Μια ακόμα είδηση από τη Γερμανία ήρθε να βάλει στη θέση τους όσους επιμένουν να ισχυρίζονται ότι η Ελλάδα είναι μια ειδική περίπτωση κακοδιαχείρισης.

Η επιχείρηση κολοσσός που πτωχεύει έχει κέρδη, αλλά όχι τόσα που να ικανοποιούν τους μετόχους της καπιταλιστές. Επιλέγουν, λοιπόν, τη χρεοκοπία για να απαλλαγούν από διάφορες υποχρεώσεις και να επενδύσουν τα κεφάλαιά τους αλλού.

Η είδηση ότι κλείνει το Πράκτικερ στη Γερμανία με τη μετοχή του να χάνει ήδη το 67% της αξίας της ταρακούνησε τον ελληνικό κλάδο της εταιρείας, που έσπευσε να δηλώσει ότι η εδώ επιχείρηση όχι μόνο δεν κινδυνεύει αλλά καταγράφει και νέα κέρδη.

Είτε στη Γερμανία, είτε στην Ελλάδα η αλήθεια είναι μία: Με ή χωρίς μνημόνιο, με ή χωρίς «γραφειοκρατικές αγκυλώσεις» και άλλα τέτοια παραμύθια που λένε για την κρίση στην Ελλάδα, η κρίση είναι μία. Τον χαρακτήρα της περιγράφουν με την πράξη τους οι Γερμανοί μέτοχοι: Εφόσον τα κέρδη τους δεν είναι τα αναμενόμενα κλείνουν το μαγαζί. Να ποιος, πώς και πότε κλείνει, λοιπόν, τις επιχειρήσεις.

Η περιγραφή που ακολουθεί για τις πλούσιες χώρες ανήκει στην ίδια κατηγορία με την προηγούμενη. Αναδεικνύει την επίπτωση της βασικής αντίθεσης κεφαλαίου εργασίας. Οσο η χώρα - δηλαδή οι καπιταλιστές - πλουτίζουν, τόσο η άλλη χώρα - δηλαδή οι εργάτες της φτωχαίνουν. Κι αυτό δεν είναι πρόβλημα διαχείρισης, ούτε λάθος διανομής για να το λύσεις με «δίκαιη αναδιανομή». Είναι πρόβλημα εκμετάλλευσης και το λύνεις καταργώντας τους εκμεταλλευτές.

Οταν χρόνια πριν το ΚΚΕ εφιστούσε την προσοχή στα προβλήματα των νέων ζευγαριών, η σχετική καμπάνια έμοιαζε να 'ναι κάπως έξω απ' όσα η επικαιρότητα που κατασκευάζουν τα αστικά μέσα ενημέρωσης έδειχνε. Τώρα, το πρόβλημα καταγράφεται και στις επίσημες έρευνες. Οι νέοι δεν μπορούν να στήσουν το δικό τους σπιτικό κι όταν το στήνουν δύσκολα κάνουν παιδιά. Η σχέση με την ανεργία ευθέως ανάλογη.

Ολες οι εκκλήσεις για συναίνεση «ενόψει ανάπτυξης» πέφτουν στο κενό. Γιατί η πραγματικότητα δεν αφήνει περιθώρια στις αυταπάτες. Ολες οι μέχρι τώρα θυσίες αποδείχτηκε ότι πράγματι ρίχτηκαν σε ένα βαρέλι δίχως πάτο. Εκεί κατευθύνονται και οι επόμενες. Μέχρι οι εργαζόμενοι να αποφασίσουν για τη μόνη θυσία που τους αναλογεί: Αυτήν που απαιτείται στην πάλη για την ανατροπή.

Πόσα χρόνια κρατά αυτό το παραμύθι με το «διογκωμένο δημόσιο τομέα»; Μέχρι που έκαναν την απογραφή και είδαν ότι ήταν πολύ λιγότεροι οι δημόσιοι υπάλληλοι απ' όσους έλεγαν. Τώρα, το θέμα επανέρχεται και πάλι με ρεπορτάζ απέξω για να αποδείξει ξανά ότι αυτό που φταίει είναι οι πολλοί εργαζόμενοι. Ξέρουν ότι λένε ψέματα και καταφεύγουν σε γελοιότητες.

Η κατάσταση στο δημόσιο είναι απαράδεκτη. Το πρόβλημα όμως δεν είναι ο αριθμός των εργαζομένων. Αντίθετα. Θέλει κι άλλους για να καλυφθούν οι διευρυμένες σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες.

Αυτό που θέλει να χτυπήσει η προπαγάνδα, που μιλά για υπεράριθμους, είναι η ίδια η αντίληψη - κατάκτηση και αίτημα για μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους. Εχουν κάνει την «κινητικότητα» σημαία και μέσα απ' αυτήν θέλουν να αξιοποιούν την εργατική δύναμη όσο όποτε και όπως θέλουν.

