Εξορμήσεις σε μετανάστες εργάτες από την Τομεακή Οργάνωση Βιομηχανίας
Σε πολλά φασονατζίδικα οι συνθήκες δουλειάς είναι απαράδεκτες και παραμένουν καλά κρυμμένες πίσω από κλειστές πόρτες |
Ο κλάδος της κλωστοϋφαντουργίας είναι από αυτούς που συγκεντρώνουν μεγάλο αριθμό μεταναστών εργαζομένων. Ειδικά στις επιχειρήσεις που δουλεύουν φασόν, απασχολούνται αποκλειστικά σχεδόν μετανάστες. Οι Κομματικές Οργανώσεις της Τομεακής Οργάνωσης Βιομηχανίας της ΚΟΑ, έχουν καταρτίσει και υλοποιούν αυτές τις μέρες σχέδιο εξορμήσεων στα δεκάδες φασονατζίδικα που βρίσκονται διάσπαρτα στο κέντρο και τις γειτονιές της Αθήνας. Τη Δευτέρα έγιναν εξορμήσεις στην περιοχή του κέντρου και σήμερα, Τρίτη, συνεχίστηκαν στα Πατήσια.
Οι όροι και οι συνθήκες δουλειάς είναι παντού οι ίδιοι: Σε υπόγεια και ορόφους πολυκατοικιών, συχνά πίσω από κλειδωμένες πόρτες, δουλεύουν εκατοντάδες μετανάστες. Οι περισσότεροι κατάγονται από χώρες της Ασίας, όπως το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν, το Αφγανιστάν. Ωράριο δεν υπάρχει και η δουλειά προσαρμόζεται στις ανάγκες της παραγωγής. Μετά από λίγο καιρό, το πιθανότερο είναι, στην πλειοψηφία τους, να βρεθούν ξανά άνεργοι, μέχρι ο εργοδότης να τους χρειαστεί για κάποια καινούργια παραγγελία. Πληρώνονται με την ώρα, 3 ευρώ πάνω - κάτω, κι αυτά όμως σπάνια τα παίρνουν στην ώρα τους.
Η ανασφάλιστη δουλειά είναι ο κανόνας. Οσον αφορά τις συνθήκες δουλειάς, ο εξαερισμός των περισσότερων χώρων είναι ελλιπής, σε λίγα τετραγωνικά δουλεύουν δεκάδες εργαζόμενοι και μηχανές. Κλιματισμός δεν υπάρχει και οι θερμοκρασίες γίνονται ιδιαίτερα υψηλές, ειδικά στους χώρους που σιδερώνουν. Στους μετανάστες κυριαρχεί η ανησυχία για τα χαρτιά τους, η αγωνία να εξασφαλίσουν νομιμοποιητικά έγγραφα, ενώ το κυνηγητό και η καταστολή εναντίον τους εντείνεται. Κάτω από την αγωνία και το φόβο, αναγκάζονται να αποδεχθούν όλα τα παραπάνω.
Το κάλεσμα που απευθύνει η ΚΟ Αττικής δεν περιορίζεται στη συμμετοχή στις εκδηλώσεις του Διημέρου αλλά αφορά την ανάγκη κοινής οργάνωσης και πάλης μεταναστών και Ελλήνων εργαζομένων. Στην προσπάθεια αυτή το Διήμερο θα παίξει το δικό του ρόλο, καθώς στο χώρο θα βρίσκονται μια σειρά σωματεία, ανάμεσά τους και το Συνδικάτο Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, για να συζητήσει με τους μετανάστες που εργάζονται στον κλάδο, να τους φέρει σε επαφή με χιλιάδες άλλους συναδέλφους τους, που δρουν μέσα από τις γραμμές του.
