Σύντροφοί μου - έτσι σας λέω γιατί έτσι σας νιώθω πια - ξεκινώντας θέλω να πω ότι είναι τιμή για μένα που το Κόμμα μού δείχνει εμπιστοσύνη να συμμετέχω σε αυτήν τη μάχη από αυτό το μετερίζι. Μια μάχη η οποία είναι στο λίγο - πολύ σε όλους μας από παλιά γνωστό σκηνικό. Ενα σκηνικό διπολισμού, ένα σκηνικό αρπαγής, ενσωμάτωσης του κόσμου σε κάλπικα διλήμματα. Δε θέλουν να επιτρέψουν σε εμάς τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους αγρότες, να σκεφτούμε τι είναι η ζωή μας, τι είναι αυτό που χάνουμε, ποιο είναι το ταξικό μας συμφέρον. Μας βάζουν σε πλαστά διλήμματα. Στο δίλημμα του φόβου και του τρόμου και της κάλπικης ελπίδας. Στο δίλημμα της θολούρας και της αριστερής ή ριζοσπαστικής φρασεολογίας, χωρίς όμως συγκεκριμένες δεσμεύσεις, χωρίς διάθεση για ρήξη με αυτούς που κλέβουν τη ζωή μας.

Είναι γνωστοί ποιοι είναι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, το ΠΑΣΟΚ από το οποίο κι εγώ προέρχομαι. Ημουν στο ΠΑΣΟΚ και είναι τιμή μου που κατόρθωσαν οι σύντροφοι να μου δείξουν το δρόμο, να καταλάβω το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσω. Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, λοιπόν, είναι φανατικοί υποστηρικτές αυτής της πολιτικής. Το ζήτημα είναι ότι ο κόσμος πρέπει, αφού έχει αποκτήσει την εμπειρία δεκαετιών, να μην ξαναπαγιδευτεί στο ίδιο δίλημμα, στην ίδια παγίδα. Οι αριστερές ριζοσπαστικές φρασεολογίες πρέπει να έχουν και συνεπή αριστερή λογική ρήξης με τη μήτρα του συστήματος, με αυτό που δημιουργεί τα προβλήματα. Δεν μπορεί να λέω ότι θα υπηρετήσω τα λαϊκά συμφέροντα, δεν μπορεί να λέω ότι θα είμαι ενάντια στη λιτότητα και τους αντιλαϊκούς νόμους, όταν από την άλλη μεριά κλείνω πονηρά το μάτι και λέω «εγώ θα σεβαστώ τη δανειακή σύμβαση». Οι 400 τόσοι εφαρμοστικοί νόμοι δεν είναι τίποτε άλλο αλλά η εξειδίκευση της δανειακής σύμβασης. Οταν, λοιπόν, θα σεβαστείς τη δανειακή σύμβαση θα αφήσεις άθικτους τους εφαρμοστικούς νόμους, θα αφήσεις άθικτα τα χαράτσια και τους φόρους. Γιατί και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο σύγχρονος πόλος του νέου διπόλου, τάσσεται με τη στρατηγική της ΕΕ ξεκάθαρα. Τάσσεται με τη συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ ξεκάθαρα. Τάσσεται με τη στρατηγική «2020» ξεκάθαρα. Ας τα δει ο κόσμος αυτά. Η στρατηγική 2020 σημαίνει χτύπημα των λαϊκών συμφερόντων, μείωση του εργατικού «κόστους», καταπάτηση κάθε στοιχειώδους κοινωνικού δικαιώματος σε Παιδεία, σε Υγεία, σε Κοινωνική Ασφάλιση. Αυτοί είναι. Αυτοί είναι οι επίδοξοι νέοι σωτήρες μας.

