«Η γνώμη μας είναι ότι κάθε μέρα που περνάει η αντιπαράθεση και ο ανταγωνισμός ανάμεσα στη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ παίρνουν τα χαρακτηριστικά εξαχρείωσης», κατήγγειλε χτες η Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, μιλώντας στη Βουλή.

Εξηγώντας ότι η εξαχρείωση δεν αφορά τους χαρακτηρισμούς που ανταλλάσσουν μεταξύ τους, αλλά την ουσία την αντιπαράθεσής τους, επικαλέστηκε ως παράδειγμα τις καπιταλιστικές κρίσεις που προϋπήρξαν, σημειώνοντας πως αυτές πάντα συνοδεύονται από επεξεργασμένα μέτρα υποτίμησης, πλήρους απαξίωσης της αξίας της εργατικής δύναμης, από αφαίρεση κατακτήσεων της εργατικής τάξης, πλήγματα στα φτωχά λαϊκά στρώματα, αλλά κι από καταστροφή και ενός μέρος του κεφαλαίου, και ενός μέρους των καπιταλιστικών επιχειρήσεων.

«Δηλαδή, κλασικά συνυφασμένα φαινόμενα με την οικονομική καπιταλιστική κρίση ο ένας τα αποδίδει στον άλλο» σημείωσε η Αλ. Παπαρήγα.

Σε άλλο σημείο της παρέμβασής της κατέρριψε τον ισχυρισμό ότι τα δάνεια και τα χρέη προκλήθηκαν γιατί ο ελληνικός λαός κατανάλωνε περισσότερα απ' όσα παρήγαγε. «Μα δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα. Πείτε μου πάλι ένα παράδειγμα που η καπιταλιστική ανάπτυξη έγινε χωρίς δάνεια και χωρίς χρέη», ανέφερε και πρόσθεσε: «Μια σειρά δηλαδή φαινόμενα, τάσεις, που είναι συνυφασμένες με το σύστημα, και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλα κόμματα τα εμφανίζουν σαν ελληνικές ιδιορρυθμίες (...) Η μεν ΝΔ χειραγωγεί και υποτάσσει το λαό με την τρομοκρατία, τον αντικομμουνισμό, τη θεωρία των "δύο άκρων", διάφορα, και ο ΣΥΡΙΖΑ με χίμαιρες, ονειρώξεις και ονειροφαντασιώσεις».

Αναφερόμενη στην υποχώρηση του κινήματος σημείωσε ότι τα δύο τελευταία χρόνια το κίνημα έχει πάει πολύ πιο κάτω από ό,τι ήταν πριν και η ανάκαμψη θα είναι πολύ επίπονη. Κι απευθυνόμενη στον ΣΥΡΙΖΑ σημείωσε ότι ενώ πήρε 2,5 εκατομμύρια ψήφους και ενώ θα έπρεπε τα συνδικάτα να είναι κυψέλες, τίποτα τέτοιο δε συμβαίνει. «Γιατί; Τι λέτε; Εκεί που λέτε ανατροπή από κάτω, λέτε να τα ανατρέψουμε όλα εμπρός για την κάλπη, εμπρός για εκλογές. Αυτή την ανατροπή θα κάνετε; Λέτε, εμείς θα συγκρουστούμε. Μα, αν ήταν να συγκρουστείτε, θα έπρεπε να έχετε ετοιμάσει αυτόν τον κόσμο κι όχι να περιορίζετε, πήγαινε ψήφισε», σημείωσε.

Σε ό,τι αφορά τα μείγματα διαχείρισης που υπερασπίζονται κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, τόνισε: «Εχετε διαφορετικές συνταγές, ναι. Η ΝΔ είναι λιτότητα και ανάπτυξη και εσείς λέτε ανάπτυξη και λιτότητα. Τέτοιες διαφορετικές συνταγές υπήρχαν πάντα. Πάντα. Στα πλαίσια του καπιταλισμού, δεν είναι καινούργιες. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Αν θέλετε, με διαφορετικούς χειρισμούς καταλήγει στο ίδιο αποτέλεσμα, να εξασφαλίσουμε ρευστότητα για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας... Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, υπάρχουν κάποιες διαφορές, ποιος θα πληρώσει όμως; Ο λαός θα πληρώσει».

