ΝΙΚΟΣ ΘΕΟΦΙΛΑΤΟΣ

Στις 22/1/2015, «έφυγε» από τη ζωή ο βετεράνος κομμουνιστής ΝΙΚΟΣ ΘΕΟΦΙΛΑΤΟΣ, σε ηλικία 88 ετών. Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης, συγγενείς, σύντροφοι και φίλοι, είπαν το τελευταίο «αντίο» στο σύντροφο Ν. Θεοφιλάτο, τον κομμουνιστή, που τέλειωσε τη ζωή του, έχοντας συμπληρώσει 70 χρόνια κομματικής ζωής, τιμώντας τον τίτλο του μέλους και του στελέχους του Κόμματος, τιμώντας το αίμα και τους διωγμούς της οικογένειάς του και του ιδίου, τους ηρωικούς αγώνες της Εργατικής Τάξης και του λαού μας. Μέχρι το τέλος της ζωής του, επί σειρά ετών, ήταν πρόεδρος του παραρτήματος ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ Πάτρας, καθώς και στην Κεντρική Διοίκηση της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, στην Αθήνα.

Στην κηδεία του παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τα μέλη του ΠΓ Δ. Αρβανιτάκη και Λουίζα Ράζου, η οποία στην ομιλία της, μεταξύ άλλων, τόνισε ότι ο σύντροφος Ν. Θεοφιλάτος: «..δεν υποχώρησε ποτέ, δεν έκανε δήλωση, παρά τις πιέσεις, κι ήταν περήφανος για τη στάση του αυτή, μεταδίδοντας στις νεότερες γενιές των κομμουνιστών πως η υπόθεση της εργατικής τάξης για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό, αξίζει κάθε θυσία όσο βαριά κι αν είναι».

Η οικογένειά του, πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος και θυσιών στον Αγώνα για την απελευθέρωση της χώρας μας από τους φασίστες κατακτητές αλλά και για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Το 1944, ο ίδιος 17χρονος ΕΠΟΝίτης και στη συνέχεια ΕΛΑΣίτης, τα αδέρφια του Γεράσιμος, Χαράλαμπος και Θανάσης, ΕΛΑΣίτες, σκοτώθηκαν και οι τρεις. Ο Γεράσιμος, 28 ετών και ο Χαράλαμπος 32 ετών, σκοτώθηκαν σε συμπλοκή με τους χωροφύλακες, στις 14 Σεπτέμβρη 1946, στη θέση «Κηπούρια» της Κεφαλονιάς. Ο Θανάσης, 33 ετών, από τους τελευταίους μαχητές του ΔΣΕ, σκοτώθηκε σε μάχη με τον κυβερνητικό στρατό κοντά στη Σάμη, τον Αύγουστο του 1949. Επίσης, οι θείοι του, ο ένας σκοτώθηκε στο Αλβανικό μέτωπο και ο Διονύσης, ο μικρός αδερφός της μάνας του, μαχητής του ΔΣΕ, πέθανε πολιτικός πρόσφυγας στην Πολωνία, από τις επιπλοκές των τραυμάτων του.

Ο πατέρας του Ν. Θεοφιλάτου είχε πεθάνει πολύ νέος από αρρώστια και έτσι η χαροκαμένη μάνα του αγωνίστηκε παλικαρίσια για να μεγαλώσει τα παιδιά της. Ο ίδιος ο Ν. Θεοφιλάτος, ο μόνος που επέζησε από τα αγόρια, 19χρονος το 1946, συνελήφθη από τους χωροφύλακες και βασανίστηκε άγρια. Η αδελφή του στάλθηκε εξορία στο Τρίκερι, ενώ η μάνα του, μαζί με τις χήρες νύφες της, πάλευε να ζήσει τα πέντε ορφανά των παιδιών της!

