Το βάρβαρο πρόσωπο και η υποτέλεια της αστικής τάξης από τη μια πλευρά, αλλά και η αγωνιστικότητα, η αξιοπρέπεια και η εθνική περηφάνια του ελληνικού λαού και τα νιάτα της ΕΠΟΝ που μάτωναν στη Μακρόνησο από την άλλη, ήρθαν πάλι στη μνήμη την περασμένη Κυριακή το πρωί στη διάρκεια της εκδήλωσης που διοργάνωσαν ο Δήμος Λαυρίου, η Πανελλήνια Ενωση Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου - ΠΕΚΑΜ - και το Παράρτημα Λαυρίου της ΠΕΑΕΑ στο Λαύριο, στο χώρο του Μνημείου, τιμώντας τους νεκρούς και όλους τους αγωνιστές - αγωνίστριες της Μακρονήσου.

Πέρασαν 53 χρόνια από την 29η του Φλεβάρη και το ξημέρωμα της 1ης του Μάρτη, αλλά τίποτα δεν έσβησε από τη σκέψη όλων των συγκεντρωμένων, την άνανδρη δολοφονία των 300 και πλέον στρατιωτών του Α` Τάγματος της Μακρονήσου, με εντολή του Μπαϊρακτάρη και του διοικητή Βασιλόπουλου. «Οπως και τότε όμως, έτσι και σήμερα, τόνισε ο Γιάννης Επιτρόπου, αντιπρόεδρος της ΠΕΚΑΜ, οι καπιταλιστές "διά πυρός και σιδήρου" επιδιώκουν να επιβάλουν τη νέα τάξη πραγμάτων». Εστω, όμως, πρόσθεσε, κι αν υπάρχουν αγώνες χωρίς νίκη, δεν υπάρχει νίκη χωρίς αγώνα, τόνισε επαναλαμβάνοντας και την υπόσχεση πως «τη Μακρόνησο θα την κρατήσουμε παρακαταθήκη και θα συνεχίσουμε». Παράλληλα επισήμανε πως πρέπει να δοθούν στα πολιτικά κόμματα τα αρχεία της Μακρονήσου και να δημιουργηθεί στο νησί πολιτιστικό μουσείο.

«Το έγκλημα άλλωστε της Μακρονήσου, όπως επισήμανε στην ομιλία του ο Κώστας Βουλγαρόπουλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, δεν ήταν το μόνο και ήταν ο σκληρός προπομπός ενάντια στο λαό που πάλεψε ενάντια στο φασισμό. Ενα έγκλημα που είχε την ανοχή και την κάλυψη της κυβέρνησης Σοφούλη. Ο ρόλος της Δεξιάς για το λαό που μάτωσε πολλές δεκαετίες ήταν γνωστός. Πόσο ξέρουμε, όμως το ρόλο του Κέντρου;». Και έφερε στη μνήμη το ρόλο του Πλαστήρα το 1952, που επέτρεψε τη δολοφονία του Μπελογιάννη, το ρόλο του Παπανδρέου στο βομβαρδισμό της Αθήνας το Δεκέμβρη του '44 και τα μετέπειτα γεγονότα που μάτωσαν το λαό, τη δολοφονία του Λαμπράκη, το Γοργοπόταμο, αλλά και σήμερα το βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας και τη διάλυσή της, για να τονίσει σχετικά: «Ο Σημίτης δεν ξεγελάει με το να δηλώνει πως η Ελλάδα δε συμμετείχε στον πόλεμο».

Τέλος, αφού αναφέρθηκε στους νόμους που ετοιμάζονται, στοχεύοντας στο χτύπημα και την υποταγή του λαϊκού κινήματος, υπογράμμισε πως ματαιοπονούν όσοι πιστεύουν πως θα υποτάξουν τη λαϊκή τάξη. Πρόσθεσε, ιδιαίτερα, πως «το ΚΚΕ, όπως πάντα, αγωνίζεται στην πρώτη γραμμή και καλεί το λαό σε πλατιά λαϊκή συσπείρωση για τη διαφύλαξη όλων των κοινωνικών αγαθών που απειλούνται και ενάντια σε όλα τα αντιλαϊκά μέτρα».

«Ως φάρο αντίστασης κατά της βίας και της τυραννίας, αλλά και ελπίδας για τους λαούς», χαρακτήρισε τη Μακρόνησο ο πρόεδρος της ΠΕΚΑΜ Κώστας Κορτζίδης. «Ιδιαίτερα μάλιστα σήμερα, τόνισε στο "Ρ", που οι καπιταλιστές της χώρας μας πάνε να πάρουν πίσω όλες τις κατακτήσεις, που με αγώνες και αίμα κατέκτησε ο λαός μας, ο αγώνας των Μακρονησιωτών είναι πολύ επίκαιρος».

