Σαν αστραπή πέρασε χτες απ' το νοσοκομείο Χανίων «ο Αγιος Γεώργιος» ο υπουργός Υγείας Αδωνις Γεωργιάδης, χωρίς να συναντηθεί με τους εκπροσώπους του Σωματείου Εργαζομένων και της Ενωσης των Γιατρών.

Ο υπουργός, μαζί με τον Διοικητή του νοσοκομείου, ανακοίνωσαν, στο «πλαίσιο των δυνατοτήτων του κράτους», την πρόσληψη ενός γιατρού -από προκήρυξη του 2010- και την ενίσχυση μέσω της κινητικότητας με 17 άτομα νοσηλευτικό προσωπικό. «Και αυτούς, είπε ο υπουργός, τους πρώτους -περίπου 10- ελπίζω να τους έχουμε φέρει έως το τέλος του χρόνου. Ηδη στείλαμε έναν».

Ενας γιατρός και ένας νοσηλευτής, λοιπόν, για να καλυφθούν 600 κενές οργανικές θέσεις με βάση τον Οργανισμό του νοσοκομείου απ' το 1986 (!) που προβλέπει 1.500 οργανικές θέσεις!! Ο νέος Οργανισμός του νοσοκομείου δεν εγκρίθηκε ακόμα, αλλά οι εργαζόμενοι φοβούνται ότι θα έχει την τύχη άλλων οργανισμών: Να καταργηθούν οι κενές οργανικές θέσεις.

Ετσι, δηλαδή, θα διευκολυνθούν οι «δυνατότητες του κράτους» για να μην κάνει προσλήψεις και ο υπουργός θα μιλά για τον «πραγματικό κόσμο στο Εθνικό Σύστημα Υγείας» -λες και οι άρρωστοι που συνωστίζονται στα δημόσια νοσοκομεία δεν είναι πραγματικοί αλλά φαντάσματα. Ούτε τζούφια μπαλωθιά στον αέρα δε θύμιζε η επίσκεψη του υπουργού Υγείας στα Χανιά.

Επειδή, όμως, η κατάσταση στο χώρο της Υγείας δεν είναι ανέκδοτο, άρρωστοι, γιατροί, νοσηλευτές είναι καιρός να αρχίσουν να αντιμετωπίζουν την κυβερνητική πολιτική στον πυρήνα της: Στο γεγονός ότι με κάθε πράξη της απλώνει όλο και περισσότερο το χαλί για την πλήρη εμπορευματοποίηση, διευκολύνει το ιδιωτικό κεφάλαιο στο να έχει πεδίο επένδυσης, καθώς κάθε μπλοκάρισμα σ' ό,τι έχει μείνει από το δημόσιο σύστημα στέλνει πελάτες στον ιδιωτικό τομέα.

Ο Ρώσος πρωθυπουργός Ντμίτρι Μεντβέντεφ αναγνώρισε χτες ότι η ρωσική οικονομία δεν πάει καλά και κάλεσε τη χώρα να ρισκάρει για να μη βυθιστεί στην άβυσσο, όπως είπε, θυμίζοντάς μας το «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» του Γ. Παπανδρέου. Βεβαίως, όπως ο ελληνικός λαός βούλιαξε, έτσι θα βουλιάξει και ο ρωσικός που είναι ήδη ως τη μέση βαλτωμένος στο βούρκο του καπιταλισμού.

Η ρωσική αστική τάξη αφού λαφυραγώγησε τον πλούτο που ο λαός είχε παράγει στη σοσιαλιστική του πατρίδα, και γεννήθηκαν κροίσοι σε μια νύχτα, που συσσώρευσαν αμύθητο πλούτο. Αφού καταδίκασε ένα λαό, που απολάμβανε πρωτόγνωρα δικαιώματα, στη φτώχεια και την εξαθλίωση, τώρα του ζητά να ετοιμάζεται γιατί πλησιάζει η καπιταλιστική κρίση...

Αυτό εννοεί ο Ρώσος πρωθυπουργός όταν μιλά στη συνέντευξή του για αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, καθώς «...η εποχή των απλών αποφάσεων έχει παρέλθει», όταν περιγράφει με μελανά χρώματα την κατάσταση της ρωσικής οικονομίας και ζητά προσπάθειες αύξησης της παραγωγικότητας και βελτίωσης του επιχειρηματικού κλίματος, δημοσιονομικές θυσίες κ.ά. Ζητά δηλαδή να χάσει η εργατική τάξη της χώρας του κι αυτά τα ψίχουλα που της απέμειναν.

Αλλο ένα ακόμη παράδειγμα, για το ποιον βάζουν να πληρώσει την κρίση οι αστικές κυβερνήσεις, θυμίζοντας ότι η ρωσική οικονομία ξαναπέρασε κρίση το 1998, την ξεπέρασε, αλλά ξαναβουτά σ' αυτήν. Αλλά είναι παράδειγμα και για το λαό μας, για όλους τους λαούς, να θυμούνται τη Σοβιετική Ενωση, το σοσιαλισμό και το γεγονός ότι η οικονομία όταν λειτουργούσε με γνώμονα τις ανάγκες του λαού και όχι τα κέρδη της πλουτοκρατίας ήταν απαλλαγμένη από κρίσεις και ο ίδιος από τα βάσανα που αυτές εγκυμονούν.