Από χτες άρχισαν να περισσεύουν τα λόγια περί του θεσμικού ρόλου των ηλικιωμένων, με αφορμή τη σημερινή μέρα (1η Οκτώβρη) που είναι αφιερωμένη στην Τρίτη Ηλικία. Αυτά για εκείνους που έχουν αναγάγει τους «κοινωνικούς διαλόγους» σε κορωνίδα της δράσης τους. Για το αγωνιστικό κίνημα των συνταξιούχων - που δεν παραμυθιάζεται - το νόημα είναι αλλιώς. Οπως το εκφράζει η Ενωση Συνταξιούχων Κύριας και Επικουρικής Ασφάλισης Καλλιθέας και Γύρω Δήμων σε ανακοίνωσή της: «Την 1η Οκτώβρη την επικαλούνται εκείνοι που θεωρούν ότι τα "γηρατειά είναι κόστος"... Ενα σάπιο σύστημα που θεωρεί την Τρίτη Ηλικία αναλώσιμη στο βωμό των συμφερόντων της πλουτοκρατίας εφαρμόζοντας πιστά τις εντολές της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Που καταστρέφει όποια υποδομή συντηρούμε και η οποία διευκόλυνε και βοηθούσε τη δύσκολη περίοδο που έχουν τα γηρατειά. Ενα τέτοιο λοιπόν πολιτικό σύστημα δεν έχει το δικαίωμα να βγάζει λόγους και να μοιράζει υποσχέσεις τη "μέρα των ηλικιωμένων", όπως κάνει και τη μέρα του παιδιού, της μητέρας, του περιβάλλοντος, των ΑμΕΑ κ.λπ. - δηλαδή των θυμάτων του. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα να εμπαίζουν, διότι περί εμπαιγμού πρόκειται, τα γηρατειά που πραγματικά είναι περήφανα». Τα περήφανα γηρατειά, που δεν είναι απόμαχοι της ζωής, καλούν όλους τους συνταξιούχους να κάνουν μια νέα αρχή: «Να μπουν και να οργανωθούν στα σωματεία τους και με αποφασιστικότητα να παλέψουμε για να πάρουμε πίσω τη ζωή που μας κλέβουν κάθε μέρα... Να αγωνιστούμε μαζί με τα παιδιά και τα εγγόνια μας, με όσες δυνάμεις έχουμε, για να ανοίξει ο δρόμος που θα φέρει το λαό στην εξουσία». Ετσι, απλά και σταράτα.

Αλλον έναν προπαγανδιστή των αντιλαϊκών ευρωενωσιακών προταγμάτων βρήκε η Κομισιόν στο πρόσωπο του δημάρχου Αθήνας Γ. Καμίνη. Μαζί με τον επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Κομισιόν στην Ελλάδα εγκαινίασαν το νέο «Κέντρο Ευρωπαϊκής Πληροφόρησης - Europe DIRECT» του δήμου. «Αξονας της λειτουργίας του θα είναι η ανάδειξη του χαρακτήρα της Ευρώπης ως κόμβου πολιτισμού, αξιών, γραμμάτων και επιστημών, συμβάλλοντας έμπρακτα στη στρατηγική διαμόρφωσης μίας νέας ρητορικής για την ΕΕ. Παράλληλα, το Κέντρο θα πληροφορεί τους πολίτες για τις δράσεις και πολιτικές της ΕΕ» διατυμπανίζεται από τη δημοτική αρχή. Τον εξωραϊσμό της ΕΕ του κεφαλαίου επιδιώκουν, της ΕΕ των δεκάδων εκατομμυρίων ανέργων και φτωχών ενώ τα μονοπώλια θησαυρίζουν, της ΕΕ των ναζιστικών εγκλημάτων σε Νορβηγία, Γερμανία κι Ελλάδα, της ΕΕ των διώξεων κατά κομμουνιστών στις Βαλτικές και άλλες πρώην σοσιαλιστικές χώρες.

Η «Καθημερινή» στην πρωτοκαθεδρία του Τύπου που εκφράζει τα συλλογικά συμφέροντα των αστών (φυσικά κάποιες φορές αυτά γίνονται και πιο ειδικά του ιδιοκτήτη μεγαλοκαπιταλιστή του ομίλου) μαζί με τους πανηγυρισμούς... για την επιτυχία της συγκυβέρνησης για τις συλλήψεις των χρυσαυγιτών, προετοιμάζει το κλίμα με βάση τις ανάγκες για το κεφάλαιο που πιθανά θα προκύψουν στο μέλλον. Ετσι με άρθρο του συντάκτη της Ν. Ξυδάκη, θυμάται το λεγόμενο «ιστορικό συμβιβασμό» του Ερνίκο Μπερλινγκουέρ στην Ιταλία του «πατέρα» του ευρωκομμουνισμού και καλεί τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα να κάνει το δικό του ιστορικό συμβιβασμό, λες και δεν έχει ήδη συμβιβαστεί με την αστική διαχείριση.

Πάντως όπως και να έχει, ο συνειρμός που γίνεται είναι χρήσιμος για να βγουν συμπεράσματα και για το σήμερα. Αυτός ο ιστορικός συμβιβασμός για να «φτιαχτεί κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας με την Αριστερά», όπως έλεγε ο Ερνίκο Μπερλινγκουέρ για να αντιμετωπιστεί η ακροδεξιά απειλή, που έγινε με τους σοσιαλδημοκράτες και τους καθολικούς, η στρατηγική συμμετοχής του Κομμουνιστικού Κόμματος στην αστική διαχείριση οδήγησε στο χαντάκωμα του λαϊκού κινήματος. Η εργατική τάξη έγινε έρμαιο στην ενσωμάτωση, το συμβιβασμό. Τα αποτελέσματα είναι υπαρκτά σήμερα με την κατάντια του λαϊκού κινήματος στην Ιταλία. Να γιατί το ΚΚΕ, μελετώντας την ιστορία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και τη δική του, λέει καμιά συμμετοχή σε αστική κυβέρνηση, καλεί το λαό να μην εγκλωβιστεί σε ενδιάμεσες δήθεν «βοηθητικές» λύσεις, αλλά να εντείνει τον αντιμονοπωλιακό αντικαπιταλιστικό αγώνα, χτίζοντας καθημερινά τις προϋποθέσεις για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.

Μετά τις εξελίξεις με τη Χρυσή Αυγή, οι εκπρόσωποι της αστικής Δημοκρατίας (σ.σ.: τυγχάνει να είναι εκπρόσωποι των κομμάτων που σαλιάριζαν όλο αυτό τον καιρό με τη Χρυσή Αυγή) έχουν βγει στις τηλεοράσεις, στα ραδιόφωνα και στις εφημερίδες και ζητούν ενυπόγραφες δηλώσεις από συνομιλητές τους, του τύπου «καταδικάζουμε τη βία από όπου κι αν προέρχεται». Η άθλια θεωρία των «δυο άκρων», δηλαδή, από άλλο δρόμο.

Αλλά οι «καταδικάζουμε τη βία από όπου κι αν προέρχεται», τις απολύσεις, τη φτώχεια, την απελπισία, την ανεργία, τη δυστυχία που προκαλεί και παράγει η πολιτική τους, δε μας έχουν πει ακόμα: Τα εντάσσουν στη βία;