Υποπτα παιχνίδια στις πλάτες δεκάδων παιδιών με νοητική υστέρηση που φοιτούν στο Σικιαρίδειο Ιδρυμα παίζονται τον τελευταίο καιρό, πατώντας πάνω στο σαθρό θεσμικό πλαίσιο που διέπει την πλειοψηφία των δομών Ειδικής Αγωγής (ΝΠΙΔ). Συγκεκριμένα, εργαζόμενοι, ο πρόεδρος του Ιδρύματος και τακτικά μέλη του ΔΣ, διορισμένα από τα αρμόδια υπουργεία (Παιδείας, Εργασίας, Οικονομικών) με διαδοχικές επιστολές τους καταγγέλλουν τον Συμεών Σικιαρίδη και τα υπόλοιπα τακτικά μέλη που έχουν διορισθεί κατόπιν υπόδειξης της οικογένειας Σικιαρίδη ότι προωθούν το κλείσιμο του ιδρύματος. «Αλλες φορές προτείνεται η σταδιακή απόλυσις του προσωπικού ή η διακοπή της μεταφοράς των παιδιών του ιδρύματος», υποστηρίζουν τα μέλη του ΔΣ. «Ο κύριος Σικιαρίδης αφού ζήτησε από το ΔΣ την αναστολή της λειτουργίας του κέντρου και η διοίκηση δεν έκανε δεκτή την πρότασή του, ζήτησε από το υπουργείο Εργασίας την αντικατάσταση του προέδρου προκειμένου να υλοποιήσει τα σχέδιά του», ισχυρίζονται οι εργαζόμενοι.

Ορος του κληροδοτήματος για να συνεχίσει να λειτουργεί ως ίδρυμα για παιδιά με ειδικές ανάγκες είναι να λαμβάνει την απαιτούμενη κρατική χρηματοδότηση. Ομως, η κρατική χρηματοδότηση συνολικά της Ειδικής Αγωγής βαίνει διαρκώς μειούμενη. Οι ευθύνες συνολικά του ΔΣ αναδεικνύονται κι από το γεγονός ότι προτείνει την εκμίσθωση χώρων (όπως γήπεδα του μπάσκετ) για την εύρεση πόρων, αντί να προσανατολίζεται στη διεκδίκηση για αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης.

Υπενθυμίζουμε ότι τον Απρίλη του 2012, και τότε εν μέσω εκλογών, υπήρξαν αναστολή λειτουργίας του ιδρύματος, για 3 μήνες, καθώς και ομαδικές απολύσεις, συνολικά 22, μέχρι το Σεπτέμβρη του 2012. Μάλιστα, το Σεπτέμβρη το ίδρυμα δεν άνοιξε κανονικά. Αποτέλεσμα ήταν η διακοπή φοίτησης δεκάδων παιδιών και το αδιέξοδο το οποίο κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν οι οικογένειές τους, που δεν μπορούσαν να πάνε ούτε για δουλειά προκειμένου να τα προσέχουν. Πριν το 2012 ο αριθμός των μαθητών στο Σικιαρίδειο ξεπερνούσε τους 200, σήμερα φοιτούν μόλις 80 παιδιά. Ιδια εικόνα μείωσης των φοιτούντων παιδιών με ειδικές ανάγκες παρουσιάζουν τα περισσότερα ιδρύματα και δομές στην Αττική, όπου από 1.500 περίπου παιδιά που φοιτούσαν, σήμερα έχουν μειωθεί σε 600.

Μήτρα των παραπάνω εξελίξεων αποτελεί η συνολικά τραγική κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της Ειδικής Αγωγής, με κύριο χαρακτηριστικό την υποχρηματοδότησή της, που αποτελεί τον δούρειο ίππο για τη μετακύλιση των ευθυνών του κράτους για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Ειδική Αγωγή σε ΜΚΟ, ιδιώτες και «ευεργέτες».

Σ' αυτό το φόντο, έχει σημασία ο αγώνας γονιών και εργαζομένων για ενίσχυση και διεύρυνση των δομών Ειδικής αγωγής να έχει ως ραχοκοκαλιά διεκδίκησης την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, με αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Ειδική Αγωγή σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, υψηλών προδιαγραφών για όλα τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, πρόσληψη μόνιμου εκπαιδευτικού, βοηθητικού και ειδικού προσωπικού με εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Η κυβέρνηση με Κοινή Υπουργική Απόφαση προωθεί την εγκατάσταση μονάδων υποκατάστασης του ΟΚΑΝΑ σε στρατιωτικά νοσοκομεία, χώρους και υποδομές των Ενόπλων Δυνάμεων. Το αν θα επιλεχθούν και στρατόπεδα για την εγκατάσταση προγραμμάτων υποκατάστασης του ΟΚΑΝΑ θα το αποφασίσει το υπουργείο Αμυνας, είπε στο «Ρ» η υφυπουργός Υγείας Ζέτα Μακρή.

