Eurokinissi

Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο που ξεκινούν από τον τομέα της Ενέργειας. Δεν είναι, επίσης, τυχαίο που ξεκινούν από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, το οποίο - σημειωτέον - λειτουργεί με διορισμένη Διοικούσα Επιτροπή, στην οποία ούτως ή άλλως συμμετέχει και ο πρόεδρος της ΔΕΗ. Ιδιαίτερη βαρύτητα αποκτά επομένως η αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού (ερευνητικού, φοιτητών μέσω της πρακτικής άσκησης και των εργασιών τους), καθώς και των υποδομών του Ιδρύματος, προκειμένου να διερευνηθούν οι δυνατότητες των εισαγόμενων πηγών Ενέργειας (πετρέλαιο, φυσικό αέριο) στη λεγόμενη «μεταλιγνιτική εποχή». Η θεματολογία, άλλωστε, των νέων επώνυμων εδρών καταδεικνύει τα ενδιαφέροντα της καπιταλιστικής επιχείρησης ΔΕΗ, ιδιαίτερα μετά από τις εξελίξεις της πορείας ιδιωτικοποίησής της και το προχώρημα της πολιτικής απελευθέρωσης της Ενέργειας.

Ο στόχος της δημιουργίας των εδρών είναι, αφενός, να αξιοποιηθούν οι πανεπιστημιακές παροχές, οι οποίες είναι συγκεντρωμένες και υψηλού επιπέδου, χωρίς να επιβαρυνθεί με κόστος η ΔΕΗ και άλλες επιχειρήσεις στον τομέα της Ενέργειας. Αφετέρου, να εκπαιδευτεί (μέσω προγραμμάτων Διά Βίου Μάθησης, κατάρτισης, πρακτικής άσκησης) ένα νέο επιστημονικό δυναμικό που θα στελεχώσει τη δημόσια και ιδιωτική επιχειρηματική δραστηριότητα στους τομείς των ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας), του φυσικού αερίου και ευρύτερα της Ενέργειας. Επιπλέον, κυβέρνηση, ΔΕΗ και η Διοίκηση του πανεπιστημιακού Ιδρύματος φιλοδοξούν να διαδραματίσουν ρόλο στις λεγόμενες «διασυνοριακές συνεργασίες» (είναι το αντικείμενο της μιας από τις 3 έδρες), δηλαδή στην αναβάθμιση της Ελλάδας στο βαλκανικό χώρο στον άξονα των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και στο μεγάλο φαγοπότι με τους αγωγούς του φυσικού αερίου.

Αρκεί να δει κανείς την ιστοσελίδα του Ιδρύματος για να καταλάβει και ιδιαίτερα το αποκαλούμενο «ερευνητικό εργαστήριο Διαχείρισης Τεχνολογίας». Πρόκειται στην ουσία για έναν καλοστημένο μηχανισμό προώθησης της επιχειρηματικότητας και άντλησης «μυαλών», που θα συμβάλουν με την έρευνα και την εργασία τους σε διάφορους τομείς στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας μεγάλων επιχειρήσεων. Η έμφαση δίνεται προφανώς σε ζητήματα Ενέργειας, ανανεώσιμων πόρων μέσω των Τμημάτων Μηχανολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών. Επιπλέον, το συγκεκριμένο εργαστήριο διοργανώνει σεμινάρια και κύκλους μαθημάτων για τη «διαχείριση επιχειρηματικότητας και καινοτομίας» σε ΠΤΔΕ (Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης) και Βαλκανικών Σπουδών, των δύο άλλων δηλαδή Τμημάτων του Πανεπιστημίου Δ. Μακεδονίας. Εμπλέκεται δε με κάθε είδους ΜΚΟ, με Συλλόγους Νεανικής Επιχειρηματικότητας και, γενικά, ενισχύει τα προγράμματα σπουδών των Τμημάτων, προπτυχιακά και μεταπτυχιακά, τα ερευνητικά προγράμματα και τις διάφορες δράσεις με ιδιαίτερα εστιασμένο άξονα τη συγκέντρωση μιας κρίσιμης μάζας επιστημονικού δυναμικού εκπαιδευμένου να δουλεύει και να παράγει χρήσιμη γνώση για τις επιχειρήσεις.

Πέραν των παραπάνω, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι επιλέχθηκαν για τις επώνυμες έδρες αμερικανοσπουδαγμένοι και έπειτα καθηγητές αμερικανικών πανεπιστημίων (Ουάσιγκτον, Κολούμπια)...

Στοιχείο με ενδιαφέρον είναι επίσης η, σε πολλά επίπεδα, συνεργασία του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας με το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, κυρίως σε τομείς Ενέργειας και ανανεώσιμων πόρων. Φαίνεται ότι η ανταλλαγή ερευνητών και προγραμμάτων μεταξύ των δύο Ιδρυμάτων σχετίζεται με τις γενικότερες στοχεύσεις του ελληνικού και ξένου κεφαλαίου στον τομέα της Ενέργειας και των υδρογονανθράκων, ενώ, αν κοιτάξει κανείς πίσω από τους τίτλους (των ερευνητικών και λοιπών προγραμμάτων, σεμιναρίων, διαλέξεων), μπορεί να διακρίνει και το φάσμα των ανταγωνισμών που εκδηλώνονται μεταξύ ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και μεταξύ μερίδων του κεφαλαίου και αφορούν σε ιδιαίτερα ευαίσθητες περιοχές της χώρας, όπως το Αιγαίο και οι συνοριακές περιοχές (περιοχή Δυτικής Μακεδονίας).