Ομως, αυτοί παίζουν το ρόλο τους. Πρέπει εμείς πια σαν λαός να δείξουμε ότι πήραμε το μάθημά μας. 30 και παραπάνω χρόνια δεν πρέπει να πάνε χαμένα στην ιστορική μας μνήμη και στη συνείδησή μας. Μπορούμε να τους γυρίσουμε την πλάτη. Γιατί με την οποιαδήποτε κυβέρνηση, με τη μια ή την άλλη εκδοχή τους, οι εφαρμοστικοί νόμοι θα είναι εδώ, η ΕΕ θα είναι εδώ, η μείωση του εργατικού «κόστους», το χτύπημα των συντάξεων και των κοινωνικών δικαιωμάτων θα είναι εδώ. Η συμμετοχή της Ελλάδας και οι κίνδυνοι εμπλοκής της σε πολέμους, λόγω της συμμετοχής του ΝΑΤΟ, θα είναι εδώ. Πρέπει, λοιπόν, να αλλάξουμε μια πορεία. Αυτό που λέμε επιτέλους να αλλάξει κάτι, και το εκμεταλλεύονται πολύ άγρια αυτό το ένστικτο του κόσμου, πρέπει να του δώσουμε και συγκεκριμένο περιεχόμενο. Πώς μπορώ να πω εγώ στο γιο μου ότι επιτέλους άλλαξε κάτι, όταν δεν πάρω πίσω αυτά που μου έκλεψαν; Οταν δεν πάρω πίσω το μεροκάματό μου; Οταν δεν πάρω πίσω το δικαίωμα του παιδιού μου να έχει Παιδεία; Οταν δεν πάρω πίσω το δικαίωμα της οικογένειάς μου να έχει Υγεία; Οταν δεν έχει δικαίωμα ο γιος μου καθώς μεγαλώνει να έχει σταθερή δουλειά και να μην είναι ελεημονοδοτούμενος δυο - τρεις μήνες δουλειά το χρόνο, πάψε και μη μιλάς; Υπάρχει λύση για αυτό; Βέβαια υπάρχει. Χρειάζονται όμως και συνολικότερες αλλαγές, χρειάζονται ρήξεις, χρειάζεται καταρχήν ισχυρό ΚΚΕ στη Βουλή και σε όλα τα επίπεδα, γιατί χωρίς αυτό το κόμμα, αποδείχτηκε ότι δεν μπορεί να ανέβει το κίνημα. Το λέει η εμπειρία των τελευταίων χρόνων. Πού πήγε το κίνημα το εργατικό, το λαϊκό, το αγροτικό, πήγε χαμηλά ή δεν πήγε; Να το αποτέλεσμα της πτώσης του ΚΚΕ.

Πρέπει ο λαός να ξεπεράσει αυτά τα διλήμματα, να ανοίξει το δρόμο πια, ήρθε ο καιρός: Αμυνα και ταυτόχρονα οργάνωση της αντεπίθεσης. Γιατί μπορούμε, μπορούμε να μην πληρώσουμε αυτό το χρέος, να το διαγράψουμε. Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς την ΕΕ, με κοινωνικοποιημένα μέσα παραγωγής και μονοπώλια, με θεσμούς της λαϊκής - εργατικής εξουσίας. Μπορούμε να ανοίξουμε το δρόμο κι ο δρόμος μπορεί να ανοίξει με ψήφο στο ΚΚΕ στις 25 Γενάρη.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι,

Είμαι, όπως ακούσατε, απόστρατος, αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Αποστράτων Πυροσβεστικού Σώματος. Ισως να αναρωτηθείτε γιατί να βρισκόμαστε εδώ απόστρατοι, είτε στα ψηφοδέλτια είτε με παρεμβάσεις. Είναι πολύ απλό. Το ΚΚΕ πάντα ήταν γνώριμο, πολλά χρόνια πριν, από την εποχή του συνδικαλισμού, όταν ήμασταν σε ενέργεια, ήταν δίπλα μας σε όλα τα βήματά μας. Είτε αυτά αφορούσαν τον εκδημοκρατισμό στα Σώματα Ασφαλείας, είτε την τροποποίηση του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας του Πυροσβεστικού Σώματος, είτε τα εργασιακά μας δικαιώματα, είτε την υγιεινή και ασφάλεια η οποία εξέλιπε και μέχρι σήμερα δεν έχει υλοποιηθεί, είτε στην ενσωμάτωση των πολλών επιδομάτων που κατά καιρούς και κατά κυβέρνηση χρησιμοποιούνταν με κατάλληλο τρόπο για εκλογικές σκοπιμότητες και με έναν μικρό βασικό μισθό, κάτι που και σήμερα είναι το ίδιο, δυστυχώς.