Να πάρει η Μακρόνησος τη θέση που της αξίζει, ζήτησε στην ομιλία του και ο δήμαρχος Λαυρίου Γιάννης Παρασκευής. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν επίσης και κατέθεσαν στεφάνι εκπρόσωποι του ΣΥΝ, του ΔΗΚΚΙ, παραρτημάτων της ΠΕΑΕΑ, του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, αντιστασιακών οργανώσεων, της ΝΑΣ Ανατολικής Αττικής, του ΠΑΜΕ, του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου, σωματείων της πόλης κ.ά.

Με μια λιτή εκδήλωση στο κέντρο της Αθήνας, τίμησαν χτες οι αντιστασιακοί της Πανελλήνιας Ενωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης (ΠΕΑΕΑ) των παραρτημάτων της Αθήνας και του Πειραιά τη συμπλήρωση των 58 χρόνων από την 5η Μάρτη 1943, τις ηρωικές κινητοποιήσεις του λαού κατά της πολιτικής επιστράτευσης.

Τότε, και με κεντρικό σύνθημα «όχι στην πολιτική επιστράτευση της κατοχικής κυβέρνησης», οι εργάτες της πρωτεύουσας έδωσαν τη δική τους απάντηση στη διαταγή της φιλοχιτλερικής ελληνικής κυβέρνησης σύμφωνα με την οποία έπρεπε Ελληνες να πάνε στη Γερμανία και να δουλέψουν στα εργοστάσιά τους. Ο ελληνικός λαός πέτυχε με τις συνεχόμενες κινητοποιήσεις - που κατέληξαν στο γενικό ξεσηκωμό στις 5 Μάρτη του '43, τον οποίο έπνιξαν στο αίμα τα χιτλερικά στρατεύματα κατοχής - να μην πάει ούτε ένας Ελληνας εργάτης στη Γερμανία τη στιγμή που όλη η κατεχόμενη Ευρώπη είχε στείλει.

Ετσι, όπως τότε ο ελληνικός λαός είχε αντισταθεί στον κατακτητή και δεν έστειλε ούτε έναν εργάτη για να υπηρετήσει τα σχέδια των ναζιστών, έτσι και σήμερα, 58 χρόνια μετά, το μήνυμα της χτεσινής εκδήλωσης ήταν κανένας Ελληνας φαντάρος να μην υπηρετήσει τα σχέδια των ιμπεριαλιστών και του ΝΑΤΟ.

Οπως τόνισε ο Χ. Παπαμάργαρης, νομαρχιακός σύμβουλος Αθήνας με τη Νομαρχική Αγωνιστική Συνεργασία και κεντρικός ομιλητής, «σήμερα "κατακτητής" στη χώρα μας είναι ο "εκσυγχρονισμός" της κυβέρνησης, η νεοφιλελεύθερη επιδρομή στις πολιτικές μας κατακτήσεις, η νεοκαπιταλιστική βαρβαρότητα. Είναι το αποκρουστικό πρόσωπο και η κυνική χυδαιότητα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού. Είναι η πολιτική των ΗΠΑ και της ΕΕ, των μονοπωλίων και της ΟΝΕ». Και κατέληξε: «Απέναντι σε αυτόν τον κατακτητή αγωνιζόμαστε. Ετσι τιμούμε το 2001 τους νεκρούς του 1943. Αυτό θέλουν και αυτοί»...

Νωρίτερα, εκ μέρους της ΠΕΑΕΑ είχε μιλήσει ο Σπ. Διλιντάς, υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων της Ενωσης, κάνοντας μια σύντομη αναφορά στα γεγονότα της εποχής.

Τέλος, οι αντιστασιακοί κατέθεσαν στεφάνια στη μνήμη των νεκρών στα κεντρικά γραφεία της «Κομαντατούρ», Κοραή 4, τα υπόγεια της οποίας χρησιμοποιούνταν ως κρατητήρια από τους ναζί. Πολλοί ήταν οι Ελληνες αγωνιστές που κρατήθηκαν και βασανίστηκαν ανελέητα σε εκείνα τα υπόγεια. Σημειώνεται ότι οι αντιστασιακοί ήθελαν να διοργανώσουν την εκδήλωση εκεί, χωρίς, ωστόσο, να τους επιτραπεί από την «Εθνική Ασφαλιστική», στην οποία ανήκει το κτίριο, λόγω ανακαίνισης του υπόγειου χώρου.

Εκ μέρους του ΚΚΕ παραβρέθηκε αντιπροσωπεία με επικεφαλής το μέλος της ΚΕ Γ. Γεωργόπουλο, αντιπροσωπεία του ΔΗΚΚΙ και ο αντιπρόεδρος της Βουλής, Ντ. Βρεττός. Στην εκδήλωση βρίσκονταν πλήθος αντιστασιακών των παραρτημάτων της ΠΕΑΕΑ που συμμετείχαν με τα λάβαρά τους.