Σχετικά με τη συζήτηση περί ανάκαμψης, η Αλ. Παπαρήγα επεσήμανε την ανάγκη ο λαός «να ζητήσει, την επιστροφή όλων των απωλειών, όλων» και τόνισε ότι «τη μεγαλύτερη ζημιά που κάνετε και τα δύο κόμματα και οι συν αυτώ, γιατί είναι και οι σύμμαχοι, είναι ότι καλλιεργείτε στο λαό την έκπτωση των απαιτήσεών του. Καλλιεργείτε τη λογική ότι πρέπει να αρκείται στα ψίχουλα. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα».

Σκωπτικά, τέλος, σχολίασε τις κατηγορίες που η κυβέρνηση προσάπτει στον ΣΥΡΙΖΑ, αναφέροντας: «...νομίζω ότι πρέπει να εκφράσουμε τη συμπαράστασή μας στον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί τον κατηγορούν ότι θέλει κοινωνικοποίηση μέσων παραγωγής, σοσιαλιστική επανάσταση και σοσιαλισμό. Ε, όχι. Είστε αχάριστοι, κύριοι της ΝΔ. Αυτά δεν πρόκειται να τα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα έχει στο πρόγραμμά του ο κ. Βορίδης, είναι σαν την άχνη στον κουραμπιέ, μόλις τον τινάξεις δεν μένει τίποτα, είναι απλό το πράγμα. Είστε αχάριστοι για τον εξής λόγο, γιατί σας έχει προσφέρει πάρα πολλές υπηρεσίες ... Αρα, λοιπόν, αυτό είναι εξαχρείωση, γιατί ξέρετε με ποιους έχετε να κάνετε».

Καταλήγοντας, η Αλ. Παπαρήγα έθεσε το πραγματικό δίλημμα σήμερα: «Κοιτάξτε να δείτε, είτε έχεις επαναστατική κατάσταση, είτε έχεις ήττα, είτε συμμετέχεις στον πόλεμο, είτε έχεις δεχτεί πόλεμο και κατοχή στη χώρα σου, είτε έχεις ταχύρυθμη καπιταλιστική ανάπτυξη είτε όχι, το θέμα μπαίνει: Με τα μονοπώλια ή το λαό; Με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ ή εκτός ΕΕ και ΝΑΤΟ; (...), ο λαός ένα πράγμα δεν πρέπει να δεχτεί, να έχει μειωμένες απαιτήσεις, πρέπει να κάνει άλλη ιεράρχηση στα αιτήματά του. Και, τέλος, να σκεφτεί το εξής: Αν είναι ρεαλιστικό να γυρίσει το βιοτικό επίπεδο 50 χρόνια πίσω, γιατί δεν είναι ρεαλιστικό να ξεκινήσει μια πορεία για να νικήσει. Εμείς αυτό το ερώτημα βάζουμε στο λαό, και το ΚΚΕ αυτό θα προσπαθήσει να κάνει. Δεν εξαρτώνται όλα απ' το ΚΚΕ, αλλά το ΚΚΕ, αν δεν υπήρχε, δεν ξέρω αν θα υπήρχε σήμερα η κρίσιμη μάζα του ριζοσπαστισμού. Εάν είχε μπει στη λογική της συμμετοχής σε κυβερνήσεις, δεν ξέρω αν θα μπορούσαμε σήμερα να μιλάμε ότι είναι ρεαλιστικό να νικήσει ο λαός».

• Εκτενή αποσπάσματα από την ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα θα δημοσιευτούν στον Κυριακάτικο «Ριζοσπάστη».