Ελλείψεις σε προσωπικό και οχήματα αυξάνουν το χρόνο μετακίνησης και καθιστούν κενό γράμμα τις μειώσεις που ανακοίνωσε η κυβέρνηση
Το μεγαλύτερο ποσοστό των μετακινήσεων στην Αττική αφορά τα λεωφορεία και τα τρόλεϊ, όπου η τιμή της μηνιαίας κάρτας αυξάνεται κατακόρυφα |
Οι τεράστιες ελλείψεις σε οχήματα και προσωπικό, που συνεπάγεται μεγάλες καθυστερήσεις στην ανταπόκριση από το ένα Μέσο στο άλλο, σε συνδυασμό με τη μείωση του χρόνου ισχύος του ενιαίου εισιτηρίου (από τα 90 στα 70 λεπτά της ώρας), παρά τη μείωση στην τιμή του (από 1,40 ευρώ στο 1,20 ευρώ), θα οδηγήσει σε αύξηση του κόστους των μετακινήσεων στην Αττική για την εργατική λαϊκή οικογένεια.
Υπενθυμίζεται ότι πέρα από την ονομαστική μείωση της τιμής του ενιαίου εισιτηρίου, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ακόμα:
Από τις παραπάνω αλλαγές, πλήττονται άμεσα όσοι χρησιμοποιούν για τις μετακινήσεις τους μόνο το λεωφορείο και το τρόλεϊ (συμπληρωματικά και το τραμ). Οι επιβάτες αυτοί θα πρέπει πλέον να πληρώνουν για τη μηνιαία κάρτα 30 αντί για 20 ευρώ (αύξηση 50%).
Η συγκεκριμένη τροποποίηση, από την πλευρά της κυβέρνησης, δεν είναι τυχαία, αν σκεφτεί κανείς ότι η συντριπτική πλειοψηφία των καθημερινών μετακινήσεων με τα ΜΜΕ της πρωτεύουσας γίνεται μέσω λεωφορείων και τρόλεϊ. Συγκεκριμένα, 1,23 εκατ. επιβιβάσεις τη μέρα αφορούν τα λεωφορεία και 242.000 τα τρόλεϊ, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ. Αντίστοιχα, οι επιβιβάσεις στο μετρό φτάνουν τις 668.000, στον ΗΣΑΠ τις 310.000 και στο τραμ τις 50.000.
Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, η ετήσια κατανομή των επιβατών ανά τύπο εισιτηρίου ήταν για το 2013 η εξής: Ενιαίο εισιτήριο (1,40 ευρώ και μειωμένο 0,70 ευρώ) 26,2%. Εισιτήρια για λεωφορεία, τρόλεϊ, τραμ (1,20 και 0,60 ευρώ): 33%. Μηνιαία κάρτα για όλα τα μέσα (45 και μειωμένη 23 ευρώ) 14,2%. Μηνιαία κάρτα λεωφορείων, τρόλεϊ, τραμ (20 ευρώ και 10 ευρώ) 17,3%. Ετήσιες κάρτες 4,8%. Λοιπά εισιτήρια (αεροδρομίου, τουριστικό, ημερήσιο κ.ά.) 4,5%.
Θυμίζουμε, ακόμα, ότι μέχρι το 2008 τα εισιτήρια σε λεωφορεία και τρόλεϊ κόστιζαν 0,5 ευρώ, στον ηλεκτρικό 0,7 ευρώ και στο μετρό 0,8 ευρώ. Δηλαδή, ακόμη και μετά τις «μειώσεις» που ανακοίνωσε το υπουργείο Υποδομών, τα εισιτήρια το Σεπτέμβρη θα είναι ακριβότερα κατά 140%, 71% και 50%, αντίστοιχα σε σχέση με μία εξαετία πριν, όταν το εισόδημα των εργαζομένων ήταν περίπου 35% υψηλότερο, ενώ η ανεργία δε βρισκόταν στα σημερινά τραγικά επίπεδα.
Τέλος, η Εκθεση Πεπραγμένων του ΟΑΣΑ, το 2006, ανέφερε ότι το 1993 η τιμή του εισιτηρίου για μια διαδρομή ήταν 0,22 ευρώ. Σήμερα είναι 1,20 ευρώ για μια διαδρομή. Δηλαδή, μέσα σε 20 χρόνια αυξήθηκε 5,5 φορές και η κυβέρνηση έρχεται τώρα με θράσος να μιλήσει για μειώσεις!