Είναι όρος να καταδεικνύουμε τις συνολικότερες επιπτώσεις του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, να αποκτήσουμε την ικανότητα να συνδέουμε τις εξελίξεις στις σπουδές με τη σοβαρή επιδείνωση των όρων ζωής της λαϊκής οικογένειας, που προκύπτουν, για παράδειγμα, από τις αυξήσεις των τιμολογίων της ΔΕΗ, το κόψιμο του ρεύματος στις φτωχές οικογένειες. Αλλά και από ακόμα συνθετότερα ζητήματα, όπως είναι οι επιπτώσεις και οι κίνδυνοι από το βάθεμα της εμπλοκής της χώρας στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, π.χ., στο κρίσιμο ζήτημα της Ενέργειας. Είναι σημαντικό να μπορούμε να εντοπίζουμε το κύριο στις εξελίξεις, να έχουμε κάθε στιγμή την ανησυχία να ψάχνουμε, να αποκαλύπτουμε στο χώρο μας πτυχές και τρόπους υλοποίησης των στρατηγικών στοχεύσεων του κεφαλαίου.

Τέλος, είναι σημαντικό να μπορούμε να καταλήγουμε στην ανάγκη ενός άλλου, φιλολαϊκού δρόμου ανάπτυξης, στον οποίο η σύνδεση οικονομίας και εκπαίδευσης, αντικειμενική στη βάση της, θα στοχεύει στην υπηρέτηση και ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα, η σύνδεση ενός κοινωνικοποιημένου φορέα παραγωγής ηλεκτρικής Ενέργειας και ενός λαϊκού Πανεπιστημίου θα συμβάλει, μέσα από την εκπαίδευση κατάλληλου δυναμικού και παραγωγή νέας γνώσης, στην εξασφάλιση της ενεργειακής επάρκειας και αυτονομίας της χώρας, στην προστασία του περιβάλλοντος, στη δωρεάν και ποιοτική κάλυψη όλων των ενεργειακών αναγκών στους χώρους δουλειάς, κατοικίας, εκπαίδευσης, υγείας και ψυχαγωγίας.

Την ανισότιμη αντιστοίχηση των τίτλων σπουδών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ανάμεσα σε Ελλάδα και Γερμανία, καταγγέλλει το ΚΚΕ με ερώτησή του στη Βουλή.

Σημειώνεται ότι στο Γερμανικό εκπαιδευτικό σύστημα, τα παιδιά από τα 10 χρόνια τους χωρίζονται σε δυο τύπους σχολείων: α) Σε Integrierte Sekundarschule/Gesamtschule (Hauptschuleκαι Realschule παλιότερα) για τα παιδιά που προέρχονται από φτωχές λαϊκές οικογένειες και β) σε Gymnasium για αυτούς που «μπορούν να τα καταφέρουν».

Και, όπως τονίζει το ΚΚΕ στο κείμενο της ερώτησης, η ελληνική κυβέρνηση, με το νόμο Ν. 4027/2011 για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση, «αποδέχεται την αναγνώριση των ελληνικών λυκείων στη Γερμανία ως αυτά της κατώτερης βαθμίδας του γερμανικού εκπαιδευτικού συστήματος, ξεκαθαρίζοντας από την αρχή δηλαδή ότι αν είσαι μετανάστης δεν έχεις πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση της Γερμανίας. Αποδέχεται την ανισότιμη αντιστοίχηση του επιπέδου γνώσεων των ελληνικών και γερμανικών σχολείων με προεκτάσεις στο μέλλον των παιδιών στη Γερμανία, αφού όταν ένα παιδί θέλει να πάει από ελληνικό σε γερμανικό σχολείο υφίσταται υποβάθμιση σχολικής τάξης ακόμα και αν έχει καλή γνώση της γερμανικής γλώσσας. Για να θεωρηθεί ως απόφοιτος του γερμανικού σχολείου ένας μαθητής πρέπει με επιτυχία να δώσει γενικές εξετάσεις και να γράψει πάνω από τη βάση σε όλα τα μαθήματα! Αν αποτύχει έστω και σε ένα μάθημα θεωρείται απόφοιτος κατώτερου σχολείου και φυσικά αυτό έχει επιπτώσεις και στην προσπάθεια εύρεσης θέσης μαθητείας στη Γερμανία (Ausbildung). Το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά που ολοκληρώνουν το σχολείο στην Ελλάδα και μεταναστεύουν στη Γερμανία και το απολυτήριό τους θεωρείται κατώτερο από το αντίστοιχο του Γερμανικού "Λυκείου"», σημειώνεται στην ερώτηση.

Οι βουλευτές Γιάννης Γκιόκας, Ελένη Γερασιμίδου, Λιάνα Κανέλλη και Γιώργος Λαμπρούλης, που υπογράφουν την ερώτηση προς τον υπουργό Παιδείας, ζητούν από την κυβέρνηση να διασφαλιστεί το δικαίωμα όλων των παιδιών των μεταναστών στη Γερμανία στην πρόσβαση στη δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση, στην ισότιμη αντιστοίχηση των ελληνικών σχολείων συνολικά (είτε βρίσκονται στην Ελλάδα είτε στη Γερμανία) με αυτά της Γερμανίας, για να σταματήσει ο διαχωρισμός των παιδιών των μεταναστών σε μαθητές 2ης κατηγορίας στη Γερμανία.