- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Ταινία βασισμένη στο σπουδαίο, ομώνυμο βιβλίο - ντοκουμέντο του Σοβιετικού παιδαγωγού Αντον Μακαρένκο (σ.σ. κυκλοφορεί από τη «Σύγχρονη Εποχή»), για την πρωτοποριακή παιδαγωγική μέθοδο που εφάρμοσε ο Μακαρένκο, ανατρέποντας το σκοταδισμό και τη βία της τσαρικής εκπαίδευσης και κατορθώνοντας να καλλιεργήσει μορφωτικά, ψυχοπνευματικά και συνειδησιακά εκατοντάδες παραβατικά παιδιά.
Με το εκπαιδευτικό του έργο, ο Α. Μακαρένκο κατάφερε να μορφώσει εκατοντάδες νεαρούς παραβάτες, δημιουργώντας και διαπαιδαγωγώντας τον «σοβιετικό» άνθρωπο, τον άνθρωπο που κλήθηκε να θεμελιώσει και να αναπτύξει το πρώτο κοινωνικό σύστημα στην ανθρώπινη ιστορία στο οποίο καταργήθηκε η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Βιβλίο και ταινία προσφέρουν έναν άκρως επίκαιρο και αναγκαίο σήμερα «οδηγό», για το ρόλο του σχολείου και των εκπαιδευτικών. Και αποτελούν σημαντικό εφόδιο για κάθε εργαζόμενο γονιό, εργαζόμενο νέο, φοιτητή, σπουδαστή, μαθητή, για κάθε νέο ζευγάρι που μεγαλώνει παιδιά.
Το βιβλίο εκδόθηκε το 1936. Εχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και κατέκτησε τη διεθνή αναγνώριση. Η ταινία γυρίστηκε το 1955 και το 1956 προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Βενετίας. Πρωταγωνιστής της, ως Μακαρένκο, ήταν ο Νικολάι Σέργκιεφ.
Για το βιβλίο έχουν πει:
-- «Το θαυμάσιο και εκπληκτικό πετυχημένο παιδαγωγικό αυτό πείραμα έχει παγκόσμια σημασία» (Μαξίμ Γκόρκι).
-- «Το βιβλίο αυτό δεν έχει προηγούμενο. Είναι ένας νέος τύπος βιβλίου. Τίποτα δεν μπορεί να σκιάσει την ακτινοβολία του ή να φράξει το μέλλον του» (Λουί Αραγκόν).
Η ταινία αντανακλά πολλές από τις εμπειρίες που βίωσαν τόσο τα παιδιά όσο και ο ίδιος ο Μακαρένκο στο σταθμό «Γκόρκι». Το σημαντικό είναι πως η ταινία αναδεικνύει το εκπαιδευτικό έργο του Μακαρένκο ως προς την απόρριψη των βίαιων και αντιπαιδαγωγικών μεθόδων εκμάθησης του τσαρικού παρελθόντος. Καλό είναι να έχουμε υπόψη μας πως μιλάμε για τη δεκαετία του 1920, που όλα αυτά φάνταζαν εξαιρετικά ρηξικέλευθα. Ο Μακαρένκο, ωστόσο, κατόρθωσε να μεταμορφώσει τα «δύσκολα» αυτά παιδιά σε σωστούς και ικανούς πολίτες, μόνο με υπομονή, προσπαθώντας να αναπτύξει μέσα τους αισθήματα αγάπης τόσο για την εργασία όσο και το ένα παιδί για το άλλο. Και έτσι πέτυχε το στόχο του.
Σκηνοθεσία: Aleksei MASLYUKOV - Mechislava MAYEVSKAYA
Σενάριο: I. MANEVITCH - A. MASLΥUKOV
Δ/ντής Φωτογραφίας: I. CHEKKER
Σκηνικά: M. LIPKINE
Μουσική: A. SVECHNIKOV
Επιμέλεια: I. KARPENKO
Πρωταγωνιστούν: V. EMELIANOV (Αντον Μακαρένκο), Γ. TYMATOV (Σάσα Ζαντόροφ), M. KRATCHKOVSKAIA (Λίντια Πέτροβνα), M. POKOTILO (Καλίνα Ιβάνοβιτς), Y. SARANTZEV (Γκρίσα Μπουρούν), Y. LITSKANOVICH (Εκατερίνα Γκριγκορίεβνα).