Μέλος της διοίκησης απειλείται με απόλυση αν δεν υπογράψει ατομική σύμβαση
Από πρόσφατη κινητοποίηση των λιθογράφων για τη Σύμβαση |
Συγκεκριμένα, στην ανακοίνωσή της σημειώνει: «Τη Δευτέρα 16/06/14 με εξώδικο ενημέρωσε (σ.σ. η εργοδοσία) το συνάδελφο Θανάση Φωτόπουλο ότι τον καλεί να δεχτεί μετατροπή της σύμβασης εργασίας σε ατομική, με αλλαγή αντικειμένου εργασίας και ειδικότητας! Δεν δίστασε μάλιστα να του προτείνει την απόλυσή του με αποζημίωση πάνω από την προβλεπόμενη. Το Σωματείο Λιθογράφων στέλνουμε μήνυμα στην εργοδοσία της UP PRESS ότι δεν μπορεί ούτε να μας τρομοκρατήσει, ούτε να μας εξαγοράσει. Μπορεί μέσα στην κρίση οι εργαζόμενοι να χάσαμε πολλά, δεν έχουμε χάσει όμως την αξιοπρέπειά μας».
Η Ενωση Λιθογράφων υπογραμμίζει ότι η συγκεκριμένη επιχείρηση έχει προχωρήσει εδώ και δυο χρόνια σε μείωση μισθών μέσα από επιχειρησιακή σύμβαση, παρακάμπτοντας την κλαδική, ενώ φαίνεται πως στα σχέδιά της είναι η επιβολή ατομικών συμβάσεων. Καλεί τους εργαζόμενους να συσπειρωθούν στο σωματείο και να αποκρούσουν με συναδελφική αλληλεγγύη τη νέα επίθεση στα δικαιώματά τους.
Στο μεταξύ, απορρίφθηκαν τα ασφαλιστικά μέτρα που είχαν καταθέσει οι εργαζόμενοι της «Βιβλιοσυνεργατικής» τον περασμένο Φλεβάρη, διεκδικώντας δεδουλευμένα σχεδόν πέντε μηνών. Παράλληλα, η εργοδοσία έχει προσφύγει στο δικαστήριο, ζητώντας να βγει παράνομη και καταχρηστική η επίσχεση εργασίας που κάνουν από τη Δευτέρα δύο εργαζόμενοι, ενώ με αγωγή ζητά αποζημίωση για «διαφυγόντα κέρδη» από την κινητοποίησή τους.
Την ίδια στιγμή που η επιχείρηση απειλεί τους εργαζόμενους ότι θα κλείσει το εργοστάσιο για να βάλει «πάγο» στις κινητοποιήσεις τους, η επιχειρηματολογία της στο δικαστήριο, προκειμένου να απορριφθούν τα ασφαλιστικά τους μέτρα, κινήθηκε σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση: Ισχυρίστηκε ότι είναι «βιώσιμη», ότι έχει να λαμβάνει σημαντικά ποσά από εργασίες που θα γίνουν το επόμενο διάστημα, ότι δεν υπάρχει κίνδυνος πτώχευσης.
Οσο για τα δεδουλευμένα των εργαζομένων, έκανε λόγο για εξόφλησή τους μέσα σε διάστημα από 6 έως 8 μήνες. Παρόμοιες όμως «δεσμεύσεις» είχε αναλάβει και τον περασμένο Φλεβάρη, χωρίς να τις τηρήσει, υπενθυμίζει η Πανελλαδική Ενωση Λιθογράφων και διεκδικεί να εξοφληθούν άμεσα οι οφειλές προς τους εργαζόμενους.
-- Σήμερα στα τρόλεϊ, από το σύνολο των 360 οχημάτων, κυκλοφορούν μόλις τα 180 (από 250 το 2009, μείωση 28%) και οι καθημερινές βάρδιες φτάνουν τις 370 (από 615 το 2009, μείωση 40%). Από τα 180 οχήματα που κυκλοφορούν, περίπου τα δέκα αντικαθίστανται σε καθημερινή βάση λόγω βλαβών. Ακόμα, 14 οχήματα δε διαθέτουν τον απαραίτητο τεχνολογικό εξοπλισμό (ηλεκτροπαραγωγικό ζεύγος), ο οποίος απαιτείται προκειμένου να συνεχίσουν να κινούνται σε μια πιθανή διακοπή ρεύματος.
