Δύσκολες μέρες για την εγχώρια καπιταλιστική οικονομία προβλέπει η ΝΔ, κατηγορώντας γι' αυτό την κυβέρνηση και την αδυναμία της να παζαρέψει αποτελεσματικά με τους δανειστές.

Συγκεκριμένα, ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ, Κ. Καραγκούνης, δήλωσε χτες: «Ολα δείχνουν ότι η κυβέρνηση προτείνει εννιάμηνη παράταση του μνημονίου. Δηλαδή, χρονική επέκταση της ασφυξίας και της αβεβαιότητας. Αν γίνει δεκτή αυτή η πρόταση θα πληρώνονται κανονικά τα τοκοχρεολύσια στο εξωτερικό. Αλλά μέσα στην ελληνική οικονομία η ασφυξία θα συνεχίζεται για άλλους εννιά μήνες! Δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα, απλά επεκτείνουν τον αργό θάνατο της οικονομίας. Τώρα ζητούν άλλους εννιά μήνες επέκταση του μνημονίου, που έλεγαν πως θα καταργήσουν. Και στο μεταξύ ετοιμάζουν φοροκαταιγίδα».

Στην ίδια βάση... αγωνίας για την εξασφάλιση ρευστότητας στα ντόπια μονοπώλια, ο συντονιστής Οικονομικών Υποθέσεων της ΝΔ, Χρ. Σταϊκούρας, μιλώντας στη Βουλή, τόνισε πως οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα υπερέβησαν τα 4,1 δισ. ευρώ τον Απρίλη, αυξημένες κατά 1,1 δισ. ευρώ (37%) από το Δεκέμβρη του 2014. «Αν μάλιστα προσθέσουμε και τις εκκρεμείς επιστροφές φόρων, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προσεγγίζουν, στο τέλος Απριλίου, τα 5 δισ. ευρώ», συμπλήρωσε.

Εστίασε επίσης στο ότι «οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων ανήλθαν στα 820 εκατ. ευρώ, από 1,4 δισ. ευρώ το αντίστοιχο τετράμηνο του 2014, δηλαδή είναι μειωμένες κατά 41% από πέρυσι».

«Συνεπώς», είπε, «η κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε ουσιαστική και διευρυνόμενη εσωτερική στάση πληρωμών, η οποία έχει οδηγήσει σε "ασφυξία" την οικονομία».

«Εύχομαι να υπάρξει επωφελής για τη χώρα συμφωνία», συνέχισε ο Χρ. Σταϊκούρας, «Ομως, εάν υπάρξει, θα περιέχει, όπως φαίνεται, δυσμενέστερους - σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν - όρους, για την επίτευξη πολύ χαμηλότερων πρωτογενών πλεονασμάτων. Σ' αυτή την περίπτωση η ευθύνη θα βαραίνει τόσο την κυβέρνηση, για τη διαπραγματευτική στρατηγική της, την απουσία ρεαλιστικού σχεδίου και την ασυμβατότητα των εξαγγελιών της με το ευρωπαϊκό πλαίσιο, όσο και τους δανειστές, για την διαχρονικά αδιάλλακτη στάση τους σε πτυχές της πολιτικής», πρόσθεσε χαρακτηριστικά, συντασσόμενος ουσιαστικά με τη διεκδίκηση του εγχώριου κεφαλαίου για κάποια «χαλάρωση» στην περιοριστική πολιτική.

Καθώς μάλιστα και η ΝΔ ιεραρχεί ψηλά αυτά τα ζητούμενα του κεφαλαίου, δεν δίστασε να προτείνει στην κυβέρνηση «να σταματήσουμε τις ιδεοληπτικές σκιαμαχίες, τους δογματισμούς και τους υψηλούς τόνους και όλες οι κοινωνικοπολιτικές δυνάμεις, ανεξάρτητα από τις όποιες διαφορές και τον ανά περίοδο ρόλο μας στο πολιτικό σκηνικό, να "βάζουμε διαρκώς πλάτη", σε πνεύμα συνεννόησης, με αίσθημα ευθύνης, ώστε η χώρα (βλ. η εγχώρια καπιταλιστική οικονομία) να βγει γρήγορα και οριστικά από το τέλμα, να αναπτυχθεί με δικαιοσύνη και συνοχή και να πορευθεί με αξιοπρέπεια και δυναμισμό στο διεθνές σκηνικό».

Η συσκότιση των αιτιών της κρίσης, η νομιμοποίηση του χρέους στη συνείδηση του λαού με το διαχωρισμό του σε «καλό» και «κακό», αλλά και το καμουφλάρισμα της ΕΕ ως μία ...«ένωση των λαών», που ενίοτε πέφτει και σε λάθη (!), ήταν τα στοιχεία που κυριάρχησαν και στις χτεσινές «εργασίες» της περιβόητης «Επιτροπής αλήθειας του δημόσιου χρέους» που έχει συστήσει η πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Οι «εργασίες» ξεκίνησαν με κοινή συνέντευξη Τύπου της Ζ. Κωνσταντοπούλου και της Εύα Ζολί, Γαλλίδας ευρωβουλευτή των Πρασίνων, που, όπως την παρουσίασε η πρόεδρος της Βουλής, έχει αναπτύξει μεγάλη δράση ενάντια στην αδιαφάνεια, «στην αποκάλυψη, τη δίωξη και την τιμωρία σκανδάλων στη Γαλλία».

Η Εύα Ζολί ανέφερε ότι «κοίτασμα» για να «γεμίσουν τα φορολογικά ταμεία και να αποκαταστήσουμε το αίσθημα αδικίας του ελληνικού λαού, είναι η πραγματική αξιολόγηση του χρέους και του ρόλου που διαδραμάτισε η διαφθορά», την οποία θεωρεί ως «νούμερο ένα ένοχο» για την κρίση, βγάζοντας έτσι «λάδι» τον ίδιο τον καπιταλισμό που τη γεννά. Παράλληλα, ανέφερε ότι καταβάλλει κάθε προσπάθεια, ώστε «η συμφωνία της κυβέρνησης να είναι καλή και να μην αποβεί σε βάρος του ελληνικού λαού, γιατί αυτό θα σήμαινε το τέλος της ευρωπαϊκής ιδέας», που είναι «Ευρώπη όχι των τραπεζιτών, αλλά Ευρώπη των λαών»...

Δεύτερο μέρος των εργασιών ήταν η δημόσια ακρόαση του Φ. Λε Γκρεν, πρώην συμβούλου του πρώην προέδρου της Κομισιόν, Μ. Μπαρόζο. Ο ίδιος, αποκρύβοντας ότι η στρατηγική της ΕΕ και τα μνημόνια ήταν ζητούμενα του κεφαλαίου, έφτασε να χαρακτηρίσει ως «περιττή ταλαιπωρία του ελληνικού λαού» τα όσα έχει τραβήξει και τις τρομακτικές απώλειες που έχει υποστεί για την καπιταλιστική κερδοφορία. Πρόσθεσε πως «ενώ η Ελλάδα, το Μάη του 2010, είχε οδηγηθεί στη χρεοκοπία και ήταν αναγκαία η αναδιάρθρωση ή διαγραφή μέρους του χρέους, κάποιοι αποφάσισαν να παρακάμψουν αυτό το συμπέρασμα και να προσποιηθούν ότι η Ελλάδα απλώς αντιμετώπιζε πρόσκαιρα προβλήματα ρευστότητας», με αποτέλεσμα τη δανειοδότησή της, η οποία «όπως έγινε, ουδόλως ωφελήθηκε η Ελλάδα αλλά αντίθετα ωφελήθηκαν οι πιστωτές της».