Με αφορμή την έναρξη προβολής της ταινίας, η «New Star» διοργανώνει εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου του Α. Μακαρένκο «Παιδαγωγικό Ποίημα» την Παρασκευή 1 Νοέμβρη στις 8 μ.μ. στον κινηματογράφο «ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ» στην Καλλιθέα (Κρέμου 141 - 210.9512.604).
Την παρουσίαση του βιβλίου θα κάνει ο Ελισαίος Βαγενάς, διδάκτωρ Παιδαγωγικής και Εξελικτικής Ψυχολογίας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Μετά την παρουσίαση θα ακολουθήσει η προβολή της ταινίας.
Τη θέση των σπουδαστών της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου ότι η Τέχνη πρέπει να στρατεύεται και να διδάσκει υπερασπίζεται ο Σύλλογος Σπουδαστών Σχολών Χορού, Θεάτρου και Κινηματογράφου σε ανακοίνωσή του.
Ο Σύλλογος «χαιρετίζει την πρωτοβουλία σπουδαστών της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου, που, με ανακοίνωσή τους, καταγγέλλουν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τους φασίστες της Χρυσής Αυγής και παίρνουν θέση για την αναγκαιότητα της στρατευμένης τέχνης δηλώνοντας: "Αν η τέχνη δεν στρατεύεται, δεν διδάσκει, τότε τι κάνει στην Ελλάδα τού 2013; Απλά υπάρχει;"».
Αυτό, λέει ο Σύλλογος, «φαίνεται πως ενόχλησε (...) με ξεχωριστό παράδειγμα αυτό της "Εφημερίδας των συντακτών", όπου η δημοσιογράφος επιτίθεται στους σπουδαστές, γιατί υποστηρίζουν ότι η τέχνη μπροστά σε τέτοια γεγονότα, πρέπει να στρατεύεται (...) Μεταξύ άλλων, στο άρθρο αναφέρεται "Ας τα βγάλουν πέρα μαζί τους οι συμμαθητές τους, που σαν κι εμένα δεν χωρίζουν την τέχνη σε φασιστική ή μη. Απλώς σε καλή και σε τρισάθλια"».
Ο Σύλλογος σημειώνει ότι «η τέχνη δεν μπορεί να μην παίρνει θέση για ό,τι συμβαίνει σε μια κοινωνία» και ότι «μεγάλοι συγγραφείς, όπως ο Σέξπηρ ή ο Στρίνμπεργκ, εμπνεύστηκαν από την κοινωνία που ζούσαν, κριτικάροντας την εξουσία της κάθε εποχής και παίρνοντας το μέρος της προόδου». Θυμίζουν τη θέση του Μπ. Μπρεχτ ότι σ' αυτούς τους καιρούς των αποφάσεων πρέπει ακόμη και η τέχνη ν' αποφασίσει» και προσθέτει ότι «μπορείς ίσως να χωρίσεις την τέχνη σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Η μία είναι αυτή που οδηγεί τη σκέψη των ανθρώπων στην ύπνωση και τους αποπροσανατολίζει με διάφορους τρόπους, και η δεύτερη είναι αυτή που σου δίνει ερέθισμα για αναζήτηση, που σε κάνει σκεπτόμενο άνθρωπο και σου δημιουργεί την ανάγκη να πάρεις θέση και να δώσεις απαντήσεις στα προβλήματά σου. Από οποιαδήποτε λοιπόν οπτική κι αν το δούμε η τέχνη είναι πάντα στρατευμένη».
Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 γνώρισε τον οργανίστα Τζον Κέιλ, με τον οποίο ίδρυσαν τους Primitive που αργότερα άλλαξαν το όνομά τους σε Warlocks και που τελικά κατέληξαν στο Velvet Underground. Οι Velvet Underground διαλύθηκαν το 1970 οπότε ο Λου Ριντ ακολούθησε σόλο καριέρα.
Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε προβλήματα με το ήπαρ και είχε κάνει μεταμόσχευση τον περασμένο Μάη.
