Κλιμακώνονται οι εκβιασμοί και οι απειλές απέναντι στα λαϊκά νοικοκυριά
Στο στόχαστρο οι λαϊκές κατοικίες |
Να σημειωθεί ότι ο ισχύων νόμος σχετικά με την προστασία της κύριας κατοικίας (ψηφίστηκε στα τέλη του 2013) έχει καταληκτική ημερομηνία στις 31/12/2014, αφορά δηλαδή στη μεταβατική περίοδο του 2014, καθώς από την 1η Γενάρη του 2015 οι τράπεζες θα έχουν το ελεύθερο να προχωρούν σε πλειστηριασμούς και να διαχειρίζονται τα «κόκκινα» δάνεια με τα κριτήρια του «Κώδικα Δεοντολογίας». Η συγκεκριμένη εξέλιξη αποτελεί τη συνέχιση και κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής. Ηδη, με το υπάρχον «μεταβατικό» πλαίσιο, η όποια λειψή παρεχόμενη προστασία στα λαϊκά νοικοκυριά, καρατομήθηκε και ισχύει μόνο για την κύρια κατοικία και μόνο για λαϊκά νοικοκυριά με ετήσιο εισόδημα μέχρι 35.000 ευρώ και μάλιστα σε συνδυασμό με σειρά από άλλα κριτήρια.
Παράλληλα, ο νέος Κώδικας και το γενικότερο πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται, υπηρετούν τα μέτρα θωράκισης των τραπεζικών ομίλων, αφορά στην κεφαλαιακή τους ενίσχυση, ενόψει και των νέων κανόνων στο πλαίσιο της «τραπεζικής ένωσης» που διαμορφώνεται στην ΕΕ και ειδικότερα στα κράτη της Ευρωζώνης.
Στις προτεινόμενες «λύσεις διευθέτησης» για τα λαϊκά νοικοκυριά, που δεν είναι σε θέση να αντεπεξέλθουν, όταν αυτό πιστοποιείται από την τράπεζα, συγκαταλέγονται και τα παρακάτω:
Το κείμενο διαβούλευσης του Κώδικα Δεοντολογίας εστιάζει στις «προοπτικές ανάπτυξης του κλάδου της επιχείρησης», τα «επιχειρηματικά πλάνα ή τα σχέδια αναδιάρθρωσης, τις «εκτιμούμενες μελλοντικές ταμειακές ροές της επιχείρησης», τους «παράγοντες κινδύνου» κ.ά. Τέλος, προβλέπεται και η δυνατότητα συμφωνίας ανταλλαγής χρέους με μετοχικό κεφάλαιο των εταιρειών. Σε αυτήν την περίπτωση, οι τράπεζες αποκτούν ποσοστά των εταιρειών που έχουν δανείσει. Να σημειωθεί ότι το οριστικό σχέδιο για τα «κόκκινα» επιχειρηματικά δάνεια, θα ανακοινωθεί στο επόμενο διάστημα από τη συγκυβέρνηση, ενώ θα κατατεθεί στη Βουλή και ειδική νομοθετική ρύθμιση. Αλλά ήδη ο Κώδικας Δεοντολογίας χτυπώντας τα λαϊκά νοικοκυριά πασχίζει για τη σωτηρία του κεφαλαίου.
Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, η συνολική αξία των «προβληματικών» δανείων υπολογίζεται σε 77 δισ. ευρώ. Από αυτά τα 42 δισ. (54,5%) αφορούν σε επιχειρηματικά δάνεια, τα 25 δισ. στεγαστικά και τα 10 δισ. σε καταναλωτικά.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Μ. Βέμπερ παρότρυνε τον υπουργό Οικονομικών Γκ. Χαρδούβελη να παρουσιάσει τα επιτεύγματα της «δημοσιονομικής προσαρμογής» στην Ελλάδα ως πρότυπο και για άλλα κράτη, όπως η Ιταλία και η Γαλλία, που βρίσκονται αντιμέτωπες με τα ελλείμματα των προϋπολογισμών τους! Σε κάθε περίπτωση, οι επισημάνσεις και οι «προτροπές» του Γερμανού πολιτικού, αναδεικνύουν τις αντιθέσεις που έχουν ξεσπάσει στους κόλπους της ΕΕ, σχετικά με το μείγμα της αντιλαϊκής πολιτικής.
Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Οικονομικών, συζητήθηκε και το ζήτημα της άμεσης ενεργοποίησης του ελληνικού «αναπτυξιακού ταμείου», το οποίο αποτελεί ένα ακόμη «εργαλείο» για τη διοχέτευση φτηνής χρηματοδότησης στους επιχειρηματίες. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ο Γκ. Χαρδούβελης τόνισε ότι αισιοδοξεί για το αποτέλεσμα των συνομιλιών με την τρόικα στο Παρίσι, σημειώνοντας ότι η κυβέρνηση προσβλέπει σε στήριξη από το ΕΛΚ στο Ευρωκοινοβούλιο για το θέμα της «ανάπτυξης».
Το λεγόμενο νέο «αναπτυξιακό πρότυπο», για την ενίσχυση των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων και το κυβερνητικό σχέδιο για τη διαχείριση των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων ήταν στο επίκεντρο και της χτεσινής συνάντησης του υπουργού Ανάπτυξης Ν. Δένδια με τον Μ. Βέμπερ. Ο Ελληνας υπουργός έβαλε ξανά στο τραπέζι το ζήτημα της επιδότησης του τραπεζικού επιτοκίου στα κόκκινα δάνεια από τα ευρωενωσιακά κονδύλια του ΕΣΠΑ, το οποίο όμως προσκρούει στους κανόνες του ισχύοντος κοινοτικού πλαισίου. Στόχος του υπουργείου Ανάπτυξης είναι η προσαρμογή της «ευρωπαϊκής πολιτικής ανταγωνισμού και των κρατικών ενισχύσεων στις συνθήκες που έχει δημιουργήσει η οικονομική κρίση στην Ελλάδα».
Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει για τις ρυθμίσεις της κυβέρνησης για τα «κόκκινα» δάνεια:
«Οι ρυθμίσεις που προετοιμάζουν η κυβέρνηση και η Τράπεζα της Ελλάδας, δεν έχουν στόχο να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα των υπερχρεωμένων αυτοαπασχολούμενων και των λαϊκών νοικοκυριών, αλλά τη θωράκιση των τραπεζικών ομίλων και γενικότερα την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων.
Στην πραγματικότητα, οι ρυθμίσεις υποχρεώνουν τον υπερχρεωμένο δανειολήπτη να καταβάλει στις τράπεζες τα όποια πενιχρά εισοδήματα του έχουν απομείνει, αφήνοντάς τον με ένα επίδομα διαβίωσης που δεν καλύπτει τις ανάγκες του, προκειμένου να παραμένει "συνεργάσιμος" και να μη χάσει το σπίτι του ή τον εξαναγκάζουν να μεταβιβάσει το σπίτι του στις τράπεζες και να μείνει σ' αυτό ως ενοικιαστής.
Πραγματική ανακούφιση για τα υπερχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά και τους ΕΒΕ αποτελούν οι στόχοι πάλης και οι προτάσεις νόμου που έχει επανειλημμένως αναδείξει το ΚΚΕ. Ο λαός πρέπει να τις κάνει δική του υπόθεση, να οργανώσει την πάλη του για να πληρώσουν την κρίση και τα βάρη της τα μονοπώλια».