Γιατί, ήταν πάντα το ΚΚΕ στους αγώνες μας, στις αγωνίες μας για ένα καλύτερο αύριο, σε εκατοντάδες Ερωτήσεις κοινοβουλευτικού ελέγχου, στην προβολή των διεκδικήσεών μας μέσα από τις σελίδες του «Ριζοσπάστη» και τις εκπομπές του «902 Αριστερά στα FΜ». Επίσης, τα καλοκαίρια, όταν εργαζόμαστε χωρίς ωράρια, χωρίς ατομική προστασία, πολλές φορές και χωρίς την απαιτούμενη ξεκούραση για την αναπλήρωση της εργατικής μας δύναμης, πάντα με παρεμβάσεις επίκαιρες ήταν στο πλευρό μας. Αλλά ακόμη και τώρα, ως συνταξιούχοι, μαζί με όλο τον υπόλοιπο εργαζόμενο λαό και τους συνταξιούχους, πάντα βρίσκεται στο πλευρό μας και πάντα προβάλλει είτε αιτήματα κοινά συνταξιούχων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, είτε εξειδικευμένα των Σωμάτων Ασφαλείας και Ενόπλων Δυνάμεων.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Η επιδοματική πολιτική στους μισθούς μας διαχρονικά από τις κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της συγκυβέρνησης τελευταία, έβαλε σε δοκιμασία τη ζωή μας και δημιούργησε τεράστια προβλήματα αφαίμαξης του εισοδήματός μας, τόσο των εν ενεργεία όσο και των απόστρατων συναδέλφων μας. Ετσι, παρά τη δικαστική νίκη που πετύχαμε, με τις αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, όπως επίσης και τις ρήσεις του Σταϊκούρα για τις 600.000 περίπου ευρώ τα οποία θα δίνονταν και θα δημιουργούνταν μια τεράστια «τρύπα» στον προϋπολογισμό, το αποτέλεσμα δυστυχώς είναι ότι με το 50% που δόθηκαν στα Σώματα Ασφαλείας, στους συνταξιούχους και εν ενεργεία των Ενόπλων Δυνάμεων, βρέθηκε η κατάλληλη φόρμουλα από την κυβέρνηση, μέσω διαδοχικών μειώσεων, τελικά να καταλήξουν εντελώς ψίχουλα, ανάξια λόγου στους συνταξιούχους και τους εν ενεργεία συνάδελφους. Συγκεκριμένα, να σκεφτείτε μόνο ότι σε ένα μισθό ο οποίος είχε αύξηση αναδρομική της τάξης των 180 ευρώ, η διαφορά που προκύπτει είναι από 4 έως το πολύ 30 ευρώ. Αυτή είναι λοιπόν η μεγάλη διαφορά που τύχαμε και που έχουμε επιτύχει μέσα από την ευτυχή έκβαση των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Η κυβερνητική πολιτική της λιτότητας στους προϋπολογισμούς του Πυροσβεστικού Σώματος αλλά και γενικότερα των Σωμάτων Ασφαλείας και Ενόπλων Δυνάμεων συνέτεινε στην οριακή λειτουργία των υπηρεσιών, με τεράστιες ελλείψεις σε ανταλλακτικά οχημάτων, σε ελαστικά, με κίνδυνο απώλειας ζωών, σε μη ανανέωση του ατομικού εξοπλισμού του προσωπικού, στη συρρίκνωση των υπηρεσιών από προσωπικό, με κίνδυνο στην αντιμετώπιση σοβαρών περιστατικών που απαιτείται τουλάχιστον η αυστηρή τήρηση του Κανονισμού της Εσωτερικής Υπηρεσίας του Πυροσβεστικού Σώματος.

Ο θεσμικός τάχα μου εκσυγχρονισμός του Πυροσβεστικού Σώματος και της ΕΛ.ΑΣ. και της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας με το νόμο περί αναδιοργάνωσης, του πρώην υπουργού Δένδια, αποδιοργάνωσε το Πυροσβεστικό Σώμα και εκφύλισε δομές με μετατροπή νευραλγικών Διευθύνσεων σε τμήματα, προώθησε αντεργατικές διαδικασίες ξεθεμελιώματος εργασιακών σχέσεων και μεγαλύτερη στρατιωτικοποίηση του προσωπικού.