Τον Ιούλη του 1947, ο Ν. Θεοφιλάτος, εξορίστηκε στην Ικαρία. Το 1948, η μάνα του και οι χήρες νύφες της κλείστηκαν φυλακή στο Ενετικό Κάστρο στο Αργοστόλι, προκειμένου να δικαστούν. Συμπλήρωσαν 18 μήνες προφυλάκισης και τελικά αποφυλακίστηκαν το Νοέμβρη του 1949. Για την αξιοπρεπή και αγωνιστή στάση της μάνας του, ο σ. Νίκος τη σεβόταν και τη λάτρευε απεριόριστα. Ο σ. Νίκος αγωνίστηκε σκληρά μαζί με την οικογένειά του να τα βγάλει πέρα. Δούλευε οικοδόμος και σε άλλες δουλειές.

Ωστόσο, τον Απρίλη του 1967, η χούντα των συνταγματαρχών τον έστειλε πάλι εξορία στη Γιούρα και στο Λακκί της Λέρου για 3,5 χρόνια. Ο σ. Νίκος δούλευε σα νέος και μετέδιδε κουράγιο και αισιοδοξία με την πείρα την αγωνιστική που διέθετε.

Στο 13ο Συνέδριο του Κόμματος είχε ιδιαίτερη συμβολή κατά του οπορτουνισμού. Ως στέλεχος του Κόμματος δούλευε ακούραστα από πολλές θέσεις που του ανέθετε το Κόμμα.

Το παράρτημα Πάτρας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ τονίζει ότι ο Νίκος Θεοφιλάτος ήταν για όλους μας ο δάσκαλος και το παράδειγμα. Πάντα μας έλεγε: «Μην ξεχνάτε ότι το ΚΚΕ ήταν ο οργανωτής, ο καθοδηγητής και ο αιμοδότης του Αγώνα του Απελευθερωτικού αλλά και του ταξικού Αγώνα» και «σε όλες τις εκδηλώσεις μας να μην ξεχνάμε ότι είμαστε πρώτα Κομμουνιστές».

Η Διοικούσα Επιτροπή του παραρτήματος Πάτρας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, σε συνεδρίασή της, αποφάσισε να προσφέρει στο Κόμμα μας, το ΚΚΕ, 200 ευρώ, τιμώντας τη μνήμη του συντρόφου Νίκου, δίνοντας και την υπόσχεση ότι θα προσπαθήσουμε να βαδίσουμε τα βήματα που δίδαξε εκείνος με τη ζωή και το παράδειγμά του, για μια νέα κοινωνία σοσιαλιστική - κομμουνιστική.

Αύριο Κυριακή 1 Μάρτη 2015, γίνεται το 40ήμερο μνημόσυνο του σ. ΝΙΚΟΥ ΘΕΟΦΙΛΑΤΟΥ, στον Αγιο Γεράσιμο.

ΦΥΤΣΙΛΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Την 1η Μάρτη 2015 συμπληρώνονται δύο χρόνια από τη μέρα που συνοδέψαμε, με πολιτική κηδεία, στην τελευταία της κατοικία τη λαϊκή αγωνίστρια ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΒΑΣ. ΦΥΤΣΙΛΗ, που «έφυγε» από τη ζωή χτυπημένη από σπάνια, ανίατη νόσο, σε ηλικία 73 ετών. Η Αγγελική υπήρξε μέχρι την τελευταία της πνοή πιστό και αφοσιωμένο μέλος και στέλεχος του ΚΚΕ και του Συλλόγου Γυναικών Σέκλιζας Καρδίτσας της ΟΓΕ. «Φεύγοντας» άφησε στις συντρόφισσες και τους συντρόφους της του λαϊκού μας αγώνα την παραγγελιά της, σε στίχους του Δημοτικού μας Τραγουδιού:

«Εσεις οι φιλενάδες μου, καλές κι αγαπημένες/ κι εσείς αγαπημένα μου συντρόφια του Αγώνα/ τώρα που φεύγω απ' τη ζωή και πάω στον άλλο κόσμο/ δε θέλω να με κλάψετε, ούτε να λυπηθείτε/ μον' θέλω ν' αγαπιόμαστε, να είστε μονιασμένοι/ και πάντα ν' αγωνίζεστε για του λαού το δίκιο».

Στη μνήμη της, η οικογένειά της προσφέρει, μέσω ΚΟΒ Σέκλιζας Καρδίτσας, 100 ευρώ για ενίσχυση του ΚΚΕ.