Οι εκδηλώσεις ολοκληρώνονται σήμερα, οπότε θα μιλήσει ο Τηλέμαχος Δημουλάς, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ο χώρος του πρώην στρατοπέδου «Παύλου Μελά» πλημμύρισε από χιλιάδες νέους και νέες αλλά και ανθρώπους κάθε ηλικίας, τόσο την Πέμπτη όσο και την Παρασκευή. Μάλιστα, την Πέμπτη η προσέλευση του κόσμου ξεπέρασε κάθε πρόβλεψη, αφού καταγράφηκε ως η καλύτερη, από άποψη μαζικότητας, πρώτη μέρα των τελευταίων χρόνων.

Ο ουρανός έγινε πολύχρωμος από τα δεκάδες πυροτεχνήματα που άναψαν για τα 40χρονα του Φεστιβάλ.

Η Νατάσα Μποφίλιου ξεσήκωσε το νεανικό κοινό που κατέκλυσε το χώρο της Κεντρικής Σκηνής. Σε ρυθμούς πιο παραδοσιακούς αλλά εξίσου δυνατούς ξεφάντωσαν και οι «θαμώνες» της Λαϊκής Σκηνής, σε μια βραδιά που κορυφώθηκε με Πετρολούκα Χαλκιά και Γιάννη Λίτσιο.

Ο Παιδότοπος αγκαλιάστηκε από εκατοντάδες μικρά παιδιά και τους γονείς τους. Ο χώρος στολίστηκε με τα κόκκινα μπαλόνια που μοίραζαν στα παιδιά οι απεργοί της «Coca Cola», στο πλαίσιο της παρουσίας τους στο Φεστιβάλ ως ένα βήμα προβολής των αιτημάτων τους και ενημέρωσης για την 11μηνη πορεία του ηρωικού αγώνα τους.

Ξεχωριστό ενδιαφέρον έδειξαν πολλά από τα παιδιά στα μαθήματα σκακιού. Ενώ τα μεγαλύτερης ηλικίας συμμετείχαν στα πειράματα που παρουσιάστηκαν από φοιτητές αλλά και παρακολούθησαν βίντεο με τίτλο «Μια φορά και έναν καιρό ήταν ο άνθρωπος...».

Μαζική ήταν η ανταπόκριση των επισκεπτών στο κάλεσμα αλληλεγγύης προς τους άνεργους. Στο ειδικά διαμορφωμένο στέκι, συγκεντρώθηκαν μεγάλες ποσότητες ρούχων, τροφίμων μακράς διαρκείας, παιχνιδιών και σχολικών ειδών, προκειμένου να διατεθούν στη συνέχεια μέσω των Λαϊκών Επιτροπών και των Επιτροπών Ανέργων σε άνεργους και μονογονεϊκές οικογένειες.

Ιδιαίτερο ήταν το ενδιαφέρον των νέων, μαθητών, φοιτητών, εργαζομένων, για τις θέσεις του 11ου Συνεδρίου της ΚΝΕ, γεγονός που επιβεβαιώθηκε και από τη μαζική διακίνηση του «Οδηγητή» αλλά και από τις δεκάδες σχετικές συζητήσεις που έγιναν στα περίπτερα και στα στέκια του Φεστιβάλ.

Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ήταν η συζήτηση που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη για τις εξελίξεις στην ανώτατη εκπαίδευση και την οργάνωση της πάλης των φοιτητών, των εκπαιδευτικών και των εργαζομένων.

Εισηγητές ήταν ο Γιώργος Τσιλιγκιρίδης, μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της ΠΟΣΔΕΠ και του ΔΣ του ΕΣΔΕΠ ΑΠΘ, ο Γιάννης Κουρμούλης, μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ και πρόεδρος του Συλλόγου Διοικητικών Υπαλλήλων ΑΠΘ, και ο Σωκράτης Μπουντόλος, Γραμματέας της Νομαρχιακής Οργάνωσης ΑΕΙ Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ.

Παρουσιάστηκαν τα «εργαλεία» με τα οποία η κυβέρνηση προχωρά την εμπορευματοποίηση της Παιδείας, όπως η δραματική αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης και η αναζήτηση οικονομικών πηγών από τα πανεπιστήμια με γενίκευση των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά, αναζήτηση μορφών επιβολής διδάκτρων και στα προπτυχιακά, με παραχώρηση δραστηριοτήτων των πανεπιστημίων σε ιδιωτικές εταιρείες κ.ά.

Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην παρέμβαση στη συνείδηση των φοιτητών μέσα από σειρά εκδηλώσεων που διοργανώνουν ΑΠΘ και ΠΑΜΑΚ, με στόχο να πείσουν τη νεολαία ότι η διέξοδος γι' αυτή βρίσκεται στην αναζήτηση ιδεών που θα μπορούν να εξαργυρωθούν με κάποια μορφή επιχείρησης, με δημιουργία εμπορεύσιμων προϊόντων κλπ. Οπως σημειώθηκε, με την «επιχειρηματικότητα» προσπαθούν να παρέμβουν στη νεολαία για να την κάνουν να αποδεχθεί τις αντιδραστικές αλλαγές και την εμπορευματοποίηση των πανεπιστημίων.

Οι διαγραφές φοιτητών ήταν άλλη μια πτυχή της συζήτησης. Αναδείχτηκε ότι αφορούν το σύνολο του φοιτητικού κινήματος, καθώς το μέτρο αυτό δείχνει και την αποφασιστικότητα με την οποία η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην εφαρμογή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που αποτελούν κατευθύνσεις της ΕΕ και εξυπηρετούν τις ανάγκες των μονοπωλίων.

Στη συζήτηση παρουσιάστηκε η πλούσια παρακαταθήκη των αγώνων των τελευταίων χρόνων στο ΑΠΘ, με αφορμή το νόμο Πλαίσιο, τις απολύσεις των εργολαβικών εργαζομένων, τις εφεδρείες και τη διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων, το κόστος σπουδών και τη φοιτητική μέριμνα.

Τέλος, τονίστηκε η ανάγκη οργάνωσης κοινών αγώνων όλης της πανεπιστημιακής κοινότητας, όλων των εργαζομένων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, που δε θα εξαντλούν την προοπτική τους στην επιτυχία, στην κατάκτηση ή μη μιας συγκεκριμένης διεκδίκησης. Αγώνων μέσα από τους οποίους οι εργαζόμενοι, οι φοιτητές θα βγαίνουν πιο έμπειροι, πιο δραστήριοι και πιο ατσαλωμένοι, πιο έτοιμοι για την επόμενη μάχη. Που θα συμβάλουν στη συγκέντρωση δυνάμεων, στην ανασύνταξη του κινήματος και στον ταξικό προσανατολισμό του, με τελικό στόχο την ανατροπή αυτής της πολιτικής.