Φίλες και φίλοι,

Το εισόδημά μας, όπως και όλων των υπόλοιπων εργαζομένων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, διαρκώς μειώνεται από τη λιτότητα, τις ανατιμήσεις στα λαϊκά αγαθά, τις ιδιωτικοποιήσεις σε κοινωνικές υπηρεσίες όπως στην Παιδεία, στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην Ασφάλιση, τη βαριά άμεση και έμμεση φορολογία. Η προεκλογική υπόσχεση της ΝΔ για αύξηση του βασικού μισθού των Σωμάτων Ασφαλείας και Ενόπλων Δυνάμεων κατά 140 ευρώ, που ούτε κατά διάνοια ανταποκρίνεται στις ανάγκες μας, αθετήθηκε και αυτή. Το προεκλογικό «άμεσα» μετατράπηκε «σε βάθος 4ετίας» και βάλε τώρα πλέον! Τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα διαρκώς συρρικνώνονται, ανακοινώθηκαν νέα αντιασφαλιστικά μέτρα, αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση των συντάξιμων αποδοχών.

Από αυτό εδώ λοιπόν το βήμα, καλούμε όλους τους συναδέλφους μας στο Πυροσβεστικό Σώμα, στα Σώματα Ασφαλείας και στις Ενοπλες Δυνάμεις, εν ενεργεία και αποστράτους, να αγωνιστούμε για να εμποδίσουμε την περαιτέρω εξαθλίωσή μας. Να βάλουμε φρένο στη μετατροπή της επικουρικής μας ασφάλισης σε επαγγελματική, που θα επιφέρει νέα μεγάλα οικονομικά βάρη σε όλους μας. Ολοι μαζί να αγωνιστούμε για τη διατήρηση και ενίσχυση του συστήματος της αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν Κοινωνικής Ασφάλισης με την πλήρη χρηματοδότησή του από τον κρατικό προϋπολογισμό, που θα προέλθει από τη φορολόγηση όλων αυτών που καρπώθηκαν τα τεράστια ποσά των ελλειμμάτων των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων. Να μην επιτρέψουμε καμιά νέα περικοπή στις κύριες και επικουρικές συντάξεις και να απαιτήσουμε την αποκατάστασή τους στα επίπεδα του 2009 τουλάχιστον, καθώς και την επαναφορά και της 13ης και 14ης σύνταξης. Να αγωνιστούμε για να επιστραφούν όλα τα λεηλατημένα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, εδώ και δεκαετίες, και να σταματήσει κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στους τομείς της Κοινωνικής Ασφάλισης (επενδύσεις στο χρηματιστήριο κ.ο.κ.) που στόχο έχουν να παραδίδουν τα χρήματα των εργαζομένων στο μεγάλο κεφάλαιο.

Και επειδή κατά παράφραση της λαϊκής ρήσης «μετά την απομάκρυνση από την κάλπη ουδέν λάθος αναγνωρίζεται», σας καλούμε να ψηφίσετε ΚΚΕ, το μοναδικό κόμμα που μας στηρίζει στα προβλήματά μας, που δεν έχει θολές υποσχέσεις και δεν πατά σε δύο βάρκες - και με το κεφάλαιο και με το λαό - και που μετά τις εκλογές και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες θα είναι στο πλάι μας για μια Ελλάδα όπου οι εργαζόμενοι, οι παραγωγοί δηλαδή του πλούτου, θα πάρουν τη θέση που τους αξίζει σε μια λαϊκή - εργατική διακυβέρνηση.

Την επόμενη μέρα από τις εκλογές ο εργαζόμενος λαός να έχει ένα δυνατό ΚΚΕ στη Βουλή, δύναμη εργατικής - λαϊκής αντίστασης και αντεπίθεσης. Για να ανοίξουμε το δρόμο για τη μοναδική λύση υπέρ του λαού, τη μονομερή και ολοσχερή διαγραφή του χρέους, την αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, τη λαϊκή ευημερία, με το λαό στην εξουσία και μια σοσιαλιστική προοπτική.