Είναι κεντρική πολιτική της ΕΕ που θέλει τον εργαζόμενο να μεταφέρεται από επάγγελμα σε επάγγελμα από επιχείρηση σε επιχείρηση από χώρα σε χώρα, περνώντας από τη μία κατάρτιση στην άλλη χωρίς δικαιώματα και Συλλογικές Συμβάσεις, έναν φτηνό και πάντα εξαρτώμενο από το αφεντικό του εργάτη που δεν θα τολμά να σηκώσει κεφάλι στον καπιταλιστή και το κράτος του.

Στις τελευταίες εξελίξεις με το πολυνομοσχέδιο αναδεικνύεται ολόκληρο το πρόβλημα εξουσίας.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΟΛΟΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ Καλούν ΠΑΜΕ - ΠΑΣΕΒΕ - ΠΑΣΥ - ΜΑΣ - ΟΓΕ

ΤΑ ΝΕΑ: Η τελική σύγκρουση

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Ηφαίστειο που ξυπνά η κοινωνία

ΕΘΝΟΣ: Στην Υγεία το νέο κύμα διαθεσιμότητας

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: «Απολύουν» και 15.000 μαθητές

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Η ρύθμιση για νέες οφειλές σε εφορίες και Ταμεία

Η ΕΛΛΑΔΑ: Ο εμπαιγμός των μετατάξεων για χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Δημόσια Ταπείνωση

Η ΑΥΓΗ: Αλμα ανατροπής και δημιουργίας

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Η τρόικα δεν ξέρει τι να κάνει

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Φοβούνται «αντάρτικο» σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: Συζήτηση για τα νέα μέτρα αρχίζει από το Σεπτέμβριο

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Διπλό σήμα κινδύνου

«Το πολυνομοσχέδιο - οδοστρωτήρας της συγκυβέρνησης και οι νέες σαρωτικές ανατροπές, που φέρνει στα εναπομείναντα δικαιώματα των εργαζομένων, αποδεικνύουν για μια ακόμη φορά ότι τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις αποτέλεσαν όλα αυτά τα χρόνια το καλύτερο εργαλείο στα χέρια των κυβερνήσεων και του κεφαλαίου, για να υλοποιήσουν προαποφασισμένα μέτρα και αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις της ΕΕ, που υπηρετούν τις ανάγκες της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Αποκαλύπτουν επίσης τις επιφανειακές και δημαγωγικές θέσεις των λεγόμενων "αντιμνημονιακών δυνάμεων", που αποκόβουν τα μνημόνια από τα ταξικά συμφέροντα που υπηρετούν, την ΕΕ και τα μονοπώλια.

(...) Από το πολυνομοσχέδιο και από τη συνολικότερη πολιτική των κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ υπάρχουν χαμένοι και κερδισμένοι. Χαμένοι θα είναι, για μια ακόμη φορά, η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα που πληρώνουν ακριβά την κρίση, αλλά και τους στόχους της όποιας καπιταλιστικής ανάκαμψης. Κερδισμένοι θα είναι οι επιχειρηματικοί όμιλοι που θα έχουν στη διάθεσή τους ακόμη πιο φτηνή εργατική δύναμη, νέα πεδία κερδοφορίας και επενδύσεων, νέες απαλλαγές και έναν κρατικό μηχανισμό ακόμη πιο προσαρμοσμένο στις ανάγκες της κερδοφορίας τους. Ο λαός τώρα χρειάζεται να ορθώσει το ανάστημά του. Καμία υποταγή στα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης. Να μην περάσει η διασπαστική προπαγάνδα της κυβέρνησης, που διαιρεί τους εργαζόμενους σε "δημόσιους - ιδιωτικούς", "εργαζόμενους - άνεργους", για να μένει στο απυρόβλητο το κεφάλαιο και οι πολιτικές που το υπηρετούν. Καμία εμπιστοσύνη στον ΣΥΡΙΖΑ και τις άλλες πολιτικές δυνάμεις που, ενώ αποδέχονται την ΕΕ και το καπιταλιστικό σύστημα, κοροϊδεύουν το λαό ότι, ως "νέοι σωτήρες", θα τον απαλλάξουν από τα βάσανα με διαπραγμάτευση εντός των τειχών. Δεν υπάρχει σωτηρία για το λαό μέσα στην ΕΕ, στις συμπληγάδες των μονοπωλίων και την εξουσία τους.

(...) Χρειάζεται οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης, ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, συμπόρευση με το ΚΚΕ. Μόνο έτσι μπορεί να μπουν εμπόδια στα αντιλαϊκά μέτρα και να ανοίξει ο δρόμος για φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση. Με αποδέσμευση από την ΕΕ, κατάργηση μνημονίων και δανειακών συμβάσεων, μονομερή διαγραφή του χρέους, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, εργατική - λαϊκή εξουσία» (από την ανακοίνωση του ΚΚΕ / ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ).