τη δυσκολία να συμπληρώσουν τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης.

Οπως υπενθυμίζει η Αν. Ψωμιάδου, οι ασφαλισμένες στον ΟΓΑ συνταξιοδοτούνται στα 67 τους χρόνια. Κι αυτό τη στιγμή που η δουλειά τους συνεπάγεται σημαντική επιβάρυνση του οργανισμού. Αν και οι νεότερες σε ηλικία γυναίκες δεν δουλεύουν κάτω από το ίδιο δύσκολες συνθήκες σε σύγκριση με προηγούμενες δεκαετίες, εξηγεί πως και σήμερα οι αγροτικές εργασίες δεν είναι εύκολη υπόθεση.

«Μια γυναίκα που εργάζεται ως κτηνοτρόφος - και υπάρχουν αρκετές τέτοιες γυναίκες στην περιοχή μας - πρέπει να σηκώνεται από τα χαράματα. Αυτές τις μέρες, για παράδειγμα, έχουμε θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν. Υπάρχει καταπόνηση», λέει και υπογραμμίζει τον αναπαραγωγικό ρόλο του γυναικείου οργανισμού. Επιπλέον, υπενθυμίζει τη φροντίδα του νοικοκυριού, των παιδιών, ευθύνες που βαραίνουν επίσης τη γυναίκα, με δεδομένη την έλλειψη παιδικών σταθμών, άλλων κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών.

Ενεργά στον αγώνα

«Λείπουν τα πάντα», αναφέρει χαρακτηριστικά η Αν. Ψωμιάδου, αναφερόμενη στις συνθήκες ζωής των γυναικών στην ύπαιθρο. Ιδιαίτερα στέκεται στις δημόσιες δομές και υπηρεσίες Υγείας. Στο χωριό υπάρχει μόνο ο αγροτικός γιατρός, για μια μέρα κάθε βδομάδα. Αλλά και στο Κέντρο Υγείας της Ελασσόνας τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. «Κι εκεί μπορεί να βρει κανείς μόνο παθολόγους. Δεν υπάρχουν ούτε γυναικολόγοι, ούτε παιδίατροι», σημειώνει.

Επισημαίνει, ακόμα, πως η γυναίκα βιώνει τον κοινωνικό αποκλεισμό σε όλες τις πλευρές της ζωής. Για παράδειγμα, οι δυνατότητες για διασκέδαση και ψυχαγωγία είναι περιορισμένες έως ανύπαρκτες. Τέλος, εξηγεί πως η προσπάθεια να πάρουν οι γυναίκες της υπαίθρου τη θέση τους στο κίνημα και τη συλλογική πάλη δεν περιορίζεται στον Αγροτοκτηνοτροφικό Σύλλογο, αλλά γίνεται παράλληλα μέσα από τους Συλλόγους και τις Ομάδες της ΟΓΕ, που και στην περιοχή υπάρχει ένας πυρήνας γυναικών.

Στο βαθμό που ο αγώνας ενισχύεται και μαζί του βαθαίνει η συζήτηση για την αντιλαϊκή πολιτική και τα αίτιά της, για τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις γύρω από τα οποία έχουν συμφέρον να συσπειρωθούν οι φτωχοί αγρότες και κτηνοτρόφοι, γίνεται πιο καθαρό ότι ο αγώνας τους χρειάζεται όλες τις δυνάμεις στη μάχη, ανάμεσα σε αυτές και τις γυναίκες της αγροτικής οικογένειας.

Κάθε φτωχή αγροτική οικογένεια, στην προσπάθειά της να επιβιώσει, έχει μέλη που ετεροαπασχολούνται, που εργάζονται εποχιακά ως εργάτες και εργάτριες, έχει άνεργους και άνεργες, όπως και συνταξιούχους. Ολα τα μέλη της αγροτικής οικογένειας χρειάζονται σ' αυτή τη μεγάλη μάχη, ενεργά, ζωντανά και όχι απλά ως «συμπαράσταση».


Ευ. Χαϊντ.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