«Το ΚΚΕ και με αφορμή αυτήν την τριήμερη συζήτηση», ανέφερε στην ομιλία του ο βουλευτής του Κόμματος και μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Θεοδόσης Κωνσταντινίδης, «θέτει ανοιχτά και καθαρά στο λαό το εξής ζήτημα: Στη δύσκολη συγκυρία που περνάει ο ελληνικός λαός οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουν να τοποθετηθούν και να κριθούν με βάση την απάντηση που θα δώσουν, σε δύο βασικά ερωτήματα. Πρώτον, πώς και πότε θα ανακτηθούν οι τεράστιες απώλειες του λαού την περίοδο της βαθιάς κρίσης της ελληνικής οικονομίας; Δεύτερον, ποιος δρόμος ανάπτυξης μπορεί να εξασφαλίσει την ικανοποίηση των σύγχρονων και αυξανόμενων κοινωνικών αναγκών σήμερα, αναγκών που θυσιάζονται στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου και της ανταγωνιστικότητας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων;

Θέτουμε αυτά τα ερωτήματα γιατί, όπως φαίνεται και από τη συζήτηση που διεξάγεται αυτές τις μέρες, τόσο η κυβέρνηση όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση επιδιώκουν να καθησυχάσουν τη λαϊκή αγωνία για την επόμενη μέρα, προβάλλοντας ως λύση, η καθεμία για τον εαυτό της, την ικανότητα που διαθέτει για να διαπραγματευθεί πιο αποτελεσματικά με την τρόικα και τους δανειστές και την ετοιμότητα να κάνουν το παν για την επιστροφή στη λεγόμενη καπιταλιστική ανάπτυξη και την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Αυτή η αγωνία εκφράζεται σχεδόν σε όλες τις ομιλίες.

Υπάρχει δρόμος μέσα από τον οποίο μπορούν να διασφαλιστούν ταυτόχρονα τα συμφέροντα τόσο του λαού και των εργαζομένων, όσο και των ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων, όταν όλοι γνωρίζουν ότι η αγοραστική δύναμη των μέσων αποδοχών ανά μισθωτό μειώθηκε κατά 23% μέσα σε μία πενταετία και έχει επιστρέψει στα επίπεδα του 1995, ότι οι μικροί και μεσαίοι επαγγελματίες της πόλης καταστρέφονται καθημερινά και στα χωριά μας η μικρομεσαία αγροτιά ξεκληρίζεται με γρήγορους ρυθμούς, όλα αποτέλεσμα της ακολουθούμενης πολιτικής;

Στον αντίποδα όλων αυτών, το ΚΚΕ αγωνίζεται να συσπειρώσει το λαό, όλους τους εργαζόμενους για να οργανώσουν την αντεπίθεσή τους απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο, την άρχουσα τάξη και τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες που τη στηρίζουν και που μόνο δεινά έχουν φέρει σε αυτόν τον τόπο.

Ο δρόμος αυτός μπορεί να φαίνεται δύσκολος με τη σημερινή κατάσταση του λαϊκού κινήματος και του συσχετισμού των δυνάμεων, αλλά είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να οδηγήσει στην ανάκτηση των απωλειών και στην ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του λαού.

Τονίζουμε, για μία ακόμη φορά, ότι σήμερα υπάρχουν στη χώρα μας οι δυνατότητες και οι υλικές προϋποθέσεις για να ικανοποιηθούν οι πραγματικές λαϊκές ανάγκες, με την προϋπόθεση ότι ο λαός θα κινηθεί σε κατεύθυνση σύγκρουσης και ανατροπής.

Εμείς αγωνιζόμαστε ώστε ο λαός να βάλει τη δική του σφραγίδα στις εξελίξεις. Μπορεί με τη συμμετοχή και την οργάνωσή του να προχωρήσει στο δρόμο της ρήξης και της ανατροπής. Μόνο μέσα απ' αυτή την εξέλιξη μπορεί να μπουν εμπόδια, να καθυστερήσουν ή και να ανατραπούν αντιλαϊκές αποφάσεις.

Μπορούμε να δημιουργήσουμε μία κοινωνία χωρίς φτώχεια, δυστυχία, πείνα και εξαθλίωση. Ολα τα παραπάνω είναι εφικτά, όσο κι αν για ορισμένους φαίνονται ουτοπικά ή πολύ μακρινά. Είναι εφικτά, γιατί αφορούν τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας και την πλειοψηφία όλων των λαών του κόσμου».