Από χτες άρχισαν να περισσεύουν τα λόγια περί του θεσμικού ρόλου των ηλικιωμένων, με αφορμή τη σημερινή μέρα (1η Οκτώβρη) που είναι αφιερωμένη στην Τρίτη Ηλικία. Αυτά για εκείνους που έχουν αναγάγει τους «κοινωνικούς διαλόγους» σε κορωνίδα της δράσης τους. Για το αγωνιστικό κίνημα των συνταξιούχων - που δεν παραμυθιάζεται - το νόημα είναι αλλιώς. Οπως το εκφράζει η Ενωση Συνταξιούχων Κύριας και Επικουρικής Ασφάλισης Καλλιθέας και Γύρω Δήμων σε ανακοίνωσή της: «Την 1η Οκτώβρη την επικαλούνται εκείνοι που θεωρούν ότι τα "γηρατειά είναι κόστος"... Ενα σάπιο σύστημα που θεωρεί την Τρίτη Ηλικία αναλώσιμη στο βωμό των συμφερόντων της πλουτοκρατίας εφαρμόζοντας πιστά τις εντολές της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Που καταστρέφει όποια υποδομή συντηρούμε και η οποία διευκόλυνε και βοηθούσε τη δύσκολη περίοδο που έχουν τα γηρατειά. Ενα τέτοιο λοιπόν πολιτικό σύστημα δεν έχει το δικαίωμα να βγάζει λόγους και να μοιράζει υποσχέσεις τη "μέρα των ηλικιωμένων", όπως κάνει και τη μέρα του παιδιού, της μητέρας, του περιβάλλοντος, των ΑμΕΑ κ.λπ. - δηλαδή των θυμάτων του. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα να εμπαίζουν, διότι περί εμπαιγμού πρόκειται, τα γηρατειά που πραγματικά είναι περήφανα». Τα περήφανα γηρατειά, που δεν είναι απόμαχοι της ζωής, καλούν όλους τους συνταξιούχους να κάνουν μια νέα αρχή: «Να μπουν και να οργανωθούν στα σωματεία τους και με αποφασιστικότητα να παλέψουμε για να πάρουμε πίσω τη ζωή που μας κλέβουν κάθε μέρα... Να αγωνιστούμε μαζί με τα παιδιά και τα εγγόνια μας, με όσες δυνάμεις έχουμε, για να ανοίξει ο δρόμος που θα φέρει το λαό στην εξουσία». Ετσι, απλά και σταράτα.