-- Στα μπλε λεωφορεία σήμερα κυκλοφορούν καθημερινά 1.250 οχήματα (από 1.700 το 2009, μείωση 26%) και οι βάρδιες φτάνουν τις 2.595 (από 3.650 το 2009, μείωση 29%).
-- Στον Ηλεκτρικό, το 2009 κυκλοφορούσαν περί τους 30-32 συρμούς καθημερινά και σήμερα κυκλοφορούν 20 συρμοί (μείωση 33-37%). Ο χρόνος αναμονής θα έπρεπε να είναι τρία έως τριάμισι λεπτά και είναι περίπου έξι λεπτά. Το προσωπικό είναι σχεδόν 700 άτομα, όταν το 2009 ήταν 1.200 (μείωση 41%). Για τεχνικούς λόγους δεν κυκλοφορούν οι συρμοί τελευταίας γενιάς.
-- Στο Μετρό έχουν παραγγελθεί 17 νέοι συρμοί, από τους οποίους έχουν παραληφθεί οι 5 και οι οποίοι δεν έχουν μπει σε κυκλοφορία. Στο αμαξοστάσιο στα Σεπόλια παραμένουν αναξιοποίητα μηχανήματα εκατομμυρίων ευρώ λόγω έλλειψης προσωπικού. Οι συρμοί που κυκλοφορούν δε φτάνουν για να καλύψουν το σύνολο του έργου. Για παράδειγμα, στη διαδρομή Ανθούπολη - Ελληνικό, ο ένας συρμός κάνει ολόκληρη τη διαδρομή και ο επόμενος τερματίζει σε ενδιάμεσο σταθμό (στον Αγιο Δημήτριο).
-- Για τους εργαζόμενους στις αστικές συγκοινωνίες ο στόχος της μείωσης του λεγόμενου «λειτουργικού κόστους» μεταφράζεται σε μείωση των μισθών, που φτάνει στο 45% μετά το 2009, και σε μείωση του προσωπικού, μέσω συνταξιοδοτήσεων και «μετακινήσεων». Αν και η μετακίνηση επιβλήθηκε νομικά μόνο στα μέσα σταθερής τροχιάς, οι συνταξιοδοτήσεις και οι μετακινήσεις προχώρησαν στο σύνολο των Μέσων, μπροστά στην επερχόμενη αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και μείωσης των συντάξεων. Αλλά μπροστά και στις αντιδραστικές αλλαγές των εργασιακών σχέσεων.
-- Ο χρόνος αναμονής στα τρόλεϊ φτάνει τα 15 λεπτά και στις κεντρικές γραμμές των λεωφορείων 8-15 λεπτά. Τα Σαββατοκύριακα είναι προφανές ότι ο χρόνος αναμονής είναι ακόμα μεγαλύτερος. Για παράδειγμα, στο δρομολόγιο των μπλε λεωφορείων που εξυπηρετεί την περιοχή στο Παίδων Πεντέλης, η πρώτη βάρδια ξεκινά την Κυριακή στις 6 π.μ. Την ίδια ώρα που ξεκινά η βάρδια των εργαζομένων στο νοσοκομείο, αναγκάζοντάς τους να χρησιμοποιήσουν ιδιωτικά μέσα για να πάνε και να φύγουν από τη δουλειά. Στο Πέραμα, σε ώρες αιχμής, ενώ απαιτούνται αρθρωτά λεωφορεία, τα δρομολόγια γίνονται από μικρότερα. Στο Μετρό ο χρόνος αναμονής είναι 4-5 λεπτά, ενώ έπρεπε να ήταν 3 λεπτά τις ώρες αιχμής.