Πρόκειται για ένα ακόμη βήμα στην εγκληματική «αντιναρκωτική» πολιτική, η οποία κινείται στην κατεύθυνση της συντήρησης και διόγκωσης του προβλήματος, είναι αντιεπιστημονική, ιατρικοποιεί το πρόβλημα των ναρκωτικών και υπονομεύει το δικαίωμα χιλιάδων εξαρτημένων στην απεξάρτηση και την κοινωνική ένταξη.

Το ενδεχόμενο εγκατάστασης προγραμμάτων σε στρατόπεδα είναι μια επικίνδυνη εξέλιξη, τη στιγμή μάλιστα που είναι γνωστό ότι η χρήση ναρκωτικών ουσιών κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής θητείας είναι διαδεδομένη, όπως και στην υπόλοιπη κοινωνία που παίρνει πλέον επιδημικές διαστάσεις. Αντί, λοιπόν, να δημιουργηθούν προγράμματα πρόληψης στα στρατόπεδα, η κυβέρνηση αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο για τη δημιουργία προγραμμάτων χορήγησης μεθαδόνης και βουπρενορφίνης! Δηλαδή, θα χορηγεί οπιοειδείς ουσίες, οι οποίες επιδρούν στο κεντρικό νευρικό σύστημα και προκαλούν εξάρτηση, όπως και τα υπόλοιπα ναρκωτικά. Χωρίς να υπάρχει εξειδικευμένο προσωπικό, διασύνδεση με τα «στεγνά» προγράμματα, παραμένοντας στο δρόμο της συντήρησης χωρίς όρους και προδιαγραφές.

Αποστομωτική η εμπειρία που έχουν μεταφέρει κατά καιρούς οι εργαζόμενοι του ΟΚΑΝΑ από τη λειτουργία των μονάδων στα δημόσια νοσοκομεία: Εκατοντάδες άνθρωποι στοιβαγμένοι σε χώρους δίπλα σε νεκροτομεία, πίσω από σκουπίδια, μέσα σε υπόγεια, με μονάδες που λειτουργούν με προσωπικό ασφαλείας, με έναν ψυχίατρο ανά δομή, σε πολλές περιπτώσεις χωρίς να υπάρχει γιατρός παρά μόνο μια ή δυο φορές τη βδομάδα, με νοσηλευτές και θεραπευτές που δεν αρκούν ούτε κατά διάνοια για να καλύψουν τις ελάχιστες ανάγκες των προγραμμάτων που λειτουργούν ως «χώροι χαλαρής διαχείρισης υποκατάστατων».

Δείγμα του «νέου σχολείου», που καλείται να διαμορφώνει συνειδήσεις «αγκαλιά» με την αγορά, αποτελεί ο διαγωνισμός «Επιχειρηματικότητας και Καινοτομίας "Crazy Business Ideas"» που - υπό την αιγίδα του υπουργείου Παιδείας - διοργανώνει το «IST College». Θέμα του διαγωνισμού είναι η «Επιχειρηματικότητα».

Το υπουργείο φρόντισε να κοινοποιήσει στις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της χώρας έγγραφο με το οποίο ενημερώνει για το διαγωνισμό και καλεί τα σχολεία να επισκεφτούν την ιστοσελίδα του ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου για περισσότερες πληροφορίες.

«Βάζεις την τρέλα; Βάζουμε το business», «Λάβε κι εσύ μέρος στον πιο "crazy" διαγωνισμό», «γιατί μόνο τρελές ιδέες μπορούν να σώσουν την Ελλάδα» και διάφορα τέτοια «πιασάρικα», καθώς και χρηματικά βραβεία, για «να μετατραπεί η επιχειρηματική ιδέα σε πράξη», επιστρατεύονται προκειμένου να πάρουν μέρος οι μαθητές. Οι συμμετέχοντες καλούνται να «ανεβάσουν» στο διαδίκτυο μία «καινοτόμο» ιδέα τους και αν αυτή προκριθεί, μετά από ψηφοφορία του κοινού, θα αξιολογηθεί από επιτροπή επιχειρηματιών και ακαδημαϊκών.

Δεν είναι φυσικά ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που τα σχολεία καλούνται να συνεργαστούν με ιδιωτικές επιχειρήσεις, στην προκειμένη περίπτωση μία επιχείρηση που εμπορεύεται εκπαίδευση, αλλά και άλλες, μέσω του ΕΒΕΑ που φιγουράρει στους υποστηρικτές του διαγωνισμού. Στο νέο σχολείο που οικοδομείται, άλλωστε, αυτός θα είναι ο κανόνας. Οσο για το περιεχόμενο της παρέμβασης, την «επιχειρηματικότητα», όλο και περισσότερο σε κείμενα της ΕΕ, που περιγράφουν το περιεχόμενο του σχολείου, πλασάρεται περισσότερο από οτιδήποτε άλλο σαν στόχος του.