Παίρνοντας το λόγο την Κυριακή το μεσημέρι ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θ. Παφίλης σημείωσε πως πέρα κι έξω απ' το λόγο για τον οποίο κατατέθηκε η πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης, το βέβαιο είναι ότι «όπως εξελίσσεται η συζήτηση, είναι μια πρόταση δυσπιστίας αμοιβαία επωφελής για το αναδυόμενο πλέον δίπολο ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ», μία πρόταση «που βοηθά στον αποπροσανατολισμό του ελληνικού λαού, για να τεθούν ψεύτικα διλήμματα, να εγκλωβιστεί για άλλη μια φορά εντός των τειχών».

Σημειώνοντας τη φραστική οξύτητα, την αντιπαράθεση, τους βαριούς χαρακτηρισμούς εκατέρωθεν και κυρίως ανάμεσα στους δύο αναδυόμενους πόλους, ο Θ. Παφίλης κάλεσε το λαό να αξιοποιήσει την πείρα του, υπενθυμίζοντας μάλιστα την αντιπαράθεση που διεξαγόταν τα προηγούμενα χρόνια ανάμεσα σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ: «Ας θυμηθούμε τι έλεγε η ΝΔ για το ΠΑΣΟΚ: Θα μας πάνε στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας, θα κάνετε σοβιέτ στην Ελλάδα, θα μας διώξετε από την Ευρώπη, θα κρατικοποιήσετε όλες τις επιχειρήσεις και πολλά άλλα. Απαντούσε λοιπόν το ΠΑΣΟΚ: Είστε υπάλληλοι των πολυεθνικών, του ιμπεριαλισμού, υποτελείς του ΝΑΤΟ και της ΕΟΚ. Και όλη αυτή η αντιπαράθεση γινόταν όλο και οξύτερη, όσο το ΠΑΣΟΚ εγκατέλειπε τις όποιες προοδευτικές διακηρύξεις και έστριβε το τιμόνι δεξιά».

Παρ' όλα αυτά -σημείωσε- μια χαρά το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να εξουδετερώσει σε μεγάλο βαθμό το λαϊκό κίνημα και να υπηρετήσει με συνέπεια το καπιταλιστικό σύστημα και μάλιστα βρέθηκε στην πορεία να είναι στην ίδια κυβέρνηση με τη ΝΔ. «Οσο γινόταν -συμπλήρωσε- σύγκληση των προγραμμάτων τόσο πιο σκληρή γινόταν η αντιπαράθεση (...) Ετσι με αυτή την τακτική των ψεύτικων διλημμάτων, ο λαός βρέθηκε παγιδευμένος, μετακινούμενος από το ένα κόμμα στο άλλο και δεν μπόρεσε να κατακτήσει αυτό που αντικειμενικά του ανήκει, δηλαδή την εξουσία».

Ο Θ. Παφίλης επεσήμανε ότι οι συνθήκες δεν είναι ίδιες, όπως δεν ήταν ίδια κόμματα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ και σήμερα η ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ, όμως και σήμερα στήνεται κατ' αναλογία το ίδιο σκηνικό: «Σε όλη αυτή τη διαπάλη που γινόταν στο παρελθόν, δυο πράγματα δεν αμφισβητήθηκαν. Πρώτον, η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής (...) και δεύτερον η συμμετοχή της Ελλάδας (...) στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση (...) Πράγματι, δεν είναι ίδιες οι συνθήκες, όμως η βασική αντίθεση στην κοινωνία είναι η ίδια και είναι εκρηκτική και είναι η αντίθεση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία».

Σε άλλο σημείο υπογράμμισε: «Πού ζούμε σήμερα; Ζούμε ακριβώς τα αποτελέσματα της καπιταλιστικής κρίσης, ενός συστήματος ιστορικά ξεπερασμένου, που εμποδίζει την πρόοδο της κοινωνίας (...) και αντικειμενικά θέτει στην ημερήσια διάταξη το θέμα της ανατροπής του. Φιλολαϊκή διέξοδος χωρίς την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου δεν υπάρχει (...) με καμία μορφή διαχείρισης και η όποια διαχείριση επιλεγεί θα την πληρώσει ο ίδιος ο λαός.

Γι' αυτό και το ΚΚΕ λέει ότι ο λαός πρέπει να χτίσει τη δική του συμμαχία, τη λαϊκή συμμαχία, να δημιουργήσει μια ορμητική, λαϊκή, εργατική αντιπολίτευση, που θα παλεύει, θα αποκρούει, θα διατυπώνει θέσεις άμεσα, θα διεκδικεί, μπορεί και να κατακτά, αλλά κυρίως θα ανοίγει το δρόμο της ρήξης και της ανατροπής. Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει. Αυτό μπορεί να το πετύχει με το ΚΚΕ, με ένα ισχυρό ΚΚΕ, μαζί και πλάι στο ΚΚΕ.