Με καθυστέρηση 3-12 μήνες αμείβονται περίπου 1.200.000 εργαζόμενοι, ενώ το φαινόμενο της πληρωμής σε είδος είναι πλέον διαδεδομένο, σύμφωνα με χτεσινά δημοσιεύματα που αναφέρονται σε μελέτη του ΙΝΕ ΓΣΕΕ. Σε αυτήν καταγράφονται, επίσης, μια σειρά από καταστάσεις που κυριαρχούν στην αγορά εργασίας: Εργοδότες οι οποίοι πληρώνουν σε είδος. Σε πολλές περιπτώσεις επιχειρήσεις λιανεμπορίου καταβάλλουν μέρος του μισθού των εργαζομένων τους με κουπόνια αγοράς τροφίμων και άλλων προϊόντων. Καταβολή αμοιβής ανά τρίμηνο και όχι ανά μήνα. Αξιοποίηση του νομικού αντεργατικού οπλοστασίου για την πρόσληψη εργαζομένων κάτω των 25 ετών μερικής απασχόλησης, οι οποίοι αμείβονται με 180 ευρώ το μήνα. Μη καταβολή των Δώρων ή πληρωμή τους σε είδος ή καταβολή του μισού, ενώ υποχρεώνουν τον εργαζομένων να υπογράψει ότι το πληρώθηκε ολόκληρο. Επίσης, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι δε λαμβάνουν, παρανόμως, το επίδομα αδείας. Τέλος, πληθαίνουν οι περιπτώσεις που οι εργοδότες δίνουν κάποια ψίχουλα ως προκαταβολή αντί για μισθό, η εξόφληση του οποίου καθυστερεί για πολύ καιρό στη συνέχεια.
Από παλιότερη κινητοποίηση για μειώσεις στις τιμές των εισιτηρίων |
Ανακοίνωση της Γραμματείας Αστικών Συγκοινωνιών
Σχολιάζοντας τις μειώσεις, που αποδεικνύονται αυξήσεις, αλλά και τη συνολικότερη κατάσταση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς της Αττικής, η Γραμματεία Αστικών Συγκοινωνιών του ΠΑΜΕ σημειώνει σε ανακοίνωση:
«Η κυβέρνηση ανακοινώνοντας τη "μείωση" της τιμής των εισιτηρίων, δείχνει ξεκάθαρα τις προθέσεις, οι οποίες βρίσκονται σε αναντιστοιχία με τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας για φθηνή, συχνή, αξιόπιστη συγκοινωνία στο λεκανοπέδιο (...) Η πίεση που ασκείται ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική από μαζικούς φορείς και συνδικάτα για μέτρα ανακούφισης των λαϊκών στρωμάτων, γίνεται επικοινωνιακό τρικ στα χέρα των υπουργών της κυβέρνησης, παίζοντας με τον πόνο των ανέργων, των μεροκαματιάρηδων, των συνταξιούχων, της νεολαίας.
Η κυβέρνηση επιχειρεί μέσα από τη "μείωση" της τιμής των εισιτηρίων να αποκρύψει τα εκρηκτικά προβλήματα που υπάρχουν στις Αστικές Συγκοινωνίες της Αττικής. Προβλήματα που έχουν να κάνουν:
Με τις ανακοινώσεις της κυβέρνησης περί "έξυπνου εισιτηρίου" ετοιμάζει μπάρες εισόδου σε όλα τα οχήματα, δυσκολεύοντας ακόμα περισσότερο τη μετακίνηση των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και ιδιαίτερα συνταξιούχων, ΑΜΕΑ, αφού η πρόσβασή τους στο όχημα θα είναι μόνο από συγκεκριμένο σημείο που θα τοποθετηθούν οι μπάρες.
Συνέπεια αυτών είναι η ενίσχυση της καταστολής με την αυστηρότερη "αστυνόμευση" στον έλεγχο των εισιτηρίων, τη διατήρηση της επιστράτευσης στη σταθερή τροχιά και τη χρησιμοποίηση "εθελοντών" ελεγκτών αλλά και εργαζομένων στα πεντάμηνα προγράμματα, δημιουργώντας αντιπαλότητα που άλλος για να καλύψει μέρος του εισοδήματος και άλλος για να μείνει στα πεντάμηνα γίνεται κυνηγός του φτωχού και του εξαθλιωμένου.
Στην επιχείρηση αποπροσανατολισμού εργαζομένων και επιβατών από την πλευρά της κυβέρνησης η απάντηση είναι: Συνέχιση της πάλης για δωρεάν μετακίνηση για όλους στις ώρες αιχμής, δωρεάν μετακίνηση σε ανέργους, φοιτητές, σπουδαστές, ΑΜΕΑ, χαμηλοσυνταξιούχους».