Λύματα υποκρισίας και ... βαθύ γαλάζιο
Και κλάααμα οι αποικιοκράτες στη Μεσόγειο. Και να ξανά μανά οι συνάξεις για περισσότερα λεφτά και φρεγάτες και κανόνια και αστυνομίες της θάλασσας, ώστε να σωθούν τα θύματά τους απ' τη μοίρα που τους επιφύλαξαν. Δεν αντέχεται αυτή η υποκρισία. Ο φανφαρονισμός ενός εσμού «ηγετών», διαδόχων των αρχαίων και νεότερων κατακτητών της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, ξεπέρασε κάθε ιστορικό προηγούμενο. Αυτοί, οι πωλητές, οι τοκιστές και σουλατσαδόροι της βαρυχειμωνιάτικης άνοιξης, που τίναξε κάθε εξέλιξη στο Μαγκρέμπ (το βόρειο και ανατολικό μεσογειακό κομμάτι της αφρικανικής ηπείρου), αυτοί οι φονιάδες που με τα αεροπλάνα και τα πλοία τους βομβάρδισαν και ρήμαξαν κάθε εστία πολιτισμού στην ίδια του την κοιτίδα, τώρα στήνουν μεγαλόπρεπες κηδείες ναυαγών!
Τα παρατεταγμένα φέρετρα με νούμερα αντί ονόματα των πνιγμένων της απελπισίας, με πρωθυπουργάρες κοστουμαρισμένες να αποτίουν φόρο τιμής σ' αυτούς που οι ίδιοι δολοφόνησαν, είναι η επιτομή της χυδαιότητας και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας στο ξεκοιλιασμένο ευρωυπογάστριο του αλμυρού θανάτου.
Ερχομαι από το Συμβούλιο της Ευρώπης και την Επιτροπή Μετανάστευσης με την ίδια γεύση και οσμή του θανάτου που γύρισα απ' τη Ρουάντα πριν από είκοσι τόσα χρόνια. Τότε η ...διεθνής δυτική κοινότητα, οι δικτάτορες του «λευκού ανθρωπισμού» πούλαγαν τη δημοκρατία του τρόμου σε συσκευασία χολέρας, άταφων σκελετωμένων απ' την πείνα χιλιάδων γυναικόπαιδων. Τώρα τους βλέπω και τους ακούω, την ώρα που ξιφουλκούν για το ...βαθύτερο νόημα της έννοιας γενοκτονία, εκατό χρόνια φορτωμένης στην ψυχή των Αρμενίων, να σπέρνουν - εξάγουν βόμβες, να κόβουν εισιτήριο σε πετρέλαιο και να εισάγουν καραβιές απελπισμένων προσφύγων και πτώματα Σύρων, Σομαλών, Αφγανών, Λίβυων... Μια προσεκτική ματιά, με τσίπα όμως, θα σου δείξει στην τηλεόραση, στα προσοδοφόρα ρεπορτάζια του έντεχνου ανθρωπισμού πολλά από τα πτώματα και τους νεκροζώντανους να φοράνε ποδοσφαιρικές φανέλες με χορηγούς όπως το Κατάρ, το Αζερμπαϊτζάν, τα Εμιράτα, γερές επενδύσεις για μυαλά στα κάγκελα...
Ο φασισμός είναι που πλέει πλησίστιος στον αφρό των κυμάτων της Μεσογείου. Εδώ επιτελεί εξαιρετικά αποτελεσματικά το έργο του, αυτό που του αναθέτει πάντα η «ανώτερη» καπιταλιστική φυλή των ιθαγενών της αγοράς. Στήνει ένα απέραντο υγρό στρατόπεδο συγκέντρωσης, μια θάλασσα σύνορο και βασανίζει, τυραννάει, εξοντώνει τις μάζες που «λερώνουν» πλατείες και παραλίες. Κι έτσι ποτέ, καμιά αρχή, καμιά ακαδημία του εκχωρημένου πνεύματος δεν θα δώσει μετάλλιο ανδρείας και τιμής στον πατριώτη που έσωνε γυναίκες και παιδιά. 'Η στη γριά νησιώτισσα που άνοιξε σεντούκια και κελάρια κι έντυσε και τάισε τους σωσμένους αλλοεθνείς κι αλλόθρησκους, τους «ξένους» μ' ό,τι προικιά σωτηρίας είχε μαζέψει. Και να το κάνει σε μια χώρα που έφερε τρίτο κόμμα αυτό των φονιάδων, που θεωρούν «υπανθρώπους» όσους δεν πατάνε με φράγκα στην τσέπη, τα «άγια» μας χώματα.
Θα περάσουν τα χρόνια και για τεράστιους πληθυσμούς της πάμπλουτης πολιτισμικά μεσογειακής λεκάνης, τα ΝΑΤΟ και τα FRONTEX και οι πειρατικές συμμαχίες μας θα δικάζονται σε άλλες Νυρεμβέργες. Θα είναι δράκοι σε καθόλου εξωτικά παραμύθια. Και κάποιοι από μας που μπορεί να ρίξουμε μια πετονιά στη θάλασσά μας, θα τρέμουμε στην ιδέα πως το ψαράκι έχει τραφεί μ' ένα νεκρό παιδάκι που κοιμήθηκε τρομαγμένο ανάμεσα στα φύκια του βυθού των αξιών μας... Τα λύματα υποκρισίας σκοτώνουν το βαθύ γαλάζιο.
Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