Αν παγιδευτεί στα διλήμματα που προβάλλονται σήμερα, ποιος θα διαπραγματευτεί καλύτερα εντός των τειχών, ή η ΝΔ με τους συμμάχους ή ο ΣΥΡΙΖΑ με τους συμμάχους, με τον Ομπάμα ή με τη Μέρκελ, θα βιώσει μια νέα τραγωδία, η οποία θα είναι πολύ σκληρότερη από το παρελθόν και κυρίως θα χάσει πάρα πολλά χρόνια».

Καταλήγοντας τόνισε: «... εμείς πιστεύουμε ότι η Νέα Δημοκρατία έχει στρατηγικό σχέδιο οργανωμένο (...) μια στρατηγική για να μπορέσει να βγει το κεφάλαιο αλώβητο όσο το δυνατόν από την καπιταλιστική κρίση σε σωρούς ερειπίων που είναι η εργατική τάξη (...) Είναι βάρβαρη αυτή η πολιτική. Αλλωστε ο καπιταλισμός δεν μπορεί να ανακάμψει αν δεν περάσει από τη βαρβαρότητα (...) Υπάρχει θέμα δημοκρατίας και αυταρχισμού; Βεβαίως υπάρχει. Υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια; Βεβαίως υπήρχε (...) Ανάλογα με το πόσο αυταρχική είναι η πολιτική και τι πάει να περάσει, αυξάνεται και ο αυταρχισμός και η επέμβαση των δυνάμεων καταστολής.

... Εμείς καταψηφίζουμε, λοιπόν, και την κυβερνητική πολιτική και μεταφορικά -να το πω έτσι- καταψηφίζουμε και εκφράζουμε δυσπιστία και μομφή στην πολιτική του ευρωμονόδρομου του ΣΥΡΙΖΑ που προσαρμόζεται με εκπληκτικούς ρυθμούς στον ονομαζόμενο ρεαλισμό (...) Και κάνει και κάτι χειρότερο. Εκβιάζει το λαό στη λογική του ευρωμονόδρομου. Τι του λέτε; Οτι δεν υπάρχει άλλος δρόμος (...) Τι έλεγε παλαιότερα ο Συνασπισμός; Πάμε για την Ευρώπη των εργαζομένων. Τι λέει ο κ. Τσίπρας; Παλεύουμε για τις παραδοσιακές αξίες των ιδρυτών της Ευρώπης (...) Κολ, Μιτεράν κ.λπ. Τι ήταν η Ευρωπαϊκή Ενωση; Δεν ήταν ένωση καπιταλιστικών κρατών; Ηταν ποτέ κάτι διαφορετικό;

... Λέει, λοιπόν, πάλι ο κ. Τσίπρας στο Τέξας: "Είναι ένας λόγος, για τον οποίο αισθάνομαι χαρά που βρίσκομαι στην Αμερική. Ελπίζω μόλις έρθει ο καιρός, μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να βασιστεί στο ότι η Αμερική θα διατηρήσει μια σαφή προοπτική σ' αυτά τα θέματα. Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να προχωρούν προς αυτό το μεγάλο σχέδιο. Πόσο καλό θα ήταν να είχαμε το ίδιο πνεύμα και πρόγραμμα στην Ευρωζώνη". Δεν τα λέει ο κ. Σαμαράς αυτά. Ο κ. Τσίπρας τα λέει.

Προχωρούμε παρακάτω. Υμνος κυριολεκτικά στις ΗΠΑ: "Εσείς στην Αμερική έχετε τους ομοσπονδιακούς θεσμούς σας: κοινωνική ασφάλεια, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, επίδομα ανεργίας, σύστημα ασφάλειας καταθέσεων, τα οποία εμείς στην Ευρώπη δε διαθέτουμε". Αλήθεια! Τριάντα δύο εκατομμύρια πεθαίνουν από την πείνα στην Αμερική. Ποια ασφάλεια; Οποιος έχει πάει στην Αμερική, ξέρει τι συμβαίνει. Δεν έχεις; Πέθανες. Σε πετάνε έξω. Και να πεθαίνεις, δε σε βάζουν στο νοσοκομείο. Πρώτα ζητάνε το χρήμα και μετά σε βάζουν στο νοσοκομείο.

Και ακούστε: "Χρειάζονται οι πιο ευάλωτοι Ευρωπαίοι πολίτες άμεση βοήθεια. Η Ευρώπη θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει ένα πρόγραμμα κουπονιών διατροφής, όπως συμβαίνει στην Αμερική". Αυτό υπόσχεστε στους εργαζόμενους; Αυτοί δικαιούνται τα πάντα, όχι ένα ψωροεπίδομα. Φαίνεται, λοιπόν (...) βρήκε τελικά να απαντήσει στο ερώτημα σαν ποια χώρα θέλει να μοιάσει η Ελλάδα: Σαν τις ΗΠΑ. Συγχαρητήρια! Εμείς συνεχίζουμε».